Θυμηθείτε τον δρόμο επιστροφής στην οικία σας
Έχουμε το τέλειο παράδειγμα του Ιησού Χριστού να ακολουθήσουμε, και το ταξίδι προς την αιώνια οικία μας είναι εφικτό μόνο λόγω των διδασκαλιών Του, της ζωής Του και της εξιλεωτικής θυσίας Του.
Το 1946, ο νέος ερευνητής Άρθουρ Χάσλερ περπατούσε κατά μήκος ενός μικρού ποταμού στο βουνό, κοντά στο σπίτι των παιδικών του χρόνων, όταν είχε μια εμπειρία η οποία οδήγησε σε μια σημαντική ανακάλυψη για το πώς τα ψάρια βρίσκουν τον δρόμο της επιστροφής στον ποταμό που γεννήθηκαν.
Ανεβαίνοντας σε ένα βουνό, και δεν ήταν ορατός ακόμη ο αγαπημένος καταρράκτης των παιδικών του χρόνων, ήλθε ξαφνικά στον νου του Χάσλερ μια ανάμνηση η οποία είχε ξεχάσει. Είπε: «Σαν ένα δροσερό αεράκι, που έχει το άρωμα των βρύων και της ακουιλέγιας, που σαρώνει γύρω από το βραχώδες αντέρεισμα, οι λεπτομέρειες αυτού του καταρράκτη και του περιβάλλοντός του στην πρόσοψη του βουνού ξαφνικά ήλθαν στον νου μου»1.
Αυτές οι μυρωδιές αναζωπύρωσαν τις παιδικές του αναμνήσεις και του θύμισαν το σπίτι.
Εάν οι μυρωδιές μπορούσαν να πυροδοτήσουν τέτοιες αναμνήσεις γι’ αυτόν, αιτιολόγησε ότι ίσως οι μυρωδιές θα μπορούσαν να είναι τόσο ενθυμητικές για τον σολομό ο οποίος, μετά από χρόνια που βρίσκεται στον ανοιχτό ωκεανό, επιστρέφει στο ίδιο ακριβώς μικρό ποτάμι της γέννησής του για να γεννήσει τα αβγά του.
Με βάση αυτήν την εμπειρία, ο Χάσλερ, μαζί με άλλους ερευνητές, συνέχισε ώστε να δείξει ότι ο σολομός θυμάται τα ίδιες μυρωδιές οι οποίες θα τον βοηθούσαν να περιηγηθεί χιλιάδες χιλιόμετρα, για να βρει τον δρόμο επιστροφής του από τη θάλασσα.
Αυτή η αφήγηση με έκανε να σκεφτώ ότι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε σε αυτή τη ζωή είναι να αναγνωρίσουμε και να θυμηθούμε το μονοπάτι επιστροφής στον Επουράνιο Πατέρα μας και να επιμείνουμε πιστά και με χαρά καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.
Σκέφτηκα τέσσερεις υπενθυμίσεις οι οποίες, όταν χρησιμοποιούνται και εφαρμόζονται με συνέπεια στη ζωή μας, μπορούν να αναζωπυρώσουν τα συναισθήματα για την επουράνια οικία μας.
Πρώτον, μπορούμε να θυμόμαστε ότι είμαστε τέκνα του Θεού
Έχουμε θεϊκή κληρονομιά. Η γνώση ότι είμαστε τέκνα του Θεού και ότι θέλει να επιστρέψουμε στην παρουσία Του είναι ένα από τα πρώτα βήματα του ταξιδιού επιστροφής στην επουράνια οικία μας.
Υπενθυμίστε στον εαυτό σας αυτήν την κληρονομιά. Βρείτε τακτικά χρόνο για να ενισχύσετε την ικανότητά σας να αντισταθείτε στον πειρασμό με το να θυμάστε τις ευλογίες που έχετε λάβει από τον Κύριο. Εμπιστευτείτε τις καθοδηγήσεις που σας έχουν δοθεί από Αυτόν, αντί να στρέφεστε αποκλειστικά στον κόσμο για να μετρήσετε την προσωπική σας αξία και να βρείτε τον δρόμο σας.
Πρόσφατα επισκέφθηκα ένα αγαπημένο πρόσωπο, αφού εισήχθη στο νοσοκομείο. Μου είπε με συγκίνηση ότι όσο ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου, το μόνο που επιθυμούσε ήταν κάποιος να της τραγουδήσει το τραγούδι «Είμαι Θεού παιδί». Αυτή η σκέψη και μόνο, είπε, της έδωσε τη γαλήνη που χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή της δοκιμασίας.
Η γνώση του ποιοι είστε αλλάζει αυτό που νιώθετε και τι κάνετε.
Το να καταλάβετε ποιος πραγματικά είσαι, σας προετοιμάζει καλύτερα να αναγνωρίσετε και να θυμηθείτε τον δρόμο επιστροφής στην επουράνια οικία σας και τη λαχτάρα να είστε εκεί.
Δεύτερον, μπορούμε να θυμόμαστε το θεμέλιο το οποίο μας προστατεύει
Μας έρχεται δύναμη, όταν παραμένουμε ενάρετοι, αληθινοί και πιστοί στον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό, ακόμα και όταν άλλοι αγνοούν συντριπτικά τις εντολές και τις αρχές σωτηρίας2.
Στο Βιβλίο του Μόρμον, ο Ήλαμαν δίδαξε τους γιους του να θυμούνται ότι πρέπει να οικοδομήσουν το θεμέλιό τους στον Ιησού Χριστό για να έχουν τη δύναμη να αντέξουν στους πειρασμούς του εναντίου. Οι ισχυροί άνεμοι και οι θύελλες του Σατανά μας χτυπούν, αλλά δεν θα έχουν καμία δύναμη να μας παρασύρουν, αν εναποθέσουμε την εμπιστοσύνη μας στο ασφαλέστερο μέρος – στον Λυτρωτή μας3.
