Motuo, Mosunod, ug Molahutay
Tuohi nga ang pagpabiling lig-on diha sa mga kamatuoran sa ebanghelyo importante kaayo. Mopamatuod ko nga tinuod kana!
Mahal kong batan-ong mga sister, nindot nga responsibilidad ang makapamulong kaninyo. Nag-ampo ko sa balaanong tabang, nga ako matupong niana nga oportunidad.
Mga 20 ka tuig ang milabay wala pa kamo dinhi sa pagka-mortal. Didto pa kamo sa langitnong panimalay. Didto kauban kamo sa mga nagpangga kaninyo ug naghunahuna sa mahangturon ninyong kaayohan. Sa katapusan, ang kinabuhi sa yuta mahinungdanon sa inyong paglambo. Ang mga pagpanamilit siguradong gihimo, ug gihatagan sa mga pasalig. Nakabaton kamo og lawas ug nahimong mortal, wala na sa presensya sa inyong Langitnong Amahan.
Ang malipayong pag-abut, sa laing bahin, nagpaabut ninyo dinhi. Ang unang mga tuig bililhon, espesyal nga katuigan. Walay gahum si Satanas sa pagtintal kaninyo, kay wala pa kamoy tulubagon. Inosente kamo atubangan sa Dios.
Unya miabut mo sa panahon nga gitawag sa uban og “makalisang nga panuigon.” Ganahan ko sa “ang talagsaong panuigon.” Pagkanindot nga panahon sa oportunidad, panahon sa paglambo—minarkahan sa mga pagdugang sa kahibalo ug pagpangita sa kamatuoran.
Walay mihulagway nga ang katuigan sa pagkabatan-on sayon. Kasagaran mga tuig kini sa walay kasiguroan, sa pagbati nga wala kaayo ninyo masabti, naningkamot sa pagpangitag dapit sa mga higala, nga haum kaninyo. Panahon kini nga kamo mas makabarug na sa kaugalingon—ug tingali gusto og dugang kagawasan kay sa karon nga gihatag sa inyong mga ginikanan. Importante usab kini nga panahon kang Satanas sa pagtintal ug mobuhat sa tanan niyang mahimo sa pag-agni kaninyo palayo sa dalan padulong sa langitnong panimalay diin kamo gikan ug makabalik sa inyong mga minahal ug sa Langitnong Amahan.
Ang kalibutan sa inyong palibut walay himan aron itabang sa inyong gikinahanglan nga makalampus niining malinglahon nga panaw. Daghan kaayo sa atong katilingban karon ingon og mibaliwala sa pahimangno sa kasiguroan ug mipalayo sa mga dapit sa kalinaw.
Pagkamatugtanon, imoralidad, pornograpiya, drugas, pamugos sa mga kaedad—tanan kini ug daghan pa—nakapadpad sa daghan aron magpakasala ug kusokusohon padulong sa pagkawala sa oportunidad, giputol nga mga panalangin, ug wala matuman nga mga pangandoy.
Naa bay dalan sa kasiguroan? May kalingkawasan ba sa naghulga nga kalaglagan? Ang tubag klaro nga oo! Tambagan ko kamo sa pagtan-aw sa lighthouse sa Ginoo. Gisulti ko na ni kaniadto; akong usbon: walay gabon nga baga, gabii nga ngitngit o hangin nga kusog kaayo, walay marinero nga mawala nga dili maluwas sa lighthouse sa Ginoo. Nagpangamay kini taliwala sa mga bagyo sa kinabuhi. Nanawag nga, “Kini ang dalan sa kasiguroan. Kini ang dalan pauli.” Nagsignal kini pinaagi sa kahayag nga daling makit-an ug walay pagkapalong. Kon sundon, kana nga mga signal mogiya kaninyo balik sa langitnong panimalay.
Gusto kong mamulong karon kabahin sa tulo ka importanting signal gikan sa lighthouse sa Ginoo nga makatabang sa inyong pagbalik sa Amahan kinsa mahinamong naghulat sa madaugon ninyong pagpauli. Ang tulo ka signal mao ang motuo, mosunod, ug molahutay.
Una, hisgutan nako ang signal nga mahinungdanon: tuohi. Tuohi nga kamo anak sa Langitnong Amahan, nga Siya nahigugma kaninyo, ug kamo nia dinhi alang sa mahimayaong katuyoan—pag-angkon sa mahangturon ninyong kaluwasan. Tuohi nga ang pagpabiling lig-on diha sa mga kamatuoran sa ebanghelyo importante kaayo. Mopamatuod ko nga tinuod kana!
