Personal nga Kalinaw sa mga Panahon nga Mahagiton
Mas importante gayod karon ang pagpangita og personal nga kalinaw.
Bag-o lang ko nga gisangonan nga mopahinungod sa usa ka porsiyon sa makasaysayanon nga Nauvoo. Isip kabahin sa buluhaton, nakabisita ko sa Bilanggoan sa Liberty sa Missouri. Dihang gitan-aw nako ang bilanggoan, akong gipamalandongan ang panghitabo nga naghimo niini nga mahinungdanong bahin sa kasaysayan sa Simbahan. Ang kinabuhi sa mga Santos nahulga tungod sa mando sa pagpatay nga giisyu sa gobernador sa Missouri. Agig dugang, si Propeta Joseph ug ang pipila ka pinili nga kaubanan walay katarongan nga gitanggong sa Bilanggoan sa Liberty. Usa sa mga rason sa bayolente nga pagsupak ngadto sa atong mga miyembro mao nga kadaghanan kanila supak sa pagpang-ulipon.1 Kini nga grabe nga paglutos ngadto ni Joseph Smith ug sa iyang mga sumusunod nagpakita og dako kaayong sanglitanan sa dili matarong nga paggamit sa kabubut-on nga makaapekto sa matarong nga katawhan. Ang panahon ni Joseph sa Bilanggoan sa Liberty nagpakita nga ang kalisdanan dili ebidensya sa walay pagpabor sa Ginoo ni pagbakwi sa Iyang mga panalangin.
Natandog kaayo ko samtang nagbasa sa unsay gituaw ni Propeta Joseph Smith samtang gitanggong siya sa Bilanggoan sa Liberty: “O Dios, hain ba ikaw? Ug hain ang imong gambalay nga nagsalipod sa imong tagoanan?”2 Nangutana si Joseph kon hangt[o]d kanus-a ang katawhan sa Ginoo “mag-ant[o]s niini nga mga kada[o]tan ug dili makatar[o]nganon nga mga pagdaog-daog.”3
Samtang nagbarog ko sa may Bilanggoan sa Liberty, natandog kaayo ko samtang nagbasa sa tubag sa Ginoo: “Akong anak, kalinaw nganha sa imong kalag; ug ang imong kalisdanan ug ang imong mga kasakitan sulod lamang sa mubo nga higayon; ug unya, kon ikaw molah[o]tay pag-ayo, ang Dios mobayaw kanimo sa kahitas-an.”4 Klaro nga ang oposisyon makahashas kanato alang sa mahangt[o]ron, celestial nga padulngan.5
Ang bililhon nga mga pulong sa Manluluwas nga “Akong anak, kalinaw nganha sa imong kalag”6 personal nga namulong kanako ug makahuloganon kaayo sa atong panahon. Nagpahinumdom kini kanako sa Iyang mga pagtulon-an ngadto sa Iyang mga disipulo atol sa Iyang mortal nga pangalagad.
Sa wala pa ang pag-antos ni Kristo sa Tanaman sa Getsemani ug sa krus, gisugo Niya ang Iyang mga Apostol nga “maghigugmaay kamo ingon nga ako nahigugma kaninyo”7 ug dayon gihupay sila uban niini nga mga pulong: “Ang kalinaw ibilin ko kaninyo, ang akong kalinaw nga dili sama sa ikahatag sa kalibotan, ihatag ko kaninyo. Ayaw kamog kabalaka, ug ayaw kahadlok.”8
Usa sa gimanggad kaayo nga titulo sa atong Ginoo ug Manluluwas, nga si Jesukristo, mao ang “Prinsepe sa Pakigdait.”9 Sa kataposan ang Iyang gingharian pagatukoron lakip ang kalinaw ug gugma.10 Nagpaabot kita sa milenyal nga paghari sa Mesiyas.
Bisan pa niini nga panan-awon mahitungod sa milenyal nga paghari, nasayod kita nga ang kalinaw sa kalibotan ug panag-uyon wala mopatigbabaw sa atong panahon.11 Sa tibuok nakong kinabuhi, wala gayod ako makakita og ingon ka mas dako nga kakulang sa kamabination. Giatake kita og masuk-anon, mabingkilon nga mga pinulongan ug makapungot, makadaot nga mga lihok nga moguba sa kalinaw ug kahapsay.
