Is Lehi hier geweest?
Het Boek van Mormon schildert een helder beeld van de beproevingen en overwinningen die Lehi’s gezelschap ervoer toen het uit Jeruzalem was vertrokken en door de wildernis reisde. Je hebt het gevoel dat je hun ervaringen begrijpt en dat je je erin kunt verplaatsen. Hoewel we niet hun exacte route weten, hebben we wel een idee door welke streken Lehi’s gezelschap is getrokken, en dat vervult ons met een nog grotere waardering voor wat zij hebben doorstaan. Recent onderzoek verschaft ons een duidelijker beeld van de streken en de omstandigheden waar Lehi’s gezelschap mee te maken heeft gekregen.1
Nadat Lehi’s gezelschap uit Jeruzalem was vertrokken, hield het stil op een plek die zij het ‘dal Lemuël’ noemden (1 Nephi 2:14), op drie dagreizen van de noordoostelijke punt van de Rode Zee (zie 1 Nephi 2:5–6). Het dal was ‘aan de oever van een rivier met water’, die Lehi de naam Laman gaf en die ‘voortdurend uitlopende’ was (1 Nephi 2:6, 9). Lehi noemde het dal van Lemuël ‘onwrikbaar en standvastig, en onveranderlijk’ (1 Nephi 2:10).
Lehi’s gezelschap vervolgde de tocht ‘vele dagen’, ‘vrijwel in dezelfde richting reizende als in het begin’ (1 Nephi 16:33). Toen stierf Ismaël. Hij ‘werd begraven op de plaats die Nahom werd genoemd’ (vs. 34). De plek die hier wordt geschetst ligt in de streek waar het gezelschap doorheen trok en die al heel lang met de naam Nahom of variaties van die naam wordt geassocieerd.
Lehi’s gezelschap reisde uit Nahom ‘vanaf die tijd (…) bijna oostwaarts. En [zij] reisden, en doorworstelden veel ellende in de wildernis’ (1 Nephi 17:1).
Uitgaand van een route in oostelijke richting moet Lehi’s gezelschap de zuidoostelijke kust van het Arabische Schiereiland hebben bereikt. Hier zie je sommige locaties langs die kustlijn. Aangezien ze geruime tijd door een dorre woestijn waren gereisd, is het begrijpelijk dat ze een dergelijke plek Overvloed noemden, ‘wegens zijn vele vruchten en ook wilde honing’ (1 Nephi 17:5).