Ang Amahan ug ang Anak
Sa sentro sa ebanghelyo ni Jesukristo ug ang gahum niini sa pagluwas mao ang husto nga panabut bahin sa Amahan ug sa Anak.
Mga kaigsoonan, mapasalamaton ko nga makapamulong karong hapona kaninyo uban niining makadasig nga kinatibuk-ang komperensya!
Sa pagpamulong og butang nga sa akong hunahuna pinakasagrado, akong pasidunggan sa pasalamat ang debosyon sa daghan kaayong mga Kristiyano sa tanang kapanahunan, lakip ang akong katigulangan nga mga French Protestants ug mga Katoliko sa Ireland. Tungod sa ilang hugot nga pagtuo ug pagsimba sa Dios, daghan kanila misakripisyo sa mga katungdanan, kabtangan, ug gani sa ilang kinabuhi sa pagpanalipod sa ilang Dios ug tinuohan.1
Isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ug isip Kristiyanos, kita adunay lig-on ug dakong pagtuo sa Dios nga Mahangturong Amahan ug sa Iyang Anak, si Jesukristo. Ang debosyon ngadto sa Dios nagpabiling sagrado ug personal nga butang tali sa matag usa kanato ug sa atong Magbubuhat.
Ang atong tinguha alang sa kinabuhing dayon walay laing tuyo kondili ang pagsabut kinsa ang Dios ug aron makabalik kita og puyo uban Kaniya. Ang Manluluwas nag-ampo sa Iyang Amahan, “Ug ang kinabuhing dayon mao kini, ang ilang pagpakaila kanimo nga mao ang bugtong tinuod nga Dios, ug kang Jesukristo nga imong pinadala.”2
Bisan sa pagsabut niini nga pahayag sa atong Manluluwas Mismo, ang nagpatigbabaw nga hulagway sa kinaiyahan sa Dios nga Amahan ug ni Jesukristo sulod sa mga siglo ug sa daghang katawhan klaro kaayong wala motukma sa mga pagtulun-an sa balaang mga kasulatan.
Atong gidawat nga diha sa sentro sa ebanghelyo ni Jesukristo ug ang gahum niini sa pagluwas mao ang husto nga panabut bahin sa Amahan ug sa Anak.3
Ang importansya niining nag-unang baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo gipamatud-an sa Unang Panan-awon ni Propeta Joseph Smith niadtong 1820. Gisulat sa Propeta: “Ako nakakita og duha ka Personahe, kansang kahayag ug himaya dili mahulagway, nagtindog ibabaw kanako diha sa kawanangan. Usa kanila misulti ngari kanako, nagtawag kanako sa akong ngalan, ug miingon, nagtudlo ngadto sa lain—Kini mao ang Akong Hinigugmang Anak. Paminaw Kaniya!”4
Kining kasinatian ni Joseph, gisundan sa daghan pang panan-awon ug pagpadayag, nagpadayag nga ang Dios anaa gayud; ang Amahan ug Iyang Anak, si Jesukristo, duha ka managlahing binuhat; ang tawo gilalang sa panagway sa Dios; ang atong Langitnong Amahan sa tinuod mao ang Amahan ni Jesukristo; padayon sa pagpadayag ang Dios sa Iyang kaugalingon ngadto sa tawo; ang Dios anaa sa duol ug nagpangga kanato; ug Siya motubag sa atong pag-ampo.
Bisan og ang susamang pagpakita sa Amahan ug sa Anak diha sa balaang kasulatan talagsa ra, ang talagsaong kamatuoran sa Unang Panan-awon mao nga nahiuyon kaayo kini sa ubang narekord nga panghitabo diha sa balaang mga kasulatan.
Sa Bag-ong Tugon, pananglitan, atong mabasa ang gipamulong ni Esteban dihang gimartir siya. Miingon siya, “Tan-awa, nakita ko ang mga langit nga naabli, ug ang Anak sa tawo nga nagatindog sa tuo sa Dios.”5
Samtang sa talagsaong panan-awon sa Pulo sa Patmos, si Apostol Juan nakakita sa “Ginoong Dios nga Makagagahum sa Tanan”6 ingon man ang Kordero, kinsa “mitubos kanato … pinaagi sa [Iyang] dugo.”7
Sa Basahon ni Mormon, ang doktrina sa Amahan ug sa Anak usa ka talagsaong pagpamatuod kauban sa Balaang Biblia. Ang Basahon ni Mormon nagrekord sa pagbisita sa atong Manluluwas ngadto sa mga Nephites, diin ang tingog sa Amahan, diha sa presensya sa mga 2,500 ka Nephites, mipaila sa nabanhaw nga Kristo: “Tan-awa ang akong Hinigugmang Anak, kinsa Ako nahimuot kaayo, kang kinsa Ako mihimaya sa akong ngalan—paminaw kamo kaniya.”8
Sa upat ka Ebanghelyo, si Kristo Mismo naghisgot sa Iyang Amahan sa Langit sa 160 ka higayon, samtang sa tulo ka adlaw niyang pangalagad sa mga Nephites, nga narekord sa Basahon ni Mormon, gilitok Niya ang Iyang Amahan sa 122 ka higayon.