Ang kalinaw sa kalibotan wala isaad o ipaniguro hangtod sa Ikaduhang Pag-anhi ni Jesukristo. Ang Manluluwas mitudlo sa Iyang Napulog Duha ka Apostoles nga ang Iyang misyon sa kalibotan dili makaangkon og tibuok kalibotan nga kalinaw. Siya mitudlo “Ayaw kamo paghunahuna nga mianhi ako aron pagdalag kalinaw sa kalibotan.”12 Ang tibuok kalibotan nga kalinaw dili usa ka bahin sa inisyal nga mortal nga pangalagad sa Manluluwas. Ang tibuok kalibotan nga kalinaw wala dinhi karon.
Hinoon, ang personal nga kalinaw posibling maangkon bisan anaa ang kapungot, panagbingkil, ug pagkabahin-bahin nga miguba ug midaot sa atong kalibotan karon. Mas importante gayod karon ang pagpangita og personal nga kalinaw. Ang matahom ug ganahan nga bag-ong himno nga gisulat ni Brother Nik Day, alang sa karon nga kabatan-onan nga giulohan og “Kalinaw kang Kristo” nagpahayag nga, “Kon walay kalinaw, kang Kristo aduna.”13 Napanalanginan kita nga aduna niini nga himno sa wala pa ang tibuok kalibotan nga COVID-19 nga pandemiya.
Kini nga himno makita sa matahom nga paagi nga pagpangandoy alang sa kalinaw ug sa tukmang paagi naghatag og gibug-aton nga ang kalinaw nakaangkla sa kinabuhi ug misyon ni Jesukristo. Si Presidente Joseph F. Smith mipahayag nga, “Dili gay[o]d modangat sa kalib[o]tan kana nga espiritu sa kalinaw ug gugma … hangt[o]d nga ang katawhan modawat sa kamatuoran sa Dios ug sa mensahe sa Dios … ug moila sa Iyang gah[o]m ug awtoridad diin balaanon.”14
Samtang kita dili gayod mohunong sa pagpaningkamot aron makab-ot ang tibuok kalibotan nga kalinaw, gipaniguro diri kanato nga makaangkon kita og personal nga kalinaw, sigon sa gitudlo ni Kristo. Kini nga baroganan gihan-ay diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad: “Apan hibaloi nga siya kinsa nagbuhat og mga buluhaton sa pagkamatar[o]ng makadawat sa iyang ganti, gani ang kalinaw niini nga kalib[o]tan, ug kinabuhi nga dayon diha sa kalib[o]tan nga umaab[o]t.”15
Unsa ang pipila ka “buluhaton sa pagkamatarong” nga makatabang nga atong madumala ang mga panaglalis ug mopaminos sa panagbingkil ug makakaplag og kalinaw niini nga kalibotan? Ang tanan nga pagtulon-an ni Kristo nagpunting niini nga direksyon. Akong hisgotan ang pipila sa akong gituohan nga importante kaayo.
Una: Higugmaa ang Dios, Sunda ang Iyang mga Sugo, ug Pasayloa ang Tanan
Si Presidente George Albert Smith nahimong Presidente sa Simbahan niadtong 1945. Nailhan siya panahon sa iyang mga katuigan isip Apostol nga usa ka lider nga mahigugmaon sa kalinaw. Sa unang 15 ka tuig sa wala pa siya mahimong Presidente, ang mga hagit ug mga pagsulay mahitungod sa tibuok kalibotan nga depresyon, gisundan sa mga patay ug kadaot tungod sa Ikaduhang Gubat sa Kalibotan, tanan malinawon.
