2012
Espesyal nga mga Leksyon
Mayo 2012


Espesyal nga mga Leksyon

Elder Ronald A. Rasband

Akong panghinaut ug pag-ampo nga kita magpadayon sa dungganong pagpas-an sa atong palas-anon ug pagtabang sa nanag-antus.

Sa miaging 20 ka bulan, napanalanginan ang among pamilya og pribilihiyo nga makabaton og usa ka espesyal kaayo nga bata.

Ang among apo nga lalaki, si Paxton, natawo nga may talagsaong chromosomal deletion, usa ka sakit nga dala sa pagkatawo nga nakapalahi kaniya , ingon og usa sa gatusan ka mga milyon nga mga tawo. Alang sa among anak nga babaye ug sa iyang bana, ang wala maplano, nausab nga kahimtang sa kinabuhi misugod sa dihang natawo si Paxton. Kining kasinatian nahimong malisud nga pagsulay alang sa pagkat-on og espesyal nga mga leksyon nga nahigot ngadto sa kahangturan.

Ang minahal nga Elder Russell M. Nelson, kinsa bag-ohay pa lamang nakigsulti kanamo, mitudlo:

“Tungod sa mga rason nga wala masayri, ang ubang mga tawo natawo nga adunay pisikal nga mga limitasyon. Piho nga mga parte sa lawas dili normal. Ang mga sistema sa pagpahiangay tingali dili balansi. Ang tanan sa atong mga lawas magkasakit ug mamatay. Bisan pa, bililhon kaayo ang gasa nga lawas. …

“Wala kinahanglana ang perpekto nga lawas aron sa pag-angkon og balaan nga padulngan. Sa pagkatinuod, ang ubang pinakamalumong mga espiritu anaa sulod sa huyang nga mga lawas. …

“Sa katapusan moabut ang panahon nga ang matag espiritu ug … lawas paghiusahon pag-usab … sa iyang hingpit nga lawas; ug ang mga lutahan mapahiuli sa iyang tukma nga bayanan’ (Alma 11:43). Busa, salamat sa Pag-ula ni Jesukristo, mahingpit kita diha Kaniya.”1

Tanan kaninyo kinsa adunay mga hagit, mga kabalaka, mga kasagmuyo, o mga kasubo sa usa ka minahal, hibaloi kini: uban sa walay katapusang gugma ug mahangturong kalooy, ang atong Langitnong Amahan nagpangga sa inyong masakitong mga minahal, ug Siya nahigugma kaninyo!

Ang uban makapangutana kon nag-atubang og ingon nga pag-antus, nganong ang Makagagahum nga Dios mitugot niini nga mahitabo? Ug dayon ang ingon og dili kalikayan nga pangutana, nganong nahitabo kini kanako? Nganong kinahanglan nga masinati nato ang sakit ug mga hitabo nga naghimo og kakulangan o pagkamatay sa minahal nga mga sakop sa pamilya og sayo o mag-antus og dugay sa sakit? Ngano ang mga kasubo?

Niini nga mga higayon hinumduman nato ang dakong plano sa kalipay nga gihimo sa atong Langitnong Amahan. Kana nga plano, nga gipresentar sa wala pa kita dinhi nga kinabuhi, nag-aghat natong mosinggit sa kalipay.2 Sa yano, kini nga kinabuhi mao ang pagbansay alang sa mahangturong kahimayaan, ug kana nga paagi nagpasabut sa mga pagsulay. Kini kanunay nga ingon niana, ug walay makalikay.

Ang pagsalig sa pag-buot sa Dios maoy sentro sa mortalidad. Uban sa hugot nga pagtuo diha Kaniya, atong magamit ang gahum sa Pag-ula ni Kristo niadto nga mga panahon kon daghan ang mga pangutana ug diyutay ra ang tubag.

