Unsay Atong Buhaton?

Ni Neill F. Marriott

Ikaduhang Magtatambag sa Kinatibuk-ang Kapangulohan sa Young Women

Nagtukod kita sa gingharian kon kita nag-alima sa uban. Nagtukod usab kita sa gingharian kon kita mosulti ug mopamatuod sa kamatuoran.

Human sa Pagkabanhaw ug Pagkayab ni Jesus, si Apostol Pedro mitudlo, “Ang tanan … kinahanglang masayud sa tininuod gayud nga sa Dios si Jesus gihimong Ginoo ug Kristo, ang Jesus nga inyong gilansang sa krus.” Natandog ang kasingkasing sa mga naminaw ug ilang gipangutana si Pedro ug ang uban, “Mga igsoon, unsa may among pagabuhaton?”¹ Ug ilang gisunod ang gitudlo ni Pedro uban sa kalipay.

Ugma Pasko na sa Pagkabanhaw, ug manghinaut ko nga matandog usab ang atong kasingkasing aron motamud sa Manluluwas, maghinulsol, ug motuman uban sa kalipay.

Niining kinatibuk-ang komperensya, madungog nato ang dinasig nga direksyon nga ihatag sa mga lider sa Simbahan, lalaki ug babaye. Nasayud nga ang atong kasingkasing matandog sa ilang mga pulong, mangutana ko kaninyo karon, “Mga kababayen-an ug mga sister, unsa may atong buhaton?”

Ang kinatibuk-ang presidente sa Relief Society nga si Eliza R. Snow mideklarar ngadto sa mga sister dul-an sa 150 ka tuig ang milabay, “Ang Ginoo mipahimutang og tag-as nga mga responsibilidad ngari kanato.”² Akong ipamatuod nga ang iyang pamahayag mao ra gihapon sa karon.

Ang Simbahan sa Ginoo nagkinahanglan og giniyahan sa Espiritu nga mga babaye nga mogamit sa talagsaon nilang mga gasa sa pag-alima, sa pagsulti, ug sa pagpanalipud sa kamatuoran sa ebanghelyo. Ang atong inspirasyon ug panabut importanting mga bahin sa pagtukod sa gingharian sa Dios, nga nagpasabut gayud sa paghimo sa atong bahin sa pagdala og kaluwasan sa mga anak sa Dios.

Pagtukod sa Gingharian pinaagi sa Pag-alima

Nagtukod kita sa gingharian kon kita nag-alima sa uban. Hinoon, ang unang anak sa Dios nga kinahanglan natong tukuron sa gipahiuling ebanghelyo mao ang atong mga kaugalingon. Si Emma Smith miingon, “Nagtinguha ako sa Espiritu sa Dios aron masayud ug makasabut sa akong kaugalingon, aron ako makabuntog sa bisan unsang tradisyon o kinaiyahan nga dili makadala ngadto sa akong kahimayaan.”³ Kinahanglang mopalambo kita og pundasyon sa pagtuo diha sa ebanghelyo sa Manluluwas ug mopadayon sa unahan, gihatagan og gahum pinaagi sa pakigsaad sa templo, padulong sa kahimayaan.

Unsa kaha kon ang pipila sa atong mga tradisyon walay luna diha sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo? Ang paghunong niini mahimong magkinahanglan sa emosyonal nga suporta ug pag-amuma sa lain, sama sa nahimo niini kanako.

Dihang natawo ko, mitanom og magnolia tree ang akong mga ginikanan sa luyo sa balay aron adunay mga bulak sa magnolia sa akong kasal, nga ipahigayon sa simbahan sa akong mga apohan. Apan sa adlaw sa akong kasal, walay mga ginikanan sa akong kiliran ug walay mga bulak sa magnolia, tungod kay isip usa-ka-tuig nga kinabig sa Simbahan, mibiyahe ko sa Salt Lake City, Utah, aron dawaton ang akong endowment ug ma-seal ngadto ni David, ang akong pamanhunon.

Sa akong pagbiya sa Louisiana ug pagkaduol sa Utah, akong gibati ang kamingaw. Sa wala pa ang kasal, mopuyo ko uban sa ina-ina sa mama ni David, nga mapinanggaong gitawag og Aunt Carol.

