Ug Wala Nay Kamatayon

Ni Elder Paul V. Johnson

Sa Seventy

Alang sa tanan nga nagbangutan sa kamatayon sa tawo nga ilang gihigugma, ang Pagkabanhaw maoy tinubdan sa talagsaong paglaum.

Sa miaging semana mao ang Pasko sa Pagkabanhaw, ug ang atong hunahuna nagtutok na usab sa maulaong sakripisyo ug Pagkabanhaw ni Ginoong Jesukristo. Niining milabayng tuig naghunahuna ug namalandong ko og maayo bahin sa Pagkabanhaw nga labaw pa kay sa naandan.

Hapit usa ka tuig ang milabay, ang among anak nga si Alisa namatay. Nanlimbasug siya sa kanser hapit walo ka tuig, naoperahan og kadaghan, daghang nagkalain-laing pagtambal, makapaikag nga mga milagro, ug hilabihang mga kasubo. Nakita namo ang pagkunhod sa iyang pisikal nga kondisyon sa dihang hapit na matapos ang iyang mortal nga kinabuhi. Labihan kasakit tan-awon nga nahitabo kana sa among bililhong anak—ang sanag nga malipayong mata sa gamayng bata kinsa nagtubo nga may talento, talagsaong babaye, asawa, ug inahan. Abi nako og ang akong dughan mabuak.

Sa miaging tuig sa Pasko sa Pagkabanhaw, lapas lang og gamay sa usa ka bulan sa wala pa siya mamatay, si Alisa misulat: “Ang Pasko sa Pagkabanhaw mao ang pahinumdom sa tanan nga akong gilauman sa akong kaugalingon. Nga sa umaabut ako maalim ug ako mamaayo. Sa umaabut wala nay puthaw o plastik sulod kanako. Sa umaabut ang akong kasingkasing wala nay kahadlok ug mga kabalaka. Wala ko mag-ampo nga mahitabo dayon kini, apan nalipay kaayo ko nga ako mituo gayud sa usa ka matahum nga sunod nga kinabuhi.”¹

Ang Pagkabanhaw ni Jesukristo nagsiguro sa mga butang nga gilauman ni Alisa ug nagtisok diha sa matag usa kanato sa “hinungdan [alang] sa paglaum nga anaa [kanato].”² Si Presidente Gordon B. Hinckley mipasabut sa Pagkabanhaw isip “ang labing mahinungdanon sa tanang panghitabo sa kasaysayan sa katawhan.”³

Ang pagkabanhaw nahitabo gumikan sa Pag-ula ni Jesukristo ug mahinungdanong elemento kini para sa talagsaong plano sa kaluwasan.⁴ Kita mga espiritung anak sa langitnong mga ginikanan.⁵ Sa atong pag-anhi sa kalibutan, ang atong espiritu nahiusa sa atong lawas. Masinati nato ang kalipay ug mga hagit nga may kalabutan sa mortal nga kinabuhi. Kon ang tawo mamatay, ang ilang espiritu mabulag gikan sa ilang lawas. Ang pagkabanhaw nakapahimong posible sa espiritu ug sa lawas sa tawo nga mahiusa pag-usab, apan niining higayuna ang lawas mahimo nang imortal ug hingpit—dili na ulipon sa kasakit, balatian, o ubang mga problema.⁶

Human sa pagkabanhaw, ang espiritu dili na gayud mabulag gikan sa lawas kay ang Pagkabanhaw sa Manluluwas naghatag og hingpit nga kadaugan batok sa kamatayon. Aron maangkon ang atong mahangturong padulngan, kinahanglang makabaton kita niining pagka-imortal sa tawo—ang espiritu ug lawas—mahiusa sa kahangturan. Uban sa espiritu ug imortal nga lawas nga dili gayud mabulag, makadawat kita sa kahingpitan sa kalipay.”⁷ Gani, kon walay Pagkabanhaw dili gayud nato madawat ang kahingpitan sa kalipay apan mauyamot sa kahangturan.⁸ Bisan ang matinud-anon, matarung nga mga tawo molantaw sa pagkabulag sa ilang mga lawas gikan sa ilang mga espiritu isip pagkabihag. Makalingkawas kita niining pagkaulipon pinaagi sa Pagkabanhaw, diin mao ang katubsanan gikan sa mga gapos o mga kadena sa kamatayon.⁹ Walay kaluwasan kon wala ang atong espiritu ug lawas.

