Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Toen ik geen vreugde meer in het leven vond, wendde ik me tot het evangelie
Ik had het gevoel dat er iets ontbrak in mijn hart – totdat ik de ware, eeuwige vreugde ontdekte die uit het evangelie van Jezus Christus voortvloeit.
Het was weer een troosteloze, levenloze en saaie dag. De laatste tijd was mijn leven tot een sleur geworden, en hoewel ik probeerde gelukkig te zijn, verveelde ik me en was ik rusteloos. We zaten midden in de COVID-19-pandemie en mijn land was in lockdown, dus we werden allemaal aangemoedigd om tot nader order thuis te blijven.
Elke dag als ik in de spiegel keek, zag ik daar een leegte. Misschien was dat omdat ik niet met mijn vrienden om kon gaan of omdat ik op dat moment niet in staat was om te werken of mijn gezin te onderhouden. Ik was net afgestudeerd aan de universiteit en wilde lerares worden, maar ik moest daarvoor eerst een examen afleggen dat was uitgesteld vanwege de pandemie.
Ik was ongelukkig, het was alsof er iets ontbrak in mijn hart, maar ik kon er maar niet achter komen wat het was of hoe ik het kon vinden.
Kennismaking met de zendelingen
Op een avond bladerde mijn nicht door een boek. Het had een donkerblauwe kaft met de titel ‘Ang Aklat ni Mormon’. Ze was onlangs met haar vriendin naar een zogenaamde ‘gezinsavond’ gegaan en had sindsdien een paar avonden per week aan de telefoon met zendelingen gesproken. Op deze bewuste avond was ze aan het bellen terwijl ze door het boek bladerde, toen ze me plotseling vroeg of ik haar kon helpen een vraag van een van de zendelingen te beantwoorden.
Serieus? dacht ik. ‘Ze vragen het aan jou. Waarom moet ik dan helpen?’
Maar ik gaf toe en vroeg haar wat de vraag was. En ze zei: ‘Ano daw layunin mo sa buhay?’ (‘Wat denk je dat je doel in het leven is?’)
Mijn hart begon veel sneller te kloppen toen ik de vraag hoorde.
Dit is het! Dit is waar ik naar op zoek was. Dit is wat er in mijn hart ontbreekt, dacht ik.
Ik staarde glimlachend naar mijn nicht en pakte haar telefoon om de vraag van de zendeling te beantwoorden. Ik vertelde hem dat ik geloofde dat het doel van het leven is om gelukkig te zijn, om te genieten van het leven, en om anderen te dienen en vriendelijk te zijn voor hen. En hij was het ermee eens!
Zijn collega en hij vroegen ook of ze mijn nicht en mij meer over het evangelie mochten vertellen, en we zeiden ja. Mijn familie had zendelingenlessen gevolgd toen ik nog jong was. Mijn moeder is lid, maar was het grootste deel van mijn leven minderactief geweest. Na het telefoongesprek wilde ik meer weten.
Telkens als de zendelingen iets vertelden over het evangelie, voelde ik vreugde in mijn hart, vooral toen ik over het plan van verlossing en de beloften van onze hemelse Vader en de Heiland leerde. Uiteindelijk gingen we naar de kerk, en de leden verwelkomden ons hartelijk en met open armen.
Ik voelde in mijn hart dat ik het juiste pad koos. En na een paar maanden liet ik me dopen door een goede vriend die me had geholpen om het evangelie beter te leren kennen.
De bron van waar geluk
Het was moeilijk om allerlei dingen te veranderen na mijn toetreding tot de kerk. Ik heb het niet altijd makkelijk, en ik ben niet de hele tijd gelukkig. Maar omdat ik nieuwe gelegenheden heb gehad om mensen te helpen en mijn getuigenis te verdiepen, weet ik nu met zekerheid dat het evangelie inderdaad eeuwige vreugde brengt.
Ik voel vreugde in mijn hart wanneer ik de Schriften lees, goddelijke inspiratie van onze profeten en apostelen krijg, en getuige ben van de getuigenissen van de leden om mij heen. Ik heb mijn antwoord gevonden op de vraag die de zendelingen via de telefoon stelden: het doel van het leven is om een beter mens te zijn voor God, voor mezelf en voor mijn familie, terwijl ik ernaar streef om naar Hem terug te keren. En deze kennis heeft me precies het geluk gebracht waar ik naar op zoek was. Mensen blijven dienen en met mijn familie naar de kerk gaan, is nu mijn hoogste prioriteit, omdat ik wil dat ze echte vreugde ervaren.
President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Als ons leven gericht is op Gods heilsplan […], en Jezus Christus en zijn evangelie, kunnen we vreugde voelen ongeacht wat er in ons leven gebeurt – of niet gebeurt.’1
Ook ik getuig dat echt geluk alleen te vinden is door Jezus Christus te volgen. Elke gelegenheid die ik in het evangelie van Jezus Christus heb gehad, heeft mijn ziel met vreugde vervuld, vooral omdat ik heb toegestaan dat deze ervaringen me dichter bij Hem hebben gebracht.
Vóór de COVID-19-pandemie was ik gelukkig met mijn leven. Maar de ware vreugde die het evangelie brengt, is anders dan geluk. Zelfs tijdens de pandemie vond ik vreugde en zingeving in het evangelie, waardoor ik met geloof en hoop voorwaarts kan blijven gaan.
Ik heb eindelijk gevonden wat mij ontbrak. Ik had de vreugde nodig die ik als volgeling van Jezus Christus in mijn hart en mijn leven ervaar, en dat hebben we allemaal nodig.