Kwenye Mimbari

Vikapu na Chupa

Na Chieko N. Okazaki

Kuhusu Dada Okazaki

Chieko Nishimura Okazaki (1926–2011) alikulia Hawaii, Marekani, katika familia ya Kibudha ya ukoo wa Kijapani. Alijiunga na Kanisa alipokuwa na umri wa miaka 15.

Kwa kipindi hicho, Dada Okazaki alikuja kutambua uchangamano wa kabila lake na hali ya kitamaduni. Akihofia kuhusu jinsi gani watu wengine wangewachukulia baada ya jeshi la Wajapani kulipua Bandari ya Pearl, Hawaii, Dada Okazaki na mama yake walikusanya na kuchoma kila kumbukumbu ya Kijapani waliyokuwa wakimiliki. Lakini, kisha akajiangalia kwenye kioo na kuwaza, “sijawahi kukanyaga Japani kwa mguu wangu. Mimi siyo Mjapani ndani ya moyo wangu. Lakini siwezi kujikimbia mwenyewe. Macho yangu, ngozi yangu, na nywele zangu ni za Kijapani.”¹

Dada Okazaki alikabiliana na ubaguzi wa rangi maisha yake yote. Alianza kufundisha punde tu baada ya Vita vya Pili vya Dunia wakati mawazo dhidi ya Wajapani bado yakisambaa kwa kasi Marekani. Wakina mama watatu walikataa kuwaruhusu watoto wao kuwa katika darasa lake. Lakini Dada Okazaki punde aliwapata.²

Dada Okazaki alikuwa mwanamke wa kwanza kutumikia katika bodi zote tatu za vikundi saidizi vya wanawake: kwanza Wasichana, kisha Msingi, na Muungano wa Usaidizi wa Wakina Mama.³

Ujumbe huu ni dondoo ya hotuba yake ya mkutano mkuu wa Aprili 1996 juu ya umoja na utofauti (vituo vya maandishi na herufi kubwa zimesanifishwa).

Mungu ametupatia zawadi nyingi, utofauti mkubwa, na tofauti nyingi, lakini jambo la muhimu ni kile tunachojua kuhusu kila mmoja—kwamba sote tu watoto Wake.

Changamoto yetu kama waumini wa Kanisa ni kwetu sote kujifunza kutoka kwa kila mmoja, ili kwamba sote tupendane kila mmoja na kukua pamoja.

Mafundisho ya injili ni ya msingi. Ni ya muhimu, lakini kirobota ni hiyari. Ngoja nieleze mfano rahisi ili kuonyesha tofauti kati ya mafundisho ya kanisa na kirobota cha utamaduni. Hapa kuna chupa ya pichi za Utah, iliyotengenezwa na mama nyumbani wa Utah ili kuilisha familia yake wakati wa majira ya theluji. Akina mama nyumbani wa Hawaii hawahifadhi matunda kwenye chupa. Wanaangua matunda ya kutosha kwa siku chache na kuyatunza ndani ya vikapu kama hiki kwa ajili ya familia zao. Kikapu hiki kina embe, ndizi, nanasi, na mapapai … yaliyoanguliwa na mama nyumbani wa Kipolinesia ili kulisha familia yake wakati hali ya hewa ambapo tunda huiva kipindi chote cha mwaka.

Kikapu na chupa ni vyombo tofauti, lakini vilivyomo vinafanana: tunda kwa ajili ya familia. Je, chupa ni sahihi na kikapu si sahihi? La, vyote viwili ni sahihi. Vyote ni vyombo sahihi kwa utamaduni na mahitaji ya watu hao. Na vyote ni sahihi kwa vile vilivyomo ndani yake, ambavyo ni matunda.

Sasa, tunda ni nini? Paulo anatuambia: “Tunda la Roho ni upendo, furaha, amani, uvumilivu, utu wema, fadhili, uaminifu, [na] upole kiasi” [Wagalatia 5:22–23]. Katika udada wa Muungano wa Usaidizi wa Wakina Mama, katika undugu wa akidi za ukuhani, katika unyenyekevu wa kuja pamoja kupokea sakramenti, tunda la Roho hutuunganisha katika upendo, shangwe, na amani bila kujali Muungano wa Usaidizi wa Wakina Mama huko Taipei au Tonga, bila kujali akidi ya ukuhani iko Montana au Mexico, na bila kujali mkutano wa sakramenti uko Fiji au Ufilipinio.

… Nilipoitwa kwenye Urais Mkuu wa Muungano wa Usaidizi wa Wakina Mama, Rais [Gordon B.] Hinckley alinishauri: “unaleta sifa ya kipekee katika urais huu. Utatambulika kama mtu anayewawakilisha wale walio nje ya mipaka ya Marekani na Kanada. … Wataona ndani yako uwakilishi wa umoja wao na Kanisa.” Alinipa baraka kwamba ulimi wangu ungelegezwa nitakapoongea na watu.⁴

… [Nilipoongea katika nchi zingine,] niliweza kuhisi Roho akipeleka maneno yangu kwenye mioyo yao, na niliweza kuhisi “tunda la Roho” likinirudishia upendo wao, shangwe yao, na imani yao. Niliweza kuhisi Roho akituunganisha.

Wakina kaka na wakina dada, iwe matunda yako ni mapichi au mapapai, na iwe unayaleta ndani ya chupa au kikapu, tunakushukuruni kwa kuyatoa kwa upendo. Baba wa Mbinguni, na tuwe kitu kimoja na tuwe wako,⁵ Ninaomba katika jina takatifu la Mwokozi wetu, Yesu Kristo, amina.