Ο θρίαμβος της ελπίδος
Η ελπίδα είναι ένα ζωντανό δώρο, ένα δώρο που μεγαλώνει καθώς αυξάνουμε την πίστη μας στον Ιησού Χριστό.
Αγαπητοί αδελφοί και αγαπητές αδελφές μου σε όλον τον κόσμο, καθώς αρχίζουμε αυτήν την πολύ ξεχωριστή εποχή της γενικής συνελεύσεως, τα μάτια των ουρανών ασφαλώς θα είναι εστιασμένα σε εμάς. Θα ακούσουμε τη φωνή του Κυρίου μέσω των υπηρετών Του. Θα νιώσουμε την «καθοδηγητική, κατευθυντήρια και παρηγορητική» επιρροή του Αγίου Πνεύματος και η πίστη μας θα ενδυναμωθεί.
Πριν από τρία χρόνια, ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον ξεκίνησε τη γενική συνέλευση με αυτά τα λόγια: «Η καθαρή αποκάλυψη για τις ερωτήσεις στην καρδιά σας θα κάνει αυτήν τη συνέλευση ανταποδοτική και αξέχαστη. Εάν δεν έχετε ακόμη επιζητήσει την τέλεση διακονίας του Αγίου Πνεύματος για να σας βοηθήσει να ακούσετε ό,τι θα ήθελε ο Κύριος να ακούσετε κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ημερών, σας καλώ να το κάνετε τώρα. Παρακαλούμε κάντε αυτήν τη συνέλευση μία στιγμή ευωχίας επί των μηνυμάτων του Κυρίου μέσω των δούλων Του».
Οι γραφές συνδέουν τρεις λέξεις δυνατά μεταξύ τους: πίστη, ελπίδα, αγνή αγάπη. Το δώρο της ελπίδος είναι μία ανεκτίμητη προικοδότηση από τον Θεό.
Η λέξη ελπίδα χρησιμοποιείται για πολλά πράγματα που θέλουμε να συμβούν. Για παράδειγμα: «Ελπίζω να μην βρέξει» ή «Ελπίζω η ομάδα μας να κερδίσει». Πρόθεσή μου είναι να μιλήσω για τις ιερές και αιώνιες ελπίδες μας που επικεντρώνονται στον Ιησού Χριστό και το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο και για τις «βέβαιες προσδοκίες [μας] για… τις υποσχεθείσες ευλογίες της χρηστότητος».
Η ελπίδα μας για αιώνια ζωή
Η ελπίδα μας για αιώνια ζωή διασφαλίζεται μέσω της χάριτος του Χριστού και των δικών μας επιλογών, επιτρέποντάς μας την αξιοσημείωτη ευλογία να επιστρέψουμε στο επουράνιο σπίτι μας και να ζήσουμε για πάντα εν ειρήνη και ευτυχία με τον Επουράνιο Πατέρα μας, τον Αγαπημένο Του Υιό, την πιστή οικογένειά μας και τους πολύτιμους φίλους μας και τους ενάρετους άνδρες και γυναίκες από κάθε ήπειρο και κάθε αιώνα.
Στη Γη βιώνουμε χαρά και θλίψη καθώς δοκιμαζόμαστε και αποδεικνύουμε την αξία μας. Η νίκη μας έρχεται μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό καθώς θριαμβεύουμε επί των αμαρτιών, δυσκολιών, πειρασμών, αδικίας και των δυσκολιών αυτής της θνητής ζωής.
Καθώς ενδυναμώνουμε την πίστη μας στον Ιησού Χριστό, βλέπουμε πέρα από τους αγώνες μας, τις ευλογίες και τις υποσχέσεις της αιωνιότητας. Όπως ένα φως του οποίου η λαμπρότητα μεγαλώνει, η ελπίδα φωτίζει τον σκοτεινιασμένο κόσμο και βλέπουμε το ένδοξο μέλλον μας.
Η ελπίδα προέρχεται από τον Θεό
Από την αρχή, ο Επουράνιος Πατέρας μας και ο Αγαπημένος Υιός Του έχουν ευλογήσει πρόθυμα τους χρηστούς με το πολύτιμο δώρο της ελπίδος.
