ឆ្នាំ ២០២១
ផ្ដល់​ពរជ័យ​ដល់​បុព្វការីជន​របស់​ខ្ញុំ
ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២១


សំឡេង​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ

ផ្ដល់​ពរជ័យ​ដល់​បុព្វការីជន​របស់​ខ្ញុំ

នៅពេល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ពរ​របស់​លោក​អយ្យកោ​របស់​ខ្ញុំ ដួងចិត្ត​ខ្ញុំ​បាន​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដល់​បុព្វការីជន​របស់​ខ្ញុំ ។

Abigahel Kinic holdidng up chart with family history information

រូបថត​ដោយ រីឆាត អិម រ៉មនី

ខ្ញុំ​បាន​កើត​នៅ​ប្រទេស​កាមេរូន ដែល​ជា​ដែនដី​នៃ​បុព្វការីជន​របស់​ខ្ញុំ ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​អន្ដោប្រវេសន៍​ទៅ​ប្រទេស​បារាំង ជា​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​រស់នៅ សិក្សា និង​ធ្វើការ​ជា​គិលានុបដ្ឋាយិកា​នៅក្នុង​មន្ទីរពេទ្យ​ជាច្រើន​នៅ​ទីក្រុង​ប៉ារីស ។ ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​រស់នៅ​ទីក្រុង​ម៉ុងត្រេអាល់ ជា​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​នៅតែ​ធ្វើការ​ជា​គិលានុបដ្ឋាយិកា​ដដែល ។

ខ្ញុំ​បាន​ស្វែងរក​សាសនាចក្រ​ដ៏​ពិត​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​រាប់​ឆ្នាំ​មកហើយ ។ នៅពេល​ខ្ញុំ​បាន​ជួប​នឹង​អ្នកផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​នៅ​ទីក្រុង​ប៉ារីស នោះ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​ដល់​ខ្ញុំ​ថា ទីបំផុត​ខ្ញុំ​បាន​រកឃើញ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​ស្វែងរក​ហើយ—គឺ​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ ។ ខ្ញុំ​បាន​ពោរពេញ​ដោយ​អំណរ​យ៉ាង​ខ្លាំង រហូត​ដល់​ខ្ញុំ​គិត​ថា ខ្ញុំ​បាន​ទៅដល់​ស្ថានសួគ៌​រួចហើយ ! ខ្ញុំ​បាន​ប្ដេជ្ញាចិត្ត​ថា​នឹង​រស់នៅ​តាម​ដំណឹងល្អ​ឲ្យ​បាន​ពេញលេញ​ទាំងស្រុង ។

ខ្ញុំ​ត្រូវបាន​បង្រៀន​ឲ្យ​ស្រាវជ្រាវ​រក​បុព្វការីជន​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​ធ្វើ​ពិធីបរិសុទ្ធ​ជំនួស​ឲ្យ​ពួកគាត់​នៅក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ។ នៅពេល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ពរ​របស់​លោក​អយ្យកោ​របស់​ខ្ញុំ មាន​គេ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ខ្ញុំ​នឹង​ក្លាយជា​អ្នកសង្គ្រោះ​ម្នាក់​នៅលើ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន ហើយ​នាំយក​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​ទៅដល់​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ ។ ដួងចិត្ត​ខ្ញុំ​បាន​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​ពួកគាត់ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ធ្វើឲ្យ​ពួកគាត់​អន់ចុះ​បាន​ឡើយ ។ តាំងពី​នោះ​មក ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើការ​ដោយ​មិន​ខ្លាច​នឿយហត់​លើ​ពង្សប្រវត្តិ និង​ពង្សាវលី ។

ខ្ញុំ​តែងតែ​ដឹង​រហូត​មក​ថា ខ្ញុំ​បាន​កើត​ក្នុង​វង្ស​ត្រកូល​ក្សត្រ​មួយ​នៃ​ប្រទេស​កាមេរូន គឺ​វង្ស​ត្រកូល​បាមូន ។ ប្រពៃណី និង​កេរ្ដិ៍​តំណែល​តំណាល​តៗ​គ្នា​ថា វង្ស​ត្រកូល​នេះ​បាន​មកពី​ស្រុក​អាសស៊ើរ ហើយ​បាន​លាយឡំ​ជាតិសាសន៍​ជាមួយ​នឹង​មនុស្ស​ដទៃ​ទៀត​អំឡុងពេល​អន្ដោប្រវេសន៍​របស់​ពួកគេ ។ ពួកគេ​បាន​រក្សា​ពង្សាវលី និង​កត់ត្រា​ទុក​ប្រវត្តិសាស្ដ្រ​របស់​ពួកគេ​ចាប់តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៣០០ នៃ​គ.ស. មក ។ ឯកសារ​ទាំងឡាយ​គឺ​នៅក្នុង​បណ្ណាល័យ​នៃ​ព្រះបរមរាជវាំង ។ ក្នុង​ចំណោម​ប្រវត្តិសាស្ដ្រ​ផ្សេងទៀត​ជាច្រើន ឯកសារ​នោះ​តំណាល​អំពី​ដំណើររឿង​របស់​ជីតា​ទួត​ខាង​ម្ដាយ​ខ្ញុំ​ដែល​មាន​នាម​ថា ហ្វន-ហ្គូហ៊ូអូ ដែល​បាន​សោយរាជ្យ​ពី​ឆ្នាំ ១៨១៨ ដល់​ឆ្នាំ ១៨៦៣ ។

ខ្ញុំ​បាន​ត្រឡប់​ទៅកាន់​មាតុភូមិ​កំណើត​របស់​ខ្ញុំ​វិញ ហើយ​ដោយសារ​ខ្ញុំ​ជា​សមាជិក​ម្នាក់​នៃ​គ្រួសារ​បាមូន នោះ​ខ្ញុំ​មាន​សិទ្ធិ​ចូល​មើល​ឯកសារ​ទាំងនេះ​បាន ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ចូលគាល់​ព្រះមហាក្សត្រ បាន​ជួប​ជាមួយ​នឹង​មន្ដ្រី​រាជការ​ក្នុង​ជួរ​រដ្ឋាភិបាល​ផ្សេងៗ ហើយ​បាន​ថ្លែង​ទៅកាន់​អាជ្ញាធរ​ទាំងឡាយ​អំពី​សាសនាចក្រ និង​ចំណាប់​អារម្មណ៍​របស់​សាសនាចក្រ​លើ​កិច្ចការ​ពង្សប្រវត្តិ​នេះ ។ ដោយសារ​ដំណឹងល្អ​ដែល​បាន​ស្ដារ​ឡើងវិញ​នេះ ខ្ញុំ​មាន​អំណរគុណ​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ​ចំណែក​របស់​ខ្ញុំ​ដើម្បី​ផ្ដល់​ពរជ័យ​ដល់​មាតុភូមិ​របស់​ខ្ញុំ និង​បុព្វការីជន​របស់​ខ្ញុំ ។