Niini nga mga Butang Ako Nasayud
Sa tanan nakong nabasa ug natudlo ug nakat-unan, ang labing bililhon ug sagradong kamatuoran nga akong mahatag mao ang akong linain nga pagsaksi ni Jesukristo.
Niadtong 1992, human nakaserbisyo og siyam ka tuig isip Assistant sa Napulog Duha ug 22 ka tuig isip sakop sa Napulog Duha, nag-edad na ko og 68. Nadasig ko sa pagsulat sa gitawag nako og “Unfinished Composition [Wala Mahuman nga Komposisyon].” Ang unang bahin niana nga buhat ingon niini:
Naghunahuna ko sa milabayng kagabhion,
Hunahuna nga lawom ug mahinungdanon.
Miabut kini dihang labihan ko kaluya,
Nga sa kakapoy ang katulugon nawala.
Nagkapuliki ko sa adlawng tanan
Ug namalandong sa akong kapalaran.
Kini mao ang gihunahuna:
Sa batan-on pa ko, dili pa ko 68!
Makalakaw ko nga dili magtakiang;
Walay sakit sa abaga bisan gamay lang.
Makabasa ko sa mga pulong og kaduha
Ug mokutlo niini nga balikon pa.
Makatrabaho ko’g walay hunongay
Ug panagsa ra mopahulay.
Ug sa mga butang nga di nako mahimo karon
Kaniadto gihimo ko kini sa kasayon.
Kon ang katuigan mahimo pa lang balikon,
Kon niana ako ang papilion,
Ang katigulangon dili nako ibaylo sa kabatan-on,
Kay daghan kaayo ang mawala kanako.
Sa pagpadayon kontento ra ko,
Nga kalimtan ang kabatan-on, bisan unsa pa kamabulukon.
Ang mawala nako kon kabatan-on balikan
Mao ang akong nasabtan.
Napulo ka tuig ang milabay, nakahukom ko nga pun-an ang linya niana nga balak:
Napulo ka tuig paspas nga milabay
Ug uban niini daghan nga kasakitan ang nasalikway.
Dili na ko magtakiang tungod ang bat-ang may puthaw;
Tul-id na usab ang akong paglakaw.
Laing puthaw sa liog lig-ong nagprotekta—
Katalagsaon ang pagkahimo niining butanga!
Niini ang epekto sa akong polio nawala;
Apil na ko sa tikig og liog nga kaliwatan.
Ang timailhan sa katigulangon makita na.
Kanang mga butanga dili na mamaayo pa.
Ang bugtong butang nga nagkalig-on
Mao ang akong pagkalimtanon.
Mangutana mo, “Makahinumdom ba ko ninyo?”
Pagkatinuod, mao ra gihapon mo.
Karon ayaw lang kasagmuyo
Kon dili ko kahinumdom sa ngalan ninyo.
May mga butang nga akong nakat-unan
Nga dili nako gustong masayran,
Apan dala sa katigulangon kanang kamatuorang bililhon
Nga sa espiritu nakapalambo.
Sa tanang panalangin nga miabut,
Ang butang sa akong kinabuhi nga pinakanindot
Mao ang pakig-uban ug kahupayan
Nga sa pinangga kong asawa nagagikan.
Tanan namong anak minyo na,
May kaugalingon na silang pamilya,
May mga anak ug mga apo,
Kadali ra gyud nilang nanagko.
Bisan gamay wala mausab ang akong hunahuna
Nga ang kabatan-on balikan pa.
Kinahanglan nga kita matigulang, kay niini
Moabut ang kahibalo sa kamatuoran.
Mangutana mo, “Unsay nagpaabut sa unahan?
Unsa man gyud ang akong kapalaran?”
Mopadayon ko ug dili moreklamo.
Pangutana inigka-88 na nako!
Ug sa miaging tuig gidugang nako kini nga linya:
Ug tan-awa 88 na ko.
Ang katuigan paspas kaayo.
Ako naglakaw, nagtakiang, nagsungkod,
Ug karon nagsakay na gyud.
Matag karon ug unya ako makatulog,
Apan nagpabilin ang gahum sa priesthood.
Sa tanang pisikal nga butang nga kulang nako
Dunay dakong espirituhanong mga paglambo.
Nakabiyahe na ko sa kalibutan sa minilyon ka milya
Ug laing milyon pa.
Ug sa tabang sa mga satellite,
Ang akong pagbiyahe wala pa mahuman.
Karon makasulti ko nga may kasigurohan
Nga ako nakaila ug nahigugma sa Ginoo.
