Kon Lisud ang Pagserbisyo
Ang tagsulat nagpuyo sa Santiago, Philippines.
Unsaon man nako sa pag-atiman ang usa ka tawo nga lisud og kinaiya?
Ang usa ka mahagiton kaayong mga butang nga akong nabuntog mao ang akong kinaiya nga “bahala ka”. Kon dili ko ganahan sa akong gibuhat, dili ko maayong motagad ug walay pailub sa mga tawo.
Kining tanan nausab atol sa usa ka bakasyon sa eskwela dihang gihangyo ko nga ako ang moatiman sa akong 76 anyos nga apohan. Si “Dadi,” nga maoy among tawag kaniya, giatake, hinungdan nga na-paralyze ang katunga sa iyang lawas. Dihang mihangyo ang akong pamilya nga ako ang moatiman kaniya sulod sa duha ka bulan, dili nako mahunahuna kon unsaon!
Kinahanglan kong momata og sayo aron mag-andam sa iyang pamahaw, para sa iyang kaligo, ug sa iyang medisina. Gitabangan nako siyang maglakaw-lakaw alang sa iyang inadlaw nga pag-ehersisyo. Kay maglisud man siya sa paglihok, naa ko sa iyang kilid sa tanang panahon, lakip sa iyang pagkaligo ug sa pag-adto sa kasilyas. Isip 18-anyos nga babaye, pinakalisud kini nga bahin.
Gawas niining tanan, lisud siyang ikauban. Dili siya miyembro sa Simbahan ug lahi siya og mga baruganan kay kanako. Tawo siya nga puno sa pagmahay—kanunayng mosinghag, dili gayud mopahiyum, ug kanunayng mag-ingon nga, “himatyon na ko!” Tungod niini nga kinaiya, maglisud kami sa pagkasinabut.
Sa una, gibuhat nako ang tanan aron makalikay sa akong mga buluhaton, apan wala kadto magsilbi. Mao nga giusab nako ang akong kinaiya ug gihatag ang pinakamaayo nakong paningkamot.
Paglabay sa usa ka semana niini nga kinaiya, ang pagserbisyo kang Dadi nahimo nga akong kalipay. Mitaas ang akong pailub, ug akong nasabtan ang iyang kasakit. Samtang giserbisyuhan nako siya, akong gihunong ang paghunahuna nga ang pagpakig-uban kaniya usa ka palas-anon kondili usa ka oportunidad sa pagmugna og maayong mga panahon uban kaniya.
Nausab pud si Dadi. Kining kusmuran nga tigulang nahimong mapahiyumon, malumo nga lolo. Gani naganahan na siyang maminaw sa mga kanta sa Especially for Youth!
Usa ka gabii nakadungog ko niya nga naglangas, mao nga gitan-aw nako ang iyang kwarto sa pagsusi kon unsay iyang gibuhat. Nag-ampo siya sa unang higayon. Nadasig ko sa matag adlaw tungod niini nga kausaban.
Karon mibalik na ko sa kolehiyo, apan moadto gihapon ko kaduha sa usa ka bulan sa pagbisita ni Dadi uban sa akong pamilya. Mangaon mi dungan niya ug manganta para niya. Misamot na kalisud ang iyang panglawas, mao nga karon ang pinakagamhanang tabang nga akong mahimo mao ang pag-ampo alang kaniya.
Nagpasalamat ko sa oportunidad nga makabantay ni Dadi tungod kay nakatabang kini nga akong makita kon unsay pwede nakong ikahatag. Ang gugma gamhanan kaayo nga butang—mipahumok kini sa akong kasingkasing ug sa kasingkasing ni Dadi. Nahibaloan nako ang kahulugan sa sakripisyo ug kalooy. Sa pagkatinuod, ang gugmang putli mopasanag sa matag kasingkasing!