ដើម្បី​កម្លាំង​នៃ​យុវជន
ការយល់​អំពី​ដំណើររឿង​ការនិមិត្ត​ដំបូង​របស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ
ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥


ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១–២០

ការយល់​អំពី ដំណើររឿង​ការនិមិត្ត​ដំបូង របស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

តើ​មាន​អ្វី​ខុសគ្នា​ក្នុង​ដំណើររឿង​ទាំង​បួន​នៃ​ការនិមិត្ត​ដំបូង​របស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ? ហេតុអ្វី​បាន​ជា​ដំណើររឿង​ទាំងនេះ​ខុសគ្នា ? ហើយ​តើ​ដំណើររឿង​ទាំងនេះ​អាច​បង្រៀន​យើង​អ្វីខ្លះ ?

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

តើ​ក្មួយៗ​ធ្លាប់​ព្យាយាម​ប្រាប់​នរណា​ម្នាក់​អំពី​បទពិសោធន៍​ខាង​វិញ្ញាណ​ដែរ​ឬ​ទេ ? តើ​ក្មួយៗ​បាន​បញ្ចូល​ព័ត៌មាន​លម្អិត​អ្វី​ខ្លះ ? តើ​ក្មួយៗ​មិន​បាន​បញ្ចូល​ព័ត៌មាន​លម្អិត​អ្វី​ខ្លះ ? តើ​ក្មួយៗ​គិត​ថា ក្មួយៗ​នឹង​ប្រាប់​រឿង​នេះ​ខុស​គ្នា​ដែរ​ឬ​ទេ ប្រសិន​បើ​ក្មួយៗ​ប្រាប់​វា​ទៅ​មិត្តភក្តិ​ម្នាក់ នៅក្នុង​ការប្រជុំ​សាក្រាម៉ង់ ឬ​ទៅ​នរណា​ម្នាក់​ដែល​មិន​មែន​ជា​សមាជិក​នៃ​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ ?

សំណួរ​ទាំងនេះ​គឺ​សំខាន់ នៅពេល​គិត​អំពី​របៀប​ដែល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ពន្យល់​ពី​ការនិមិត្ត​អំពី​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ដែល​លោក​បាន​មាន​នៅ​ទីក្រុង ញូវ យ៉ក ក្នុង​ឆ្នាំ១៨២០ ។ យ៉ូសែប​បាន​ចែកចាយ​បទពិសោធន៍​នេះ​ជា​ច្រើន​ដង ។ ថ្ងៃ​នេះ យើង​មាន​ដំណើររឿង​ផ្ទាល់ខ្លួន​បួន​របស់​យ៉ូសែប ៖

  1. ប្រវត្តិ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​មួយ​ដែល​យ៉ូសែប​បាន​សរសេរ​នៅ​កៀក​នឹង​រដូវ​ក្តៅ ឆ្នាំ១៨៣២ ។ យ៉ូសែប​បាន​ពន្យល់​ថា លោក​បាន​ទៅ​ព្រៃ​ដើម្បី​អធិស្ឋាន ដោយព្រោះ​លោក​ច្របូកច្របល់​អំពី​រឿង​ខាង​វិញ្ញាណ ។ លោក​ក៏​ចង់​បាន​ការអភ័យទោស​ដល់​អំពើបាប​របស់​លោក​ផងដែរ ។

    យុវជន យ៉ូសែប ស៊្មីធ
  2. ទិនានុប្បវត្តិ ឆ្នាំ១៨៣៥ របស់​យ៉ូសែប ។ លោក​អាចារ្យ​ម្នាក់​ឈ្មោះ រ៉ូប៊ឺត ម៉ាធ្យូស៍ បាន​មក​កាន់​ទីក្រុង​ខឺតឡង់ រដ្ឋ​អូហៃអូ ។ គាត់​ចង់​និយាយ​ជាមួយ​យ៉ូសែប​អំពី​រឿង​សាសនា ដូច្នេះ​យ៉ូសែប​បាន​ប្រាប់​គាត់​អំពី​ការនិមិត្ត​របស់​លោក ។ វ៉រិន ផារីស ដែល​កំពុង​រក្សា​ទិនានុប្បវត្តិ​របស់​យ៉ូសែប បាន​សរសេរ​នូវ​អ្វី​ដែល​យ៉ូសែប​បាន​និយាយ ។

    យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កាន់​ព្រះគម្ពីរ
  3. ប្រវត្ដិសាស្ដ្រ​សាសនាចក្រ​ជា​ផ្លូវការ​ដែល​យ៉ូសែប​បាន​ចាប់ផ្តើម​នៅ​ឆ្នាំ១៨៣៨ ។ លោក​បាន​និយាយ​អំពី​ការនិមិត្ត​ដំបូង ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​របៀប​ដែល​សាសនាចក្រ​ត្រូវបាន​ស្តារ​ឡើងវិញ ។ ដំណើររឿង​នេះ​ត្រូវបាន​បោះពុម្ពផ្សាយ​នៅក្នុង​គម្ពីរ មុក្តា​ដ៏​មាន​តម្លៃ​មហិមា ។

    យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កំពុង​សរសេរ
  4. សំបុត្រ​មួយ​ដែល​យ៉ូសែប​បាន​សរសេរ​នៅ​ឆ្នាំ១៨៤២ ។ អ្នកកាសែត​ម្នាក់​ឈ្មោះ យ៉ូហាន វែនវើស បាន​សុំ​ឲ្យ​យ៉ូសែប​ពន្យល់​ពី​របៀប​ដែល​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​បាន​កើត​ឡើង ។ យ៉ូសែប​បាន​ឆ្លើយ​តប​នៅក្នុង​លិខិត​មួយ ហើយ​បាន​បញ្ចូល​ព័ត៌មាន​អំពី​ការនិមិត្ត​ដំបូង ។

    សំណេរ​ដោយ​ដៃ

ដំណើររឿង​នីមួយៗ​ត្រូវបាន​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​ពេល​ផ្សេង​គ្នា សម្រាប់​អ្នកស្ដាប់​ផ្សេងៗ​គ្នា ។ យ៉ូសែប​មាន​គោលបំណង​ផ្សេង​គ្នា​សម្រាប់​ក្រុម​អ្នកស្ដាប់​នីមួយៗ ។ ប៉ុន្តែ​ពេល​យើង​អាន​វា​ជាមួយ​គ្នា យើង​ទទួល​បាន​រូបភាព​ដ៏​សម្បូរ​បែប និង​ច្បាស់​ជាង​មុន អំពី​បទពិសោធន៍​របស់​យ៉ូសែប​នៅក្នុង​ព្រៃ​ពិសិដ្ឋ ។

តើ​មាន​អ្វី​ខុសគ្នា ?

ដំណើររឿង​ទាំងអស់​នេះ​មាន​ព័ត៌មាន​លម្អិត​ខុស​គ្នា​មួយ​ចំនួន ។ នៅក្នុង​ដំណើររឿង​ឆ្នាំ១៨៣២ យ៉ូសែប​ផ្តោត​លើ​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក​ក្នុង​ការទទួល​បាន​ការអភ័យទោស​ដល់​អំពើ​បាប​របស់​លោក ។ លោក​មិន​បាន​និយាយ​ជា​ពិសេស​អំពី​ការចង់​ដឹង​ថា ព្រះវិហារ​មួយណា​ជា​ព្រះវិហារ​ពិត​នោះ​ទេ ។ លោក​និយាយ​អំពី​របៀប​ដែល « ព្រះអម្ចាស់ » បង្ហាញ​ព្រះកាយ​ដល់​លោក—លោក​មិន​បាន​កំណត់​អត្តសញ្ញាណ​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​ដោយ​ឡែក​ពី​គ្នា​នោះ​ទេ ។

ដំណើររឿង​ឆ្នាំ១៨៣៥ និង​ឆ្នាំ១៨៣៨ លើក​ឡើង​អំពី​កម្លាំង​អាក្រក់​មួយ ដែល​ព្យាយាម​រារាំង​យ៉ូសែប​មិន​ឲ្យ​អធិស្ឋាន ។ ដំណើររឿង​ឆ្នាំ១៨៣៥ របស់​យ៉ូសែប​និយាយ​ថា មាន​តួអង្គ​ពីរ​ ព្រមទាំង​ពួកទេវតា​ផង​បាន​យាង​មក​ជួប​លោក ។ ដំណើររឿង​ឆ្នាំ១៨៣៨ និង​ឆ្នាំ១៨៤២ ក៏​បាន​លើក​ឡើង​អំពី​តួអង្គ​ពីរ​​ផងដែរ ដែល​មួយអង្គ​ក្នុង​ចំណោម​នោះ​ត្រូវបាន​កំណត់​អត្តសញ្ញាណ​យ៉ាង​ជាក់លាក់​ថា​ជា​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។ ដំណើររឿង​ទាំងពីរ​នេះ​គូសបញ្ជាក់​ពី​ការស្វែងរក​សាសនាចក្រ​ពិត​របស់ យ៉ូសែប ។

ហេតុអ្វី​បាន​ជា​មាន​ភាពខុសគ្នា ?

