Πώς ο ναός μ’ αρέσει
Στον ναό μπορούμε να λάβουμε τη διαβεβαίωση για στοργικές οικογενειακές συνδέσεις που θα συνεχισθούν μετά θάνατον και θα διαρκέσουν για όλη την αιωνιότητα.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, είμαι ευγνώμων που είμαι μαζί σας σε αυτήν την πρώτη συγκέντρωση της γενικής συνελεύσεως. Οι ομιλητές, η μουσική και η προσευχή έχουν φέρει το Πνεύμα – καθώς και ένα αίσθημα φωτός και ελπίδος.
Αυτό το αίσθημα με έκανε να αναπολήσω την πρώτη ημέρα που εισήλθα στον Ναό της Σωλτ Λέηκ. Ήμουν νεαρός άνδρας. Οι γονείς μου ήταν οι μόνοι μου συνοδοί εκείνη την ημέρα. Εντός, σταμάτησαν για μια στιγμή για να τους χαιρετίσει ένας λειτουργός ναού. Προχώρησα μπροστά από αυτούς, μόνος για μια στιγμή.
Με χαιρέτισε μία μικροκαμωμένη κυρία με λευκά μαλλιά με ένα όμορφο λευκό φόρεμα του ναού. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, χαμογέλασε και μετά είπε πολύ απαλά: «Καλώς ήλθες στον ναό, αδελφέ Άιρινγκ». Σκέφθηκα για μια στιγμή ότι ήταν ένας άγγελος, επειδή γνώριζε το όνομά μου. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι μία μικρή κάρτα με το όνομά μου σε αυτήν είχε τοποθετηθεί στο πέτο από το σακάκι μου.
Την προσπέρασα και σταμάτησα. Κοίταξα επάνω σε μία υψηλή λευκή οροφή που έκανε την αίθουσα τόσο φωτεινή, που φαινόταν σχεδόν σαν να ήταν ανοικτή στον ουρανό. Και εκείνη τη στιγμή ήλθε η σκέψη στον νου μου με αυτά τα ξεκάθαρα λόγια: «Έχω έλθει ξανά σε αυτό το φωτεινό μέρος πριν». Όμως μετά αμέσως ήλθαν στον μου, όχι με τη δική μου φωνή, αυτά τα λόγια: «Όχι, δεν έχεις έλθει ποτέ ξανά. Θυμάσαι μία στιγμή προτού γεννηθείς. Βρισκόσουν σε ένα ιερό μέρος όπως αυτό».
Στο εξωτερικό των ναών μας τοποθετούμε τις λέξεις: «Αγιασμός στον Κύριο». Γνωρίζω αφ’ εαυτού μου ότι είναι αληθινές. Ο ναός είναι ένα άγιο μέρος, όπου λαμβάνουμε αποκάλυψη εύκολα, αν η καρδιά μας είναι ανοικτή σε αυτήν και είμαστε άξιοι αυτής.
Αργότερα εκείνη την ημέρα ένιωσα ξανά το ίδιο Πνεύμα. Η τελετή του ναού περιλαμβάνει ορισμένα λόγια που έφεραν ένα αίσθημα καύσου στην καρδιά μου, επιβεβαιώνοντας ότι αυτό που απεικονιζόταν ήταν αληθινό. Αυτό που ένιωσα ήταν προσωπικό για εμένα σχετικά με το μέλλον μου και έγινε πραγματικότητα 40 χρόνια αργότερα μέσω μίας κλήσεως να υπηρετήσω, από τον Κύριο.
Βίωσα το ίδιο αίσθημα, όταν νυμφεύθηκα στον Ναό του Λόγκαν στη Γιούτα. Ο Πρόεδρος Σπένσερ Κίμπαλ τέλεσε την επισφράγιση. Στα λίγα λόγια που είπε, έδωσε την εξής συμβουλή: «Χαλ και Κάθυ, ζήστε έτσι ώστε όταν έλθει η κλήση να μπορείτε να φύγετε εύκολα».
Καθώς είπε εκείνα τα λίγα λόγια, είδα ευκρινώς στον νου μου, με όλα του τα χρώματα, έναν απότομο λόφο και έναν δρόμο που οδηγούσε στην κορυφή. Ένας λευκός φράκτης υπήρχε στην αριστερά πλευρά του δρόμου και εξηφανίσθη σε μία σειρά δένδρων στην κορυφή του λόφου. Μία λευκή οικία ήταν ορατή μετά βίας μέσα από τα δένδρα.