Αφού έφυγαν από τον κήπο, ο Αδάμ και η Εύα διδάχθηκαν από έναν άγγελο για την υπόσχεση του Ιησού Χριστού. Το δώρο της ελπίδος φώτισε τη ζωή τους. Ο Αδάμ δήλωσε: «Άνοιξαν τα μάτια μου, και σε αυτήν τη ζωή θα έχω αγαλλίαση». Η Εύα μίλησε για «τη χαρά της λύτρωσής [τους], και την αιώνια ζωή που ο Θεός δίνει σε όλους τους υπάκουους».
Ακριβώς όπως το Άγιο Πνεύμα έφερε ελπίδα στον Αδάμ, η δύναμη του Πνεύματος του Κυρίου διαφωτίζει τους πιστούς σήμερα, φωτίζοντας την πραγματικότητα της αιώνιας ζωής.
Ο Σωτήρας μάς στέλνει έναν Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα, έναν σύντροφο που φέρνει πίστη ελπίδα μας και ειρήνη «όχι όπως δίνει ο κόσμος».
«Mέσα στον κόσμο» είπε ο Σωτήρας «θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος [να διατηρείτε λαμπρότητα ελπίδος]· εγώ νίκησα τον κόσμο».
Σε περιόδους δυσκολιών, επιλέγουμε να εμπιστευόμαστε τον Κύριο με πίστη. Προσευχόμαστε ήσυχα: «Όχι το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου ας γίνει». Αισθανόμαστε την έγκριση του Κυρίου για την πράα προθυμία μας και αναμένουμε την υπεσχημένη ειρήνη που θα στείλει ο Κύριος κατά τον επιλεγμένο χρονισμό Του.
Ο Απόστολος Παύλος δίδαξε: «Ο δε θεός τής ελπίδας [θα] σας γεμίσει με… χαρά και ειρήνη… ώστε να περισσεύετε στην ελπίδα», «στην ελπίδα να χαίρεστε· στη θλίψη, να υπομένετε» «με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος».
Ένα μάθημα ελπίδος
Ο προφήτης Μορόνι ήξερε από πρώτο χέρι πώς να ελπίζει στον Χριστό κατά τη διάρκεια της θλίψης. Εξήγησε την οδυνηρή κατάστασή του:
«Είμαι μόνος… Δεν έχω… πού να πάω».
«Κρύβομαι… μην τυχόν και με καταστρέψουν».
Με τρόπο αξιοσημείωτο, αυτή τη σκοτεινή και μοναχική ώρα, ο Μορόνι καταγράφει τα λόγια ελπίδος του πατέρα του:
«Επομένως, αν ένας άνθρωπος έχει πίστη, πρέπει αναγκαστικά να έχει ελπίδα, επειδή χωρίς πίστη δεν μπορεί να υπάρχει καμιά ελπίδα».
«Και τι είναι εκείνο για το οποίο πρέπει να ελπίζετε; Θα έχετε ελπίδα μέσω της εξιλέωσης του Χριστού και της δύναμης της αναστάσεώς Του, για να αναστηθείτε σε ζωή αιώνια».
Αδελφοί και αδελφές μου, η ελπίδα είναι ένα ζωντανό δώρο, ένα δώρο που μεγαλώνει καθώς αυξάνουμε την πίστη μας στον Ιησού Χριστό. «ΕΙΝΑΙ δε η πίστη, πεποίθηση γι’ αυτά που ελπίζονται». Αναπτύσσουμε αυτή την πεποίθηση –τα αποδεικτικά στοιχεία της πίστης μας– μέσω προσευχής, διαθηκών ναού, τήρησης των εντολών, χορταίνοντας συνεχώς με τις γραφές και τα λόγια των σύγχρονων προφητών, μεταλαμβάνοντας, υπηρετώντας άλλους και λατρεύοντας εβδομαδιαίως με τους ετέρους μας Αγίους.
Ένας οίκος ελπίδος
Για να ενισχύσει την ελπίδα μας σε μία εποχή αυξανόμενης κακίας, ο Κύριος έχει κατευθύνει τον προφήτη Του να κάνει τη Γη διάστικτη από τους ναούς Του.
Καθώς εισερχόμαστε στον οίκο του Κυρίου, αισθανόμαστε το Πνεύμα του Θεού να επαληθεύει την ελπίδα μας.
Ο ναός καταθέτει μαρτυρία για τον άδειο τάφο και ότι η ζωή πέρα από το καταπέτασμα συνεχίζεται για όλους.
