2010
Bidden om een antwoord
Januari 2010


Bidden om een antwoord

Soms bid je om hulp, maar je krijgt alleen antwoord nadat je geloof is beproefd.

Toen ik op een dag een wiskundeproefwerk had, kon ik me niet meer herinneren hoe ik een bepaald vraagstuk moest oplossen. Ik had me op dit proefwerk voorbereid, maar ik kon me niet meer herinneren wat ik thuis had bestudeerd. Ik had echter het vertrouwen dat ik mijn hemelse Vader om hulp kon vragen.

Ik besloot dat ik gehoor zou geven aan de eerste ingeving die ik zou voelen Na het gebed kreeg ik het gevoel dat ik het vraagstuk op een bepaalde manier moest oplossen. Maar ik begon te twijfelen omdat het een vreemde manier leek. Dus ging ik verder en deed het zo goed mogelijk op mijn eigen manier.

Toen alle proefwerken waren ingeleverd, besprak de leerkracht het proefwerk met ons. Ik kwam erachter dat het gevoel dat ik vlak na het gebed had gekregen het juiste antwoord had opgeleverd. Maar ik had niet geluisterd.

Later, tijdens het eindexamen, kwam ik opnieuw een vraagstuk tegen dat ik niet kon oplossen, hoewel ik het thuis had bestudeerd.

Ik wilde onze hemelse Vader om hulp vragen, maar ik wist nog dat ik eerder zijn hulp botweg had geweigerd. Nu voelde ik me beschaamd om iets te vragen. Maar omdat ik geen andere oplossing kon bedenken, bad ik toch maar om hulp.

Opnieuw twijfelde ik aan de influistering. Ik was zelfs nog meer in de war dan daarvoor. Maar ik had de Heer beloofd dat ik zou luisteren. Dus ik onderdrukte mijn twijfels en deed precies wat ik volgens de influistering moest doen.

Nadat ze de examens had nagekeken, vertelde de lerares ons de cijfers. Ze maakte het spannend door eerst de slechtste cijfers bekend te maken en vervolgens de steeds betere. Toen ze mijn naam niet bij de 3en — een laag cijfer — noemde, was ik blij dat ik een 2 zou hebben, het beste cijfer dat ik ooit in wiskunde had gehaald. Maar toen ze mijn naam niet noemde, kreeg ik een heel ander gevoel. Ik wist heel zeker dat ik geen 1 had gekregen, dus was ik bang dat ik het laagste cijfer van de klas had gehaald.

Maar ik had wel degelijk een 1 gehaald. Ik kreeg een brok in mijn keel toen ik de hand van de Heer herkende en begreep hoeveel Hij mij liefhad en geduld met mij had. Toen sommige klasgenoten zeiden ‘dat heb je goed gedaan!’, kon ik alleen maar mijn hoofd schudden. Het was me alleen maar gelukt omdat ik naar de influistering had geluisterd.

Foto-illustratie John Luke