Έναν χρόνο αργότερα, ανεγνώρισα εκείνον τον λόφο καθώς ο πεθερός μου μας πήγαινε από εκείνον τον δρόμο. Ήταν λεπτομερώς αυτό που είδα, όταν ο Πρόεδρος Κίμπαλ έδωσε τη συμβουλή του στον ναό.
Όταν φθάσαμε στην κορυφή του λόφου, ο πεθερός μου σταμάτησε στη λευκή οικία. Μας είπε ότι εκείνος και η σύζυγός του αγόραζαν την ιδιοκτησία και ότι ήθελε να μείνει η κόρη του και εγώ στον ξενώνα. Θα ζούσαν στο κυρίως σπίτι, λίγα μόλις μέτρα απόσταση. Έτσι, κατά τα 10 χρόνια που ζήσαμε σε εκείνο το όμορφο οικογενειακό περιβάλλον, η σύζυγός μου κι εγώ λέγαμε σχεδόν κάθε ημέρα: «Ας το απολαύσουμε αυτό, επειδή δεν πρόκειται να μείνουμε εδώ για πολύ».
Ήλθε μία κλήση από τον επίτροπο μορφώσεως της Εκκλησίας, Νηλ Μάξουελ. Η προειδοποίηση που εδόθη από τον Πρόεδρο Κίμπαλ να μπορούμε «να φύγουμε εύκολα» έγινε πραγματικότητα. Ήταν μία κλήση να αφήσουμε αυτό που φαινόταν ειδυλλιακή οικογενειακή κατάσταση, για να υπηρετήσουμε με ανάθεση σε ένα μέρος για το οποίο δεν ήξερα τίποτε. Η οικογένειά μας ήταν έτοιμη να φύγει από εκείνη την ευλογημένη εποχή και μέρος, επειδή ένας προφήτης, σε έναν άγιο ναό, ένα μέρος αποκαλύψεως, είδε ένα μελλοντικό γεγονός για το οποίο τότε προετοιμασθήκαμε.
Ξέρω ότι οι ναοί του Κυρίου είναι άγια μέρη. Σκοπός μου σήμερα, στην ομιλία περί ναών, είναι να αυξήσω την επιθυμία σας και τη δική μου να είμαστε άξιοι και έτοιμοι για τις αυξημένες ευκαιρίες για εμπειρίες στον ναό που έρχονται για εμάς.
Για μένα, η μεγαλύτερη παρακίνηση να είμαστε άξιοι των εμπειριών του ναού είναι αυτό που έχει πει ο Κύριος για τους αγίους οίκους Του:
«Και εφόσον ο λαός μου χτίσει οίκο για εμένα στο όνομα τού Κυρίου, και δεν αφήσουν τίποτα ρυπαρό να εισέλθει σ’ αυτόν, για να μη μιανθεί, η δόξα μου θα είναι μέσα του.
»Μάλιστα, και η παρουσία μου θα βρίσκεται εκεί, γιατί εγώ θα έλθω μέσα σ’ αυτόν, και όλοι οι καθαροί στην καρδιά που θα έλθουν μέσα σ’ αυτόν θα δουν τον Θεό.
»Όμως αν μιανθεί δε θα έλθω μέσα σ’ αυτόν, και η δόξα μου δε θα βρίσκεται εκεί. Γιατί εγώ δε θα έλθω μέσα σε ανόσιους ναούς»1.
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον διευκρίνισε ότι μπορούμε να «δούμε» τον Σωτήρα στον ναό, υπό την έννοια ότι Εκείνος γίνεται πλέον γνωστός σε εμάς. Ο Πρόεδρος Νέλσον είπε το εξής: «Τον καταλαβαίνουμε. Κατανοούμε το έργο και τη δόξα Του. Και αρχίζουμε να νιώθουμε τον άπειρο αντίκτυπο της απαράμιλλης ζωής Του»2.
Αν εσείς ή εγώ πάμε στον ναό ανεπαρκώς αγνοί, δεν θα μπορέσουμε να δούμε, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, την πνευματική διδασκαλία για τον Σωτήρα που μπορούμε να λαμβάνουμε στον ναό.
