Nganong Kita Magbunyag alang sa mga Patay?
Gikan sa usa ka pakigpulong sa Oktubre 2000 nga kinatibuk-ang komperensya.
Ang Kristiyanong mga nagtuon sa relihiyon [theologians] dugay nang nagsugakod niini nga pangutana, Unsa ang padulngan niining bilyon nga nabuhi ug namatay nga walay kahibalo kabahin ni Jesus? Uban sa Pagpahiuli sa ebanghelyo ni Jesukristo miabut ang pagsabut unsaon nga ang patay nga wala mabunyagi matubos ug unsaon sa Dios nga mahimong “usa ka mahingpit, makiangayon nga Dios, ug usa ka maloloy-on nga Dios usab” (Alma 42:15).
Samtang buhi pa, si Jesus nanagna nga Siya usab magtudlo ngadto sa mga patay. Si Pedro misulti kanato nga kini nahitabo sal-ang tali sa Paglansang sa Manluluwas ug sa Pagkabanhaw (tan-awa sa 1 Pedro 3:18–19). Si Presidente Joseph F. Smith (1838–1918) misaksi diha sa usa ka panan-awon nga ang Manluluwas mibisita sa kalibutan sa mga espiritu ug “taliwala diha sa mga matarung [mga espiritu], siya mihan-ay sa iyang pundok ug mitudlo og mga sinugo, sinul-uban uban sa gahum ug pagtugot ug gitugyan kanila ang paglakaw ngadto ug pagdala sa kahayag sa ebanghelyo ngadto kanila nga anaa diha sa kangitngit. …
“Sila gitudloan sa hugot nga pagtuo sa Dios, sa paghinulsol gikan sa sala, sa puli nga bunyag alang sa kapasayloan sa mga sala, [ug] sa gasa sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpandong sa mga kamot” (D&P 138:30, 33).
Ang doktrina nga ang buhi makahimo og bunyag ug ubang mga kinahanglanon nga mga ordinansa ngadto sa mga patay pinaagi sa pagpuli gipadayag pag-usab ngadto kang Propeta Joseph Smith (tan-awa sa D&P 124; 128; 132). Siya nakakat-on nga ang mga espiritu nga nagpaabut sa pagkabanhaw gitanyagan og dili lamang indibidwal nga kaluwasan apan sila mahimong mabugkos sa langit isip bana ug asawa ug ibugkos ngadto sa ilang mga amahan ug inahan sa tanang henerasyon nga nangagi ug ibugkos ngadto kanila ang ilang mga anak sa tanang henerasyon nga umaabut. Ang Dios misugo sa Propeta nga kining sagradong mga tulumanon sa tukma pagabuhaton lamang sa balay nga gipahinungod ngadto sa Iyang ngalan, usa ka templo (tan-awa sa D&P 124:29–36).
Ang baruganan sa pagpuli nga tulumanon dili unta bag-o ngadto ni bisan kinsa nga Kristiyano. Sa pagbunyag sa buhi nga tawo, ang tigpahigayon naghimo, pinaagi sa pagpuli, ilis sa Manluluwas. Ug dili ba kini mao ang punoan sa atong pagtuo nga ang sakripisyo ni Kristo miula sa atong mga sala pinaagi sa pagpuli aron sa pagtagbaw sa gipangayo sa hustisya alang kanato? Sama sa gipahayag ni Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008): “Ako nagtuo nga ang buluhaton sa pagpuli alang sa mga patay mas hapit masama sa pagpuli nga sakripisyo sa Manluluwas sa Iyang Kaugalingon kay sa bisan unsa nga buluhaton nga akong nahibaloan. Kini gihatag uban sa gugma, wala maglaum og bayad, o pagbalos o bisan unsa. Unsa ka mahimayaon nga baruganan.”1
Ang pipila nasayop sa pagsabut ug naghunahuna nga ang nangamatay nga mga kalag “gibunyagan ngadto sa Mormon nga tinuohan nga sila wala kahibalo.”2 Sila naghunahuna nga kita tungod niana adunay gahum sa pagpugos sa usa ka kalag kabahin sa pagtuo. Sa tinuod, kita wala. Ang Dios naghatag sa tawo sa iyang kabubut-on gikan pa sa sinugdanan. Ang Simbahan dili molista kanila diha sa mga listahan niini sa mga miyembro o mag-ihap kanila diha sa ginsakupan niini.