Dapit sa kataposan sa Ikaduhang Gubat sa Kalibotan, atol sa iyang una nga kinatibuk-ang komperensiya isip Presidente niadtong Oktubre1945, si Presidente Smith mipahinumdom sa mga Santos mahitungod sa pagdapit sa Manluluwas sa paghigugma sa ilang mga silingan ug pagpasaylo sa ilang mga kaaway ug dayon mitudlo, “Mao kana ang diwa nga angay nga tinguhaong maangkon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kon naghandom sila nga sa umaabot nga adlaw makabarog sa Iyang presensiya ug makadawat gikan sa Iyang mga kamot og usa ka mahimayaon nga paghangop balik sa panimalay.”16
Ikaduha: Tinguhaa ang mga Bunga sa Espiritu
Si Apostol Pablo sa iyang sulat ngadto sa mga Taga-Galacia, misulat sa kalainan tali sa mga buhat sa pagkamatarong nga mopasarang kanato sa pagsulod sa gingharian sa Dios ug sa mga buhat nga, kon wala ang paghinulsol, kita dili mosarang. Ang uban nga butang nga mopasarang kanato mao ang mga bunga sa Espiritu: “gugma, kalipay, kalinaw, pail[o]b, kalooy, kaayo, pagkamatinud-anon, pagkamapaubsanon, [ug] pagkamapinugnganon sa kaugalingon.”17 Gilakip usab ni Pablo ang pagpas-an sa palas-anon sa usag usa ug dili maluya sa pagbuhat og maayo.18 Uban pa niadto nga mga buhat nga dili matarong iyang gilakip ang pagdinumtanay, kapungot, ug pagbingkil-bingkil.19
Usa sa talagsaong mga leksiyon diha sa kapanahonan sa Daang Tugon may kalabotan sa Amahan nga si Abraham. Si Abraham ug Lot, ang iyang pag-umangkon nga lalaki, mga adunahan, apan nakamatikod nga dili sila magkasinabot sa pagpuyo. Aron malikayan ang panagbingkil, gitugotan ni Abraham si Lot nga mopili sa yuta nga iyang gusto. Si Lot mipili sa patag sa Jordan, diin kini daghan og tubig ug matahom. Si Abraham mikuha sa dili kaayo tambok nga patag sa Mamre. Ang mga kasulatan mabasa nga si Abraham mipahimutang sa iyang tolda ug nagtukod “og halaran alang sa Ginoo.”20 Si Lot, sa laing bahin, “nagkampo duol sa Sodoma.”21 Aron sa pagbaton og malinawon nga mga relasyon, ang leksiyon klaro; nga angay gayod nga kita andam nga moareglo ug mopaundang sa panagbingkil kon hisgotan ang mga butang nga naglakip sa pagkamatarong. Sama sa gitudlo ni Hari Benjamin, “Kamo dili makabaton og hunahuna sa pagpasakit sa usag usa, apan sa pagpuyo nga malinawon.”22 Apan bahin sa kinaiya nga may kalabotan sa pagkamatarong ug doktrinal nga panginahanglan, kita kinahanglan nga magpabiling lig-on ug dili matarog.
Kon gusto kita nga makabaton og kalinaw nga maoy ganti sa mga buhat sa pagkamatarong, kita dili mopahimutang sa atong mga tolda paduol sa kalibotan. Ipahimutang nato ang atong mga tolda paduol sa templo.
Ikatulo: Gamita ang Kabubut-on sa Pagpili sa Pagkamatarong
Ang kalinaw ug ang kabubut-on magkalambid isip mahinungdanong mga elemento sa plano sa kaluwasan. Sigon sa gihulagway diha sa Mga Hilisgotan sa Ebanghelyo nga artikulo nga “Kabubut-on og Pagkamay Tulubagon,” “Ang kabubut-on mao ang abilidad ug kahigayonan nga gihatag sa Dios kanato sa pagpili ug paglihok alang sa atong kaugalingon.”23 Mao nga, ang kabubut-on mahinungdanon sa personal nga paglambo ug kasinatian nga mopanalangin kanato samtang magsunod kita sa Manluluwas.24
Ang kabubut-on usa sa nag-una nga isyu sa premortal nga Konseho sa Langit ug sa kasungian tali niadtong mga mipili nga mosunod ni Kristo ug sa mga sumusunod ni Satanas.25 Ang pagsalikway sa garbo ug pagkontrolar ug pagpili sa Manluluwas magtugot nga kita makabaton sa Iyang kahayag ug sa Iyang kalinaw. Apan ang personal nga kalinaw maapektohan kon ang mga tawo mogamit sa ilang kabubut-on sa mga paagi nga makadaot ug makapasakit.
