Θρέψτε τις ρίζες και τα κλαδιά θα μεγαλώσουν
Οι κλάδοι της μαρτυρίας σας θα αντλήσουν δύναμη από την εμβάθυνση της πίστης σας στον Επουράνιο Πατέρα και στον Αγαπημένο Υιό Του.
Μια παλιά εκκλησία στο Τσβίκαου
Το έτος 2024 είναι κάτι σαν έτος ορόσημο για μένα. Συμπληρώνονται 75 χρόνια από τότε που βαπτίσθηκα και επικυρώθηκα μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών στο Τσβίκαου της Γερμανίας.
Η ιδιότητά μου ως μέλους στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού είναι πολύτιμη για μένα. Το να συγκαταλέγομαι στον λαό της διαθήκης του Θεού, μαζί με εσάς, τους αδελφούς και τις αδελφές μου, είναι μια από τις μεγαλύτερες τιμές της ζωής μου.
Όταν σκέπτομαι το προσωπικό μου ταξίδι της ιδιότητος του μαθητού, ο νους μου συχνά πηγαίνει πίσω σε μία παλιά έπαυλη στο Τσβίκαου, όπου έχω αγαπημένες αναμνήσεις από την προσέλευσή μου στις συγκεντρώσεις μεταλήψεως της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού ως παιδί. Εκεί είναι όπου το δενδρύλλιο της μαρτυρίας μου έλαβε την πρώτη του τροφή.
Αυτή η εκκλησία είχε ένα παλιό όργανο που κινείτο από αέρα. Κάθε Κυριακή ένας νεαρός άνδρας αναλάμβανε να ανεβοκατεβάζει τον στιβαρό μοχλό που λειτουργούσε τους φυσητήρες για να λειτουργήσει το όργανο. Μερικές φορές είχα το μεγάλο προνόμιο να βοηθήσω σε αυτό το σημαντικό έργο.
Ενόσω το εκκλησίασμα τραγουδούσε τους αγαπημένους μας ύμνους, ανεβοκατέβαζα τον μοχλό με όλη μου τη δύναμη, ώστε να μη σταματήσει η εισροή αέρα στο όργανο. Από το κάθισμα του χειριστή του φυσητήρα, είχα υπέροχη θέα σε μερικά εκπληκτικά υαλογραφήματα, ένα που απεικόνιζε τον Σωτήρα Ιησού Χριστό και ένα άλλο που απεικόνιζε τον Τζόζεφ Σμιθ στο Ιερό Άλσος.
Μπορώ ακόμη να θυμηθώ τα ιερά συναισθήματα που είχα καθώς κοίταζα εκείνα τα ηλιόλουστα παράθυρα, ενώ άκουγα τις μαρτυρίες των Αγίων και τραγουδούσα τους ύμνους της Σιών.
Σε εκείνο το άγιο μέρος, το Πνεύμα του Θεού έδωσε μαρτυρία στον νου και την καρδιά μου ότι ήταν αλήθεια: ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Αυτή είναι η Εκκλησία Του. Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ είδε τον Θεό Πατέρα και τον Ιησού Χριστό και άκουσε τις φωνές Τους.
Νωρίτερα φέτος, ενώ ήμουν σε μια ανάθεση στην Ευρώπη, είχα την ευκαιρία να επιστρέψω στο Τσβίκαου. Δυστυχώς, εκείνη η αγαπημένη παλιά εκκλησία δεν είναι εκεί πια. Κατεδαφίστηκε πριν από πολλά χρόνια για να δημιουργηθεί χώρος για μια μεγάλη πολυκατοικία.
Τι είναι αιώνιο και τι δεν είναι;
Παραδέχομαι ότι είναι λυπηρό να γνωρίζω ότι αυτό το αγαπημένο κτήριο από την παιδική μου ηλικία είναι πλέον απλώς μία ανάμνηση. Ήταν ένα ιερό κτήριο για μένα. Όμως ήταν απλώς ένα κτήριο.
Εν αντιθέσει, η πνευματική μαρτυρία που απέκτησα από το Άγιο Πνεύμα πριν από πολλά χρόνια δεν έχει παρέλθει. Στην πραγματικότητα, έχει ενισχυθεί. Τα πράγματα που έμαθα στη νεότητά μου σχετικά με τις θεμελιώδεις αρχές του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού ήταν το γερό θεμέλιό μου σε όλη μου τη ζωή. Η σύνδεση διαθήκης που σφυρηλάτησα με τον Επουράνιο Πατέρα μου και τον Αγαπημένο Υιό Του έχει μείνει μέσα μου – πολύ καιρό αφότου κατεδαφίστηκε η εκκλησία του Τσβίκαου και χάθηκαν τα παράθυρα υαλογραφίας.
«Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν» είπε ο Ιησούς «τα λόγια μου όμως δεν θα παρέλθουν».
«Τα βουνά θα μετατοπιστούν, και οι λόφοι θα μετακινηθούν· όμως, το έλεός μου δεν θα εκλείψει από σένα, ούτε η διαθήκη τής ειρήνης μου θα μετακινηθεί».
Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορούμε να μάθουμε σε αυτή τη ζωή είναι η διαφορά ανάμεσα στο τι είναι αιώνιο και τι όχι. Μόλις το καταλάβουμε αυτό, όλα αλλάζουν – οι σχέσεις μας, οι επιλογές που κάνουμε, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους.
Η γνώση αυτού που είναι αιώνιο και αυτού που δεν είναι είναι το κλειδί για την ανάπτυξη μαρτυρίας για τον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία Του.
Μην μπερδεύετε τα κλαδιά με τις ρίζες
Το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, όπως δίδαξε ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ «ασπάζεται τα πάντα, και κάθε στοιχείο αλήθειας». Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλη η αλήθεια έχει ίση αξία. Ορισμένες αλήθειες είναι βασικές, ουσιώδεις, στη ρίζα της πίστεώς μας. Άλλες είναι εξαρτήματα ή κλάδοι – πολύτιμα αλλά μόνον όταν συνδέονται με τα θεμελιώδη.
Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ είπε επίσης: «Οι θεμελιώδεις αρχές της θρησκείας μας είναι η μαρτυρία των Αποστόλων και Προφητών, σχετικά με τον Ιησού Χριστό, ότι Εκείνος πέθανε, ετάφη, και ανεστήθη κατά την τρίτη ημέρα, και ανήλθε στους ουρανούς· και όλα τα άλλα που αναφέρονται στη θρησκεία μας, αποτελούν απλώς προσαρτήματα σ’ αυτό».
Με άλλα λόγια, ο Ιησούς Χριστός και η εξιλεωτική θυσία Του είναι η ρίζα της μαρτυρίας μας. Όλα τα άλλα είναι κλαδιά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κλαδιά είναι ασήμαντα. Ένα δένδρο χρειάζεται κλαδιά. Όμως, όπως είπε ο Σωτήρας στους μαθητές Του: «Το κλήμα δεν μπορεί να φέρει καρπό από μόνο του, αν δεν μείνει ενωμένο με την άμπελο». Χωρίς σύνδεση με τον Σωτήρα, με την τροφή που βρίσκεται στις ρίζες, ένα κλαδί μαραίνεται και πεθαίνει.
Όταν πρόκειται για τη θρέψη των μαρτυριών μας για τον Ιησού Χριστό, αναρωτιέμαι αν μερικές φορές μπερδεύουμε τα κλαδιά με τις ρίζες. Αυτό ήταν το λάθος που παρατήρησε ο Ιησούς στους Φαρισαίους της εποχής Του. Έδιναν τόση προσοχή στις σχετικά ήσσονος σημασίας λεπτομέρειες του νόμου, ώστε κατέληξαν να παραμελούν αυτό που απεκάλεσε ο Σωτήρας «τα βαρύτερα θέματα» – θεμελιώδεις αρχές όπως «την κρίση και το έλεος και την πίστη».
Αν θέλετε να θρέψετε ένα δένδρο, δεν ρίχνετε νερό στα κλαδιά του. Ποτίζετε τις ρίζες. Ομοίως, αν θέλετε οι κλάδοι της μαρτυρίας σας να μεγαλώσουν και να αποφέρουν καρπό, θρέψτε τις ρίζες. Αν δεν είστε βέβαιοι για μία συγκεκριμένη διδαχή ή πρακτική ή στοιχείο της ιστορίας της Εκκλησίας, επιζητήστε διαύγεια με πίστη στον Ιησού Χριστό. Επιζητήστε να καταλάβετε τη θυσία Του για εσάς, την αγάπη Του για εσάς, το θέλημά Του για εσάς. Ακολουθήστε Τον με ταπεινότητα. Οι κλάδοι της μαρτυρίας σας θα αντλήσουν δύναμη από την εμβάθυνση της πίστης σας στον Επουράνιο Πατέρα και στον Αγαπημένο Υιό Του.
Για παράδειγμα, αν θέλετε μια δυνατότερη μαρτυρία για το Βιβλίο του Μόρμον, επικεντρωθείτε στη μαρτυρία του για τον Ιησού Χριστό. Παρατηρήστε πώς το Βιβλίο του Μόρμον καταθέτει μαρτυρία για Εκείνον, τι διδάσκει για Εκείνον και πώς σας προσκαλεί και σας εμπνέει να έλθετε προς Αυτόν.