Batan-on nakong mga higala, tuohi ang mga pulong nga inyong gi-recite matag semana sa tema sa Young Women. Hunahunaa ang buot ipasabut niini. Dunay kamatuoran niana. Sunda kanunay ang anaa dinha nga mga mithi. Tuohi, sama sa giingon sa tema, kon dawaton ninyo ug lihukon kini nga mga mithi, andam kamo sa paglig-on sa inyong panimalay ug pamilya, nga maghimo ug magtuman sa sagrado nga mga pakigsaad, makadawat sa mga ordinansa sa templo, ug makatagamtam sa mga panalangin sa kahimayaan. Nindot kini nga mga kamatuoran sa ebanghelyo, ug sa pagsunod niini, mas magmalipayon kamo sa tibuok nga kinabuhi dinhi ug sa sunod kay sa ibaliwala ninyo kini.
Kadaghanan ninyo natudloan sa mga kamatuoran sa ebanghelyo sugod sa gagmay pa mo. Gitudloan kamo sa mapinanggaon ninyong mga ginikanan ug mga titser. Ang gitudlo nilang mga kamatuoran nagtabang nga makaangkon kamo og pagpamatuod; mituo kamo sa gitudlo. Bisan og kana nga pagpamatuod padayon nga maatiman ug mapatubo sa espirituhanon pinaagi sa inyong pagtuon, pag-ampo, ug pagtambong sa mga miting sa Simbahan matag semana, naa ra ninyo ang pagpalagsik niana. Maningkamot gayud si Satanas sa pagguba niana. Sa tibuok ninyong kinabuhi kinahanglan ninyo kining atimanon. Sama sa nagdilaab nga kalayo, ang inyong pagpamatuod—kon dili maatiman sa kanunay—mapalong ra kini ug mahimong abo. Ayaw itugot nga mahitabo kana.
Gawas sa pagtambong og mga miting sa Dominggo ug mga kalihokan sa semana, kon makahigayon mo sa seminary, sa sayo sa buntag o human sa klase sa eskwelahan, pahimusli kana nga oportunidad. Daghan ninyo ang nagtambungan og seminary karon. Sama niining kinabuhia, ang inyong makuha gikan sa mga kasinatian sa seminary mag-agad sa inyong kaandam nga matudloan. Unta magmapainubsanon kamo ug magtinguha sa pagkat-on. Mapasalamaton kaayo ko sa kahigayunan sa batan-on pa ko nga nakatambong og sayo sa buntag nga seminary, kay duna kini importanting bahin sa kalamboan sa akong pagpamatuod. Ang seminary makausab sa kinabuhi.
Mga tuig ang milabay apil ko sa board of directors uban sa tawo nga malampuson kaayo sa iyang kinabuhi. Nakadayeg ko sa iyang integridad ug kamaunungon sa Simbahan. Akong nahibaloan nga naangkon niya ang pagmatuod ug mipasakop sa Simbahan tungod sa seminary. Sa nagminyo siya, ang iyang asawa miyembro sa tibuok niyang kinabuhi. Siya walay tinuohan. Bisan sa paningkamot sa iyang asawa, wala gayud siyay interes sa pagsimba uban sa iyang asawa ug mga anak. Ug unya tighatod na siya sa duha niya ka anak sa sayo sa buntag nga seminary. Naa ra siya sa sakyanan samtang magklase sila, ug dayon sila iyang ihatod sa eskwelahan. Usa ka adlaw niana nag-ulan, ug usa sa iyang anak miingon, “Sulod ngari, Pa. Lingkod lang diha sa biranda.” Misugot siya. Abli ang pultahan sa classroom, ug naminaw siya. Natandog ang iyang kasingkasing. Hangtud pagkatapos sa ting-eskwela, mitambong siya og seminary uban sa iyang mga anak, hinungdan nga namiyembro siya ug tibuok kinabuhi nga aktibo sa Simbahan. Tuguti nga ang seminary molig-on sa inyong pagpamatuod.