Ang atong dakong paningkamot sa pagtubos sa mga patay ug ang panahon ug kapanguhaan nga atong gibutang luyo niana nga pasalig mao, labaw sa tanan, usa ka pagpahayag sa atong pagsaksi kabahin ni Jesukristo. Kini naglangkob ingon ka gamhanan nga pamulong nga atong mahimo kabahin sa Iyang balaan nga kinaiya ug misyon. Kini nagpamatuod, una, kabahin sa Pagkabanhaw ni Kristo, ikaduha, kabahin sa walay kinutubang epekto sa Iyang Pag-ula; ikatulo, nga Siya lamang ang tinubdan sa kaluwasan; ikaupat, nga Siya naghan-ay sa mga kondisyon alang sa kaluwasan; ug, ikalima, nga Siya mobalik pag-usab.
Ang Gahum sa Pagkabanhaw ni Kristo
Kabahin sa Pagkabanhaw, si Pablo nangutana, “Kon dili pa, unsa man lamay ipasabut sa mga tawo sa ilang pagpabunyag alang sa mga patay, kon ang mga patay dili man ugaling banhawon? nganong magbunyag pa man ang mga tawo alang sa mga patay?” (1 Mga Taga-Corinto 15:29). Kita gibunyagan alang sa mga patay tungod kay kita nasayud nga sila mabanhaw. “Ang kalag ipahiuli ngadto sa lawas, ug ang lawas ngadto sa kalag; oo, ug matag bahin sa lawas ug lutahan ipahiuli ngadto sa iyang lawas; oo, gani bisan buhok sa ulo dili mawala; apan ang tanan nga butang ipahiuli ngadto sa ilang tukma ug hingpit nga bayanan” (Alma 40:23). “Kay alang niining maong tuyo si Kristo namatay, ug nabuhi pag-usab aron mahimo siyang Ginoo sa mga patay ug buhi.” (Mga Taga-Roma 14:9).
Kini may dakong kabilinggan unsa ang atong gibuhat kalabut ngadto niadtong nag-una kanato, tungod kay sila nagpuyo karon isip mga espiritu ug mabuhi pag-usab isip imortal nga mga kalag ug kana tungod ni Jesukristo. Kita nagtuo sa Iyang mga pulong sa dihang Siya miingon: “Ako mao ang pagkabanhaw, ug ang kinabuhi: ang mosalig kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya” (Juan 11:25). Pinaagi sa mga bunyag nga atong gibuhat alang sa mga patay, kita mipamatuod nga “kay maingon nga diha kang Adan ang tanan mangamatay, maingon man usab diha kang Kristo ang tanan mangabuhi. …
“Kay kinahanglan nga magahari siya hangtud nga ang tanang mga kaaway niya nga ikabutang na niya diha sa ilalum sa iyang tiil.
“Ang katapusang kaaway nga pagalaglagon mao ang kamatayon” (1 Mga Taga-Corinto 15:22, 25–26).
Si Jesukristo, ang Bugtong Tinubdan sa Kaluwasan
Ang atong dakong paningkamot sa pagsiguro nga ang atong kaigsoonang nangamatay gitanyagan og pagbunyag sa pangalan ni Jesus usa ka testamento ngadto sa kamatuoran nga si Jesukristo mao “ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi” ug nga “walay bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, gawas kon pinaagi [Kaniya]” (Juan 14:6). Ang pipila sa mga Kristiyano karon, nabalaka alang sa daghan kinsa nangamatay nga walay kahibalo kabahin ni Jesukristo, nagsugod sa paghunahuna kon aduna ba gayud tinuod nga bugtong “usa ka Ginoo, usa ka pagtuo, usa ka pagbunyag” (Mga Taga-Efeso 4:5). Ang pagtuo nga si Jesus mao lamang ang Manluluwas, sila nag-ingon, mapahitas-on, kitid og hunahuna, ug lisud katuohan. Kita nagsulti, hinoon, nga kini usa ka sayop nga kalibug. Adunay kaangayan sa pag-kaanaay Usa lamang pinaagi kang kinsa ang kaluwasan mahimong moabut, kon kanang Usa ug ang Iyang kaluwasan itanyag ngadto sa matag kalag, nga walay dili i-apil.
