Kinasingkasing
Kita kinahanglan nga mahimong sumusunod ni Jesus kinsa malipayon kaayo ug kinasingkasing diha sa atong kaugalingon nga personal nga biyahe sa pagkadisipulo.
Usahay, makatabang kon mahibaloan unsa ang malaoman.
Duol na sa pagtapos sa Iyang pangalagad, si Jesus misulti sa Iyang Apostoles nga ang lisod nga mga panahon moabot. Apan Siya miingon usab, “Ayaw kamog kabalaka.”1 Oo, Siya mobiya, apan Siya dili mobiya nila nga mag-inusara.2 Siya mopadala sa Iyang Espiritu aron motabang nila nga mahinumdom, lig-on nga mobarog, ug makakita og kalinaw. Ang Manluluwas motuman sa Iyang saad nga mokuyog kanato, ang Iyang mga disipulo, apan kita kinahanglan nga kanunayng motan-aw Kaniya aron sa pagtabang nato nga mailhan ug matagamtaman ang Iyang presensiya.
Ang mga disipulo ni Kristo kanunay nga nakasugat og lisod nga mga panahon.
Usa ka suod nako nga higala nagpadala nako og usa ka karaan nga artikulo gikan sa Nebraska Advertiser, usa ka pamantalaan sa Tunga-tungang Kasadpan sa Estados Unidos, nga gipetsahan og Hulyo 9, 1857. Kini mabasa: “Karong buntag sayo, usa ka pundok sa mga Mormon ang miagi padulong sa ilang biyahe ngadto sa Salt Lake. Kababayen-an (sigurado nga dili kaayo huyang) nagguyod og mga kariton sama sa mga hayop, usa ka [babaye] nahapla dinhi niini nga itom nga lapok nga nakamugna og kadiyot nga paghunong sa nagparada nga katawhan, gagmayng kabataan niuban og lakaw nga nagsul-ob sa ilang [katingalahan] nga langyaw nga sinina makita nga sama ka determinado sa ilang mga inahan.”3
Gihunahuna gayod nako og maayo ang kabahin niining napuno sa lapok nga babaye. Nganong nag-inusara man siya nga nagguyod? Siya ba nag-inusara nga inahan? Unsa ang naghatag kaniya sa kalig-on, sa kaisog, sa kaporsigido aron mohimo nianang mahagiton nga biyahe agi sa lapok, nagguyod sa tanan niyang kabtangan sa usa ka kariton ngadto sa wala mahibaloi nga panimalay sa desiyerto—nga may higayon nga bugal-bugalan sa mga tigpaniid?4
Si Presidente Joseph F. Smith misulti kabahin sa kalig-on sa kinahiladman niini nga mga pioneer nga kababayen-an, nag-ingon: “Makahimo ba kamo sa pagpatalikod niini nga mga babaye gikan sa ilang mga konbiksyon diha sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw? Makahimo ba kamo sa pagpangitngit sa ilang mga hunahuna mahitungod sa misyon ni Propeta Joseph Smith? Makahimo ba kamo sa pagpahisalaag kanila kalabot sa balaang misyon ni Jesukristo, ang Anak sa Dios? Dili, dili gayod kamo makahimo niini. Ngano? Tungod kay sila nasayod niini. Ang Dios mipadayag niini ngadto kanila, ug sila nakasabot niini, ug walay gahom sa yuta ang makahimo sa pagpatalikod kanila sa unsay ilang nasayran nga kamatuoran.”5
Mga kaigsoonan, ang mahimong sama niana nga kalalakin-an ug kababayen-an mao ang hagit sa atong panahon—mga disipulo kinsa mohimo sa tanang paningkamot aron makita ang kalig-on nga mopadayon bisan pa man sa lisod nga mga pagsulay, mga disipulo nga adunay mga pagtuo nga gipadayag ngari kanato sa Dios, mga sumusunod ni Jesus kinsa malipayon ug kinasingkasing sa atong kaugalingon nga personal nga biyahe sa pagkadisipulo. Isip mga disipulo ni Jesukristo, kita nagtuo ug makalambo sa tulo ka importante nga kamatuoran.
Una, Kita Makatuman sa Atong mga Pakigsaad, Bisan Kon Kini Dili Sayon
Kon ang imong hugot nga pagtuo, imong pamilya, o ang imong kaugmaon gihagit—kon ikaw naghunahuna ngano ang kinabuhi lisod nga imo man gihimo ang labing maayo aron sundon ang ebanghelyo—timan-i nga ang Ginoo miingon nato nga magpaabot sa mga kasamok. Ang mga kasamok kabahin sa plano ug wala magpasabot nga kamo gibiyaan; kini kabahin sa unsay buot ipasabot nga Iyaha.6 Siya mao, bisan pa man, “usa ka tawo sa mga kasub-anan, ug nakasinati sa pag-antos.”7
Ako nakakat-on nga ang Langitnong Amahan mas interesado sa akong paglambo isip usa ka disipulo ni Jesukristo kay sa akong kaharuhay. Ako tingali dili gusto kanunay nga kini maingon niana—apan kini mao!
