De moed om te trouwen
De auteur woont in Stockholm (Zweden).
Ik leerde mijn keuzevrijheid te gebruiken om zelfstandig te handelen en niet met me te laten handelen toen ik de belangrijkste beslissing van mijn leven maakte.
Links: foto-illustratie Galina Peshkova; rechts: foto-illustratie Olena Kyrian/iStock/Thinkstock
Toen ik van mijn zending thuiskwam in Zweden, worstelde ik erg lang met de volgende stap in mijn leven: het tempelhuwelijk. De Geest bevestigde dat ik aan een gezin moest beginnen om te worden wie ik moest worden. Ik concentreerde me zo hard op de vraag hoe belangrijk deze beslissing was, dat mijn geloof wankelde, ook al had ik het gevoel dat ik mijn eeuwige metgezellin gevonden had en dat de Heer mijn keuze goedkeurde. Mijn vriendin, Evelina, en ik planden onze verzegeling in de tempel, boekten onze huwelijksreis en kochten onze verlovingsringen vóór we daadwerkelijk verloofd waren. En dat alles vanwege mijn bindingsangst. Ik wilde dat mijn hemelse Vader me gebood om met Evelina te trouwen omdat ik bang was om verantwoording voor de beslissing af te moeten leggen als ons huwelijk niet standhield. Angst en ondoordachte gebeden verlamden me en ik moest mijn belangrijke beslissing nog steeds nemen.
Keuzevrijheid: de werkwijze van de Heer
De ingevingen van de Geest maakten uiteindelijk het verschil toen ik Leer en Verbonden 58:26–29 las: ‘Want zie, het is niet juist dat Ik in alle dingen gebieden moet; want wie in alle dingen gedwongen wordt, die is [traag]. […]
‘De mensen dienen gedreven voor een goede zaak werkzaam te zijn en vele dingen uit eigen vrije wil te doen en veel gerechtigheid tot stand te brengen;
‘want de macht is in hen, waardoor zij naar eigen believen kunnen handelen. […]
‘Maar wie niets doet totdat het hem geboden wordt, en een gebod met een weifelend hart ontvangt en het traag nakomt, die is verdoemd.’
Toen ik over deze verzen nadacht, begreep ik welke rol keuzevrijheid in het plan van onze hemelse Vader speelt. Dat veranderde mijn standpunt en gaf me de kracht om verder te gaan. Ouderling Richard G. Scott van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd dat als we geïnspireerde leiding zouden ontvangen zonder er zelf moeite voor te moeten doen, we dan geen ‘onmisbare groei’ door zouden maken, die voortvloeit uit ‘moeite […] doen om te leren hoe inspiratie van de Geest in zijn werk gaat.’1
Kracht om verder te gaan
Ik besloot mijn geloof te oefenen en een beslissing te nemen, en de Heer zegende me met vertrouwen in mijn vermogen om te kiezen. Ik besefte dat ik gedreven werkzaam moest zijn ‘en vele dingen uit eigen vrije wil [moest] doen’ — zoals me verloven. De Heer spoort ons aan om onze macht als rentmeester te gebruiken om onszelf te besturen. Het gebruik van deze macht staat centraal in ons leven.
Ik denk dat de Heer liever heeft dat we onze keuzevrijheid gebruiken dan dat we altijd de perfecte beslissing nemen. Hij heeft ons echter de nodige hulpmiddelen gegeven voor het nemen van goede beslissingen, en vooral voor het kiezen van onze huwelijkspartner. President Spencer W. Kimball (1895–1985) heeft gezegd: ‘Emoties mogen niet de beslissingen bepalen, maar het verstand en het hart, versterkt door vasten, gebed en ernstige overweging, zullen de kansen op een gelukkig huwelijk vergroten. Er is [opofferingsgezindheid] en [grote] onbaatzuchtigheid voor nodig, en we moeten met elkaar delen.’2
Er staan zelfs instructies in de Schriften voor het ontvangen van een bevestiging van de Geest: ‘U [moet] het in uw gedachten uitvorsen; daarna moet u Mij vragen of het juist is, en indien het juist is, zal Ik uw boezem in u doen branden; bijgevolg zult u voelen dat het juist is.
‘Maar indien het niet juist is, zult u zulke gevoelens niet hebben, maar zult u een verdoving van gedachten hebben’ (LV 9:8–9). Niet iedereen voelt echter zijn boezem in zich branden als bevestiging van de Heer. We moeten allemaal leren hoe we die bevestiging zelf ontvangen.3 Als we dit patroon volgen, wordt ons geloof in onze mogelijkheid om keuzes te maken vergroot.
Mijn hemelse Vader wist wat mijn hart, ziel en verstand nodig hadden. Hij gaf me deze waarheden, die het verschil uitmaakten. Evelina en ik zijn getrouwd. We hebben al vele jaren een gelukkig gezin met drie prachtige kinderen. Ik ben de Heer zo dankbaar voor mijn getuigenis van keuzevrijheid en de rol die ze speelt bij het nemen van de belangrijkste levensbeslissingen.