Όταν είμαστε άξιοι να λάβουμε τέτοια διδασκαλία, εκεί μπορεί να αναπτυχθεί μέσω της εμπειρίας μας στον ναό ελπίδα, χαρά και αισιοδοξία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Εκείνη η ελπίδα, η χαρά και η αισιοδοξία είναι διαθέσιμες μόνον μέσω αποδοχής των διατάξεων τελεσθεισών σε αγίους ναούς. Στον ναό μπορούμε να λάβουμε τη διαβεβαίωση για στοργικές οικογενειακές συνδέσεις που θα συνεχισθούν μετά θάνατον και θα διαρκέσουν για όλη την αιωνιότητα.
Πριν από χρόνια, ενώ υπηρετούσα ως επίσκοπος, ένας όμορφος νεαρός άνδρας ανθίστατο στο κάλεσμά μου να γίνει άξιος για να ζήσει με τον Θεό σε οικογένειες για πάντα. Με επιθετικό τρόπο μου έλεγε για τις καλές στιγμές που είχε με τους φίλους του. Τον άφησα να μιλήσει. Μετά μου είπε για μια στιγμή κατά τη διάρκεια ενός από τα πάρτι του, εν μέσω δυνατού θορύβου, όταν ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι ένιωθε μόνος. Τον ρώτησα τι είχε συμβεί. Είπε ότι είχε θυμηθεί μια στιγμή, όταν ήταν μικρός, να κάθεται στην ποδιά της μητέρας του, με τους βραχίονές της γύρω του. Για εκείνη τη στιγμή όσο έλεγε εκείνη την ιστορία, βούρκωσε. Του είπα αυτό που ξέρω ότι είναι αληθινό: «Ο μόνος τρόπος που μπορείς να έχεις το αίσθημα εκείνης της οικογενειακής αγκάλης για πάντα είναι να γίνεις άξιος ο ίδιος και να βοηθήσεις άλλους να λάβουν τις διατάξεις επισφραγίσεως του ναού».
Δεν ξέρουμε τις λεπτομέρειες για τις οικογενειακές συνδέσεις στον κόσμο των πνευμάτων ή τι μπορεί να έλθει, αφού αναστηθούμε. Όμως ξέρουμε ότι ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήλθε, σύμφωνα με την υπόσχεση, για να στρέψει τις καρδιές των πατέρων προς τα τέκνα και των τέκνων προς τους πατέρες3. Και ξέρουμε ότι η αιώνια ευδαιμονία μας εξαρτάται από την επιτέλεση του καλύτερου που μπορούμε για να προσφέρουμε την ίδια ακατάλυτη ευδαιμονία σε όσους περισσότερους μπορούμε από τους συγγενείς μας.
Νιώθω την ίδια επιθυμία να επιτύχω να καλέσω ζώντα μέλη της οικογένειας να επιθυμούν να γίνουν άξια για να λάβουν και να τιμούν τις διατάξεις επισφραγίσεως του ναού. Αυτό είναι μέρος της υποσχεθείσης συναθροίσεως του Ισραήλ κατά τις τελευταίες ημέρες και στις δύο πλευρές του καταπετάσματος.
Μία από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες μας είναι όταν τα μέλη της οικογένειάς μας είναι μικρά. Γεννιούνται με το Φως του Χριστού ως δωρεά. Τους δίδει τη δυνατότητα να διαισθάνονται τι είναι καλό και τι είναι πονηρό. Για τον λόγο αυτόν, μπορούν να καλλιεργήσουν την επιθυμία σε ένα παιδί να είναι άξιο και να έχει το προνόμιο να πάει σε έναν ναό κάποια μέρα, αν δει έναν ναό ή μία φωτογραφία του.
Η ημέρα τότε μπορεί να έλθει που, ως νέοι, λαμβάνουν ένα εγκριτικό ναού για να τελέσουν βαπτίσεις δι’ αντιπροσώπου στον ναό. Σε εκείνη την εμπειρία, το αίσθημά τους μπορεί να αυξηθεί ότι οι διατάξεις του ναού πάντοτε δείχνουν προς τον Σωτήρα και την Εξιλέωσή Του. Καθώς νιώθουν ότι προσφέρουν σε ένα άτομο στον κόσμο των πνευμάτων την ευκαιρία να καθαρισθεί από την αμαρτία, το αίσθημά τους θα αυξηθεί να βοηθήσουν τον Σωτήρα στο ιερό έργο Του της ευλογίας ενός τέκνου του Επουράνιου Πατέρα μας.