Human sa Iyang Pagkabanhaw, dihang mibisita sa mga Amerika, ang atong Manluluwas, si Jesukristo, midapit sa tanan nag-ingon:

“Aduna ba kamo dihay mga masakiton? Dad-a sila ngari. Aduna ba kamo dihay mga bakol, o mga buta, o mga pungkol, o mga angol, o mga sanglahon, o mga dili makalihok, o kadto nga mga bungol, o kadto nga gitakbuyan sa tanan nga mga matang sa sakit? Dad-a sila ngari ug Ako moayo kanila, kay Ako adunay kalooy diha kaninyo; ang akong kasingkasing napuno sa kalooy. …

“Ug nahinabo nga sa diha nga siya nahuman sa pagpamulong, ang tanan nga pundok sa mga katawhan, nagkahiusa, ug miduol uban sa ilang mga masakiton ug may mga balatian, ug ilang mga bakol, ug uban sa ilang mga buta, ug uban sa ilang mga amang, ug sa tanan kanila nga gitakbuyan sa tanan nga matang sa sakit; ug siya miayo kanila matag usa kanila nga gidala ngadto kaniya.”3

Ang tumang kalig-on makita sa mga pulong “ang tanang tawo … miduol”—tanan, mga kaigsoonan. Kitang tanan nag-atubang og mga hagit. Ug dayon ang hugpong sa mga pulong: “nga gitakbuyan sa tanang matang sa sakit.” Tanan nato nakasabut, di ba?

Wala madugay human natawo si Paxton, nahibalo kami nga ang Langitnong Amahan mopanalangin ug motudlo kanamo og espesyal nga leksyon. Sa dihang ang iyang papa ug ako mihatag kaniya sa una sa daghang mga panalangin sa priesthood, ang mga pulong misantop sa akong hunahuna gikan sa ikasiyam nga kapitulo sa Juan: “aron ang mga buhat sa Dios ikapadayag diha kaniya.”4

Ang mga buhat sa Dios tataw nga gipakita pinaagi kang Paxton.

Nagkat-on kami og pailub, hugot nga pagtuo, ug pasalamat pinaagi sa tinuorayng serbisyo, walay kinutubang mga oras sa grabeng mga pagbati, mga luha sa kalooy, ug mga pag-ampo ug mga padayag sa pasalamat sa gugma alang sa usa ka pinangga nga nanginahanglan, ilabi na kang Paxton ug sa iyang ginikanan.

Si Presidente James E. Faust, ang stake president sa akong pagkabatan-ong lalaki, miingon: “Ako adunay dakong pasalamat alang sa mapinanggaong mga ginikanan kinsa maisugong mipas-an ug mibuntog sa ilang kalisud ug kasubo alang sa bata nga natawo nga may seryosong mental ug pisikal nga kakulangan. Kini nga kasakit kasagarang nagpadayon kada adlaw, walay kahupayan, sa tibuok kinabuhi sa ginikanan o sa bata. Kanunay, ang mga ginikanan gikinahanglang mohatag og labaw sa tawhanong pag-amuma sa walay paghunong adlaw o gabii. Daghang mga bukton ug kasingkasing sa usa ka inahan nagsakit nga walay paghunong, sa paghatag og kahupayan ug pagkunhod sa pag-antus sa iyang anak nga may kakulangan.”5

Ingon nga gihulagway diha sa Mosiah, atong nasaksihan ang tiunay nga gugma sa Manluluwas ngadto sa pamilya ni Paxton, kansang gugma anaa alang sa tanan: “Ug karon nahinabo nga ang mga alantuson diin gibutang diha kang Alma ug sa iyang mga kaigsoonan gihimo nga magaan; oo, ang Ginoo mipalig-on kanila nga sila makadaug sa ilang mga alantuson uban sa kasayon, ug sila mitugyan sa maayo nga buot ug uban sa pailub ngadto sa tanan nga kabubut-on sa Ginoo.”6

Usa ka gabii sa unang mga adlaw ni Paxton, didto kami sa neonatal intensive care unit sa nindot kaayo nga Primary Children’s Medical Center sa Siyudad sa Salt Lake, Utah, nahingangha sa dedikasyon, sa grabe nga pag-atiman sa mga doktor, nurse, ug caregiver. Nangutana ako sa akong anak kon unsaon namo sa pagbayad niini ug nagbana-bana na lang kami kon pila. Ang doktor nga duol namo miingon nga “ubos ra” ang akong tag-an ug nga ang pag-atiman ni Paxton dako gyud og gasto kay sa akong gibana-bana. Among nahibaloan nga ang kadaghanan sa gasto sa pag-atiman nga gihimo sa ospital gibayaran pinaagi sa daghang mga donasyon sa panahon ug kwarta gikan sa lain. Ang iyang mga pulong nakahimo nako nga magpaubos samtang naghunahuna ako sa bili niining gamay nga kalag ngadto niadtong mainampingon kaayong miatiman kaniya.