Ang pagpuyo diha sa kahayahay dili magdala og gahom. Ang gahom nga atong gikinahanglan aron makasukol sa mga pagsulay nga atong nasinati karon mao ang gahom sa Ginoo, ug ang Iyang gahom nagagikan sa atong mga pakigsaad Kaniya.8 Aron kusganon nga makaatubang uban sa hugot nga pagtuo sa mga hagit sa kinabuhi—nga tinud-anay nga maningkamot matag adlaw sa pagbuhat unsay atong gipakigsaad sa Manluluwas nga atong buhaton, bisan kon ug labi na kon kita gikapoy, nabalaka, ug nakigbisog sa makahasol nga mga pangutana ug mga isyu—mao ang hinay-hinay nga pagdawat sa Iyang kahayag, Iyang kalig-on, Iyang gugma, Iyang Espiritu, Iyang kalinaw.
Ang punto sa paglakaw sa dalan sa pakigsaad mao ang pagduol sa Manluluwas. Siya mao ang punto, dili ang atong hingpit nga paglambo. Kini dili lumba, ug kinahanglan nga dili nato itandi ang atong biyahe ngadto sa biyahe sa uban. Bisan kon kita madagma, Siya anaa.
Ikaduha, Kita Makalihok uban sa Hugot nga Pagtuo
Isip mga disipulo ni Jesukristo, kita nakasabot nga ang hugot nga pagtuo diha Kaniya nagkinahanglan og lihok—labi na sa lisod nga mga panahon.9
Daghang tuig ang milabay, ang akong mga ginikanan nakahukom nga ilisan ang carpet sa balay. Nianang gabhiona sa wala pa moabot ang bag-ong carpet, ang akong mama nihangyo sa akong mga igsoong lalaki nga kuhaon ang mga muwebles ug tangtangon ang mga carpet sa katulganan aron mataod ang bag-o nga carpet. Ang akong siyete anyos nga igsoong babaye nianang higayona, si Emily, natulog na. Mao nga, samtang siya natulog, sila hilom nga mitangtang sa tanang muwebles sa iyang lawak, gawas sa higdaanan, ug dayon mitangtang sa carpet. Nan, sama sa buhaton usahay sa mga magulang nga lalaki, sila midesisyon nga mohimo og komedya. Ilang gikuha ang nahabilin sa iyang mga kabtangan gikan sa aparador ug mga bungbong, gibiyaan ang lawak nga hawan na. Dayon mihimo sila og mubo nga sulat ug gipapilit kini sa bungbong: “Minahal nga Emily, kami mibalhin na. Mosulat kami human sa pipila ka adlaw ug mosulti nimo kon asa na mi. Naghigugma, ang imong pamilya.”
Pagkasunod buntag sa dihang si Emily wala moduol alang sa pamahaw, ang akong mga igsoong lalaki milakaw aron sa pagpangita kaniya—ug naa ra siya, masulub-on ug nag-inusara luyo sa sirado nga pultahan. Si Emily namalandong niini nga kasinatian human niana: “Nahugno ko. Apan unsa man kaha ang nahitabo kon giablihan lang gayod nako ang pultahan? Unsa man kaha ang akong nadungog? Unsa man kaha ang akong nasimhot? Ako untang nahibaloan nga wala ako mag-inusara. Ako untang nahibaloan nga ako gihigugma. Wala gani ko makahunahuna nga kinahanglan ko mohimo og butang kabahin sa akong sitwasyon. Nisurender lang dayon ko og nagpabilin diha sa akong aparador nga naghilak. Ug unta kon giablihan pa lang nako ang pultahan.”10
Ang akong igsoong babaye mihimo og pangagpas sigon sa iyang nakita, apan kini dili repleksiyon sa unsa gayod ang tinuod nga nahitabo. Dili ba makaikag nga kita, sama ni Emily, mahimong nabug-atan kaayo sa atong gibati nga kaguol o kasakit o kadismaya o kabalaka o pag-inusara o kasuko o kapakyas nga wala na lang kita makahunahuna nga mobuhat og usa ka butang, ang pag-abli sa pultahan, ang paglihok uban sa hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo?
