Matarung nga mga Apohan
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA
Wala makasiguro si Andrew mahitungod sa Pagdala-og-Ginikanan-sa-School Day.
“Ako adunay pamilya. Gipangga ko nila.” (Songbook sa mga Bata, 98).
“Andrew! Nia na ang bus!” Mitawag si Nana.
Nagdali og gawas si Andrew. Nanamilit siya ni Nana, Papa, ug sa iyang manghud, nga si Amy. Si Amy gamay pa kaayo para moeskwela, mao nga pabilin ra siya sa balay uban ni Nana ug Papa.
Si Andrew ganahang moeskwela. Ganahan siyang makigdula sa iyang mga higala atol sa recess. Ganahan siya sa iyang teacher, nga si Ms Kimball.
Human sa recess pagkabuntag, miingon si Ms. Kimball, “sa sunod semana duna kitay Pagdala-og-Ginikanan-sa-School Day. Kon moanhi ang inyong mga ginikanan, siguroa nga magdala sila og butang gikan sa ilang trabaho nga ipakita kanato. Malipay kita nga maminaw nila!”
Nanginit ang nawong ni Andrew. Wala siyay ikasulti mahitungod sa iyang mga ginikanan. Wala kaayo siyay mahinumduman mahitungod sa iyang mama. Mibiya ang iyang mama sa gamay pa siya. Ug wala gani makaila si Andrew sa iyang papa.
Naminaw si Andrew samtang ang ubang mga bata naghisgot bahin sa ilang mga mama ug mga papa. Ang mama ni Tony usa ka bombero, ug ang papa ni Jessica nagtrabaho sa zoo. Ang tanan naglaum nga magdala ang iyang papa og unggoy o sloth ngadto sa klase!
“Unya ang imong mga ginikanan?” Nangutana si Tony kang Andrew.
Mitan-aw si Andrew sa iyang mga tiil. Giisa niya ang iyang abaga. “Nagpuyo ko sa akong mga apohan.”
Gipangga ni Andrew si Nana ug Papa, apan wala silay nindot nga trabaho. Si Nana namaligya og mga habol ug sinina sa mga bata. Si Papa nag-drive og dakong trak sa pagkaon. Wala makasiguro si Andrew mahitungod sa Pagdala-og-Ginikanan-sa-School Day.
Nianang gabhiona nagbasa si Andrew sa unang kapitulo sa Basahon ni Mormon: “AKO, si Nephi, natawo sa mga matarung nga ginikanan …” (1 Nephi 1:1).
“Wala ko magpuyo sa akong mga ginikanan,” naghunahuna si Andrew. “Nagpuyo lang ko uban ni Nana ug Papa.”
Dayon, misulod si Amy sa kwatro ni Andrew, naggakos og pangpainit nga habol. Gipakita niya kini kang Andrew. “Hinimo ni Nana!”
“Oo, gihimo ni Nana kana para nimo.” Mipahiyom og gamay si Andrew.
Gihunahuna niya ang tanang nindot nga butang nga gihimo ni Nana para niya—pag-andam og pamahaw sa dili pa moeskwela, pagtabang sa iyang homework, pagpakigdula kaniya uban ni Amy. Si Nana sama kaayo sa usa ka inahan.
Dayon naghunahuna si Andrew bahin ni Papa. Si Papa magbasa og mga istorya kang Andrew matag gabii. Motabang usab siya sa homework. Gitudloan usab niya si Andrew unsaon sa pagbisikleta. Si Papa sama kaayo sa usa ka amahan.
Nagkadako ang pahiyom ni Andrew. Nagpasalamat kaayo siya ni Nana ug ni Papa. Gibati gihapon niya ang kakulba sa pagdala og mga apohan sa eskwelahan. Apan OK ra kini. “Posibling wala koy matarung nga mga ginikanan,” naghunahuna siya, “apan duna koy matarung nga mga apohan, ug butang kana nga espesyal.”
Dihang miabut ang Pagdala-og-Ginikanan-sa-School Day, naglingkod si Andrew tapad ni Papa sa luyo sa klase nga naminaw sa ubang mga ginikanan sa mga bata. Ang mama ni Tony nagdala sa iyang uniform sa bombero. Gipasulay niya ang tanan sa iyang helmet. Ang papa ni Jessica nagdala og bao gikan sa zoo.
“Imo nang oras, Andrew,” miingon si Ms. Kimball.
Miadto sa atubangan sa klase si Andrew uban ni Papa. Miginhawa siya og lawom ug miingon, “Ang akong Papa nag-drive og dakong truck ug maghatud og mga pagkaon. Nakahimamat siya og daghan kaayong tawo, ug naningkamot gayud siya sa pagtrabaho.”
Mihangad si Andrew ug nakita sa Papa nga nagpahiyum. Dayon gisulti ni Papa ang mahitungod sa pag-drive sa iyang trak. Gihatagan usab niya ang tanan og pagkaon gikan sa iyang trabaho! Ang mga bata sa klase ni Andrew nangutana ni Papa og daghan mahitungod sa iyang trabaho.
Nalipay si Andrew nga naa si Papa nga iyang kauban. Siya ug si Papa ug si Nana ug si Amy usa ka pamilya—ug sila mga matarung.