Sama pananglit, diha sa Mateo, si Jesus miingon, “Dili ang tanang magaingon kanako, Ginoo, Ginoo, makasulod sa gingharian sa langit; kondili ang nagatuman sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit.”9
Diha sa Juan, miingon Siya, “Walay bisan unsa nga arang mabuhat sa Anak sa iyang kaugalingong kabubut-on, gawas lamang sa iyang makita nga ginabuhat sa Amahan.”10
Ug diha sa Lucas, Siya miingon, “Amahan, nganha sa imong mga kamot itugyan ko ang akong espiritu.”11
Sa matag higayon nga ang Ginoo maghisgot sa Iyang Langitnong Amahan, gibuhat Niya kini uban sa tumang pagtahud ug kamasulundon.
Sa paghisgot niini, manghinaut ko nga dili kini masaypan sa pagsabut. Si Jesukristo ang talagsaong Jehova, ang Dios sa Israel, ang gisaad nga Mesiyas, ug tungod sa walay kinutuban Niya nga Pag-ula, Siya ang nahimo natong Manluluwas ug Manunubos sa kalibutan. Bahin Kaniya si Apostol Pablo mipahayag, “Ug unya magaabut ang katapusan, inigtugyan na ni [Kristo] sa gingharian ngadto sa Dios ug Amahan; tapus mawagtang ni [Kristo] ang tanang pamunoan ug tanang kamandoan ug kagahum.”12
Sa gabii sa Pag-ula sa Manluluwas, Iyang gihalad ang Iyang talagsaong Pangamuyo alang sa Uban ngadto sa Iyang Amahan. Nag-ampo Siya:
“Nangamuyo ako dili lamang alang niini [buot ipasabut, sa Iyang mga Apostoles], kondili, alang usab sa mga mosalig kanako pinaagi sa ilang pulong;
“Aron silang tanan mag-usa; maingon nga ikaw, Amahan, ania kanako, ug ako ania kanimo, aron sila usab maania kanato: aron ang kalibutan motuo nga ikaw mao ang nagpadala kanako.
“Ug gihatagan ko sila sa katungdanan nga imong gihatag kanako; aron sila mausa, maingon nga kita usa.”13
Ang Amahan ug ang Anak magkabulag ug managlahing binuhat, apan Sila hingpit nga naghiusa ug usa sa gahum ug katuyoan. Ang ilang paghiusa wala itagana alang Kanila lamang; hinoon, Ilang gitinguha ang samang paghiusa alang sa tanan kinsa, uban sa debosyon, misunod ug mituman sa Ilang mga sugo.
Sa unsang paagi ang matinguhaong tigpangita sa Dios makaila sa Amahan ug sa Anak? Misaad ang atong Manluluwas, “Apan ang Manlalaban, ang Espiritu Santo, … siya ang magatudlo kaninyo sa tanang butang.”14
Sa Basahon ni Mormon, si Nephi, dihang naghisgot sa doktrina ni Kristo, mipahayag nga ang Espiritu Santo “mosaksi sa Amahan ug sa Anak.”15
Tinuod nga ang gahum o impluwensya sa Espiritu Santo usahay mabatyagan, sumala sa kabubut-on sa Ginoo, pinaagi ni bisan kinsa sa walay pagtagad unsa ang iyang relihiyon. Apan ang kinatibuk-ang sukod, o gasa, sa Espiritu Santo moabut lamang kon ang tawo, uban sa “masulub-ong kasingkasing ug mahinulsulong espiritu,”16 makadawat sa mga ordinansa sa bunyag ug gasa sa Espiritu Santo17 pinaagi sa pagpandong sa mga kamot. Kini ug uban pang sagrado nga mga ordinansa mapahigayon lamang ubos sa pagdumala ug gahum sa priesthood sa Dios. Niining bahina, kita gitudloan:
“Ug kining labaw nga pagkapari nangalagad sa ebanghelyo ug naghupot sa yawe sa mga misteryo sa gingharian, gani ang yawe sa kahibalo sa Dios.
“Busa, diha sa mga ordinansa niana, ang gahum sa pagka-diosnon gipakita.”18
Uban niini nga panabut, ang doktrina sa Amahan ug sa Anak mao ang doktrina sa mahangturong pamilya. Ang tanang tawo buhi na kaniadto pa isip mga espiritu nga may langitnong mga ginikanan,19 uban ni Kristo nga mao ang Unang Natawo sa Amahan niining langitnong pamilya.20
Mao usab kanatong tanan. Mga anak kitang tanan sa atong Langitnong Amahan.
Si Presidente Ezra Taft Benson sa mapanagnaong panglantaw miingon, “Wala kitay mas labawng kahadlukan kon motabok na kita sa tabil kay sa kahibalo kon nakaila ba gayud kita sa atong Amahan [sa Langit] ug kon pamilyar ba gayud nato ang Iyang panagway.”21
Akong nakat-unan nga lisud ipahayag sa pinulongan sa tawo ang mga butang nga gipahayag pinaagi sa Espiritu Santo ug sa gahum sa Dios. Pinaagi niini nga pagbati ako mohatag sa sagrado nakong pagsaksi ug pagpamatuod sa katinuod, sa kaduol, ug pagkamaayo sa atong Langitnong Amahan ug sa Iyang balaang Anak, si Jesukristo. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.