Για όσους δεν έχουν αιώνιο σύντροφο, οι διατάξεις επιβεβαιώνουν σθεναρά ότι κάθε ενάρετο άτομο θα λάβει κάθε υπεσχημένη ευλογία.
Υπάρχει ανυπέρβλητη ελπίδα καθώς ένα νεαρό ζευγάρι γονατίζει απέναντι από τον βωμό για να επισφραγισθεί, όχι μόνο για τον παρόντα καιρό αλλά και για την αιωνιότητα.
Υπάρχει μια τεράστια ελπίδα για εμάς στις υποσχέσεις που δόθηκαν στους απογόνους μας, όποιες κι αν είναι οι τρέχουσες συνθήκες τους.
Δεν υπάρχει πόνος, ασθένεια, αδικία, βάσανα, τίποτα που να μπορεί να σκοτεινιάσει την ελπίδα μας καθώς πιστεύουμε και κρατιόμαστε γερά στις διαθήκες μας με τον Θεό στον οίκο του Κυρίου. Είναι ένας οίκος φωτός, ένας οίκος ελπίδος.
Όταν η ελπίδα απορρίπτεται
Χύνουμε δάκρυα θλίψης καθώς βλέπουμε τη λύπη και την απόγνωση σε εκείνους που δεν έχουν ελπίδα στον Χριστό.
Πρόσφατα παρατήρησα εξ αποστάσεως ένα ζευγάρι που κάποτε είχε πίστη στον Χριστό, αλλά κατόπιν αποφάσισε να απορρίψει το πιστεύω του. Ήταν επιτυχημένοι στον κόσμο και έβρισκαν ευχαρίστηση στη διάνοια και στην απόρριψη της πίστης τους.
Όλα φαίνονταν καλά μέχρι που ο σύζυγος, ακόμα νέος και δραστήριος, αρρώστησε ξαφνικά και πέθανε. Όπως μια έκλειψη ηλίου, είχαν εμποδίσει το φως του Υιού, και το αποτέλεσμα ήταν μια έκλειψη ελπίδος. Η σύζυγος, μέσα στη δυσπιστία της, ένιωθε τώρα αποπροσανατολισμένη, οδυνηρά απροετοίμαστη, ανίκανη να παρηγορήσει τα παιδιά της. Η διάνοιά της τής έλεγε ότι η ζωή της ήταν σε τέλεια τάξη, μέχρι που ξαφνικά δεν έβλεπε το αύριο. Η απελπισία της έφερε σκοτάδι και σύγχυση.
Ελπίδα σε σπαρακτική τραγωδία
Επιτρέψτε μου να αντιπαραβάλω την οδυνηρή απελπισία της με την ελπίδα μιας άλλης οικογένειας στον Χριστό κατά τη διάρκεια μιας συγκλονιστικής περιόδου.
Πριν από είκοσι ένα χρόνια, ο νεογέννητος γυιος του ανιψιού μου, Μπεν Άντερσεν, και η σύζυγός του, Ρόμπι, μεταφέρθηκαν με αεροπλάνο από την αγροτική κοινότητά τους του Άινταχο στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ. Έφθασα στο νοσοκομείο και ο Μπεν εξήγησε τις σοβαρές, απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές με την καρδιά του μωρού τους. Θέσαμε τα χέρια μας επάνω στο μικροσκοπικό κεφάλι του Τρέυ. Ο Κύριος τον ευλόγησε με συνέχεια στη ζωή.
Ο Τρέυ υπεβλήθη σε εγχείρηση καρδιάς την πρώτη εβδομάδα της ζωής του και ακολούθησαν περισσότερες χειρουργικές επεμβάσεις. Όσο περνούσαν τα χρόνια, έγινε φανερό ότι ο Τρέυ θα χρειαζόταν μεταμόσχευση καρδιάς. Αν και οι σωματικές του δραστηριότητες ήταν περιορισμένες, η πίστη του διευρύνθηκε. Έγραψε: «Δεν ένιωσα ποτέ λύπη για τον εαυτό μου, επειδή πάντα ήξερα τη σημασία να έχουμε πίστη στον Ιησού Χριστό και μαρτυρία για το σχέδιο σωτηρίας».
Ο Τρέυ κρατούσε στο τηλέφωνό του αυτό το γνωστό απόσπασμα του Προέδρου Νέλσον: «Η χαρά που αισθανόμαστε έχει λίγο να κάνει με τις συνθήκες της ζωής μας και τα πάντα με το σημείο εστίασης της ζωής μας».
