Gipangga sa Ginoo sa Tanan Ko nga mga Panahon
Unsay atong reaksyon sa atong mga kasakit? Mobati ba kita nga mapasalamaton tungod kay kita nakatutok kaayo sa atong mga panalangin kay sa atong mga problema?
Ang COVID-19 nga pandemya usa sa daghang pagsulay ug hagit nga giatubang sa mga anak sa Dios sa tibuok kasaysayan sa kalibotan. Sa sinugdanan niining tuiga, ang akong minahal nga pamilya ug ako nagpuyo sa malisod nga mga pagsulay. Ang pandemya ug ubang mga hinungdan nagdala og kamatayon ug kasakit sa among pamilya tungod sa pagpanaw sa pipila ka minahal. Bisan pa sa medikal nga pagtagad, pagpuasa ug pag-ampo, sulod sa lima ka semana ang akong igsoong lalaki, ang akong igsoong babaye, ug ang akong bayaw nga lalaki nga si Jimmy mitabok sa pikas sa tabil.
Usahay ako maghunahuna ngano nga ang Manluluwas mihilak sa dihang nakita Niya si Maria nga naguol sa pagkamatay sa iyang igsoong lalaki, si Lazaro, bisan og nakahibalo nga Siya adunay gahom sa pagbuhi ni Lazaro ug nga sa dili madugay Siya mogamit niini nga gahom aron sa pagluwas sa Iyang higala gikan sa kamatayon.1 Nahibulong ko sa kapuangod ug impatiya sa Manluluwas alang ni Maria; nakasabot Siya sa dili mahulagway nga ka sakit nga gibati ni Maria sa kamatayon sa iyang igsoong lalaki, si Lazaro.
Gibati namo ang samang tuman nga ka sakit sa dihang nasinati namo ang temporaryong panagbulag gikan sa among mga minahal. Ang Manluluwas adunay hingpit nga kapuangod alang kanato. Wala ta Niya gipakasayop sa atong mubo nga panglantaw ni sa pagkalimitado sa paghunahuna sa atong mahangturong panaw. Hinoon, Siya adunay kapuangod sa atong kasubo ug pag-antos.
Ang Langitnong Amahan ug ang Iyang Anak, nga si Jesukristo, gusto nga kita makabaton og hingpit nga kalipay.2 Si Presidente Russell M. Nelson mitudlo, “Ang kalipay nga atong gibati dili kaayo konektado sa mga sirkumstansiya sa atong kinabuhi apan konektado kaayo sa gitutokan sa atong kinabuhi. Kon ang sentro sa atong kinabuhi anaa sa plano sa Dios, … mobati kita og kalipay bisan unsa pay mahitabo—o wala mahitabo—sa atong kinabuhi.”3
Sa dihang usa pa ako ka batan-ong misyonaryo, nakahinumdom ko nga sa dihang ang usa ka talagsaong misyonaryo nga akong gidayeg nakadawat og makahugno nga mga balita. Ang iyang inahan ug ang iyang manghod nga lalaki namatay sa usa ka makalilisang nga aksidente. Ang presidente sa misyon mitanyag niini nga elder og opsyon nga mopauli alang sa lubong. Hinoon, human makig-istorya sa iyang amahan sa telepono, kini nga misyonaryo nakahukom nga magpabilin ug tiwason ang iyang misyon.
Sa wala madugay, sa dihang kami nagserbisyo sa samang zone, ang akong kompanyon ug ako nakadawat og emerhensiya nga tawag; ang mga kawatan mikawat sa biseklita nga iya niini nga misyonaryo ug misamad kaniya gamit ang kutsilyo. Siya ug ang iyang kompanyon naglakaw padulong sa ospital, diin didto sila nakita sa akong kompanyon ug nako. Padulong sa ospital, naguol ko alang niini nga misyonaryo. Naghunahuna ko nga ang iyang espiritu maluya ug nga sigurado, human niining makalilisang nga kasinatian, siya gusto na gyod mopauli karon.
Hinoon, sa dihang miabot mi sa ospital, akong nakita kini nga misyonaryo nga naghigda, naghulat nga dad-on ngadto sa operahanan—ug siya nagpahiyom. Naghunahuna ko, “Nganong nagpahiyom man siya sa panahon nga sama niini?” Samtang nagpaayo siya sa ospital, madasigon siyang nanghatag og mga pamplet ug mga kopya sa Basahon ni Mormon ngadto sa mga doktor, mga nars, ug sa ubang mga pasyente. Bisan niini nga mga pagsulay, dili siya gusto nga mopauli. Hinoon, miserbisyo siya hangtod sa kataposan sa iyang misyon uban ang hugot nga pagtuo, kalagsik, kusog, ug kadasig.
Sa sinugdanan sa Basahon ni Mormon, si Nephi mipahayag, “Nakasinati sa daghan nga mga kasakit sa akong panahon, bisan pa, gipangga sa Ginoo sa tanan ko nga mga panahon.”4
Naghunahuna ko sa daghang mga pagsulay nga nasinati ni Nephi, daghan niini nalakip sa iyang sinulat. Ang iyang mga pagsulay nakatabang nato nga makasabot nga kitang tanan adunay malisod nga mga panahon. Usa niini nga mga pagsulay nahitabo sa dihang si Nephi gisugo nga mobalik ngadto sa Jerusalem aron kuhaon ang tumbaga nga mga palid nga anaa ni Laban. Ang pipila ka igsoong lalaki ni Nephi mga tawo nga gamay og pagtuo, ug gani ilang gibunalan si Nephi. Nakasinati si Nephi og laing pagsulay sa dihang nabali ang iyang pana ug dili makapangita og pagkaon alang sa iyang pamilya. Dayon, sa dihang si Nephi gisugo sa paghimo og barko, ang iyang mga igsoong lalaki nagbugal-bugal kaniya ug nagdumili sa pagtabang kaniya. Bisan pa niini ug daghan nga ubang mga pagsulay sa iyang kinabuhi, si Nephi nakaila kanunay sa kaayo sa Dios.
