Zo bereid ik me voor op een tempel in India

Yeshwanth Kosireddy

Ik heb altijd al naar de tempel willen gaan. Nu de profeet heeft aangekondigd dat er in India een tempel komt, verheug ik me erop om hier de verordeningen te kunnen ontvangen.

Ik ben opgegroeid in India. Mijn familie en ik waren hindoes. Ik ben altijd omringd geweest door mensen die geloofden dat je veel goden moest aanbidden. Toen ik nog veel jonger was, had ik ook vrienden die christen waren. Zij vertelden me dat er maar één God was, en dat Hij de wereld en alle mensen had geschapen. Ik begon me af te vragen waarom ik zoveel goden aanbad, terwijl anderen maar in één god geloofden.

Toen ik op de middelbare school zat, ontwikkelde ik een aantal slechte gewoonten. Ik dronk veel, ik was onbeleefd, en mijn gedrag bezorgde mijn familie veel verdriet. Daarom ging ik het huis uit. Ik begon een nieuw leven in Haiderabad, een stad waar veel werk te vinden was.

Ik werd steeds depressiever en eenzamer door mijn levensstijl. Maar op een dag ontmoette ik twee mannen. Ze legden uit dat ze zendelingen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen waren, en ze vertelden mij over het evangelie van Jezus Christus. Opnieuw hoorde ik over een geloof met maar één God, die een plan van geluk had voor al zijn kinderen. Hun boodschap vervulde me onmiddellijk met geluk en hoop. Ik wilde graag meer weten.

Inmiddels ben ik zeven jaar lid van de kerk. Ik ben veranderd, ik heb wonderen zien gebeuren in mijn leven, en ik heb heel veel geleerd over het evangelie. Het is geweldig hoeveel vreugde het mij brengt. Maar er is één belangrijk deel van het evangelie dat ik nog niet heb kunnen ervaren: de tempel.

Vanaf het moment dat ik voor het eerst over de tempel hoorde, wilde ik erheen. Ik wilde de Geest voelen, voor eeuwig aan mijn familie verzegeld worden en verbonden met de Heer sluiten. Helaas zijn er geen tempels in India, en ik heb nog niet de kans gehad om er een te bezoeken. Net als veel andere heiligen der laatste dagen heb ik eindeloos gebeden. We hebben gevast en met geduld en vertrouwen gewacht op de dag dat er in India een tempel zou worden gebouwd.

Tijdens de algemene aprilconferentie in 2018 verhoorde God onze gebeden. President Russell M. Nelson kondigde aan dat er een tempel in Bengaluru (India) zou worden gebouwd. Die dag zal ik nooit vergeten. Toen ik de woorden van de profeet hoorde, vulde de Geest mijn hart met vreugde en mijn ogen met tranen. Ik bedankte mijn hemelse Vader onmiddellijk omdat Hij onze gebeden had verhoord. Het is een opwindend vooruitzicht om de tempel over een paar jaar eindelijk te kunnen zien en betreden.

Ik ben blij en trots dat ik lid ben van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Ik weet dat de Heer het ware evangelie op aarde heeft hersteld door de profeet Joseph Smith. Ik weet dat we in de tempel dichter bij God kunnen komen, aan onze families verzegeld kunnen worden en meer te weten kunnen komen over onze bestemming. Terwijl ik wacht op de tempel in India, doe ik hard mijn best om mij erop voor te bereiden.

Ik bid, en leer zo veel als ik kan over de tempel, de verbonden die ik zal sluiten en de verordeningen die ik daar zal ontvangen.
Ik vraag andere leden die al door de tempel zijn gegaan om advies over de manier waarop ik me geestelijk kan voorbereiden.
Bovendien leer ik familiehistorisch onderzoek te doen, zodat ik de namen van mijn voorouders naar de tempel kan meenemen.
Ik volg de tempellessen.

Ik wil klaar zijn voor de dag dat ik eindelijk de tempel kan betreden en hem een belangrijke plek in mijn leven geven. Mijn streven is om het altijd waardig te zijn om naar binnen te gaan, zodat ik de beloofde zegeningen en leiding kan ontvangen, en zodat mijn gebeden verhoord worden. Daar wacht ik al heel lang op. Ik kan niet wachten op die dag.