Bergen vormen
De gelijkenissen van de berggids en de berg
Als tolk en gids in het nationale park Yushan in Taiwan wordt Chén Yù Chuàn (Richard) vaak gevraagd om belangrijke bezoekers in het park rond te leiden. Hij vraagt zijn gasten altijd wat ze graag willen zien, en krijgt dan vaak het antwoord dat ze naar de top van de Yushan (de berg van Jade) willen, met 3952 meter de hoogste piek in het noordoosten van Azië.
Richard heeft een passie voor de natuur en houdt van de schoonheid en grootsheid van de Yushan. Maar door ervaring heeft hij iets belangrijks geleerd dat hij aan zijn bezoekers probeert over te brengen: het spectaculaire uitzicht van bovenaf krijgt pas echte waarde nadat men heeft ervaren wat er allemaal beneden is.
Een bezoek aan de piek, via de door mensen gemaakte paden en met het prachtige uitzicht, is een geweldige belevenis, maar Richard probeert uit te leggen dat er veel te leren en veel verborgen schoonheid te ontdekken valt in de moeilijker toegankelijke stroombeddingen en ravijnen beneden.
‘Om de hoogte op waarde te schatten, moet je de bodem ervaren’, zegt hij. ‘Je kunt het einde niet waarderen zonder het proces te begrijpen.’
Sommige bezoekers laten zich overhalen; de meesten willen echter alleen maar naar de top — en nog via de gemakkelijkste weg ook.
Richard ziet een geestelijke symboliek in die houding. Hij beschrijft het toppunt van iemands ervaringen in het leven als de mogelijkheid om in de tegenwoordigheid van God terug te keren. (Zie Alma 12:24.) Velen zien de waarde van dat doel in, maar niet iedereen lijkt te beseffen dat om bij Hem te kunnen zijn, wij als Hij moeten worden. (Zie 1 Johannes 3:2; 3 Nephi 27:27; Moroni 7:48.) En er is geen snel en gemakkelijk pad naar die eindbestemming toe.
De ware gids
Richard wil niet alleen maar een eindje wandelen met zijn gasten; hij wil ze iets laten beleven. Maar hij is afhankelijk van hun verlangen hoeveel hij kan overbrengen.
‘Ik kan de mensen die de natuur willen ervaren naar plekken brengen die anderen maar zelden te zien krijgen’, zegt hij. ‘Ze moeten er meer voor doen, maar beleven ook veel meer.’
Richard vindt dat het leven net zo is, en dat beginsel blijkt ook uit zijn eigen ervaringen. Als student aan de universiteit begon Richard naar de zin van het leven te zoeken. Hij bezocht diverse kerken zonder te vinden wat hij zocht — tot hij met de zendelingen in aanraking kwam.
Zijn ouders waren er sterk tegen gekant dat hij lid van de kerk wilde worden. Zij maakten zich zorgen dat hun enige zoon hun geloof zou afzweren. Ook waren ze bezorgd wat er van hen terecht zou komen. Velen in hun cultuur geloven dat hun toestand in het hiernamaals sterk afhangt van de eerbied en het respect die ze van hun levende nakomelingen krijgen.
Hoewel hij het moeilijk had met de weerstand van zijn ouders, had Richard een getuigenis ontvangen van de Heiland en van de noodzaak om Hem te volgen.
‘Jezus Christus is de weg’, zegt Richard. ‘Hij is de ware Gids terug naar onze Vader.’ (Zie Johannes 14:6.)
Hij koos ervoor om de Heiland te volgen en zich te laten dopen, met het vertrouwen dat de Heer hem op het juiste pad zou leiden, ook al leek dat pad moeilijker.
Een week na zijn doop werd hij gezegend met een goede baan als radioverslaggever bij de grootste radio- en televisiemaatschappij in Taiwan. Zijn ouders waren blij dat hij die baan had gekregen. Dat zorgde er samen met de veranderingen ten goede die ze in hem zagen voor dat de verstandhouding weer normaal werd. Ook is zijn geloof erdoor gesterkt en heeft hij er een belangrijke les uit geleerd.
‘Als we Jezus Christus niet volgen’, zegt hij, ‘missen we veel belangrijke ervaringen die we nodig hebben.’ Die ervaringen mogen dan wel moeilijker zijn, maar ze zijn nodig voor onze bestwil. (Zie 2 Nephi 2:2; LV 122:7.)