Dunay mga panahon nga duna kamoy mga hagit nga makapamiligro sa inyong pagpamatuod, o makalimtan tungod sa ubang mga butang. Mohangyo ko sa pagpabiling lig-on. Inyo kining katungdanan, ug inyoha lamang, ang kanunay nga pagpasiga niini. Gikinahanglan ang paningkamot, ug paningkamot nga dili gyud mo magmahay. Napahinumduman ako sa mga pulong sa kanta nga gisulat ni Julie de Azevedo Hanks. Naghisgot sa iyang pagpamatuod, siya misulat:
Latas sa kalibutan nga mausabon
Kasakit nga daw dag-om
Sa akong kinabuhi gipanalipdan
Kahayag ug kainit akong gikinahanglan
Bisan sa kusog nga unos
Akong barugan ang nagbundak nga ulan
Padayon ako
Tigbalantay sa kalayo.1
Unta kamo motuo ug dayon padayon nga pasigaon nga sanag ang inyong pagpamatuod, magkinaunsa man.
Ikaduha, mga batan-ong babaye, unta kamo mosunod. Mosunod sa inyong ginikanan. Sunda ang mga balaod sa Dios. Gihatag kini sa mapinanggaong Langitnong Amahan kanato. Kon kini gisunod, malampuson ang atong kinabuhi, minus ang kalisud. Ang mga hagit ug problema mas sayon pas-anon. Madawat nato ang gisaad sa Ginoo nga mga panalangin. Miingon Siya, “Ang Ginoo nagkinahanglan sa kasingkasing ug sa usa ka andam nga hunahuna; ug ang andam ug masulundon mokaon sa kaayo sa yuta sa Zion niining katapusan nga mga adlaw.”2
Usa ra ang inyong kinabuhi. Ilayo kini sa kasamok kutob sa mahimo. Tintalon kamo, usahay sa mga tawo nga abi ninyo og mga higala.
Mga tuig kaniadto nakigsulti ko sa usa ka adviser sa Mia Maid nga miasoy kanako sa iyang kasinatian kabahin sa usa ka batan-ong babaye sa iyang klase. Kini nga batan-on gisigi og tintal palayo sa dalan sa kamatuoran ug taakon ang dalan sa pagpakasala. Tungod sa padayon nga pang-agni sa iyang mga higala sa eskwelahan, miuyon ra siya sa katapusan. Gihimo ang plano: ingnon niya ang iyang mga ginikanan nga moadto siya sa activity night sa Young Women. Iyang giplano, unya diay, adto ra siya didto hangtud moabut ang iyang mga higala ug ilang mga ka-date sa pagkuha kaniya. Mangadto dayon sila sa party diin dunay mga ilimnong makahubog ug diin ang mga kinaiya sukwahi gayud sa unsay nahibaloan nga husto niining batan-on nga babaye.
Nangayo og inspirasyon ang titser nga matabangan ang tanan niyang mga babaye ilabi na kining babayhana, kinsa dili sigurado sa iyang mga pasalig sa ebanghelyo. Nakadawat og inspirasyon ang titser nga usbon ang iyang giplano nga itudlo ug mosulti sa mga babaye kabahin sa pagpabiling limpyo sa moral. Sa pagsugod sa pagpakigbahin sa iyang hunahuna ug pagbati, ang batan-ong babaye nagsigig tan-aw sa relo aron dili mapalpak sa sabut sa iyang mga higala. Pero, samtang nagpadayon ang diskusyon, natandog ang iyang kasingkasing, nabuka ang iyang hunahuna, ug nausab ang iyang determinasyon. Dihang nangabut, gibaliwala niya ang nagsigig busina nga sakyanan nga nagtawag kaniya. Nianang gabhiona didto ra siya kauban sa iyang titser ug sa ubang mga babaye sa klase. Ang tintasyon nga magpalayo sa aprubado nga dalan sa Dios nasanta. Pakyas si Satanas. Nagpabilin ang batan-ong babaye nga makalakaw na ang tanan aron pasalamatan ang iyang titser sa leksyon ug giingnan siya nga nakatabang kini og dako kaniya sa posibli untang ngil-ad nga mahitabo kaniya. Ang pag-ampo sa titser natubag.
Unya akong nahibaloan nga tungod sa desisyon nga wala niya pagkuyog sa iyang mga higala niadtong gabhiona—sa ubang sikat nga mga babaye ug lalaki sa eskwelahan—ang batan-ong babaye gisalikway ug sulod sa mga bulan walay higala sa eskwelahan. Dili nila madawat nga dili siya andam nga mobuhat sama sa ilang gipangbuhat. Lisud ug subo kadto nga panahon alang kaniya, apan padayon siyang lig-on ug sa kadugayan nakahigala ra niadtong nakasabut sa iyang mga sumbanan. Mga tuig human niadto, naminyo siya sa templo ug dunay upat ka matahum nga anak. Pagkalahi kaha unta sa iyang kinabuhi. Ang atong mga desisyon motino sa atong padulngan.
