Usa ka Sumbanan alang sa Kalinaw
Ang kalinaw nga gitinguha natong tanan nagkinahanglan sa atong paglihok—pinaagi sa pagkat-on kang Jesukristo, pinaagi sa pagpaminaw sa Iyang mga pulong, ug paglakaw uban Kaniya.
Pipila ka tuig ang milabay, ang among anak nga babaye og umagad nga lalaki gihangyo nga magtinabangay og tudlo sa klase sa Primary nga may lima ka aktibong mga batang lalaki nga kwatro anyos ang pangedaron. Ang among anak ang tigtudlo ug ang among umagad nga lalaki ang tigbadlong, naningkamot nga mamintenar nila ang kakalma taliwala sa panagsang kasamok aron matudlo sa mga bata ang mga baruganan sa ebanghelyo.
Atol sa usa ka lisud kaayo nga klase, human sa daghang pagbadlong sa lihukan nga gamayng bata, gikuyugan sa among umagad ang kwatro anyos nga bata gawas sa klasrom. Dihang nakagawas na sila, ug sultihan na unta ang bata mahitungod sa iyang kinaiya ug sa panginahanglan nga pangitaon ang iyang mga ginikanan, napahunong sa bata ang among umagad sa wala pa siya kalitok og pulong, giisa ang iyang mga kamot, ug uban sa grabeng emosyon, misagbat, “Usahay—usahay—lisud lang gyud kaayo nako ang paghunahuna bahin ni Jesus!”
Niining kinabuhia, bisan unsa ka mahimayaon ang atong destinasyon ug kaanindot sa atong panaw, tanan kita ubos sa mga pagsulay ug kasub-anan. Si Elder Joseph B. Wirthlin mitudlo: “Apan sa katapusan ang kaguol moabut sa matag usa kanato. Sa usa ka panahon o sa lain, ang matag usa kanato kinahanglan gayud makasinati og kasubo. Walay usa nga gilingkawas.”1 “Ang Ginoo sa Iyang kaalam dili mosagang ni bisan kinsa gikan sa kasubo o kaguol.”2 Hinoon, ang atong abilidad sa pagpakabuhi diha sa kalinaw, sa dako nga bahin, mag-agad kon kita naglisud ba sa paghunahuna bahin ni Jesus.
Ang kalinaw sa hunahuna, kalinaw sa konsensya, ug kalinaw sa kasingkasing dili madeterminar pinaagi sa atong abilidad sa paglikay sa sala, kasubo, o kasakit. Bisan sa sinsero natong pangaliyupo, dili tanang bagyo motipas og agianan, dili tanang sakit maayo, ug dili nato hingpit nga masabtan ang matag doktrina, baruganan, o binuhatan nga gipangtudlo sa mga propeta, manalagna, ug tigpadayag. Bisan pa, gisaaran kita og kalinaw—sinumpayan og kondisyon.
Sa Ebanghelyo ni Juan, mitudlo ang Manluluwas nga bisan sa kalisdanan sa kinabuhi, mahimo kitang magmalipayon, makalaum, ug dili kita kinahanglang mahadlok, kay Siya miingon, “Dinhi kanako makabaton kamog kalinaw.”3 Ang hugot nga pagtuo kang Jesukristo ug ang Iyang maulaon nga sakripisyo mao, ug hangtud sa hangtud, ang unang baruganan sa ebanghelyo ug ang pundasyon diin ang atong gilauman nga “kalinaw niini nga kalibutan, ug kinabuhi nga dayon diha sa kalibutan nga umaabut” pagatukuron.4
Sa atong pagpangita og kalinaw bisan sa inadlawng mga hagit sa kinabuhi, gihatagan kita og yanong sumbanan aron ang atong hunahuna matutok ngadto sa Manluluwas, kinsa miingon: “Pagkat-on kanako, ug paminaw sa akong mga pulong; lakaw diha sa kaaghup sa akong Espiritu, ug ikaw makabaton og kalinaw ngari kanako. Ako si Jesukristo.”5
Magkat-on, maminaw, ug molakaw—tulo ka lakang nga adunay saad.
Unang Lakang: “Pagkat-on Kanako”
Sa Isaias atong mabasa, “Ug ang daghang mga katawohan mangadto ug manag-ingon: Umari kamo, ug manungas kita sa bukid sa Ginoo, ngadto sa balay sa Dios ni Jacob; ug kita pagatudloan niya sa iyang mga dalan.”6
Sa nagkadaghan nga templo sa kalibutan, magkat-on kita kang Jesukristo ug sa Iyang tahas sa plano sa Amahan isip Tiglalang sa kalibutan, isip atong Manluluwas ug Manunubos, ug isip tinubdan sa atong kalinaw.