Ang mga kasulatan napuno sa mga ehemplo sa kalalakin-an ug kababayen-an, mga disipulo ni Kristo, kinsa, dihang nag-atubang og imposible nga mga hagit, yanong milihok—mihukom sa paglihok uban sa hugot nga pagtuo ug misugod sa paghimo niini.11
Ngadto sa mga sanglahon nga nangita og kaayohan, si Kristo miingon: “Lakaw, ug pahiling kamo sa mga pari. Ug nahitabo, nga, sa nagpanglakaw sila, nangaayo sila.”12
Sila milakaw aron ipahiling ang ilang kaugalingon ngadto sa mga pari nga ingon ba og nangaayo na sila, ug diha sa proseso sa paglihok, sila naayo.
Ako gusto usab nga moingon nga kon ang paghunahuna sa paglihok taliwala sa imong kasakit mora og imposible, palihog pagdesisyon nga mangayo og tabang—gikan sa usa ka higala, usa ka sakop sa pamilya, usa ka lider sa Simbahan, usa ka propesyonal. Kini mamahimo nga unang lakang sa paglaom.
Ikatulo, Kita Mamahimo nga Magkinasingkasing ug Hingpit nga Malipayon sa Atong Debosyon13
Kon ang lisod nga mga panahon moabot, ako maningkamot sa paghinumdom nga ako mipili sa pagsunod ni Kristo sa wala pa ako moari sa kalibotan ug nga ang mga hagit sa akong hugot nga pagtuo, akong kahimsog, ug akong paglahutay tanan kabahin sa rason nga anaa ko diri. Ug ako sigurado nga dili maghunahuna nga ang mga pagsulay karon makapaduda sa gugma sa Dios alang kanako o makapausab sa akong hugot nga pagtuo ngadto sa pagduhaduha. Ang mga pagsulay wala magpasabot nga ang plano napakyas, kini kabahin sa plano nga gituyo sa pagtabang nako nga mangita sa Dios. Ako mahimong mas sama Kaniya kon ako molahutay nga mapailobon, ug hinaot pa, sama Niya, kon naa sa pag-antos, ako hugot kaayo nga mag-ampo.14
Si Jesukristo mao ang hingpit nga ehemplo sa paghigugma sa atong Amahan sa tibuok Niya nga kasingkasing—sa pagbuhat sa Iyang kabubut-on, bisan unsa pa man ang kantidad.15 Ako gustong mosunod sa Iyang ehemplo pinaagi sa pagbuhat sa ingon.
Ako nadasig sa kinasingkasing, hingpit nga pagkadisipulo sa biyuda kinsa mihulog og duha ka gagmayng salapi ngadto sa panudlanan sa templo. Iyang gihatag ang tanan nga iya.16
Si Jesukristo miila sa kamanggihatagon sa biyuda diin ang uban nakakita lang sa unsa kagamay sa iyang gihatag. Ug tinuod usab kini alang sa matag usa kanato. Siya wala makakita sa atong pagkulang isip kapakyasan kondili isip usa ka oportunidad aron magamit ang hugot nga pagtuo ug molambo.
Panapos
Akong kauban nga mga disipulo ni Jesukristo, sa tibuok nakong kasingkasing, ako mipili nga magpabiling maunongon sa Ginoo. Ako mipili sa pagbarog uban sa iyang pinili nga mga sulugoon—si Presidente Russell M. Nelson ug iyang kauban nga Apostoles—kay sila mosulti alang Kaniya ug mga sinaligan sa mga ordinansa ug mga pakigsaad nga mohigot kanako ngadto sa Manluluwas.
Kon ako madagma, padayon ko nga mobangon, mosalig sa grasya ug makapahimo nga gahom ni Jesukristo. Ako magmatinud-anon sa akong pakigsaad uban Kaniya ug mangita og tubag sa akong mga pangutana pinaagi sa pagtuon sa pulong sa Dios, pinaagi sa hugot nga pagtuo, ug uban sa tabang sa Espiritu Santo, kansang giya akong gisaligan. Akong pangitaon ang Iyang Espiritu matag adlaw pinaagi sa paghimo sa gagmay ug yano nga mga butang.
Kini mao ang akong dalan sa pagkadisipulo.
Ug hangtod sa adlaw nga ang matag adlaw nga mga samad sa mortalidad maayo, ako malaomon nga maghulat sa Ginoo ug mosalig Kaniya—sa Iyang tayming, Iyang kaalam, Iyang plano.17
Mobuhat uban ninyo, ako gusto nga magpabiling matinud-anon Kaniya hangtod sa hangtod. Kinasingkasing. Nakahibalo nga kon kita nahigugma ni Jesukristo sa tibuok natong kasingkasing, Siya mohatag kanato sa tanan isip ganti.18 Sa ngalan ni Jesukristo, amen.