Γνωρίζω από προσωπική εμπειρία ότι καθώς επιλέγουμε να ακούσουμε τη φωνή Του και να Τον ακολουθήσουμε, θα λάβουμε τη βοήθειά Του. Θα αποκτήσουμε ευρύτερη προοπτική των συνθηκών μας και βαθύτερη κατανόηση του σκοπού της ζωής. Θα νιώσουμε πνευματικά σκιρτήματα τα οποία θα μας οδηγήσουν στην επουράνια οικία μας.
Τρίτον, μπορούμε να θυμόμαστε να προσευχόμαστε συχνά
Ζούμε σε μια εποχή όπου με ένα άγγιγμα ή εντολή φωνής, μπορούμε να αρχίσουμε να αναζητούμε απαντήσεις σχεδόν σε οποιοδήποτε θέμα στην πληθώρα δεδομένων που είναι αποθηκευμένα και οργανωμένα σε ένα τεράστιο και περίπλοκο δίκτυο υπολογιστών.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε την απλότητα της πρόσκλησης να αρχίσουμε να επιζητούμε απαντήσεις από τους ουρανούς. «Να προσεύχεσαι πάντα, και θα ξεχύσω το Πνεύμα μου προς εσένα». Τότε ο Κύριος υπόσχεται: «Και μεγάλη θα είναι η ευλογία σου – μάλιστα, ακόμη μεγαλύτερη από τους θησαυρούς της γης»4.
Ο Θεός γνωρίζει πλήρως τον καθένα μας και είναι έτοιμος να ακούσει τις προσευχές μας. Όταν θυμόμαστε να προσευχόμαστε, βρίσκουμε την υποστηρικτική αγάπη Του και, όσο περισσότερο προσευχόμαστε στον Πατέρα μας στους Ουρανούς στο όνομα του Χριστού, τόσο περισσότερο φέρνουμε τον Σωτήρα στη ζωή μας και τόσο καλύτερα θα αναγνωρίζουμε το μονοπάτι που Εκείνος έχει χαράξει προς την επουράνια οικία μας.
Τέταρτον, μπορούμε να θυμόμαστε να υπηρετούμε άλλους
Καθώς προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό υπηρετώντας και δείχνοντας καλοσύνη σε άλλους, κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος.
Οι πράξεις μας μπορούν να ευλογήσουν σημαντικά τις ζωές των γύρω μας και τη δική μας ζωή επίσης. Η υπηρέτηση γεμάτη αγάπη προσθέτει νόημα στη ζωή τόσο του δότη όσο και του αποδέκτη.
Μην υποτιμάτε τη δυνατότητα που έχετε να επηρεάζετε τους άλλους για καλό, τόσο από την υπηρέτηση με τις πράξεις σας όσο και από την υπηρέτηση με το παράδειγμά σας.
Η υπηρέτηση γεμάτη αγάπη για τους άλλους μάς καθοδηγεί στο μονοπάτι προς την επουράνια οικία μας – το μονοπάτι να γίνουμε σαν τον Σωτήρα μας.
Το 1975, ως αποτέλεσμα εμφυλίου πολέμου, ο Αρνάλντο και η Εουζενία Τέλες Γκρίλο και τα παιδιά τους έπρεπε να αφήσουν το σπίτι τους πίσω και όλα όσα είχαν χτίσει ύστερα από δεκαετίες σκληρής δουλειάς. Πίσω στην πατρίδα τους, την Πορτογαλία, ο αδελφός και η αδελφή Τέλες Γκρίλο αντιμετώπισαν την δυσκολία να ξεκινήσουν ξανά από την αρχή. Αλλά χρόνια αργότερα, αφού προσεχώρησαν στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, είπαν: «Χάσαμε όλα όσα είχαμε, αλλά ήταν καλό γιατί μας ανάγκασε να σκεφθούμε τη σημασία των αιώνων ευλογιών»5.
Έχασαν το επίγειο σπίτι τους, αλλά βρήκαν τον δρόμο επιστροφής προς την επουράνια οικία τους.
Ό,τι κι αν πρέπει να αφήσετε πίσω για να ακολουθήσετε το μονοπάτι για την επουράνια οικία σας, μια μέρα δεν θα φαίνεται καθόλου θυσία.
Έχουμε το τέλειο παράδειγμα του Ιησού Χριστού να ακολουθήσουμε, και το ταξίδι προς την αιώνια οικία μας είναι εφικτό μόνο λόγω των διδασκαλιών Του, της ζωής Του και της εξιλεωτικής θυσίας Του – συμπεριλαμβανομένου του θανάτου και της ένδοξης Ανάστασής Του.
Σας καλώ να βιώσετε τη χαρά της ενθύμησης ότι είμαστε τέκνα του Θεού και ότι Εκείνος με τέτοιον τρόπο αγάπησε τον κόσμο, ώστε έχει έστειλε τον Υιό Του6 για να μας δείξει το μονοπάτι. Σας καλώ να θυμάστε να είστε πιστοί, να στρέψετε τη ζωή σας στον Σωτήρα και να οικοδομήσετε το θεμέλιό σας σε Αυτόν. Θυμηθείτε να προσεύχεστε συχνά στο ταξίδι σας και να υπηρετείτε άλλους κατά τη διαδρομή.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, αυτήν την Κυριακή του Πάσχα, δίδω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου. Είναι Αυτός που μπορεί να μας καθοδηγήσει σε μια χαρούμενη ζωή και να μας οδηγήσει στο ταξίδι μας. Είθε να Τον θυμόμαστε και να Τον ακολουθήσουμε στην οικία. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.