Napahinumduman ako sa pamilyar nga kasulatan sa misyonaryo nga naghatag og bag-ong kahulugan: “Hinumdumi ang bili sa mga kalag mahinungdanon sa panan-aw sa Dios.”7

Mibakho ako sa pagpamalandong sa walay kinutubang gugma sa Langitnong Amahan ug sa Hinigugma Niyang Anak, si Jesukristo, alang kanatong tanan, samtang nagkat-on sa gamhanang paagi unsa ang bili sa usa ka kalag, sa pisikal ug espiritwal nga paagi, ngadto sa Dios.

Nakakat-on ang pamilya ni Paxton nga gilibutan sila sa dili maihap nga langitnon ug kalibutanong tigpangalagad nga mga anghel. Ang uban hilum nga miabut sa dihang gikinahanglan ug hilum nga mibiya. Ang uban anaa sa pultahan nga may dalang pagkaon, nanglaba, mikuha sa mga bata, mitelepono uban sa kadasig, ug ilabi na nag-ampo alang kang Paxton. Busa nakat-unan ang laing espesyal nga leksyon: Kon makakita ka og tawo nga hapit na malumos, mangutana ka ba kon magpatabang ba sila—o mas maayo kaha nga moambak lamang ug luwason sila gikan sa lawom nga tubig? Ang tanyag, samtang maayo ang tuyo, ug kanunay nga ihatag, ang “Pahibaloa ako kon ako makatabang” sa tinuod dili gayud tabang.

Padayon kitang nagkat-on sa importanting bili sa pagpakabana og pagka-interes sa kinabuhi sa uban nga naglibut kanato, dili lamang sa importansya sa pagtabang apan usab sa naghingapin nga kalipay nga moabut sa pagtabang sa uban.

Ang minahal nga Presidente Thomas S. Monson, kinsa maoy talagsaong ehemplo sa pagbayaw sa mga gisakit, miingon: “Panalanginan sa Dios ang tanan kinsa maningkamot sa pagtabang sa uban, kinsa mihupay sa pag-antus, kinsa naningkamut sa ilang tanang kamaayo sa paghimo og mas nindot nga kalibutan. Namatikdan ba ninyo nga kanang mga tawhana adunay mas nindot og pahiyom? Ang ilang mga tunob mas sigurado. Sila adunay panagway sa pagkakontento ug katagbawan … kay dili makaapil ang tawo sa pagtabang sa uban nga wala makasinati og buhong nga panalangin sa iyang kaugalingon.”8

Bisan kita moatubang og mga pagsulay, kalisdanan, kakulangan, kasubo, ug tanang matang sa kasakit, ang atong mapinanggaong Manluluwas anaa kanunay alang kanato. Nagsaad Siya:

“Dili ko kamo pagabiyaan nga daw mga ilo: Ako mobalik ra kaninyo. …

“Kaninyo ibilin ko ang kalinaw: dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahangalan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.”9

Unsa ka mapasalamaton kita sa atong Langitnong Amahan tungod sa atong kampeon nga Paxton. Pinaagi kaniya nagpakita ang Ginoo ang Iyang mga buhat ug nagpadayong nagtudlo kanamo niining bililhon, sagrado, ug espesyal nga mga leksyon.

Gusto nakong tapuson pinaagi sa mga pulong nga gikan sa kinaham nga himno:

Tanan kita gitawag hangtud ang gubat mahuman;

Maglipay ta! Maglipay ta!

May ganti’ng naghulat sa kasundaluhan;

Ang kadaugan maangkon ra.10

Mga kaigsoonan, akong panghinaut ug pag-ampo nga kita magpadayon sa dungganong pagpas-an sa atong mga palas-anon ug sa pagtabang sa nanag-antus ug nanginahanglan sa pagbayaw ug pagdasig. Hinaut kitang tanan magpasalamat sa Dios alang sa mga panalangin ug magbag-o sa atong pasalig ngadto sa Amahan sa Langit pinaagi sa mapainubsanong serbisyo ngadto sa Iyang mga anak. Sa sagradong pangalan ni Jesukristo, amen.