Waar dromen uitkomen

Shyam Kumar Lohat, New Delhi (India)

Mijn vader dreigde me het huis uit te schoppen als ik lid werd van de kerk, maar na mijn doop zag ik alleen maar grote zegeningen in mijn leven.

Om de een of andere reden besloot een leuk meisje in mijn middelbareschoolklas me een exemplaar van het Boek van Mormon in het Engels te geven. Ik wist niet wat het was. Mijn vader had me een boek met korte Bijbelverhalen in het Hindi gegeven toen ik jong was. Dus toen ik een paar pagina‘s in het Boek van Mormon probeerde te lezen en de naam Jezus Christus zag, dacht ik: Dit lijkt op de Bijbel.

Ik hield het boek, maar ik deed er niets mee. Ik sprak geen Engels, hoewel ik op de middelbare school Engelse les kreeg. Rond diezelfde tijd begon ik me op mijn examens voor te bereiden, samen met mijn vriendin die me het Boek van Mormon had gegeven. Ik was goed in al mijn vakken, op één na.

‘Ik maak me echt zorgen over mijn examen Engels’, zei ik tegen mijn vriendin. ‘Ik ben bang dat ik niet ga slagen.’

Ze antwoordde: ‘Ik heb een paar vrienden die je kunnen helpen om Engels te leren.’

Die vrienden waren zendelingen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Al snel kwamen ze mij thuis lessen Engelse grammatica geven. Na een paar weken begonnen ze me in het evangelie te onderwijzen.

Terwijl ik de kerk onderzocht, leerden de zendelingen me over de vruchten van de Geest (zie Galaten 5:22–23) en legden ze uit hoe de Geest tot ons spreekt. Ze zeiden ook dat ik mijn hemelse Vader moest vragen of hun boodschap waar was. Terwijl ik bad, verwachtte ik geen antwoord zoals dat van Joseph Smith, maar ik wilde een duidelijk antwoord zodat ik wist dat ik de juiste keuze maakte.

Dat antwoord kwam laat op een avond op een manier die ik niet kan ontkennen. Het was een antwoord vol licht en gemoedsrust. Ik voelde me opgebouwd en herboren. Ik had het gevoel dat ik de vriendelijkste persoon ter wereld wilde zijn. God wist hoe Hij mij moest antwoorden, en ik wist wat ik daarna moest doen. Ik was zelfs bang wat er met me zou gebeuren als ik me niet zou laten dopen.

Toen ik mijn ouders het nieuws vertelde, was mijn vader ertegen – niet omdat hij geen aardige man is, maar vanwege de culturele druk. Hij maakte zich zorgen dat onze gemeenschap mijn doop niet zou accepteren.

‘Als je je laat dopen, hoef je hier thuis niet meer binnen te komen’, zei hij.

In tranen zei ik tegen mijn moeder: ‘Ik wil mij echt laten dopen, maar papa zegt dat hij mij het huis uit zal gooien.’

Ze antwoordde: ‘Ga je gang. We zullen zien wat er gebeurt.’

Ik liet me dopen. Daarna heb ik nooit meer achterom gekeken. Ik zag alleen maar grote zegeningen in mijn leven.

Mijn vader schopte me er niet uit, maar gedurende een jaar of twee was de situatie thuis gespannen. Toen ons gezin met moeilijkheden te kampen kreeg, dachten sommige van onze familieleden dat dit mijn schuld was, en dat ik de goden had verraden door ervoor te kiezen het evangelie te accepteren. Maar toen mijn ouders positieve veranderingen in mij zagen, veranderden de dingen thuis. Twee jaar nadat ik bij de kerk was gekomen, doopte ik mijn twee jongere zussen. Later werd mijn andere zus gedoopt.

Een vervulde belofte

Toen de zendelingen mij in het evangelie onderwezen, beloofde mijn vriendin mij dat ik de Engelse taal zou beheersen als ik het Boek van Mormon helemaal las. Ik geloofde haar, en dus begon ik te lezen, hoewel ik in het begin niet veel begreep. Ik las en bestudeerde het Boek van Mormon elke dag. Ik bewaarde het zelfs onder mijn kussen, zodat ik er ’s nachts in kon lezen als ik niet kon slapen.

Binnen een jaar sprak ik goed genoeg Engels om in een Engelstalig callcenter te werken. Nadat ik geld had gespaard, werd ik naar het zendingsgebied Bangalore (India) geroepen.

Tijdens mijn zending maakte ik me zorgen omdat ik niet samen met mijn familie naar de kerk kon gaan. Op een dag las ik dit vers: ‘Zie, u hebt veel leed gehad wegens uw gezin; niettemin zal Ik u en uw gezin zegenen, ja, […] en de dag komt dat zij zullen geloven en de waarheid verstaan en één met u zullen zijn in mijn kerk’ (Leer en Verbonden 31:2).

Ik voelde de Geest zo sterk dat ik wist dat dit vers tot mij sprak. Het duurde 14 jaar voor die belofte in mijn familie uitkwam. Maar drie jaar geleden doopte ik mijn beide ouders. Nu zijn we allemaal lid van de kerk, behalve één van mijn broers.

Ik zeg vaak: ‘De kerk is een plek waar dromen uitkomen.’ Dankzij de kerk heb ik nu de dingen waar ik het meest naar verlangde. Ik heb Engels leren spreken. Ik heb een zending vol wonderen vervuld. Na mijn zending ontmoette ik Radhika. We zijn inmiddels getrouwd, en we zijn aan elkaar verzegeld in de Berntempel (Zwitserland). We hebben een zoontje van 4 jaar. Mijn familie gaat ook naar de kerk. Al mijn mooie dromen zijn uitgekomen.