Εάν επιζητείτε μία πιο σημαντική εμπειρία στις συγκεντρώσεις της Εκκλησίας ή στον ναό, προσπαθήστε να αναζητήσετε τον Σωτήρα στις ιερές διατάξεις που λαμβάνουμε εκεί. Βρείτε τον Κύριο στον άγιο οίκο Του.
Εάν ποτέ αισθανθείτε εξουθενωμένοι ή καταβεβλημένοι από την κλήση σας στην Εκκλησία, προσπαθήστε να επικεντρώσετε εκ νέου την υπηρέτησή σας στον Ιησού Χριστό. Κάντε το έκφραση της αγάπης σας για Εκείνον.
Θρέψτε τις ρίζες και τα κλαδιά θα μεγαλώσουν. Και με τον καιρό, θα αποδώσουν καρπούς.
Ριζωμένοι και εποικοδομημένοι σ’ Αυτόν
Η δυνατή πίστη στον Ιησού Χριστό δεν συμβαίνει εν μία νυκτί. Όχι, σε αυτόν τον θνητό κόσμο, είναι τα αγκάθια και τα τριβόλια της αμφιβολίας που μεγαλώνουν αυθόρμητα. Το υγιές, καρποφόρο δένδρο της πίστεως απαιτεί σκόπιμη προσπάθεια. Και ένα ζωτικής σημασίας μέρος αυτής της προσπάθειας είναι να βεβαιωθούμε ότι είμαστε γερά ριζωμένοι στον Χριστό.
Για παράδειγμα: Στην αρχή, μπορεί να μας ελκύει το Ευαγγέλιο και η Εκκλησία του Σωτήρος, επειδή εντυπωσιαζόμαστε από τα φιλικά μέλη ή από τον καλοσυνάτο επίσκοπο ή από την καθαρή εμφάνιση της εκκλησίας. Αυτές οι συνθήκες είναι ασφαλώς σημαντικές για να μεγαλώσει η Εκκλησία.
Παρ’ όλα αυτά, αν οι ρίζες της μαρτυρίας μας δεν γίνουν ποτέ βαθύτερες πέραν αυτού, τι θα συμβεί όταν μετακομίσουμε σε έναν τομέα που συγκεντρώνεται σε ένα λιγότερο εντυπωσιακό κτήριο, με μέλη που δεν είναι τόσο φιλικά και ο επίσκοπος πει κάτι που μας προσβάλλει;
Ένα άλλο παράδειγμα: Δεν φαίνεται λογικό να ελπίζουμε ότι αν τηρούμε τις εντολές και είμαστε επισφραγισμένοι στον ναό, θα ευλογηθούμε με μια μεγάλη, ευτυχισμένη οικογένεια, με λαμπρά υπάκουα παιδιά, όλα εκ των οποίων παραμένουν ενεργά στην Εκκλησία, υπηρετούν ιεραποστολές, τραγουδούν στη χορωδία του τομέως και βοηθούν εθελουσίως να καθαρίζεται ο ευκτήριος οίκος κάθε Σάββατο πρωί;
Ελπίζω βέβαια ότι όλοι μας θα το δούμε αυτό στη ζωή μας. Αλλά τι γίνεται αν δεν συμβεί; Θα παραμείνουμε δεμένοι με τον Σωτήρα ασχέτως των περιστάσεων – εμπιστευόμενοι Εκείνον και τον χρονισμό Του;
Πρέπει να αναρωτηθούμε: Βασίζεται η μαρτυρία μου σε αυτό που ελπίζω να συμβεί στη ζωή μου; Εξαρτάται από τις πράξεις ή τη στάση των άλλων; Ή είναι γερά θεμελιωμένη στον Ιησού Χριστό, «ριζωμένη και εποικοδομημένη σ’ αυτόν», ανεξάρτητα από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες της ζωής;
Παραδόσεις, συνήθειες και πίστη
Το Βιβλίο του Μόρμον μιλά για έναν λαό που «ήταν αυστηροί στην τήρηση των διατάξεων του Θεού». Όμως τότε εμφανίστηκε ένας σκεπτικιστής ονόματι Κοριχόρ, χλευάζοντας το Ευαγγέλιο του Σωτήρος, αποκαλώντας το «ανόητες παραδόσεις των πατέρων τους». Ο Κοριχόρ «παρ[έσυρε] τις καρδιές πολλών, κάνοντάς τους να υψώνουν το κεφάλι τους με την κακία τους». Αλλά άλλους δεν μπορούσε να εξαπατήσει, γιατί για αυτούς το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού ήταν κάτι πολύ περισσότερο από παράδοση.