Ang matag usa kanato adunay pisikal, mental ug emosyonal nga mga limitasyon ug mga kahuyang. Kini nga mga hagit, diin ang pipila daw dili malupig karon, sa katapusan mahimong masulbad ra. Walay usa niining mga problema moabut nato human kita mabanhaw. Gi-research ni Alisa kon pila ang gidaghanon sa nakalahutay sa matang sa kanser nga anaa niya, ug ang gidaghanon dili makapadasig. Siya misulat: “Apan adunay usa ka tambal, busa ako wala mahadlok. Giayo na ni Jesus ang akong kanser, ug ang inyo. … Ako mahimong mas maayo. Nalipay ko nga nasayud niini.”¹⁰

Atong mapulihan ang pulong nga kanser sa bisan hain sa ubang pisikal, mental o emosyonal nga mga sakit nga atong atubangon. Tungod sa Pagkabanhaw, nangaayo usab kini. Ang milagro sa pagkabanhaw, ang labing mahinungdanon nga tambal, labaw pa sa gahum sa modernong medisina. Apan dili kini molabaw sa gahum sa Dios Nasayud kita nga mahimo kini kay ang Manluluwas nabanhaw ug mopahinabo sa Pagkabanhaw sa matag usa kanato.¹¹

Ang Pagkabanhaw sa Manluluwas nagmatuod nga Siya mao ang Anak sa Dios ug ang Iyang gitudlo tinuod. “Siya nabanhaw, sumala sa iyang giingon.”¹² Wala nay mas lig-on pang pruweba sa Iyang pagkabalaan kay sa Iyang pagbangon gikan sa lubnganan uban sa imortal nga lawas.

Nasayud kita sa mga saksi sa Pagkabanhaw sa mga panahon sa Bag-ong Tugon. Agig dugang ngadto sa mga babaye ug lalaki nga atong nabasahan mahitungod sa Ebanghelyo, ang Bag-ong Tugon naghatag kanato og kasiguroan nga gatusan ang nakakita sa Nabanhaw nga Ginoo.¹³ Ug gisaysay sa Basahon ni Mormon ang gatusan pa: “Ang mga katawhan miduol ngadto kaniya, ug mihikap pinaagi sa ilang mga kamot ngadto sa iyang kilid, … ug [sila] nakakita uban sa ilang mga mata ug mibati uban sa ilang mga kamot, ug nasayud sa pagkatinuod ug nagpamatuod, nga kini mao siya, kinsa mao ang gikasulat sa mga propeta, nga moabut.”¹⁴

Kadto nga karaang mga saksi gidugang sa mga saksi sa ulahing mga adlaw. Sa pagkatinuod, sa pangbukas nga eksena niini nga dispensasyon, nakita ni Joseph Smith ang nabanhaw nga Manluluwas kauban sa Amahan.¹⁵ Ang buhing mga propeta ug mga apostoles nagpamatuod sa katinuod sa nabanhaw, buhi nga Kristo.¹⁶ Mao nga kita mahimo nga moingon, “sanglit ginalibutan man kita sa ingon ka mabagang panganud sa mga saksi.”¹⁷ Ug ang matag usa kanato mahimong kabahin sa daghang mga saksi kinsa nasayud pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo nga ang atong gisaulog nga Pasko sa Pagkabanhaw tinuod nga nahitabo—nga ang Pagkabanhaw tinuod.