Έχω δει τη δύναμη εκείνης της εμπειρίας να αλλάζει τη ζωή ενός νέου. Πριν από χρόνια, πήγα με μία κόρη σε έναν ναό αργά το απόγευμα. Ήταν η τελευταία που υπηρετούσε ως αντιπρόσωπος στο βαπτιστήριο. Η κόρη μου ερωτήθηκε αν μπορούσε να μείνει παραπάνω για να ολοκληρώσει τις διατάξεις για όλους των οποίων τα ονόματα είχαν προετοιμασθεί. Είπε ναι.
Παρακολουθούσα καθώς η μικρή κόρη μου έμπαινε στο βαπτιστήριο. Άρχισαν οι βαπτίσεις. Η μικρή μου κόρη είχε νερό να κυλά στο πρόσωπό της κάθε φορά που ανυψωνόταν από το νερό. Την ρωτούσαν ξανά και ξανά: «Μπορείς να κάνεις κι άλλο;» Κάθε φορά έλεγε ναι.
Ως πατέρας που ανησυχούσα, άρχισα να ελπίζω ότι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί και να μην κάνει άλλες. Όμως θυμάμαι ακόμη τη σταθερότητά της, όταν την ρωτούσαν αν μπορούσε να κάνει κι άλλο και έλεγε με αποφασιστική χαμηλή φωνή: «Ναι». Έμεινε έως ότου και το τελευταίο άτομο στον κατάλογο εκείνη την ημέρα έλαβε την ευλογία της βαπτίσεως στο όνομα του Ιησού Χριστού.
Όταν βγήκα από τον ναό μαζί της εκείνη τη νύκτα, αναρωτιόμουν με αυτά που είχα δει. Ένα παιδί είχε υψωθεί και αλλάξει μπροστά στα μάτια μου, υπηρετώντας τον Κύριο στον οίκο Του. Θυμάμαι ακόμη το αίσθημα φωτός και γαλήνης καθώς περπατούσαμε μαζί από τον ναό.
Έχουν περάσει χρόνια. Ακόμη λέει ναι στην ερώτηση από τον Κύριο αν θα κάνει περισσότερα για Εκείνον, όταν είναι πολύ δύσκολο. Αυτό μπορεί να κάνει η υπηρέτηση στον ναό για να μας αλλάξει και να μας εξυψώσει. Γι’ αυτό ελπίδα μου για εσάς και όλη την αγαπημένη σας οικογένεια είναι να αναπτύξετε την επιθυμία και την αποφασιστικότητα να είστε άξιοι να πηγαίνετε στον οίκο του Κυρίου όσο συχνά το επιτρέπουν οι συνθήκες σας.
Θέλει να σας καλωσορίσει εκεί. Προσεύχομαι να προσπαθήσετε να αναπτύξετε την επιθυμία στην καρδιά των τέκνων του Επουράνιου Πατέρα να πηγαίνουν εκεί, όπου μπορούν να νιώθουν κοντά σε Εκείνον, και ότι θα καλέσετε επίσης τους προγόνους σας να πληρούν τις προϋποθέσεις να είναι μαζί Του και μαζί σας για πάντα.
Αυτά τα λόγια μπορούν να είναι τα δικά μας:
Πώς ο ναός μ’ αρέσει,
θα τον επισκεφθώ
το Πνεύμα για να νιώσω
και να προσευχηθώ.
Είν’ ο οίκος του Θεού,
τόπος τόσο ιερός.
Για εκεί θα προετοιμαστώ
καθήκον μου είν’ αυτό4.
Δίδω την επίσημη μαρτυρία μου ότι είμαστε τέκνα ενός στοργικού Επουράνιου Πατέρα. Επέλεξε τον Αγαπητό Υιό Του, Ιησού Χριστό, να είναι ο Σωτήρας και ο Λυτρωτής μας. Ο μόνος τρόπος να επιστρέψουμε και να ζήσουμε μαζί Τους και με την οικογένειά μας είναι μέσω των διατάξεων του αγίου ναού. Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον κατέχει και ασκεί όλα τα κλειδιά της ιεροσύνης που καθιστούν δυνατή την αιώνια ζωή για όλα τα τέκνα του Θεού. Αυτή τη μαρτυρία καταθέτω στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.