មាន​ហេតុផល​មួយ​ចំនួន​សម្រាប់​ភាពខុសគ្នា​នៅក្នុង​ដំណើររឿង​ទាំងនេះ ។

ធម្មជាតិ​នៃ​ការចងចាំ

ពេលខ្លះ​យើង​គិត​ថា ការចងចាំ​របស់​យើង​តែងតែ​នៅ​ដដែល ។ ប៉ុន្តែ​នោះ​មិនមែន​ជា​របៀប​ដែល​ការចងចាំ​ដំណើរការ​ឡើយ ។ យើង​ចងចាំ​រឿង​ផ្សេងៗ​គ្នា ពេល​យើង​កាន់តែ​ចាស់​ទៅ ។ អ្វី​ដែល​បាន​កើតឡើង​ពី​មុន​អាច​មាន​អត្ថន័យ​ផ្សេង ដោយសារ​តែ​មាន​បទពិសោធន៍​ជីវិត​បន្ថែម ។ ការចងចាំ​ជា​ស្នូល​នៅតែ​មាន ប៉ុន្តែ​ព័ត៌មាន​លម្អិត​មួយ​ចំនួន​អាច​ផ្លាស់ប្ដូរ ។ នោះ​មិនមែន​មាន​ន័យ​ថា ការចងចាំ​របស់​យើង​មិន​ពិត ឬ​មិន​ត្រឹមត្រូវ​នោះ​ទេ គ្រាន់តែ​ផ្នែក​នោះ​លេចធ្លោ​ជាង​នៅ​ពេល​ផ្សេងៗ​គ្នា ។

គោលបំណង​ខុស​គ្នា

យ៉ូសែប​មាន​ហេតុផល​ជាច្រើន​ក្នុង​ការប្រាប់​ពី​រឿង​របស់​លោក ។ នៅ​ឆ្នាំ១៨៣២ លោក​បាន​កត់ត្រា​ដំណើររឿង​ផ្ទាល់ខ្លួន​មួយ ដូច្នេះ​លោក​បាន​ផ្តោត​ខ្លាំង​ជាង​ទៅលើ​អ្វី​ដែល​ការនិមិត្ត​ដំបូង​មានន័យ​ចំពោះ​លោក​ផ្ទាល់ ។ នៅ​ឆ្នាំ១៨៣៨ និង​ឆ្នាំ១៨៤២ លោក​បាន​និយាយ​អំពី​ការនិមិត្ត​ដំបូង ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​របៀប​ដែល​សាសនាចក្រ​បាន​កើតឡើង ។ ដូច្នេះ​លោក​បាន​សង្កត់​ធ្ងន់​លើ​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក​ក្នុង​ការដឹង​ថា ព្រះវិហារ​មួយ​ណា​ពិត ។

អ្នកស្ដាប់​ផ្សេងគ្នា

រ៉ូប៊ឺត ម៉ាធ្យូស៍ និង យ៉ូហាន វែនវើស មិន​មែន​ជា​សមាជិក​នៃ​សាសនាចក្រ​ទេ ។ យ៉ូសែប​ចាំបាច់​ត្រូវ​ពិពណ៌នា​រឿងរ៉ាវ​ខុសគ្នា​ដល់​ពួកគេ ។ លោក​បាន​ប្រាប់​អំពី​ដំណើររឿង​ឆ្នាំ១៨៣៨ ដោយ​ផ្ដោត​ទៅកាន់​សមាជិក​សាសនាចក្រ​ជាង ។ លោក​ប្រហែល​ជា​បាន​គិត​ថា ដំណើររឿង​ឆ្នាំ១៨៣២ របស់​លោក​នឹង​ត្រូវបាន​អាន​ដោយ​មិត្តភក្តិ​ជិតស្និទ្ធ និង​សមាជិក​គ្រួសារ​ប៉ុណ្ណោះ ។

តើ​អ្វី​ដែល​ដូចគ្នា ?

