Wat ik van één pompoenzaadje over Gods liefde leerde

Larry Laycock

Ik kwam erachter dat Gods liefde exponentieel groeit als we haar cultiveren door vriendelijkheid, hoffelijkheid, mededogen en inclusie.

Mijn ouderlijk huis stond midden tussen de alfalfavelden. Toen ik 9 jaar was, maakte ik een klein stukje grond aan de rand van een veld vrij om een moestuintje aan te leggen. In het vroege voorjaar plantte ik één pompoenzaadje waar ik elke dag voor zorgde, in de hoop dat het zou ontkiemen. Binnen enkele dagen zag ik tot mijn vreugde, kleine groene blaadjes uit de grond opkomen. In de dagen en weken die volgden, verbaasde ik me over de snelle groei van mijn ene kleine pompoenzaadje. De goddelijke combinatie van zaad, aarde, zonlicht en water zorgde ervoor dat mijn kleine zaadje op wonderbaarlijke wijze veranderde in een kruipplant met ranken die zich in alle richtingen uitstrekten.

Eerst kwamen er oranje en gele bloemen aan, die korte tijd later plaatsmaakten voor groene bolletjes. En in de loop van de zomer groeiden die bolletjes uit tot grote, oranje pompoenen. Toen het tijd was om te oogsten, sneed ik mijn pompoenen open. Mijn mond viel open van verbazing! In elke pompoen zaten wel honderden zaadjes.

Je denkt misschien: Dat is leuk, maar wat heeft zo’n pompoenzaadje met mij als jongvolwassene te maken? Nou, toen ik zag dat mijn oogst een schijnbaar oneindig aantal zaadjes had voortgebracht, begreep ik plotseling hoe iets eindigs (één zaadje) kan worden omgezet in iets oneindigs en eeuwigs. Ik zag dat ‘geen ding bij God onmogelijk [zal] zijn’ (Lukas 1:37). Ik ervoer de waarheid van deze woorden uit de Schriften dat ‘door kleine en eenvoudige dingen grote dingen worden teweeggebracht’ (Alma 37:6).

God had mijn kleine pompoenzaadje zo geschapen dat het ontelbare, zelfs oneindig veel generaties zaadjes produceerde in een eindeloze cyclus van groei en ontwikkeling. En hetzelfde geldt voor veel andere dingen in ons leven, waaronder het vermogen om zijn goddelijke liefde te voelen en die met anderen te delen.

Gods liefde cultiveren

Na verloop van tijd ben ik gaan begrijpen dat onze liefdevolle hemelse Vader in ieder van ons het zaad van zijn eeuwige liefde heeft geplant. God houdt genoeg van ons om zijn liefde in onze ziel te planten met de bedoeling dat we die cultiveren en opkweken door dienstbaarheid, geloof, bekering en verbondsgetrouwheid.

Hoe zit het dan met die momenten dat we ons ver van Gods liefde verwijderd voelen? Soms voelen we ons ver van Hem verwijderd omdat we fouten hebben gemaakt of hebben gezondigd, en niet de kracht of de moed hebben gevonden om de eerste stappen naar bekering te zetten. Soms hebben we het zo druk en raken we zo afgeleid door allerlei dingen dat we vergeten of uitstellen elke dag de kleine dingen te doen waardoor we ons dichter bij onze hemelse Vader en zijn liefde voelen. We kunnen ook het gevoel hebben dat we net iets te veel onverhoorde gebeden hebben gehad, dat er net iets te veel mensen ons hebben gekwetst, of dat God ons net iets te weinig heeft geholpen.

Het is misschien zo lang geleden dat we Gods liefde voor het laatst hebben gevoeld, dat we ons niet eens kunnen voorstellen hoe we die liefde met anderen kunnen delen.

Maar hoe we er ook aan toe zijn, en welk lijden of onrecht we ook hebben doorstaan, de liefde van onze hemelse Vader kan door alle moeilijkheden heen in ons leven gedijen. Die liefde kan alle verdriet, woede en frustratie overwinnen. Als we Gods liefde cultiveren door vriendelijkheid, hoffelijkheid, mededogen en inclusie, zal ze exponentieel groeien. Ons vermogen om anderen lief te hebben en te dienen zal oneindig, eeuwig en mooier worden dan we ooit voor mogelijk hielden.

Als we het zaadje van Gods liefde in ons cultiveren, kunnen we de reine liefde van Christus oogsten, namelijk naastenliefde (zie Moroni 7:47). Mensen die het zaadje van Gods liefde cultiveren, oogsten ook vriendschap, samenhorigheid en toegenomen geloof in overvloed – drie dingen die alle jongvolwassenen goed kunnen gebruiken! Door zorgvuldig het zaadje van Gods liefde te cultiveren, kunnen we een onbegrensde oogst van eeuwige liefde ervaren in onze familierelaties, ons kerkwerk en ons persoonlijk leven.

Gods liefde met anderen delen

In de Schriften lezen we: ‘God is liefde’ (1 Johannes 4:8). President M. Russell Ballard, waarnemend president van het Quorum der Twaalf Apostelen, merkte op dat ‘de belangrijkste eigenschap van onze hemelse Vader en zijn geliefde Zoon waarnaar wij moeten verlangen de gave van naastenliefde is, “de reine liefde van Christus” (Moroni 7:47).’¹

Deze reine liefde van Christus stelt ons in staat om anderen lief te hebben en te dienen zoals de Heiland dat deed. Als we Christus’ voorbeeld van dienstbaarheid volgen, ontdekken we de liefde van God in ons en leren we hoe we die liefde met anderen kunnen delen.

De mensen die mij goed kennen, weten dat ik nog steeds vaak een pompoenzaadje bij mij heb om me te herinneren aan de belangrijke levensles die ik heb geleerd: onze hemelse Vader kan iets kleins als een zaadje van liefde omzetten in krachtige, eeuwige liefde en dienstbaarheid voor God, onze buren en onszelf.