Als je vrienden willen weten waarom
Hoe beter je anderen begrijpt, hoe beter je ze kunt helpen om jouw normen te begrijpen.
Als tiener van zeventien jaar in de Amerikaanse staat Arizona moest Kathy R. vaak bepaalde dingen aan familieleden uitleggen die zij als mormoon deed — of niet deed.
‘Ik herinner me dat ik een gesprek had met mijn tante’, zegt Kathy. ‘Ze zei: “Jij mag van je kerk toch niet roken of drinken?” Ik vertelde haar dat de kerk ons leert dat drinken en roken niet goed zijn, maar dat mijn hemelse Vader me de vrijheid geeft om te kiezen, en omdat ik weet wat ik weet, kies ik ervoor om niet te roken of drinken.’
Kathy zegt dat het in haar geval een beter antwoord was dan zeggen: ‘Roken en drinken komen niet overeen met mijn normen’, hoewel dat soms ook een volkomen gepast antwoord kan zijn.
‘Mijn tante vindt dat kerken mensen dwingen gehoorzaam te zijn, dus toen ik uitlegde dat we keuzevrijheid hebben, was ze erg geïnteresseerd in wat ik te zeggen had’, zegt Kathy. ‘Toen ik uitlegde dat ik mijzelf ten doel had gesteld om niet te roken of te drinken, was ze bereid om me daarin te steunen.’
Laat zien dat je om de ander geeft
Uit Kathy’s ervaring blijkt dat het wel eens makkelijker zou kunnen zijn om de kerknormen aan andere mensen uit te leggen als je jezelf eerst afvraagt wat je weet over de mensen met wie je spreekt. Waarom stellen ze bepaalde vragen? Zijn ze gewoon nieuwsgierig naar wat je gelooft? Stellen ze rechtstreekse vragen en willen ze een rechtstreeks antwoord, of zijn ze voorzichtig en hopen ze dat je hun insteek zult begrijpen voordat ze bereid zijn om naar jouw raad te luisteren? Wat willen zij horen?
De Geest kan je met een gevoel of gedachte ingeven wat goed voor ze zou zijn. Als je zo’n ingeving krijgt, volg die dan. Je hoeft geen spontane avondmaalstoespraak te houden of een leerstellige discussie te voeren. Houd het gesprek eenvoudig. Leg gewoon je geestelijke doelen uit en hoe je daar aan gekomen bent.
Onthoud dat het volkomen redelijk is om ze te vertellen dat je ook niet alles weet, maar dat je ze kunt voorstellen aan andere mensen, bijvoorbeeld de zendelingen, die ze kunnen helpen om te vinden waar ze naar op zoek zijn.
Bedenk dat het er niet om gaat wat jij wilt zeggen; het gaat erom waar zij naar willen luisteren. Zorg ervoor dat zowel jij als de ander zich kan uiten, en vertel gewoon wat je gelooft. Geef als de omstandigheden dat toelaten je getuigenis en laat de Heilige Geest van de waarheid getuigen. Dat is de beste manier om andere mensen te laten begrijpen wat je normen zijn en waarom je je eraan houdt. (Zie 1 Nephi 10:17–19.)
Een voorbeeld door het evangelie na te leven
Laurent B. uit Frankrijk herinnert zich hoe het was om degene te zijn die de vragen stelde. Hij ging als vijftienjarige tiener voor het eerst naar de kerk en was onder de indruk hoe gelukkig de leden waren, en met name de jongeren.
‘Ik had veel vragen’, zegt hij. ‘Mijn medescholieren rookten en dronken, maar deze jongemannen en jongevrouwen niet, en ze behandelden elkaar met respect. Ze leken allemaal een gevoel van richting en doelgerichtheid te hebben, en dat vond ik erg aantrekkelijk.’
Hij sloot vriendschap met Jean-Michel L. (16) en zijn zus, Eve (14). ‘Ze legden uit dat het woord van wijsheid uit beginselen voor een gezond leven bestaat’, herinnert Laurent zich. ‘Ze vertelden wat ze van kuisheid vonden en legden uit dat het een gebod van onze hemelse Vader is, en dat Hij wil dat wij voor eeuwig een trouwe huwelijkspartner zijn.
‘Ze legden hun normen niet alleen uit, maar ik zag ook zelf dat ze leefden naar hun overtuiging’, zegt Laurent. ‘Als je de geboden naleeft, maakt dat je gelukkig. En als je gelukkig bent, willen andere mensen weten waarom je zo leeft.’
Laurent leerde door deze ervaring dat wat standaardantwoorden opzeggen niet de beste manier is om te vertellen wat je weet. De beste manier is om te leven naar je geloofsovertuiging. En wees dan, zoals in de Schriften staat, ‘altijd bereid […] tot verantwoording aan al wie u rekenschap vraagt van de hoop, die in u is’ (1 Petrus 3:15).