Samtang ang iyang pamilya mitabok sa lawod paingon sa gisaad nga yuta, ang pamilya ni Nephi “misugod sa paghimo sa ilang mga kaugalingon nga paghudyaka,” law-ay og inistoryahan, ug nakalimot nga ang gahom sa Ginoo ang nakapreserbar kanila. Sa dihang gipanton sila ni Nephi, nasilo sila ug migapos kaniya sa mga pisi aron dili na siya makalihok. Ang Basahon ni Mormon namahayag nga ang iyang mga igsoon “midapat [kaniya] uban ang hilabihan nga kabangis”; ang iyang mga kamot ug buol-buol “nanghubag sa hilabihan, ug hilabihan kaayo ang kasakit niini.”5 Si Nephi naguol tungod sa katig-a sa mga kasingkasing sa iyang mga igsoong lalaki ug usahay mibati nga gisanapan sa kasubo.6 “Bisan pa niini,” siya mipahayag, “ako midangop sa akong Dios, ug ako midayeg kaniya sa tibuok adlaw; ug wala ako magbagulbol batok sa Ginoo tungod sa akong mga kasakit.”7
Minahal kong kaigsoonan, unsaon nato sa pag-atubang sa atong mga kasakit? Magbagulbol ba kita sa atubangan sa Ginoo tungod niini? O, sama ni Nephi ug sa akong kanhi misyonaryo nga higala, mobati ba kita nga mapasalamaton sa pulong, sa hunahuna, ug sa buhat tungod kay kita nakatutok kaayo sa atong mga panalangin kay sa atong mga problema?
Ang atong Manluluwas, nga si Jesukristo, mihatag nato sa ehemplo atol sa Iyang yutan-ong pagpangalagad. Sa mga higayon sa kalisod ug pagsulay, adunay pipila ka butang nga makahatag nato og mas dako nga kalinaw ug katagbawan kay sa pagserbisyo sa atong isig ka tawo. Ang basahon ni Mateo nag-asoy unsay nahitabo sa dihang ang Manluluwas nakahibalo nga ang Iyang ig-agaw, si Juan Bautista giputlan og ulo ni Hari Herodes aron malipay ang anak nga babaye ni Herodias:
“Unya miabot ang mga tinun-an ni Juan ug ilang gihipos ang iyang lawas ug gilubong, human niini, giadto nila si Jesus ug ilang gisuginlan sa nahitabo.
“Sa pagkadungog ni Jesus sa balita nga gipatay si Juan, mibiya siya niadtong dapita sakay sa usa ka sakayan. Nag-inusara siyang miadto sa usa ka dapit nga awaaw: nakabalita niini ang mga tawo busa namiya sila sa ilang mga lungsod ug nanglakaw sila aron pag-apas kaniya.
“Mikawas si Jesus sa sakayan ug sa pagkakita niya sa dakong pundok sa mga tawo, giabot siyag dakong kaluoy kanila ug giayo niya ang ilang mga masakiton.
“Sa hapit na mosalop ang adlaw ang iyang mga tinun-an miduol kaniya ug miingon, Mongitngit na ra ba ug awaaw kining dapita, maayo tingaling palakton na lang nimo ang mga tawo ug paadtoon sa mga balangay nga duol aron mamalit ug pagkaon alang sa ilang kaugalingon.
“Si Jesus mitubag, Dili na kinahanglan nga manglakaw pa sila. Kamo mismo ang maghatag kanilag pagkaon.”8
Gipakita ni Jesukristo kanato nga sa panahon sa pagsulay ug kalisdanan, kita makahibalo sa mga kalisod sa uban. Tungod sa kaluoy, kita makatabang ug makabayaw kanila. Ug kon atong buhaton, kita usab mabayaw tungod sa atong Kristohanon nga pagserbisyo. Si Presidente Gordon B. Hinckley mipahayag: “Ang labing maayo nga tambal nga akong nasayran alang sa kabalaka mao ang pagtrabaho. Ang labing maayo nga medisina sa pagkawala sa paglaom mao ang pagserbisyo. Ang labing maayo nga tambal alang sa kakapoy mao ang hagit sa pagtabang sa usa ka tawo kinsa mas gikapoy.”9
Dinhi, sa Simbahan ni Jesukristo, aduna koy daghang oportunidad sa pagpangalagad ug pagserbisyo sa akong isig ka tawo. Mao kadto nga mga panahon nga akong gibati nga ang Langitnong Amahan mipagaan sa akong mga palas-anon. Si Presidente Russell M. Nelson mao ang propeta sa Dios dinhi sa yuta; siya ang talagsaong ehemplo kon unsaon nato nga mangalagad sa uban atol sa malisod nga mga pagsulay. Akong hiusahon ang akong pagpamatuod uban niadtong daghan nga laing mga Santos nga ang Dios mao ang atong mahigugmaong Langitnong Amahan. Gibati nako ang Iyang walay kinutoban nga gugma atol sa akong malisod nga mga panahon. Ang atong Manluluwas, nga si Jesukristo nakasabot sa atong mga sakit ug mga kasakit. Siya gusto nga mopagaan sa atong mga palas-anon ug mohupay kanato. Kinahanglang mosunod kita sa Iyang ehemplo pinaagi sa pagserbisyo ug pagpangalagad niadtong adunay mas bug-at nga mga palas-anon kay sa atong kaugalingon. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.