Tugoti nga ang Pagbuhat og Maayo Mao ang Atong Normal

Ni Elder Rafael E. Pino

Sa Seventy

Kon kita magmakanunayon ug dili mausab sa pagbuhat og maayo, ang atong mga kustombre motabang kanato sa pagpabilin diha sa dalan sa pakigsaad.

Ako kanunay nga mapasalamaton alang sa akong mga tulumanon dinhi sa Simbahan nga nagdala kanako sa pagpuyo sa nagkalin-lain nga nasod. Among nakita sa matag usa niini nga mga nasod ang dako nga kalainan ug talagsaong mga tawo ang adunay managlahi nga mga kustombre ug mga tradisyon.

Kitang tanan adunay mga kustombre ug mga tradisyon nga personal, gikan sa atong pamilya, o gikan sa komunidad diin kita nagpuyo, ug kita nanghinaot nga ipabilin kadtong tanang nahisubay sa mga baroganan sa ebanghelyo. Ang makabayaw nga mga kustombre ug mga tradisyon importante kaayo alang sa atong mga tinguha sa pagpabilin diha sa dalan sa pakigsaad, ug kadtong mga babag, atong isalikway.

Ang kustombre mao ang pagbuhat o ang kanunay ug naandan nga paagi sa panghunahuna alang sa usa ka tawo, kultura, o tradisyon. Kasagaran, ang mga butang nga atong gihunahuna ug gibuhat kanunay atong maila nga normal.

Tugoti ko sa pagpasabot niini: Si Patricia, ang akong pinangga nga asawa, ganahan moinom og tubig sa butong ug dayon kan-on ang unod niini. Atol sa among unang pagbisita sa Puebla, Mexico, miadto mi sa usa ka dapit diin mipalit kami og butong. Human mainom ang tubig, ang akong asawa mihangyo kanila sa pagbuak sa butong ug ihatag kaniya ang unod aron kan-on. Sa pag-abot niini, may pagkapula kini. Ila kining gibaliboran og sili! Tam-is nga lubi nga adunay sili! Mura og kuryoso kini alang namo. Apan wala madugay among nahibaloan nga ang mga kuryoso kay ang akong asawa ug ako, kinsa wala mokaon sa lubi nga naay sili. Sa Mexico, hinuon, dili kini talagsaon, normal ra kaayo kini.

Sa lain nga higayon nangaon kami sa Brazil uban sa pipila ka mga higala, ug ila kaming gihatagan og abokado. Sa dihang amo na untang butangan kini og asin, ang among mga higala miingon kanamo, “Unsay inyong gibuhat? Amo nang gibutangan og asukar ang abokado!” Abukado nga naay asukar! Murag lain kini alang kanamo. Apan among nahibaloan nga ang mga nalahi kay ang akong asawa ug ako, kinsa wala mokaon og abokado nga adunay asukar. Sa Brazil, normal nga butangan og asukar ang abokado.

Unsa ang normal alang sa uban mahimong lain alang sa uban, depende sa ilang mga kustombre ug mga tradisyon.

Unsa nga mga kustombre ug mga tradisyon ang normal diha sa atong kinabuhi?

Si Presidente Russell M. Nelson miingon: “Karon kanunay kitang makadungog mahitungod sa ‘usa ka bag-o nga normal.’ Kon gusto gayod ninyo nga modawat sa usa ka bag-o nga normal, ako modapit kaninyo nga ibaling og dugang ang inyong kasingkasing, hunahuna ug kalag ngadto sa atong Langitnong Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo. Himoa kana nga inyong bag-o nga normal” (“Usa ka Bag-o nga Normal,” Liahona, Nob. 2020, 118).

Kini nga pagdapit alang sa tanan. Dili igsapayan kon kita pobre o adunahan, edukado o dili edukado, tigulang o batan-on, masakiton o himsog. Siya midapit kanato sa pagtugot nga ang normal nga mga butang sa atong kinabuhi mao kadtong makatabang kanato sa pagpadayon diha sa dalan sa pakigsaad.

Walay nasod nga naglangkob sa tanang unsay maayo o dalaygon. Mao nga, sama sa gitudlo ni Pablo ug ni Propeta Joseph Smith:

“Kon adunay mga butang nga mahiyason, matah[o]m, o maayo og dungog o dalaygon, kami naninguha sa pagpangita niining mga butanga” (Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:13).

“Kon aduna may pagkadalaygon, palandunga ninyo kining mga butanga” (Mga Taga-Filipos 4:8).

Timan-i nga kini usa ka pag-awhag, dili lamang komentaryo.

Buot nako nga kitang tanan mogahin og panahon sa paghunahuna bahin sa atong mga kustombre ug sa paagi nga kini nakaimpluwensiya sa atong mga pamilya.