Η πίστη είναι δυνατή, όταν έχει βαθιές ρίζες στην προσωπική εμπειρία, στην προσωπική δέσμευση στον Ιησού Χριστό, ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι παραδόσεις μας ή τι μπορεί να πουν ή να κάνουν οι άλλοι.
Η μαρτυρία μας θα δοκιμαστεί. Η πίστη δεν είναι πίστη, αν δεν δοκιμαστεί ποτέ. Η πίστη δεν είναι δυνατή, αν ποτέ δεν υπάρχει αντίθεση. Επομένως, μην απελπίζεστε, αν έχετε δοκιμασίες πίστεως ή αναπάντητα ερωτήματα.
Δεν θα πρέπει να αναμένουμε να κατανοήσουμε τα πάντα προτού ενεργήσουμε. Αυτό δεν είναι πίστη. Όπως δίδαξε ο Άλμα: «Πίστη δεν είναι το να έχουμε τέλεια γνώση των πραγμάτων». Αν περιμένουμε να ενεργήσουμε μέχρι να απαντηθούν όλες οι ερωτήσεις μας, περιορίζουμε αυστηρά το καλό που μπορούμε να επιτύχουμε και περιορίζουμε τη δύναμη της πίστεώς μας.
Η πίστη είναι όμορφη, επειδή επιμένει ακόμη και όταν οι ευλογίες δεν έρχονται όπως ελπίζουμε. Δεν μπορούμε να δούμε το μέλλον, δεν γνωρίζουμε όλες τις απαντήσεις, αλλά μπορούμε να εμπιστευθούμε τον Ιησού Χριστό όσο συνεχίζουμε να κινούμαστε προς τα εμπρός και προς τα πάνω, επειδή είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας.
Η πίστη υπομένει τις δοκιμασίες και τις αβεβαιότητες της ζωής, διότι είναι γερά ριζωμένη στον Χριστό και τη διδαχή Του. Ο Ιησούς Χριστός και ο Πατέρας μας στους Ουρανούς, ο οποίος Τον απέστειλε, μαζί αποτελούν το ένα απαρέγκλιτο, τέλεια αξιόπιστο αντικείμενο της εμπιστοσύνης μας.
Η μαρτυρία δεν είναι κάτι που οικοδομείτε άπαξ και παραμένει για πάντα. Είναι περισσότερο σαν ένα δένδρο που τρέφετε συνεχώς. Η φύτευση του λόγου του Θεού στην καρδιά σας είναι μόνο το πρώτο βήμα. Άπαξ και η μαρτυρία σας αρχίσει να μεγαλώνει, τότε αρχίζει το πραγματικό έργο! Τότε είναι που την «καλλιεργ[είτε] με μεγάλη φροντίδα, για να ριζώσει, για να μεγαλώσει, και να αποφέρει καρπό». Απαιτεί «μεγάλη επιμέλεια» και «υπομονή με τον λόγο». Όμως οι υποσχέσεις του Κυρίου είναι βέβαιες: «Θα δρέψετε την αμοιβή της πίστης σας, και της επιμέλειάς σας, και της υπομονής σας, και της μακροθυμίας σας, που περιμένατε το δέντρο για να αποφέρει καρπό σε εσάς».
Αγαπητοί αδελφοί και αγαπητές αδελφές μου, αγαπητοί φίλοι μου, υπάρχει ένα κομμάτι μου που του λείπει η παλιά εκκλησία του Τσβίκαου και τα παράθυρά της με τις υαλογραφίες. Όμως τα τελευταία 75 χρόνια, ο Ιησούς Χριστός με οδήγησε σε ένα ταξίδι στη ζωή που είναι πιο συναρπαστικό από ό,τι θα μπορούσα ποτέ να φαντασθώ. Με έχει παρηγορήσει στα βάσανά μου, με έχει βοηθήσει να αναγνωρίσω τις αδυναμίες μου, έχει θεραπεύσει τις πνευματικές πληγές μου και με έχει γαλουχήσει με την αυξανόμενη πίστη μου.
Είναι η ειλικρινής προσευχή και ευλογία μου ώστε να τρέφουμε συνεχώς τις ρίζες της πίστεώς μας στον Σωτήρα, στη διδαχή Του και στην Εκκλησία Του. Γι’ αυτό καταθέτω μαρτυρία στο ιερό όνομα του Σωτήρος μας, του Λυτρωτή μας, του Διδασκάλου μας – στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.