Het boek met antwoorden
Toen ik naar een documentaire over het Amazonegebied zat te kijken, werd het mij duidelijk dat het christelijke geloof door missionarissen van verschillende godsdiensten aan de oorspronkelijk bewoners van Amerika was gepredikt. Ik begon me af te vragen hoe het zat met hun miljoenen voorouders die nog nooit over Jezus, het evangelie of de heilsverordeningen zoals de doop hadden gehoord. Als de Messias voor de verlossing van het hele mensdom was gekomen, waarom hadden dan zoveel mensen nooit van zijn glorierijke boodschap gehoord?
Ik ging op zoek naar antwoorden in de Bijbel, maar ik kon niets vinden waaruit bleek dat men zich in de Oude Wereld zelfs maar bewust was van de beschavingen in Amerika. Geen pastoor, priester of bijbelstudent had antwoord op mijn vragen.
Op een dag werd ik geraakt door een lied dat ik hoorde. Ik leerde het lied in mijn moedertaal, het Portugees, en toen het mij niet lukte om het in het Engels te vertalen, bedacht ik me dat mijn mormoonse buurvrouw, Jesuina, vaak Amerikaanse zendelingen op bezoek kreeg. Ik vroeg haar of de zendelingen het voor me konden vertalen. De volgende dag gaven ze me de vertaling met daarbij een briefje: ‘We vinden het fijn dat we u konden helpen. Op een dag willen we graag kennis met u maken.’
Toen ik de zendelingen een week later ontmoette, nodigden ze me uit voor de kerk. Maar ik was niet gesteld op mormonen. Familieleden en geestelijken van andere kerken die ik had bezocht, hadden kritiek geuit en gezegd dat ze een gevaarlijke sekte waren. Ze hadden veel onzinnige opmerkingen gemaakt die ik geloofde. Op een regenachtige zondag werd ik wakker met het verlangen om naar hun kerk te gaan — om ze te bedanken voor hun hulp, maar ook omdat ik nieuwsgierig was. Tijdens de eerste bijeenkomst liepen de mensen naar het spreekgestoelte en getuigden dat zij wisten dat de kerk en het Boek van Mormon waar waren en dat Joseph Smith een profeet van God was. Een beetje ontdaan liep ik de kapel uit en ging ik naar de zondagsschool.
Toen de leerkracht teksten en verhalen uit de Bijbel aanhaalde, wilde ik graag deelnemen. Maar toen ze over het Boek van Mormon begon, hield ik mijn mond en was ik terughoudend. Waarom een ander boek als we al de Bijbel hebben? Voordat ik de klas verliet, bedankte de leerkracht mij voor mijn inbreng en tot mijn verbazing gaf ze me haar boek-van-mormon.
Toen ik thuiskwam, ging ik naar mijn kamer, knielde neer en begon een oprecht gesprek met mijn hemelse Vader. Ik zei tegen Hem dat ik een bijzonder gevoel over de mormoonse kerk had, maar dat ik niet door de duivel misleid wilde worden. Ik bad om zijn hulp om een oplossing te vinden voor mijn onzekerheid en me te laten zien welke kerk waar was.
Daarna kreeg ik een diep verlangen om het Boek van Mormon te lezen. Ik bad opnieuw om kracht en leiding. Tijdens mijn gebed kreeg ik een sterk en goed gevoel — een innerlijke warmte. Ik wist dat ik op dat moment niet alleen was. Er kwam een gedachte bij me op: ‘Lees het boek!’
Ik sloeg het open en begon erin te lezen. Voordat ik de inleiding uit had, liepen de tranen over mijn wangen terwijl de Heer aan mij de verborgenheden van de oorspronkelijke bewoners van Amerika openbaarde. Het leek wel of het Boek van Mormon speciaal was geschreven om mijn vragen te beantwoorden. Ik vond het heel fijn dat mijn vragen beantwoord werden. Het leek wel of de oude Amerikanen vanuit hun graf hadden gesproken om mij over hun leven te vertellen en te getuigen dat zij ook Jezus kenden en dat Hij ook voor hen had geleden.
Verbaasd over mijn ontdekking ging ik op zoek naar de zendelingen en luisterde ik naar hun lessen. Op paaszondag, 31 maart 1991, liet ik me dopen — de beste beslissing die ik ooit heb genomen.
Ik ben mijn hemelse Vader bijzonder dankbaar voor zijn barmhartigheid en grote wijsheid. Ik weet dat Hij rechtvaardig is, dat Hij geen van zijn kinderen is vergeten, en dat Hij zijn plan graag aan de hele mensheid wil openbaren. Ik weet dat het Boek van Mormon een heilig boek is. Het is waar.