Pipila sa maanindot kaayo nga mga kinaiya nga kinahanglan mahimong normal alang sa mga miyembro sa Simbahan mao kining upat:

1. Personal ug pamilya nga pagtuon sa mga kasulatan. Aron makabig ngadto ni Ginoong Jesukristo, ang matag tawo responsable sa pagkat-on sa ebanghelyo. Ang mga ginikanan responsable alang sa pagtudlo sa ebanghelyo ngadto sa ilang mga anak (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 68:25; 93:40).

2. Personal ug pamilya nga pag-ampo. Ang Manluluwas misugo kanato sa pag-ampo kanunay (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 19:38). Ang pag-ampo nagtugot kanato sa personal nga pakig-istorya sa atong Langitnong Amahan diha sa ngalan sa Iyang Anak, si Jesukristo.

3. Motambong sa panagtigom sa sakramento matag semana (tan-awa sa 3 Nephi 18:1–12; Moroni 6:5–6). Ato kining buhaton aron sa paghinumdom ni Jesukristo samtang moambit kita sa sakramento. Niini nga ordinansa ang mga miyembro sa Simbahan mobag-o sa ilang pakigsaad sa pagdala diha sa ilang kaugalingon sa ngalan sa Manluluwas, sa kanunay nga paghinumdom Kaniya, ug sa paghupot sa Iyang mga sugo (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 20:77, 79).

4. Kanunay nga pag-apil sa buhat sa templo ug sa family history. Kini nga buhat mao ang paagi sa paghiusa ug pagsilyo sa mga pamilya alang sa kahangtoran (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 128:15).

Unsa ang atong bation kon makadungog kita niining upat ka butang? Kabahin ba sila sa atong normal nga kinabuhi?

Adunay daghan pang ubang mga tradisyon nga mahimong kabahin sa normal nga atong gisagop, nan magtugot sa Dios nga mopatigbabaw diha sa atong kinabuhi.

Unsaon nato pagtino unsa ang mahimong normal nga mga butang diha sa atong kinabuhi ug diha sa atong pamilya? Sa mga kasulatan daghan kaayo kita og makita nga bantugan nga ehemplo; diha sa Mosiah 5:15 kini nag-ingon; “ako manghinaot nga kamo kinahanglan magmakanunayon ug dili mausab, sa kanunay puno sa mga maayo nga buhat.”

Ganahan kaayo ko niini nga mga pulong tungod kay kita nasayod nga ang mga butang nga mamahimong normal diha sa atong kinabuhi mao kadtong atong balik-balikon pag-usab. Kon kita magmakanunayon ug dili mausab sa pagbuhat og maayo, ang atong mga kustombre mahiuyon sa mga baroganan sa ebanghelyo ug kini motabang kanato sa pagpabilin diha sa dalan sa pakigsaad.

Si Presidente Nelson mitambag usab: “Hangopa ang inyong bag-o nga normal pinaagi sa paghinulsol matag adlaw. Pagtinguha nga mag-anam-anam kaputli ang hunahuna, pulong, ug buhat. Pangalagad ngadto sa uban. Pagbaton og mahangturon nga panglantaw. Buhata ang inyong mga calling. Ug bisan unsay inyong mga hagit, akong minahal nga mga kaigsuonan, pagpakabuhi matag adlaw nga ikaw mas andam nga moatubang sa inyong Magbubuhat” (“Usa ka Bag-o nga Normal,” 118).

Karon dili lain alang sa akong asawa, si Patricia, o alang nako nga mokaon og lubi nga naay sili ug abokado nga naay asukar––gani, ganahan kami niini. Hinoon, ang kahimayaan usa ka butang nga sobra pa ang espirituhanong kaimportante kaysa ganahan nga kan-on; usa kini ka hilisgotan nga kabahin sa kahangtoran.

Ako nag-ampo nga ang atong normal magtugot kanato sa pagsinati sa kahimtang nga “ walay kataposan ang kalipay” (Mosiah 2:41) nga gisaad niadtong kinsa naghupot sa mga sugo sa Dios ug nga, samtang nagbuhat sa ingon, kita makaingon nga, “Ug nahinabo nga kami mipuyo subay sa matang sa pagkamalipayon” (2 Nephi 5:27).

Mga kaigsuonan, ako nagpamatuod sa 15 ka kalalakin-an kinsa atong gipaluyohan isip mga propeta, mga manalagna, ug mga tigpadayag, lakip na ang atong minahal nga propeta, si Presidente Russell M. Nelson. Ako mopamatuod nga Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw tinuod. Ako mopamatuod ilabi na ni Jesukristo, ang atong Manluluwas ug Manunubos, sa ngalan ni Jesukristo, amen.