Ania ako, estranghero sa Utah, mopuyo sa balay sa usa ka estranghero sa dili pa ma-seal—alang sa kahangturan—ngadto sa usa ka pamilya nga wala kaayo nako mailhi. (Ang nakaayo kay nahigugma ko ug misalig sa akong pamanhunon ug sa Ginoo!)

Sa dihang nagbarug ko sa pultahan sa balay ni Aunt Carol, gusto kong motago. Miabli ang pultahan—nagbarug ko nga sama sa nahadlok nga kuneho—ug si Aunt Carol, nga walay sulti-sulti, miduol ug migakos kanako. Siya, nga walay kaugalingong anak, nasayud—ang maalimahon niyang kasingkasing nasayud—nga nagkinahanglan ko og usa ka dapit nga mahisakop. Pagkamakahupay ug pagkatam-is niadtong higayuna! Nawagtang ang akong kahadlok, ug akong gibati nga nakaankla ko sa usa ka dapit nga luwas sa espirituhanong paagi.

Ang gugma naghimo og luna sa inyong kinabuhi para sa uban, sama sa gibuhat ni Aunt Carol kanako.

Ang mga inahan literal nga mohimo og luna sa ilang lawas sa pag-alima sa bata nga wala pa matawo—ug hinaut usa ka luna diha sa ilang mga kasingkasing samtang ila silang gipadako—apan ang pag-alima dili lang kutob sa pagbaton og mga anak. Si Eva gitawag og “inahan” sa wala pa siyay mga anak.⁴ Nagtuo ko nga ang “pagka-inahan” nagpasabut sa “paghatag og kinabuhi.” Hunahunaa ang daghang mga paagi nga kamo naghatag og kinabuhi. Mahimong nagpasabut kini sa paghatag og emosyunal nga kinabuhi sa walay paglaum o espirituhanong kinabuhi sa maduhaduhaon. Uban sa tabang sa Espiritu Santo, makamugna kita og makaayo nga dapit alang sa wala mauyuni, sa sinalikway, ug sa estranghero. Niining malumo apan impluwensyal nga mga paagi, nagtukod kita sa gingharian sa Dios. Mga sister, kitang tanan mianhi sa yuta uban niining makahatag og kinabuhi, makaamuma, pang-inahan nga mga gasa tungod kay kana ang plano sa Dios.

Ang pagsunod sa Iyang plano ug pagkahimong tigtukod sa gingharian nagkinahanglan og sakripisyo. Si Elder Orson F. Whitney misulat: “Ang tanan nga atong giantus ug gilahutay, labi na kon mainantuson natong gilahutay, … molunsay sa atong mga kasingkasing… ug mohimo kanato nga mas malumo ug manggiloy-on, … ug pinaagi sa … paghago ug kalisdanan, nga kita makabaton og edukasyon … nga mohimo kanato nga mas mahisama sa atong Amahan ug Inahan sa langit.”⁵ Kining makapalunsay nga mga pagsulay magdala kanato ngadto ni Kristo, kinsa moayo kanato ug mohimo kanato nga mapuslanon sa buhat sa kaluwasan.

Pagtukod sa Gingharian pinaagi sa Pagsulti ug Pagpamatuod

Nagtukod usab kita sa gingharian kon kita mosulti ug mopamatuod sa kamatuoran. Mosunod kita sa sumbanan sa Ginoo. Namulong ug nagtudlo Siya uban sa gahum ug awtoridad sa Dios. Mga sisters, makahimo usab kita. Ang mga babaye kasagaran ganahan nga mag-istorya ug magpundok! Kon molihok kita pinaagi sa gidelegar nga awtoridad sa priesthood nga gihatag kanato, ang atong panag-istorya ug panagpundok molambo ngadto sa pagtudlo ug paggiya sa ebanghelyo.

Si Sister Julie B. Beck, kanhi kinatibuk-ang presidente sa Relief Society, mitudlo: “Ang abilidad nga mahimong sarang, makadawat, ug makalihok sa personal nga pinadayag mao lamang ang labing importante nga kahanas nga mahimong maangkon niining kinabuhia. … Nagkinahanglan kini og mahunahunaong paningkamot.”⁶

Ang personal nga pagpadayag gikan sa Espirtu Santo moaghat nato sa pagkat-on, pagsulti, ug pagbuhat sumala sa mahangturong kamatuoran—ang kamatuoran sa Manluluwas. Kon mas mosunod kita kang Kristo, mas mabati nato ang Iyang gugma ug direksyon; kon mas mabati nato ang Iyang gugma ug direksyon, mas gusto natong mosulti ug motudlo sa kamatuoran sama sa Iyang gibuhat, bisan kon mag-atubang kita og oposisyon.