Ο Τρέυ έγραψε: «Πάντα ανυπομονούσα να υπηρετήσω μια ιεραποστολή πλήρους απασχόλησης, αλλά… οι ιατροί μου δεν θα με αφήσουν να υπηρετήσω μία ιεραποστολή μέχρι τουλάχιστον ένα χρόνο μετά τη μεταμόσχευση… Έχω θέσει την πίστη μου στον Ιησού Χριστό».
Ο Τρέυ ήταν ενθουσιασμένος που έγινε δεκτός στο τμήμα λογιστικής στο Π.Μ.Γ. ξεκινώντας αυτό το εξάμηνο, αλλά ακόμα πιο ενθουσιασμένος στα τέλη Ιουλίου, όταν έλαβε το πολυαναμενόμενο τηλεφώνημα να έλθει στο νοσοκομείο για τη μεταμόσχευση καρδιάς.
«Έναν χρόνο» είπε ο Τρέυ «και θα είμαι στην ιεραποστολή μου».
Υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες καθώς εισερχόταν στο χειρουργείο. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης υπήρξαν καταστροφικές επιπλοκές και ο Τρέυ δεν ανέκτησε ποτέ τις αισθήσεις του.
Η μητέρα του, Ρόμπι, είπε: «Η Παρασκευή ήταν η πιο σπαρακτική μέρα… απλώς προσπαθούμε να το συνειδητοποιήσουμε… Είχα ξενυχτήσει προσπαθώντας να τα επεξεργαστώ όλα… Όμως το Σάββατο ξύπνησα με ένα συναίσθημα απόλυτης χαράς. Δεν ήταν απλώς γαλήνη, δεν ήταν άρνηση. Ένιωσα χαρά για τον γυιο μου και ένιωσα αγαλλίαση ως μητέρα του… Ο Μπεν είχε σηκωθεί πολύ νωρίτερα από μένα, και όταν τελικώς είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε, ο Μπεν είχε ξυπνήσει με το ίδιο ακριβώς συναίσθημα».
Ο Μπεν εξήγησε: «Διαύγεια ήλθε στην ψυχή μου καθώς ο Θεός με δίδαξε μέσω του Αγίου Πνεύματός Του. Ξύπνησα στις 04:00 π.μ. και γέμισα με απερίγραπτη γαλήνη και χαρά. Πώς είναι δυνατόν αυτό;… Η εκδημία του Τρέυ είναι τόσο οδυνηρή και μου λείπει τόσο πολύ. Όμως ο Κύριος δεν μας αφήνει απαρηγόρητους… Ανυπομονώ για μια χαρούμενη επανένωση».
Η υπόσχεση της ελπίδος
Ο Τρέυ είχε σημειώσει στο ημερολόγιό του τα εξής λόγια από την ομιλία γενικής συνέλευσης του Προέδρου Νέλσον: «Δεν φαίνεται δυνατόν να νιώθεις χαρά, όταν το παιδί σου υποφέρει από μία ανίατο ασθένεια ή όταν χάνεις τη δουλειά σου ή όταν σε προδίδει ο/η σύζυγός σου. Όμως αυτή είναι ακριβώς η χαρά που προσφέρει ο Σωτήρας. Η χαρά Του είναι συνεχής που μας διαβεβαιώνει ότι “τα βάσανα δεν θα είναι παρά για μία μικρή στιγμή” [Διδαχή και Διαθήκες 121:7] και θα καθαγιαστούν προς όφελός μας».
Αδελφοί και αδελφές, η ειρήνη που αναζητάτε μπορεί να μην έλθει τόσο γρήγορα όσο επιθυμείτε, αλλά σας υπόσχομαι ότι καθώς εμπιστεύεστε τον Κύριο, η ειρήνη Του θα έλθει.
Είθε να γαλουχούμε την πολύτιμη πίστη μας, προχωρώντας εμπρός με τέλεια λαμπρή ελπίδα. Καταθέτω μαρτυρία ότι η ελπίδα μας είναι ο Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός. Μέσω Αυτού, όλα τα χρηστά όνειρά μας θα πραγματοποιηθούν. Είναι ο Θεός της ελπίδος – ο θρίαμβος της ελπίδος. Ζει και σας αγαπά. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.