Niya’s keuze
Niya was voor het huis aan het spelen toen haar tante haar binnenriep. ‘Niya, wil je even naar de groenteboer gaan om worteltjes voor het eten te halen?’, vroeg haar tante.
‘Ja, hoor!’, zei Niya blij. Ze vond het altijd leuk om naar de winkel te gaan en om haar tante te helpen.
Niya pakte het geld van haar tante aan en liep de straat uit naar de buurtwinkel.
‘Ik moet wat worteltjes voor het eten hebben’, zei Niya tegen de winkelier.
De winkelier deed de worteltjes in Niya’s tas en noemde het bedrag. Niya gaf hem het geld.
‘Hier is je wisselgeld’, zei de winkelier toen hij haar wat geld teruggaf.
Niya bedankte hem en liep naar huis terug. Onderweg keek ze naar het geld dat de winkelier haar had gegeven. ‘Hij heeft me teveel teruggegeven’, dacht ze. ‘Nu mag ik dit geld voor mezelf houden!’
Maar toen stond Niya stil. ‘Mijn hemelse Vader zal niet blij zijn als ik dit geld houd’, dacht ze. ‘Ik moet in al mijn woorden en daden eerlijk zijn.’
Niya ging naar de winkel terug. ‘U hebt me te veel geld teruggegeven’, zei ze tegen de winkelier toen ze hem het extra geld gaf.
De winkelier nam het geld aan. ‘Je bent een goed meisje’, zei hij. Hij stopte een paar appels in een tas en gaf die aan Niya. ‘Bedankt dat je zo eerlijk bent geweest. Die appels zijn voor jou en eet ze maar lekker op met je familie.’
Niya had een warm en gelukkig gevoel van binnen toen ze naar huis liep. Ze wist dat haar hemelse Vader het fijn vond dat ze had gekozen om eerlijk te zijn.
Illustraties Louise Parker