Pipila ka tuig ang milabay, nag-ampo ko alang sa mga pulong aron mapanalipdan ang pagkainahan dihang nakadawat ko og tawag sa telepono gikan sa wala hiilhing tawo.

Gipangutana ko, “Ikaw ba si Neill Marriott, ang inahan sa usa ka dakong pamilya?”

Malipayon kong mitubag, “Oo!” nagdahum nga makadungog niyang moingon og, “Sigi, maayo na!”

Apan dili! Dili gyud ko makalimot sa iyang tubag nako sa telepono: “Napikal kaayo ko nga midala ka og mga bata sa puno na nga kalibutan!”

“Ah,” nagkanga-kanga ko, “Kasabut ko sa imong gibati.”

Mikalit siyag ingon, “Wala—wa ka kasabut!”

Hinay kong mitubag, “Basin wa ko kasabut.”

Nagsugod siyag yawyaw sa binoang kuno nakong pagpili sa pagkainahan. Sa iyang pagpadayon, misugod ko pag-ampo alang sa tabang, ug usa ka malumo nga hunahuna miabut: “Unsa kahay isulti sa Ginoo kaniya?” Gibati nako nga lig-on ang akong gibarugan ug nakaangkon og kaisug sa paghunahuna kang Jesuskristo.

Mitubag ko, “Nalipay ko nga nahimong inahan, ug isaad nako nimo nga buhaton nako ang tanan nakong mahimo sa pagpadako sa akong mga anak sa paagi nga mahimo nila nga mas maayong puy-an ang kalibutan.”

Mitubag siya, “Ah, hinaut nga mahimo nimo!” ug gibutang niya ang telepono.

Gamay ra kadtong butanga—total, luwas ra man kong nagbarug sa kaugalingon nakong kusina! Apan sa akong kaugalingong gamay nga paagi, nakahimo ko sa pagpamulong agig depensa sa pamilya, mga inahan, ug mga tig-alima tungod sa duha ka mga butang: (1) Nakasabut ug mituo ko sa doktrina sa Dios bahin sa pamilya, ug (2) nag-ampo ko alang sa mga pulong nga mapahayag kini nga mga kamatuoran.

Ang pagkalahi gikan sa kalibutan moresulta sa mga pagsaway, apan kinahanglang iangkla nato ang atong kaugalingon ngadto sa mahangturong mga baruganan ug magpamatuod niini, bisan unsa pa ang tubag sa kalibutan.

Kon mangutana kita sa kaugalingon, “Unsa may atong buhaton?” pamalandungan nato kini nga pangutana: “Unsa may padayong gibuhat sa Manluluwas?” Moalima Siya. Momugna Siya. Modasig Siya og kalamboan ug kamaayo. Mga kababayen-an ug mga sister, makahimo kita niini! Mga batang babaye sa Primary, aduna bay nagkinahanglan og gugma ug kamabination diha sa inyong pamilya? Inyong gitukod ang gingharian pinaagi usab sa pag-alima sa uban.

Ang paglalang sa Manluluwas niiini nga kalibutan, ubos sa direksyon sa Iyang Amahan, maoy usa ka talagsaong buhat sa pag-alima. Gihatagan kita niya og dapit nga kita motubo ug mopalambo og pagtuo sa Iyang maulaon nga gahum. Ang pagtuo kang Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula mao ang katapusang dapit sa pagkaayo ug paglaum, kalamboan ug katuyoan. Kitang tanan nagkinahanglan og espirituhanon ug pisikal nga dapit nga mahisakop. Kita, mga sister sa nagkalain-laing mga edad, makamugna niini; usa gani kini ka balaan nga dapit.

Ang atong halangdon nga responsibilidad mao ang mahimo nga mga babaye kinsa mosunod sa Manluluwas, moamuma uban sa inspirasyon, ug mosunod sa kamatuoran sa walay kahadlok. Samtang kita mohangyo sa Amahan sa Langit nga himoon kitang mga tigtukod sa Iyang gingharian, ang Iyang gahum modagayday kanato ug kita masayud kon unsaon sa pag-amuma, sa katapusan mahisama sa atong langitnong mga ginikanan. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.