Ang katinuod sa Pagkabanhaw sa Manluluwas mibuntog sa atong mga kasakit uban sa paglaum kay gumikan niini anaa ang kasiguroan nga ang tanang mga saad sa ebanghelyo tinuod gayud—mga saad nga dili ubos ang kamilagruso kay sa pagkabanhaw. Nasayud kita nga Siya adunay gahum sa paglimpyo kanato gikan sa tanan natong mga sala. Nasayud kita nga gikuha Niya Mismo ang atong mga kaluyahon, sakit, ug ang kawalay hustisya nga atong giantus.¹⁸ Nasayud kita nga Siya “mobangon gikan sa mga patay, uban ang pagpang-ayo diha sa iyang mga pako.”¹⁹ Nasayud kita nga Siya makahimo kanato nga hingpit bisan unsa ang naguba kanato. Nasayud kita nga Iyang “pagapahiran ang tanang luha gikan sa [atong] mga mata;ug ang kamatayon wala na, ug wala na usab unyay pagminatay, ni paghilak, ni kasakit.”²⁰ Nasayud kita nga kita “nahimo nga hingpit pinaagi ni Jesus …, kinsa nagbuhat niining hingpit nga pag-ula”²¹ kon magbaton lang kita og pagtuo ug mosunod Kaniya.

Sa hinapos sa makapadasig nga musika o oratorio nga Messiah, gitagik ni Handel ang nindot nga musika sa mga pulong ni Apostol Pablo nga pagmaya diha sa Pagkabanhaw.

“Ania karon, [isulti] ko kaninyo ang usa ka tinago; Dili kitang tanan mangamatay, apan kitang tanan mangausab,

“Sa kalit, sa usa ka pagpamilok, inigtingog na sa katapusang trumpeta: … ang trumpeta pagapatunggon, ug ang mga patay pagabanhawon nga may mga lawas nga dili na madunot, ug kita mangausab.

“Kay kining lawas nga madunot ra pagailisan unyag dili na madunot, ug kining lawas nga mamatay ra pagailisan unyag dili na mamatay.

“… Nan, matuman na gayud unya ang nahisulat nga nagaingon, Ang Kamatayon gilamoy diha sa kadaugan.

“O Kamatayon, hain na ang imong ikot? O kamatayon, hain na ang imong pagkamadaugon? …

“Apan salamat sa Dios, nga mao ang nagahatag kanato sa kadaugan pinaagi sa atong Ginoong Jesukristo.”²²

Ako mapasalamaton sa mga panalangin nga atong naangkon tungod sa Pag-ula ug Pagkabanhaw ni Ginoong Jesukristo. Alang sa tanang milubong og bata sa lubnganan o nagbakho tungod sa lungon sa kapikas o naguol sa kamatayon sa ginikanan o sa usa ka tawo nga ilang gihigugma, ang Pagkabanhaw tinubdan sa dakong paglaum. Pagkagamhanan nga kasinatian nga makita sila pag-usab—dili lang isip espiritu apan sa nabanhaw nga lawas.

Ako nangandoy nga makita ang akong inahan pag-usab ug mobati sa iyang malumo nga komunikasyon ug motan-aw sa iyang mahigugmaong mga mata. Gusto nakong makita ang mga pahiyum sa akong amahan ug madungog ang iyang katawa ug makita siya nga binanhaw, hingpit nga binuhat. Pinaagi sa mata sa hugot nga pagtuo, malantaw nako sa hingpit si Alisa nga layo na sa kalibutanong mga kasamok o bisan ikot sa kamatayon—usa ka nabanhaw, nahingpit nga Alisa nagmadaugon ug uban sa hingpit nga kalipay.

Pipila ka Pasko sa Pagkabanhaw ang milabay, siya misulat sa yano: “Ang kinabuhi pinaagi sa Iyang ngalan. Dako kaayong paglaum. Kanunay. Pinaagi sa tanang butang. Gihigugma nako ang Pasko sa Pagkabanhaw aron ako mapahinumduman.”²³

Mopamatuod ko sa katinuod sa Pagkabanhaw. Si Jesukristo buhi, ug tungod Kaniya, kita mabuhi pag-usab. Sa pangalan ni Jesukristo, Amen.