Een duurzame gezinsavond

Sergio Trejo Reyes (Jalisco, Mexico)

Tijdens een gezinsavond zongen we jaren geleden ‘Het nachtfloers wordt zwakker, de wereld wordt wakker.’ (Zie ‘The Day Dawn is Breaking’, Hymns, nr. 52.) Toen we onze vijf kinderen vroegen wat voor activiteit ze die week wilden doen, zei onze Fernando van vijf ronduit: ‘Ik wil de dag zien beginnen en de wereld wakker zien worden.’ We probeerden herhaaldelijk aan hem uit te leggen wat er gebeurt: hoe de zon opkomt, dat de ochtendwind waait en de dauw op het land ligt. Maar daar was hij niet tevreden mee. ‘Ik wil het zien’, bleef hij volhouden.

Dus op donderdagochtend om vier uur stonden we op, stapten we in de auto en reden we naar een plek met een ver zicht op het oosten. Het leek wel of het zonlicht die dag rechtstreeks uit de hemel kwam. Gele cirkels veranderden in een prachtig koraalrode kleur toen de grote ronde vorm van de zon verscheen. Het was prachtig.

Dertig jaar later was het zoontje van Fernando, die Fernandito heet, bij ons op bezoek. ‘Weet je wat, oma?’ vroeg hij. ‘Papa heeft ons laten zien hoe de zon opkomt.’