Het snoepje
‘Ik zal in uw gedachten en in uw hart tot u spreken door de Heilige Geest’ (LV 8:2).
Rachel had honger toen ze wakker werd. Ze sprong uit haar bed en rende naar de keukenkast. Ze deed de deur open en keek op de bovenste plank. Daar stond ie — de snoeppot! In de pot zaten haar lievelingssnoepjes, die op glimmende knikkers leken. Het waren onweerstaanbare, rode en oranje ballen met heerlijke chocola van binnen.
Rachel keek vlug om zich heen om te zien of haar moeder of vader naar haar keken. Ze hoorde hun stem, maar ze zag ze nergens. Zachtjes duwde ze een stoel naar de kast toe en ging erop staan. Toen pakte ze de pot en draaide het deksel eraf. Ze nam een handvol snoepjes, deed het deksel er weer op en rende door de gang naar haar slaapkamer. Maar toen ze haar ouders dichtbij hoorde, dook ze in de badkamer en deed de deur op slot.
Toen Rachel verlangend naar haar snoepjes keek, vroeg ze zich af: ‘Zou ik er een in de lucht kunnen gooien en dan in mijn mond opvangen?’ Zonder verder na te denken gooide ze een snoepje hoog in de lucht. Het vloog boven haar hoofd en viel toen recht naar beneden in haar mond en in haar keel. Ze kon geen adem meer halen!
Ze probeerde te schreeuwen, maar er kwam geen geluid uit haar keel. ‘Papa, help me!’ riep ze in haar hart. ‘Hemelse Vader, help me alstublieft!’ bad ze. De tranen stroomden over haar wangen terwijl ze probeerde te ademen. Ze voelde zich misselijk en duizelig.
Toen kwam plotseling haar vader de badkamer instormen. Hij pakte Rachel van achteren op en sloeg zijn armen strak om haar lichaam. Tik! Het snoepje viel in de wastafel. Rachel ademde een paar keer diep in. Haar vader zette haar neer en hield haar vast. ‘Het is in orde, Rachel’, zei hij zachtjes. ‘Alles is goed.’
‘Dankuwel, papa’, zei ze. ‘Het spijt me dat ik zonder te vragen die snoepjes heb gepakt. Ik hou van u.’
Mama kwam de badkamer in. ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg ze.
‘Ik hoorde een stem’, zei papa. ‘Ik hoorde: “Je dochter is in gevaar! Ga naar haar toe!’ Ik vond Rachel in de badkamer, maar ik wist niet wat er aan de hand was. Toen zei de stem: “Raap haar op!” Dat deed ik en toen vloog er een snoepje uit haar mond.’
Mama sloeg haar armen om Rachel heen.
Rachel dacht die dag veel na. Ze dacht over snoepjes en over eerlijk zijn. Ze dacht eraan hoe goed iedere ademtocht smaakt. Ze dacht eraan hoeveel ze van haar hemelse Vader en haar ouders hield. Maar ze dacht vooral over de Heilige Geest na. Papa had ervoor gezorgd dat ze niet stikte omdat hij had geluisterd. Ze wilde net als haar vader altijd naar de Heilige Geest luisteren.
Illustratie Matthew Smith