Si Presidente Thomas S. Monson mitudlo: “Ang kalibutan mahagiton ug malisud nga dapit nga puy-an. … Samtang kamo ug ako moadto sa balaan nga mga balay sa Dios, samtang kita mahinumdom sa mga pakigsaad nga atong gihimo sa sulod, mas makaagwanta kita sa mga pagsulay ug mas makabuntog sa matag tintasyon. Niining sagrado nga sanktuwaryo makakaplag kita og kalinaw.”7
Sa usa ka assignment sa stake conference pipila ka tuig ang milabay samtang nagserbisyo sa South America, nakahimamat ko og magtiayon nga nagbangutan sa bag-o lang pagkamatay sa ilang masuso nga anak.
Atol kadto sa interbyu panahon sa komperensya nga una nakong nahimamat si Brother Tumiri ug nahibalo bahin niini. Samtang nag-istorya mi, iyang gipakigbahin nga dili lang kay nasubo kaayo siya sa pagkamatay sa iyang anak, apan nahugno usab siya sa hunahuna nga dili na siya makakita niya pag-usab. Mipasabut siya nga isip bag-o pa nga mga miyembro sa Simbahan, nakatigom sila og igong kwarta aron makaadto sa templo kausa lang, sa wala pa matawo ang ilang anak nga lalaki, diin na-sealed sila isip magtiayon ug na-sealed kanila ang ilang duha ka anak nga babaye. Iya dayong gihulagway nga nagtigum sila og kwarta aron makabalik sa templo kay wala pa nila madala ang ilang gamayng anak aron i-seal usab ngadto niya.
Nakabantay sa posibling sayop nga pagsabut, akong gipasabut nga sa tinuod iya gihapong makita ang iyang anak pag-usab, kon magpabilin siyang matinud-anon, tungod kay ang ordinansa sa pag-seal nga nagbugkos niya ug sa iyang asawa ug mga anak nga babaye igo na usab nga mabugkos siya ngadto sa iyang anak nga lalaki, kinsa natawo sa pakigsaad.
Nahingangha, nangutana siya kon tinuod ba gayud kini, ug sa dihang akong gikumpirmar nga kini tinuod, nangutana dayon siya kon andam ba kong makig-istorya sa iyang asawa nga duha ka semana nang nagbangutan sukad sa pagkamatay sa ilang anak.
Dominggo sa hapon, human sa komperensya, nakigsulti ko ni Sister Tumiri ug gipasabut usab kining mahimayaong doktrina ngadto kaniya. Uban sa presko pa nga kasakit sa pagkamatay, apan karon uban sa sidlak sa paglaum, nagluha siyang nangutana, “Masapwang ba gyud nako og balik ang akong gamayng anak? Ako ba gyud siya sa hangtud?” Gipaniguro nako kaniya nga kon tumanon niya ang iyang mga pakigsaad, ang gahum sa pag-seal nga anaa sulod sa templo, moepekto tungod sa awtoridad ni Jesukristo, magtugot gayud nga ikauban niya ang iyang anak pag-usab ug masapwang sa iyang mga bukton.
Si Sister Tumiri, bisan sa kasakit sa pagkamatay sa iyang anak, mibiya sa among miting nga may luha sa pasalamat ug napuno sa kalinaw tungod sa sagradong mga ordinansa sa templo, nga gihimong posible pinaagi sa atong Manluluwas ug Manunubos.
Sa matag tambong nato sa templo—sa tanan natong madungog, mabuhat, ug masulti; sa matag ordinansa nga atong giapilan; ug sa matag pakigsaad nga atong gihimo—naggiya kini kanato ngadto kang Jesukristo. Mobati kita og kalinaw samtang madungog nato ang Iyang mga pulong ug makakat-on gikan sa Iyang ehemplo. Si Presidente Gordon B. Hinckley mitudlo, “Adto sa balay sa Ginoo ug didto batia ang Iyang Espiritu ug pakigsultihi Siya, ug mobati kamo og kalinaw nga dili ninyo mabatyagan bisan asa.”8
Ikaduha nga Lakang: “Paminaw sa Akong mga Pulong”
Sa Doktrina ug mga Pakigsaad atong mabasa, “Bisan pinaagi sa akong kaugalingon nga tingog o pinaagi sa tingog sa akong mga sulugoon, kini managsama ra.”9 Gikan sa panahon ni Adan ug tadlas sa kapanahunan hangtud sa atong kasamtangang propeta, si Thomas Spencer Monson, ang Ginoo namulong pinaagi sa Iyang awtorisadong mga representante. Kadtong mopili nga maminaw ug mopatalinghug sa mga pulong sa Ginoo, nga gihatag pinaagi sa Iyang mga propeta, makakaplag og kasiguroan ug kalinaw.
