Ang Ginoo Mihatag
Human sa akong kaminyoon, usa sa akong labing dako nga tinguha mao nga pagbaton og dako nga pamilya. Usa ka gabii niana ako nagdamgo ug nakita ang upat ka mga babaye ug tulo ka mga lalaki nga mahimong kabahin sa among pamilya. Sa dihang nagsugod na ako nga makabaton niini nga mga anak, ang Ginoo mitabang sa akong bana ug kanako sa pag-atiman kanila. Bisan unsang panahona nga adunay sakit o problema, ang mga panalangin sa priesthood ug mga milagro nakahatag og malipayong katapusan.
Pero ang akong bana namatay. Gawas sa kaguol, mabdos ako ug nabalaka unsaon nako sa pagbuhi ang akong mga anak. Apan nasayud ako nga ang Ginoo mopadayon sa pagtabang kanako.
Usa sa mga paagi sa Iyang pagtabang mao ang paghupay kanako. Samtang didto sa templo, akong nahibaloan nga ang akong bana maayo ra, nga adunay rason nga siya kinahanglang mobiya sa yuta, ug nga siya motabang kanamo gikan sa pikas nga bahin sa tabil. Hilabihan gayud usab ang akong gibati nga ako kinahanglan nga mobalik dayon ngadto sa templo. Gusto kaayo ko nga mobalik inig tulo ka bulan, pero ako nasayud nga lisud ang pagpangita og panahon ug kwarta aron makabalik. Mag-adtoan ako sa Bern Switzerland Temple, nga layo kaayo gikan sa akong pinuy-anan sa Italy.
Samtang ako naglakaw sa gawas sa giabangan nga balay duol sa templo, usa ka miyembro sa Simbahan mitawag kanako. Mitunol siya kanako og sobre ug miingon, “Para kini kanimo.”
Giablihan nako ang sobre ug nakita ang kwarta sa sulod. “Dili nako kini madawat,” miingon ko.
“Palihug dawata kini,” miingon siya kanako. “Samtang didto ako sa templo, akong gibati ang Espiritu nga nag-aghat kanako sa paghatag niini kanimo.”
Sa dihang akong giihap ang kwarta, akong nakita nga mao kadto ang akong gikinahanglan nga igasto sa pagbiyahe gikan sa Italy ngadto sa templo ug sa pagpauli. Paglabay sa tulo ka bulan ako mibalik ngadto sa templo.
Ang Ginoo mihatag usab kanako pinaagi sa pagtabang nako nga makatrabaho sa opisina sa doktor. Sa wala madugay nakakuha ako og oportunidad nga ma-certify nga makatrabaho sa emergency care. Mipalista ako sa certification class, pero ang eksam mahitabo duha ka semana human nako ipakatawo ang akong anak. Nagtuon ako ug mitambong og klase sa tibuok kurso, pero sa panahon niadtong duha ka semana nga kinahanglan nako nga magtuon og maayo, kinahanglan usab nga akong atimanon ang akong bag-ong anak nga babaye. Nabug-atan ako. Kon dili makatuon, dili ako sigurado nga makapasar sa eksamin.
Hapit na ako mohunong ug dili na mokuha sa test, pero akong naamgohan nga ang Ginoo mipanalangin kanako niini nga oportunidad. Sa dihang nag-ampo ako, ang Espiritu mipasalig kanako nga nahimo na nako ang akong bahin ug ako makadawat sa tabang sa Ginoo.
Uban sa pagsalig nga ang Ginoo motabang kanako, mikuha ko sa eksamin. Nahuwasan ako sa dihang kini nagpokus sa materyal nga nahibaloan nako kaayo. Nakapasar ako, ug ang dugang mga oportunidad nga ikahatag kanako sa emergency cetification mao gayud ang gikinahanglan sa akong pamilya. Nakagahin ako og mas daghang panahon sa akong mga anak ug makakwarta og dugang aron ikaatiman kanila.
Nasayud ako nga ang Langitnong Amahan maminaw sa akong mga pag-ampo ug motabang kanako kon ako mangayo uban sa kamasulundon nga paagi diha sa hugot nga pagtuo. Nasayud ako nga Siya mitabang kanako sa pagsangkap alang sa akong mga anak ug nga ako makig-uban kanila ug sa akong bana sa kahangturan.
Usa ka miyembro sa Simbahan mitunol kanako og sobre ug miingon, “Para kini kanimo.”