នៅក្នុង​ដំណើររឿង​ទាំង​បួន ព័ត៌មាន​លម្អិត​ចម្បង​គឺ​ដូចគ្នា ។ យ៉ូសែប​បាន​ច្របូកច្របល់​អំពី​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​របស់​លោក​ផ្ទាល់ និង​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​របស់​ពិភពលោក​នេះ ។ លោក​បាន​អាន​នៅ​ក្នុង យ៉ូហាន ១:៥–៦ ថា​លោក​អាច​ទទួល​ចម្លើយ​ចំពោះ​ការអធិស្ឋាន​របស់​លោក ។ លោក​បាន​ចូល​ទៅក្នុង​ព្រៃ ហើយ​បាន​អធិស្ឋាន ។ តួអង្គ​ស្ថានសួគ៌​បង្ហាញ​ព្រះកាយ​ចំពោះ​លោក ។ ទ្រង់​ទាំងទ្វេ​បាន​ហៅ​លោក​តាម​ឈ្មោះ ។ ទ្រង់​ទាំងទ្វេ​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា ព្រះវិហារ​ទាំងឡាយ​នៅ​ពេល​នោះ​មិន​បាន​បង្រៀន​គោលលទ្ធិ​ត្រឹមត្រូវ​ទេ ។

ការនិមិត្ត​ដំបូង

អ្វី​ដែល​ដំណើររឿង​នេះ​បង្រៀន​ខ្ញុំ

ខ្ញុំ​ចូលចិត្ត​អាន​ដំណើររៀង​ផ្សេងៗ​គ្នា ពីព្រោះ​វា​ជួយ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​យល់​ពី​ការនិមិត្ត​ដំបូង​កាន់​តែ​ប្រសើរ​ឡើង ។ ខ្ញុំ​អាច​មើល​ឃើញ​កាន់​តែ​ច្បាស់​ពី​មូលហេតុ​ដែល​យ៉ូសែប​បាន​ច្របូកច្របល់ ហើយ​ចង់​អធិស្ឋាន ។ ខ្ញុំ​អាច​មាន​អារម្មណ៍​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​កាន់តែ​ខ្លាំង នៅ​ពេល​ខ្ញុំ​បាន​អាន​ថា​ការនិមិត្ត​ដំបូង​មាន​អត្ថន័យ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​យ៉ូសែប នៅ​ពេល​ផ្សេងៗ​គ្នា​ក្នុង​ជីវិត​របស់​លោក ។ ដំណើររឿង​ទាំងនោះ​បញ្ចូល​គ្នា​ជួយ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ដឹង​ថា យ៉ូសែប​កំពុង​ប្រាប់​សេចក្ដីពិត ។ លោក​បានឃើញ​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ពិសិដ្ឋ ។ ការណ៍​នេះ​បង្កើន​ក្តីសង្ឃឹម​របស់​ខ្ញុំ​ថា ខ្ញុំ​ក៏​អាច​ទទួល​បាន​ចម្លើយ​ចំពោះ​ការអធិស្ឋាន​ផង​ដែរ ។

ដំណើររឿង

មូលហេតុ​ដែល​យ៉ូសែប​បាន​និយាយ​ថា​លោក​បាន​អធិស្ឋាន

តួអង្គ​ដែល​យ៉ូសែប​បាន​និយាយ​ថា​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន

ឆ្នាំ១៨៣២

សម្រាប់​ការអភ័យទោស​ដល់​អំពើបាប​របស់​លោក

ព្រះអម្ចាស់

ឆ្នាំ១៨៣៥

ដើម្បី​ដឹង​ថា​អ្នកណា​ត្រឹមត្រូវ ហើយ​អ្នកណា​ខុស​ក្នុង​បញ្ហា​សាសនា

តួអង្គ​ពីរ—អង្គ​ទីមួយ បន្ទាប់​មក​មួយ​អង្គ​ទៀត—ហើយ​និង​ពួកទេវតា

ឆ្នាំ១៨៣៨

ដើម្បី​ដឹង​ថា​ព្រះវិហារ​មួយ​ណា​ជា​ព្រះវិហារ​ពិត​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ

ព្រះវរបិតា និង​ព្រះរាជបុត្រា​របស់​ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ

ឆ្នាំ១៨៤២

ដើម្បី​ដឹង​ថា​ព្រះវិហារ​មួយ​ណា​ជា​ព្រះវិហារ​ពិត​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ

« តួអង្គ​ពីរ​ដែល​មាន​សិរី​រុងរឿង »