Sa Basahon ni Mormon makakita kita og daghang ehemplo sa kaimportante sa pagsunod sa propetikanhong tambag ug pagsuporta sa propeta, lakip ang leksyon nga nakat-unan gikan sa panan-awon ni Lehi sa kahoy sa kinabuhi, nga makita sa 1 Nephi kapitulo 8. Wala pa sukad ang dako ug lapad nga bilding hilabihan kahuot o ang kasaba gikan sa abli nga mga bintana niini grabing makalingla, makabugal-bugal, ug makalibug kay sa atong panahon. Niini nga tudling atong mabasa ang duha ka pundok sa mga tawo ug ang ilang mga gibuhat agig tubag sa mga singgit nga naggikan sa bilding.
Sugod sa bersikulo 26, atong mabasa:
“Ug ako usab milibut sa akong mga mata, ug nakakita, sa pikas nga daplin sa suba nga may tubig, usa ka dako ug lapad nga gambalay [bilding]. …
“Ug kini napuno sa mga katawhan, … ug ang ilang mga kinaiya ingon og nagbiay-biay ug nagtulisok sa ilang mga tudlo paingon ngadto kanila kinsa miabut ug mikaon sa bunga.
“Ug human sila makatilaw sa bunga sila nangaulaw, tungod niadto nga nagbugal-bugal kanila; ug sila nangahulog ngadto sa gidili nga mga dalan ug nangawala.”10
Sa bersikulo 33 atong mabasa ang uban nga lahi ang gibuhat agig tubag sa pagpamiay-biay ug pamugal-bugal nga nagagikan sa bilding. Gipasabut ni Lehi nga kadtong naa sa bilding “mitulisok sa ilang tudlo nga mabiay-biayon ngari kanako ug ingon usab niadto nga mikaon sa bunga; apan kami wala maminaw kanila.”11
Ang mahinungdanong kalainan tali niadtong mga nangaulaw, nangahulog, ug nangawala ug niadtong wala maminaw sa pamiay-biay gikan sa bilding ug misunod sa propeta makita pinaagi sa duha ka hugpong sa mga pulong: una, “human sila makatilaw,” ug ikaduha, “niadto nga mikaon.”
Ang unang grupo nakaabut na sa kahoy, misuporta sa makadiyot sa propeta, apan mitilaw lamang sa prutas. Pinaagi sa wala pagpadayon og kaon, ilang gitugutan ang pamiay-biay gikan sa bilding nga miimpluwensya kanila, nagpalayo kanila sa propeta ug padulong sa gidili nga mga dalan, diin nahisalaag sila.
Agig sukwahi niadtong mga nakatilaw ug nahisalaag mao ang mga nagpadayon sa pagkaon sa prutas. Kini nga mga indibidwal mibaliwala sa mga kasamok gikan sa bilding, misuporta sa propeta, ug mitagamtam sa nag-uban nga kasiguroan ug kalinaw. Ang atong pasalig ngadto sa Ginoo ug sa Iyang mga sulugoon dili mahimo nga usa ka part-time nga pasalig. Kon mao, gipasagdan nato ang atong kaugalingon nga madutlan niadtong nagtinguha sa pagguba sa atong kalinaw. Kon maminaw kita sa Ginoo pinaagi sa awtorisado niyang mga sulugoon, nagbarug kita sa balaang mga dapit ug dili matarug.
Ang kaaway motanyag og lahi nga sulbad nga kon tan-awon naghatag og mga tubag apan mopalayo diay kanato gikan sa kalinaw nga atong gitinguha. Nagtanyag siya og ilusyon nga kon tan-awon katuohan kini ug sigurado apan diay sa katapusan, sama nianang dako ug lapad nga bilding, mahagsa, moguba sa tanan nga nagtinguha og kalinaw sa sulod sa mga bongbong niini.