Ako makapamatuod uban kanila sa karaan
Sa akong pagsangyaw sa Iyang pulong nga balaan.
Nasayud ko nga ang Iyang gibati didto sa Getsemani
Dili gayud daling masabtan.
Gibuhat Niya kini para natong tanan;
Kita walay mas molabaw pa nga Higala.
Nasayud ko nga Siya mobalik ra
Uban sa gahum ug himaya.
Nasayud ko nga makita ko pag-usab Siya
Kon ang sugilanon sa akong kinabuhi matapos na.
Moluhod ko diha sa Iyang tiil nga samaran;
Ang Iyang masanagong Espiritu akong mabatyagan.
Ang akong hinagawhaw, nagkurog nga tingog magaingon,
“Akong Ginoo, akong Dios, ako nasayud.”1
Ug ako nasayud gayud!
Sa luyong bintana sa among balay malantaw ang gamayng hardin sa mga bulak ug mga kahoy nga anaa daplin sa sapa. Usa ka bongbong sa balay anaa sa kilid sa hardin ug napuno sa tubli [English ivy]. Sa katuigan kining katublihan maoy nahimong salag sa mga langgam. Ang mga salag dinhi niini luwas sa mga lobo ug mga raccoon ug mga iring nga magsuroy-suroy.
Usa ka adlaw adunay grabe nga kasaba sa katublihan. Tungod sa grabeng kaguliyang ang 8 o 10 ka langgam gikan sa tupad nga mga kahoy miapil niining kaguliyang. Dayon nakita nako ang hinungdan sa kasaba. Usa ka bitin mikamang gikan sa katublihan ug nagbitay atubangan sa bintana nga igo ang gitas-on aron mabira nako kini. Ang tunga nga bahin sa lawas sa bitin dunay duha ka nagburot—nagmatuod nga nakatukob kini og duha ka piso sa langgam gikan sa salag. Sa 50 ka tuig namong pagpuyo sa balay wala kami makakita og sama niadto. Talagsaon ra kadto nga kasinatian—o maoy among pagtuo.
Pipila ka adlaw ang milabay dunay lain nga kasaba, dapit sa katublihan nga nagtabon sa butanganan sa iro. Nakadungog kami og susamang kaguliyang, nakapapundok sa duol nga mga langgam. Kahibalo na mi unsay manunukob. Ang akong apo mikatkat sa atop ug gibira ang laing bitin nga nagtukob pa sa inahan nga langgam diha sa salag ug mipatay niini.
Miingon ko, “Unsay nahitabo? Ang Tanaman sa Eden gisulong na usab?”
Misantup sa akong hunahuna ang pasidaan nga gipamulong sa mga propeta. Kita dili kanunayng luwas sa impluwensya sa kaaway, bisan sa sulod sa atong panimalay. Kinahanglan nga atong protektahan ang atong gagmayng mga bata.
Nagpuyo kita sa kuyaw kaayo nga kalibutan nga naghulga sa mga butang nga hilabihan kaespiritwal. Ang pamilya, ang importanting organisasyon karon ug sa kahangturan, giataki sa mga pwersa nga makita ug dili makita. Ang kaaway anaa sa palibut. Ang iyang tumong mao ang pagpasakit. Kon iyang mapahuyang ug mabungkag ang pamilya, magmalampuson siya.
Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nasayud sa kaimportante sa pamilya ug naningkamot sa pagpakabuhi sa paagi nga ang kaaway dili makasulod sa atong panimalay. Atong makaplagan ang luwas ug seguridad para nato ug sa atong mga anak diha sa pagtahud sa atong mga pakigsaad ug sa yanong pagkamasulundon nga gikinahanglan sa mga sumusunod ni Kristo.
Si Isaias miingon, “Ang buhat sa pagkamatarung mahimo nga pakigdait; ug ang sangputanan sa pagkamatarung sa kalinaw ug sa pagsalig sa walay katapusan.”2
Kana nga kalinaw gisaad usab sa mga pagpadayag nga gipahayag sa Ginoo, “Kon kamo andam dili kamo mahadlok.”3
Ang gahum sa priesthood gihatag aron protektahan ang panimalay ug ang mga nagpuyo niini. Ang amahan may awtoridad ug responsibilidad sa pagtudlo sa iyang mga anak ug sa pagpanalangin ug sa pagsangkap nila sa mga ordinansa sa ebanghelyo ug ubang proteksyon sa priesthood nga gikinahanglan. Mopakita siya og gugma ug kamaunungon ug pagtahud ngadto sa inahan aron makita sa ilang mga anak kana nga gugma.