Zo worden bergen gevormd
Iedereen die Richard volgt door zijn geliefde stroombeddingen en valleien, leert ongetwijfeld dat de bergen van Taiwan en de steile oostkust zijn gevormd door de botsing van twee platen in de aardkorst. De intense hitte en druk die uit die krachten voortkwamen, zorgden ervoor dat sedimentlagen eerst tot kalksteen werden omgevormd en daarna tot het marmer waarom de oostkust zo bekend staat. Dezelfde onzichtbare krachten schudden, verpletteren en ontwrichten de aarde, en stuwen uiteindelijk bergketens tot ver in de lucht omhoog.
Zowel in het nationale park Yushan als in Taroko, waar hij eerder heeft gewerkt, wijst Richard graag op bewijzen van hoe de krachten van de natuur Taiwan van beneden naar boven hebben gevormd.
‘Er zijn kringen te zien op de hoogste rots, en er zijn zeefossielen en andere bewijzen dat wat boven is eerst onder was’, zegt Richard. ‘Als je de hoogste top wilt begrijpen, moet je de diepten begrijpen, want daar is de hoogte begonnen.’
Richard vindt dat een belangrijk punt, omdat het raakvlakken heeft met het doel van het leven. In moeilijke tijden lijkt het soms wel dat we niet alleen bezoekers zijn op de berg, maar meer als de berg zelf zijn, blootgesteld aan de krachten en druk die ons vormen en ons omhoog stuwen als we ze met geduld en geloof kunnen verdragen. (Zie Mosiah 23:21–22; LV 121:7–8.)
Bergen van ons vormen
Uit eigen ervaring heeft Richard geleerd dat we niet boven de wereld kunnen uitstijgen om ons hoogste potentieel te bereiken zonder onplezierige, soms zelf pijnlijke, ervaringen te ondergaan.
Als radioverslaggever werkte Richard onder aanzienlijke druk om uiteenlopende onderwerpen met korte deadlines te verslaan. Hij kwam er al snel achter dat veel verslaggevers hun informatie verkregen door een glaasje met anderen te drinken. Het werk werd steeds moeilijker omdat hij niet aan het drinken wenste mee te doen.
De gedachte aan het vinden van een nieuwe baan verlichtte wel zijn geweten, maar niet zijn moeilijkheden. Zijn baan bij de radio had zijn ouders tevredengesteld nadat hij lid van de kerk was geworden. Toen hij de goedbetaalde, prestigieuze voltijdbaan dan ook inruilde voor deeltijdwerk als gids op contractbasis, waren zijn ouders enige tijd teleurgesteld.
Het was weer een moeilijk pad om te kiezen, maar hij heeft er geen spijt van omdat hij weet dat we alleen ten hemel verhoogd kunnen worden als we eerst de diepten hebben ervaren. (Zie LV 121:7–8 en LV 122:5–7.)
‘Soms beperken we God in hoe Hij ons kan vormen omdat we het slechte niet met het goede willen ervaren’, zegt hij.
Door het volgen van de Heer heeft Richard een baan gevonden waarvan hij kon genieten. Het heeft hem tot een zending gevoerd. Het heeft hem zijn toekomstige vrouw laten ontmoeten, met wie hij nu samen vier prachtige kinderen heeft. Ondanks de beproevingen zijn er talloze zegeningen geweest.
Als het discipelschap langs ‘het pad van het lage dal’ (2 Nephi 4:32) en zelfs ‘een dal van diepe duisternis’ (Psalmen 23:4) voert op weg naar ‘Hem die woont in den hoge’ (LV 1:1), vindt Richard troost in de belofte dat ‘de woorden van Christus — indien wij hun koers volgen — ons voorbij dit tranendal naar een veel beter land van belofte [zullen] voeren’ (Alma 37:45) — als nadere bevestiging dat wij alleen na het ervaren van de moeilijkheden van het leven voorbereid zijn om van de eindbestemming te genieten.
Om de bergtoppen echt op waarde te schatten, moet je de dalen ervaren, zegt Richard Chén (links, bij de Baiyangwatervallen in het nationale park Taroko). Broeder Chén is gids in het nationale park Yushan, waarin de berg van Jade ligt (boven).
Wie broeder Chén door de valleien volgt, leert over de intense geologische krachten die bergen vormen — een proces dat lijkt op de ontwikkeling en verfijning die wij moeten doormaken om in de tegenwoordigheid van God terug te keren. Boven: Richard kijkt uit over een zijrivier van de rivier de Liwu. Rechts: De verwrongen marmeren wanden van de mysterieuze vallei zijn het bewijs van geweldige geologische krachten.
Taiwan
Taipei
Nationale park Yushan
Foto’s Adam C. Olson, tenzij anders aangegeven; rechts: foto berg van Jade © Fotosearch