Ang kamatuoran makita diha sa usa ka yano nga kanta sa Primary: “Pulong sa propeta: Ang sugo sunda. Malinawon ug luwas kita.”12
Ikatulo nga Lakang: “Lakaw diha sa Kaaghup sa Akong Espiritu”
Bisan unsa man kalayo ang atong pagkahisalaag sa dalan, ang Manluluwas midapit kanato sa pagbalik ug paglakaw uban Kaniya. Kini nga imbitasyon nga molakaw uban ni Jesukristo usa ka imbitasyon sa pagkuyog Kaniya ngadto sa Getsemani ug gikan sa Getsemani ngadto sa Kalbaryo ug gikan sa Kalbaryo ngadto sa Tanaman nga Gilubngan. Usa kini ka imbitasyon sa pagpaniid ug paggamit sa Iyang talagsaon nga maulaong sakripisyo, nga nagtabang sa tinagsa-tagsa ug walay kinutuban. Usa kini ka imbitasyon sa paghinulsol, sa pagpahimulos sa Iyang makalimpyo nga gahum, ug sa paggunit sa Iyang mapinanggaon, gituyhad nga mga bukton. Usa kini ka imbitasyon nga magmalinawon.
Tanan kita mibati, sa atong kinabuhi, sa kasakit ug kasubo tungod sa sala ug kalapasan, kay “Kon kita magaingon nga wala kitay sala, kita ra ang nagapahisalaag sa atong kaugalingon, ug wala kanato ang kamatuoran.”13 Hinoon, “bisan pa ang [atong] mga sala mapula,” kon atong gamiton ang Pag-ula ni Jesukristo ug maglakaw uban Kaniya pinaagi sa sinsero nga paghinulsol, “[kini] pagapution ingon sa nieve.”14 Bisan og kita nabug-atan sa sala, mabatunan nato ang kalinaw.
Si Alma nga Batan-on napugos nga iyang atubangon ang iyang mga sala dihang gibisita siya sa usa ka anghel sa Ginoo. Gihulagway niya ang iyang kasinatian sa ingon niini nga mga pulong:
“Kay ang akong kalag gisamok ngadto sa katapusan nga sukod ug gisakit uban sa tanan kong mga sala.
“… Oo, ako nakakita nga ako misukol batok sa akong Dios, ug nga ako wala maghupot sa iyang mga balaan nga mga sugo.”15
Bisan sa grabe niyang mga sala, ug taliwala niini nga pagsulay, siya nagpadayon:
“Ako nahinumdom usab nga nakabati sa akong amahan nga nanagna ngadto sa mga katawhan mahitungod sa pag-anhi sa usa ka Jesukristo, usa ka anak sa Dios, aron sa pag-ula sa iyang dugo alang sa mga sala sa kalibutan.
“… Ako nangamuyo sulod sa akong kasingkasing: O Jesus, ikaw nga Anak sa Dios, malooy ka kanako.”16
“Ug wala gayud, hangtud nga ako nangamuyo ngadto sa Ginoong Jesukristo alang sa kalooy, nga ako nakadawat og kapasayloan sa akong mga sala. Apan tan-awa, ako nangamuyo ngadto kaniya ug ako nakakaplag og kalinaw sa akong kalag.”17
Sama ni Alma, kita usab makakaplag og kalinaw sa atong mga kalag samtang maglakaw kita uban ni Jesukristo, maghinulsol sa atong mga sala, ug mogamit sa Iyang makaayo nga gahum sa atong kinabuhi.
Ang kalinaw nga gipangita natong tanan nagkinahanglan og labaw pa sa usa ka tinguha. Nagkinahanglan kini sa atong paglihok—pinaagi sa pagkat-on Kaniya, pinaagi sa pagpaminaw sa Iyang mga pulong, ug paglakaw uban Kaniya. Tingali wala kitay abilidad sa pagkontrolar sa tanan nga nanghitabo sa atong palibut, apan kita makakontrolar kon unsaon nato sa paggamit ang sumbanan alang sa kalinaw nga gihatag sa Ginoo—usa ka sumbanan nga himoong sayon ang kanunay nga paghunahuna mahitungod ni Jesus.
Mopamatuod ko nga si Jesukristo mao “ang dalan, ang kamatuoran, ug kinabuhi”18 ug pinaagi lamang Kaniya mabatunan nato ang tinuod nga kalinaw niining kinabuhia ug kinabuhing dayon sa kalibutan nga moabut. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.