Sigurado ako nga ang malinawon nga kasiguroan nga atong gibati sa atong kasingkasing gilig-on pinaagi sa kahibalo nga anaa kanato sa unsay mahimo sa Manluluwas sa kalibotan alang kanato. Matahom ang pagkahan-ay niini diha sa Isangyaw ang Akong Ebanghelyo: “Samtang kita mosalig sa Pag-ula ni Jesukristo, Siya makatabang kanato nga makalahotay sa atong mga pagsulay, mga sakit, ug mga kasakit. Mahimong mapuno kita sa tumang kalipay, kalinaw, ug kahupayan. Ang tanan nga dili makiangayon kabahin sa kinabuhi mahimong mapahusto pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo.”26
Ikaupat: Tukora ang Zion diha sa Atong mga Kasingkasing ug mga Panimalay
Kita mga anak sa Dios ug usa ka bahin sa Iyang pamilya. Kita usa usab ka bahin sa pamilya diin kita natawo. Ang institusyon sa pamilya mao ang pundasyon alang sa kalipay ug kalinaw. Si Presidente Russell M. Nelson mitudlo kanato—ug atol niini nga panahon sa pandemya nakakat-on kita—nga ang panimalay nga nakasentro sa Simbahan nga gisuportahan sa relihiyosong pagpahigayon, maka-“pakita sa kalig-on sa mga pamilya … mousab sa [atong] [mga] panimalay ngadto sa usa ka santuwaryo sa hugot nga pagtuo.”27 Kon kita aduna niining relihiyoso nga pagpahigayon diha sa atong mga panimalay, kita makabaton usab sa kalinaw sa Manluluwas.28 Nasayod kami nga daghan kaninyo walay mga panalangin sa pagkaadunay matarong nga mga panimalay ug makiglantugi kanunay niadtong kinsa mopili sa pagkadili matarong. Ang Manluluwas makahatag og proteksyon ug kalinaw nga sa kataposan mogiya kaninyo ngadto sa kasiguoran ug kasilongan gikan sa mga bagyo sa kinabuhi.
Akong ipaniguro kaninyo nga ang kalipay, gugma, ug ang katumanan nga nasinati diha sa paghigugmaay, sa matarong nga mga pamilya magbunga og kalinaw ug kalipay. Ang gugma ug kamabination maoy sentro sa pagkaangkon og Zion sulod sa atong mga kasingkasing ug mga panimalay.29
Ikalima: Sunda ang Kasamtangan nga mga Pag-awhag sa Atong Propeta
Ang atong kalinaw mas labaw nga molambo kon sundon nato ang propeta sa Ginoo, nga si Presidente Russell M. Nelson. Kita sa dili madugay adunay opotunidad nga makapaminaw gikan niya. Giandam siya gikan sa mga katukoran sa kalibotan alang niini nga calling. Ang iyang personal nga preparasyon labihan ka talagsaon.30
Mitudlo siya kanato nga “mobati kita og malungtarong kalinaw ug hingpit nga kalipay bisan atol sa gubot nga mga panahon,” samtang maningkamot kita nga mas mahisama sa atong Manluluwas, nga si Jesukristo.31 Siya mitambag kanato sa “paghinulsol matag adlaw” aron madawat ang “makalimpyo, makaayo, ug makalig-on nga gahom sa Ginoo.”32 Ako usa ka personal nga saksi nga ang pagpadayag nadawat ug padayon nga madawat gikan sa langit pinaagi sa atong pinalangga nga propeta.
Samtang kita motahod ug mopaluyo kaniya isip atong propeta, atong gisimba ang atong Langitong Amahan ug atong Manluluwas, si Jesukristo. Kita gipangalagaran sa Espiritu Santo.
Mopamatuod ko ug mohatag sa akong personal nga apostolikanhong pagsaksi nga si Jesukristo, ang Manluluwas ug Manunubos sa kalibotan, nangulo ug naggiya sa Iyang gipahiuli nga Simbahan. Ang iyang kinabuhi ug matubsanon nga misyon mao ang tinuod nga tinubdan sa kalinaw. Siya ang Prinsipe sa Pakigdait. Ako mohatag sa akong sigurado ug balaan nga pagsaksi nga Siya buhi. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.