Akong nasayran nga ang hugot nga pagtuo usa ka tinuod nga gahum, dili lang ekspresyon sa pagtuo. Dunay mga butang nga mas gamhanan kay sa matinud-anong pag-ampo sa matarung nga inahan.
Tudloi ang inyong kaugalingon ug inyong pamilya bahin sa gasa sa Espiritu Santo ug sa Pag-ula ni Jesukristo. Kamo walay mahimo nga mas labaw pa nga mahangturong buhat kay sa diha sa kaugalingon ninyong panimalay.
Kita nasayud nga kita espiritu nga mga anak sa langitnong ginikanan, mianhi sa yuta aron makadawat og mortal nga lawas ug pagasulayan. Kitang adunay mortal nga lawas adunay gahum niadtong wala.4 Gawasnon kita sa pagpili unsay atong gusto ug unsay atong buhaton, apan dili kita gawasnon sa pagpili sa sangputanan. Moabut gayud kini.
Ang kabubut-on gihulagway sa kasulatan nga “moral nga kabubut-on,” nagpasabut nga kita makapili tali sa maayo ug sa dautan. Ang kaaway motintal nato sa sayop nga paggamit sa atong moral nga kabubut-on.
Ang kasulatan nagtudlo nato “aron ang matag tawo mahimo nga mobuhat diha sa doktrina ug baruganan mahitungod sa umaabut, sumala sa matarung nga kabubut-on nga Ako mihatag ngadto kaniya, aron ang matag tawo mao ang manubag sa iyang kaugalingon nga mga sala sa adlaw sa paghukom.”5
Si Alma nagtudlo nga “ang Ginoo dili makatan-aw sa sala uban sa labing gamay nga matang sa pagtugot.”6 Aron masabtan kini, atong ilahi ang sala gikan sa makasasala.
Pananglitan, dihang sila midala sa atubangan sa Manluluwas og babaye nga nakapanapaw, klaro nga nakasala, gitapos Niya ang kaso niining mga pulong: “Lumakaw ka, ug ayaw na pagpakasala.”7 Kana ang diwa sa Iyang pagpangalagad.
Ang kamatugtanon usa ka hiyas, apan sama sa tanang hiyas, kon masobrahan, mahimong bisyo. Magbantay kita sa “laang sa kamatugtanon” aron dili kita mabitik niini. Ang kamatugtanon sa nagkahuyang nga mga balaod sa yuta sa pagtugot nga himoong legal ang mga buhat sa imoralidad dili mopakunhod sa espiritwal nga sangputanan nga moresulta sa pagsupak sa balaod sa Dios kabahin sa kaputli.
Ang tanan natawo nga may Kahayag ni Kristo, nga mogiya sa matag tawo sa pag-ila sa sakto gikan sa sayop. Kon unsay buhaton nato nianang kahayag ug unsaon nato pagtubag niadtong mga pag-aghat nga magpuyo nga matarung kabahin sa pagsulay sa pagkamortal.
“Kay tan-awa, ang Espiritu ni Kristo gihatag ngadto sa matag tawo, siya masayud sa maayo gikan sa dautan; busa, ako mopakita nganha kaninyo sa paagi sa paghukom; kay ang matag butang nga modapit sa paghimo sa maayo, ug sa pagdani sa pagtuo diha kang Kristo, gipadala pinaagi sa gahum ug gasa ni Kristo; busa kamo mahimo nga masayud uban sa usa ka hingpit nga kasayuran nga kini gikan sa Dios.”8
Kita kinahanglang andam sa pagtubag sa pagdasig ug pag-aghat sa Espiritu Santo. Ang Ginoo dunay paagi sa paghatag og tiunay nga salabutan sa atong hunahuna aron pag-aghat, paggiya, pagtudlo, ug pagpasidaan nato. Tanang anak sa Dios masayud sa mga butang nga kinahanglan nilang masayran dayon. Pagkat-on sa pagdawat ug pagbuhat sa pagdasig ug pagpadayag.
Sa tanan nakong nabasa ug natudlo ug nakat-unan, ang labing bililhon ug sagradong kamatuoran nga akong mahatag mao ang akong linain nga pagsaksi ni Jesukristo. Siya buhi. Nasayud ko nga Siya buhi. Ako Iyang saksi. Ug ako makapamatuod kabahin Kaniya. Siya ang atong Manluluwas, atong Manunubos. Niini ako sigurado. Niini ako mopamatuod sa pangalan ni Jesukristo, amen.