Ako Nakakaplag og Kalinaw ug Paglaum diha sa Ebanghelyo
Ako natawo nga kinamanghuran sa unom ka mga anak diha sa usa ka gamay nga lungsod nga gitawag og Bindura, Zimbabwe, Africa. Ang akong mga ginikanan nagdiborsyo pipila ka mga tuig human sa akong pagkatawo, ug ang akong buotan, mahigugmaong inahan kinahanglan mopadako kanamo—upat ka babaye ug duha ka lalaki—nga siya lamang.
Ang kinabuhi lisud kaayo alang kanamo. Ako kinahanglang maglakaw og upat o lima ka kilometro (3 ka milya) padulong sa eskwelahan, ug ako moadto nga walay sapatos o walay bisan unsang pagkaon. Matag tuig ako dili makahuman og usa ka semestre tungod kay kami dili makabayad sa mga bayronon sa eskwelahan. Walay dapit sa kalibutan nga makakita og kwarta aron ibayad sa mga bayrunon sa hustong panahon. Kon kami adunay kwarta, akong gisulayan sa pagsubay giunsa kini namo pagkuha, apan kini dili masubay. Kini usa ka milagro kon hunahunaon giunsa kami pagpadako. Kining tanan tungod sa gugma ug kabubut-on sa atong Amahan sa Langit.
Ang akong inahan ganahan nga moadto sa simbahan, ug tungod kay ako ang kinamanghuran, ako mouban kaniya. Sa 1998, sa dihang 13 na ang akong edad, duha ka mga misyonaryo sa Santos sa Ulahing mga Adlaw miadto sa among kasilinganan aron sa pagbisita sa dili kaayo aktibo nga mga miyembro. Ako nagdula og soccer uban sa akong higala sa dihang ang mga misyonaryo miagi. Kami nakig-istorya kanila, ug ang mga misyonaryo nangutana kon sila makabisita kanamo sa sunod semana. Sila mitudlo kanamo, ug kami midawat sa pagdapit nga magpabunyag.
Upat ka tuig ang milabay, sa 2002, ang akong amahan ug usa sa akong igsoong babaye namatay usa lamang ka semana ang gintang. Ako mipadayon, nag-alagad isip misyonaryo sa district hangtud akong nadawat ang akong call isip full-time nga misyonaryo sa Hulyo 2004 nga moalagad sa South Africa Durban Mission. Diha ako sa natad sa misyon pipila lamang ka buwan sa dihang ang akong igsoong lalaki mitawag sa akong presidente sa misyon, nagpahibalo kaniya nga ang akong inahan namatay ug gilubong na. Makahunahuna ba kamo unsa ang bation sa mawagtangan og usa ka inahan? Upat ka buwan ang milabay lain nga igsoong babaye ang namatay.
Isip usa ka misyonaryo, ako nagtudlo sa katawhan kabahin sa gipahiuli nga ebanghelyo. Tungod sa akong pagpamatuod, ako wala maguol kabahin sa akong mga nangawala. Ako adunay kalinaw sa hunahuna ug paglaum nga sa tukma nga panahon akong makita ang akong mga ginikanan ug mga igsoong babaye pag-usab. Sa akong pagpadulong og pauli gikan sa misyon niadtong Hulyo 2006, ako miadto sa Templo sa Johannesburg South Africa ug nagpabunyag alang sa akong mga igsoong babaye kinsa nangamatay na, ug akong gipabunyagan ang akong mga miyembro sa pamilya nga mga lalaki kinsa patay na.
Ang kondisyon sa Zimbabwe nagpabiling lisud, apan ako adunay dakong pagpamatuod sa kaayohan nga moabut pinaagi sa pagsunod sa mga lider sa Simbahan ug mga programa. Bisan pa sa tanan namong kalisud, kami makakaplag og kalinaw ug paglaum diha sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo. Ang Dios pasalamatan nga Siya nagbantay ug naggiya sa Iyang Simbahan ug sa Iyang mga anak. Ako nagpasalamat Kaniya alang sa templo, nga naghatag kanato og kalinaw ug paglaum nga atong makita pag-usab ang atong mga pamilya.
Ang Ginoo miingon, “Gisulti ko kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo og kalinaw. Dinhi sa kalibutan aduna kamoy kagul-anan: apan sumalig kamo; gidaug ko na ang kalibutan” (Juan 16:33).
Bisan sa mga hagit sa kinabuhi, unta kita magpadayon sa paglaum alang sa maayo, dili gayud magduha-duha ug dili gayud motuki sa kabubut-on sa Ginoo.
Diha ako sa natad sa misyon pipila pa lamang ka buwan sa dihang ang akong igsoong lalaki mitawag nga may dalang dili maayong balita. Apan tungod sa akong pagpamatuod, ako wala gayud maguol.