Mga Kondisyon sa Kaluwasan nga Gihan-ay ni Kristo
Tungod kay kita nagtuo nga si Jesukristo mao ang Manunubos, kita usab midawat sa Iyang awtoridad sa paghan-ay sa mga kondisyon diin pinaagi niini kita mahimong modawat sa Iyang grasya. Kon dili, kita dili na mabalaka sa atong kaugalingon sa pagpabunyag alang sa mga patay.
Si Jesus mimatuod nga “masigpit ang pultahan, ug hiktin ang dalan nga padulong sa kinabuhi” (Mateo 7:14). Sa piho, Siya miingon, “Gawas kon ang tawo igaanak sa tubig ug sa Espiritu, dili siya makasulod sa gingharian sa Dios” (Juan 3:5). Kini nagpasabut nga kita kinahanglan nga “maghinulsol, ug magpabunyag ang matag usa kaninyo … sa ngalan ni Jesukristo tungod sa kapasayloan sa inyong mga sala, ug … modawat sa gasa sa Espiritu Santo” (Mga Buhat 2:38).
Sa walay pagsapayan sa Iyang pagkawalay sala, si Jesukristo sa Iyang Kaugalingon gibunyagan ug midawat sa Espiritu Santo. Siya miingon, “Siya nga gibunyagan sa akong ngalan, ngadto kaniya ihatag sa Amahan ang Espiritu Santo, sama ngari kanako; busa, sunod kanako, ug buhata ang mga butang diin kamo nakakita kanako nga mibuhat.” (2 Nephi 31:12).
Walay mga eksepsyon nga gitugot, wala kinahanglana. Kutob sa gidaghanon nga motuo ug magpabunyag —lakip ang pagpuli—ug molahutay sa hugot nga pagtuo, mahimong maluwas, “dili lamang kadto kinsa mituo human [si Kristo] mianhi sa kinatung-an sa panahon, diha sa unod, apan kadtong tanan nga gikan sa sinugdanan, gani kutob sa gidaghanon sa wala pa siya moanhi” (D&P 20:26). Tungod niini nga katarungan nga ang ebanghelyo gisangyaw “hangtud ngadto sa mga patay, aron bisan tuod sila nahinukman na diha sa lawas ingon sa mga tawo, sila mabuhi sa espiritu ingon sa Dios” (1 Pedro 4:6).
Pagluwas sa mga Patay gikan sa Bilanggoan
Ang pagpuli nga mga ordinansa nga atong gihimo sa templo, sugod sa bunyag, naghimog posible sa usa ka mahangturong dili maputol nga sumpay tali sa mga henerasyon nga nagtuman sa mga katuyoan sa paglalang sa kalibutan. Sa pagkatinuod, kon wala kini nga mga ordinansa, “ang tibuok yuta sa hingpit malaglag sa pag-anhi ni [Kristo]” (D&P 2:3).
Diha sa mga kasulatan, ang mga espiritu sa patay usahay gipasabut sa pagkaana sa kangitngit o sa bilanggoan (tan-awa sa Isaias 24:22; 1 Pedro 3:19; Alma 40:12–13; D&P 38:5). Namalandong sa mahimayaong plano sa Dios alang sa pagtubos niining, Iyang mga anak, si Propeta Joseph Smith misulat niini nga salmo: “Himoa ang inyong mga kasingkasing nga magmaya, ug maglipay sa hilabihan. Himoa nga ang yuta sa kalit motungha ngadto sa pag-awit. Himoa ang mga patay nga mopahayag og mga awit sa walay katapusan nga pagdayeg ngadto ni Hari Immanuel, kinsa na-orden sa wala pa ang kalibutan, niana nga nakahimo kanato sa pagtubos kanila gikan sa ilang bilanggoan, kay ang binilanggo mahimo nga gawasnon” (D&P 128:22).
Ang atong katungdanan naglugway kutob sa gilay-on ug giladmon sa gugma sa Dios aron sa paglukop sa Iyang mga anak sa matag panahon ug dapit. Ang atong mga paningkamot alang sa atong mga patay mobunga og tataw nga saksi nga si Jesukristo mao ang balaang Manunubos sa tanang katawhan. Ang Iyang grasya ug mga saad moabut bisan niadtong kinsa samtang buhi pa wala makakaplag Kaniya. Tungod Kaniya, ang mga binilanggo sa pagkatinuod maluwas.