Mormoonse mannen en echtscheiding
De auteur woont in Utah (VS).
Hoewel een sterk huwelijk de ideale situatie is, eindigen sommige huwelijken helaas in een echtscheiding. Als u gescheiden bent, vindt u hier enkele manieren om een goede band met uw kinderen te behouden en sterk in het evangelie te blijven.
Illustraties J. Beth Jepson
‘Het uiteindelijke doel van al ons onderwijs is ouders en kinderen in geloof te verenigen in de Heer Jezus Christus, te zorgen dat zij thuis gelukkig zijn [en] in een eeuwig huwelijk worden verzegeld.’1 Ondanks deze geïnspireerde leerstelling van president Boyd K. Packer, president van het Quorum der Twaalf Apostelen, komen echtscheidingen toch voor. Echtscheidingen zijn traumatisch: de betrokkenen kunnen gevoelens van schrik, ontkenning, verwarring, depressie en woede doormaken, maar ook lichamelijke symptomen zoals een verstoord slaap- en eetpatroon vertonen.
Als counselor stelde ik vast dat mannen en vrouwen bij een echtscheiding weliswaar grotendeels hetzelfde doormaken, maar dat er toch enkele verschillen zijn:
-
In het huwelijk zijn mannen meer geneigd om de ernst van hun huwelijksproblemen te minimaliseren. Hun verrassing bij een echtscheiding kan tot een gevoel van instabiliteit leiden.
-
Mannen vertellen minder makkelijk over hun gevoelens, waardoor ze soms minder van hun ervaringen leren.
-
Mannen zijn meer actiegericht, en kunnen dus minder snel geneigd zijn om in therapie te gaan. In plaats daarvan verstoppen ze hun gevoelens door overuren te maken of zich volledig aan een hobby te wijden.
-
Vanwege financiële problemen en de klap voor hun ego krijgen sommige mannen met beproevingen te maken, zoals depressie, gewichtstoename, drankgebruik en minderactief in de kerk worden.
De enige veilige manier om een echtscheiding te verwerken, is trouw aan het evangelie blijven. Een gezonde verwerking vereist de bekwaamheid om aardig te zijn als u daar geen zin in hebt, uw zelfvertrouwen en eigenwaarde te behouden, pijnlijke gevoelens te verdragen en tegelijkertijd te blijven functioneren, geduld met andere betrokkenen te hebben, fair en niet wraakzuchtig te zijn, en een stevig geestelijk fundament te behouden, waarmee u dichter tot de Heer kunt komen die ‘onder dat alles afgedaald’ is en wiens verzoening voldoende is om u te genezen en op te bouwen (LV 122:8).
Ongeacht wie het grootste aandeel in uw echtscheiding had, genezing vindt pas na bekering en vergeving plaats. President Dieter F. Uchtdorf, tweede raadgever in het Eerste Presidium, heeft gezegd: ‘We moeten onze grieven laten varen. […] Bedenk dat de hemel vol mensen is die één ding gemeen hebben: zij hebben vergiffenis ontvangen. En zij vergeven.’2
De band met uw kinderen in stand houden
De voogdij over de kinderen is waarschijnlijk de kwestie die de machtsstrijd het meest in de hand werkt. Als de kinderen meestal bij hun moeder zijn, kan de vader zich al snel slechts een bezoeker van zijn eigen kinderen voelen. Dat kan hem het gevoel geven dat hij een machteloze pion van het systeem is. Tenzij er sprake is van mishandeling of andere schadelijke interactie, is het echter beter dat de kinderen een band met beide ouders houden. Gelukkig leren de meeste ex-huwelijkspartners ten voordele van de kinderen samen te werken.
Regelmatige interactie met uw kinderen dient een prioriteit te blijven, ook als u ver weg woont of hertrouwt. Maak van uw tijd samen een positieve ervaring en zeg tegen uw kinderen nooit iets negatiefs over hun moeder, ook al is de bezoekregeling naar uw mening unfair. Kinderen passen zich het makkelijkst aan een echtscheiding aan als hun moeder en vader bereid zijn om het geluk en de stabiliteit van hun kinderen voor hun eigen gekrenkte gevoelens te laten gaan.
Actief in de kerk blijven
Sommige mannen zeggen dat niets hun getuigenis zo op de proef gesteld heeft als hun echtscheiding. Dat is vooral het geval als ze trouw lid van de kerk zijn en vurig om een oplossing voor hun huwelijksproblemen gebeden hebben. Dat geschokte gevoel kan ertoe leiden dat een gescheiden man zich in de kerk ongemakkelijk voelt, vooral als hij denkt dat anderen veronderstellen dat hij zijn vrouw ontrouw geweest is.
Maar door actief in de kerk te blijven, worden we aan goede beginselen blootgesteld en door zorgzame mensen omringd. Wees niet boos als kerkleden u uit de weg gaan. Ze weten waarschijnlijk niet wat ze moeten doen of zeggen. Wees geduldig en stap zelf naar hen toe. Ga op zoek naar mensen die u steunen. Vraag advies aan uw quorumpresident, bisschop of ringpresident en overweeg om met een therapeut te praten, zoals die van LDS Family Services, indien beschikbaar. Daardoor kunt u uw eigen gedrag analyseren en de dingen in perspectief zien.
Gescheiden mannen zijn in de kerk even welkom als getrouwde mannen. Ouderling Dallin H. Oaks van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Veel goede kerkleden zijn gescheiden’ en ‘als een gescheiden lid geen ernstige overtredingen heeft begaan, kan hij of zij in aanmerking komen voor een tempelaanbeveling door te voldoen aan dezelfde eisen als andere leden.’3
Door moeilijkheden groei doormaken
Sommige mannen zeggen dat ze veel geleerd hebben, ook al willen ze een soortgelijke ervaring nooit meer meemaken. Ze verwerken de echtscheiding en gaan door met hun leven. Een van de mannen die ik begeleid heb, gaf blijk van zo’n aanpak: ‘Ik heb het nog steeds moeilijk met het idee dat ik gescheiden ben, maar dat ben ik nu eenmaal. Ik had het niet verwacht, maar het is gebeurd en ik aanvaard het. Mijn doel is nu mijn uiterste best te doen om Christus trouw te blijven, een sterk nieuw huwelijk op te bouwen, en een zo goed mogelijk voorbeeld voor mijn kinderen en stiefkinderen te zijn.’