‘Wie heeft mijn zoon aangereden?’
Ik zag mezelf al schreeuwen tegen degene die mijn zoon had aangereden, maar toen kwam ik oog in oog met de bestuurder.
Illustratie, Ellerie Arnold
Ik had net mijn dochter afgezet bij een vriendinnetje toen mijn man Jonathan belde. Hij vertelde dat onze 11-jarige zoon Aiden door een auto was aangereden toen hij en Jonathan de straat overstaken.
De bestuurder was linksaf geslagen, voor Jonathan langs, en had Aiden op zijn fiets niet gezien. De bestuurder raakte de voorkant van Aidens fiets. Die vloog met fiets en al door de lucht en raakte de zijkant van de auto met zijn hoofd toen hij weer naar beneden kwam. Daarna viel hij op de weg met zijn fiets bovenop hem. Gelukkig droeg hij een helm. De bestuurder en een paar andere mensen stopten om te helpen, terwijl Jonathan een ambulance belde.
Mijn verstand en emoties werden helemaal wild. Ik reed snel naar het kruispunt waar het ongeluk was gebeurd, in de hoop dat de ambulance nog niet weg zou zijn en ik bij Aiden kon blijven.
In mijn gedachten was ik woedend op de bestuurder. Wat bezielde die bestuurder? dacht ik. Was hij dronken? Zat hij te bellen? Ik was heel boos en enorm bezorgd. Ik wist niet hoe erg Aiden eraan toe was.
Toen ik aankwam, was de ambulance alweer weg. Er stonden alleen nog een paar politieauto’s en een andere auto. Er stond een overstuur kijkende vrouw naast de auto.
Ik ging naar haar toe en vroeg: ‘Hebt u gezien wie mijn zoon heeft aangereden?’
Ze zei zachtjes: ‘Ik was het.’
Ik had mezelf al zien schreeuwen tegen de roekeloze persoon die mijn zoon had aangereden, maar toen ik oog in oog met de bestuurder kwam, verdween die negativiteit. Ik merkte dat ik moest huilen en omhelsde de vrouw. Zij verontschuldigde zich, en ik zei dat alles goed zou komen. Later hoorde ik dat Aiden precies hetzelfde tegen haar had gezegd voordat de politie kwam. Aiden hield er uiteindelijk alleen wat schaafwonden en blauwe plekken aan over.
Ik ben dankbaar dat onze liefhebbende hemelse Vader mij op dat cruciale moment zegende met de kracht om te vergeven in plaats van te haten, ook al vroeg ik er niet om. Ik weet dat Hij ons kent en ons altijd wil helpen.