Bililhong mga batan-ong babaye, pasara kini nga test sa matag desisyon nga inyong planohon: “Unsay nahimo niini ngari kanako? Unsay mahimo niini alang kanako? Bantayi nga dili mo moingon “Unsa kaha ang hunahuna sa uban?” apan hinoon “Unsay hunahuna nako sa akong kaugalingon?” Himoa nga maimpluwensya kamo sa hinay, hinagawhaw nga tingog. Hinumdumi nga ang may awtoridad nga tawo mipandong sa inyong ulo sa pagkumpirmar kaninyo ug miingon, “Dawata ang Espiritu Santo.” Ablihi ang inyong kasingkasing, kamo gayud mismo, sa lanog espesyal nga tingog nga nagpamatuod sa kamatuoran. Sigon sa gisaad ni propeta Isaias, “Ang imong igdulungog makadungog sa usa ka pulong … magaingon, Kini mao ang dalan, lumakaw kamo diha niana.”3
Ang atong panahon nagduso sa pagkamatugtanon. Ang mga magasin ug mga salida naghulagway sa mga artista sa tilon, sa mga bayani sa dulaanan—kana ang gihandom nga sundon sa mga batan-on—ang pagbaliwala sa mga balaod sa Dios ug dayag nga pagpakasala, ingon og walay dautang epekto. Ayaw gyud kini tuohi! Dunay panahon sa pagpanudya—gani sa paghukom. Ang tanan adunay sangputanan—kon dili niining kinabuhia, unya sa sunod. Ang Paghukom moabut sa tanan. Andam na ba kamo? Nalipay ba kamo sa inyong nahimo?
Kon dunay mapandol sa iyang biyahe, mosaad ko nga dunay paagi sa pagbalik. Ang proseso gitawag og paghinulsol. Namatay ang atong Manluluwas sa paghatag kanato sa bulahang gasa. Bisan og lisud ang dalan, ang saad tinuod. Miingon ang Ginoo: “Bisan pa ang inyong sala mapula, sila pagapution ingon sa nieve.”4 “Ug dili na gayud mahinumduman nako ang [ilang] mga sala.”5
Minahal kong batan-ong mga sister, naa ninyo ang bililhong gasa sa kabubut-on. Mohangyo ko nga inyong pilion ug sundon.
Sa katapusan, unta kamo molahutay. Unsay ipasabut sa paglahutay? Ganahan ko sa gipasabut niini: sa pagbarug uban sa kaisug. Ang kaisug imong gikinahanglan aron motuo; usahay gikinahanglan kini samtang kamo mosunod. Tataw nga gikinahanglan kini samtang maglahutay kamo hangtud sa adlaw nga kamo mobiya niining pagka-mortal.
Dugay na nakigsulti ko sa daghang mga tawo nga miingon kanako, “daghan kaayo ko’g problema, tinuoray nga mga problema. Naglisud ko sa mga hagit sa kinabuhi. Unsay akong mahimo?” Sila akong gitanyagan, ug kamo tanyagan ko usab, niining piho nga mga sugyot: pangitaa ang langitnong giya usa ka adlaw matag higayon. Kon kanunay kitang mabalaka sa ugma lisud kana; kon tarungon maayo ra. Matag usa kanato mahimong matinuoron sa usa lang ka adlaw—dayon usa pa ug usa pa gayud—hangtud nga magpakabuhi kita nga gigiyahan sa Espiritu, nga duol sa Ginoo, nga maayo og binuhatan ug kamatarung sa tibuok kinabuhi. Misaad ang Manluluwas, “Tan-aw ngari kanako, ug lahutay hangtud sa katapusan, ug ikaw mabuhi; kay ngadto kaniya nga molahutay hangtud sa katapusan Ako mohatag og kinabuhi nga dayon.”6
Niini nga katuyoan mianhi kamo sa mortalidad, batan-on kong mga higala. Walay laing mas importante kay sa tumong nga gitinguha ninyong makab-ot—gani ang kinabuhing dayon sa gingharian sa inyong Amahan.
Bililhon kamo, bililhong mga anak sa atong Langitnong Amahan nga gipadala sa yuta niining panahona alang sa katuyoan. Gipreserbar kamo hangtud karong mga orasa. Ang talagsaon, mahimayaong mga butang giandam kon kamo motuo, mosunod, ug molahutay lamang. Unta mainyo kini nga panalangin, akong giampo sa pangalan ni Jesukristo, atong Manunubos, amen.