«Երեց Պատրիկ Քիրոն. Պատրաստված և կանչված Տիրոջ կողմից», Լիահոնա, մայիս 2024։
Նոր կոչումներ
Երեց Պատրիկ Քիրոն. Պատրաստված և կանչված Տիրոջ կողմից
Տերը պատրաստել է երեց Քիրոնին յուրահատուկ ձևերով և օժտել նրան մի շարք հոգևոր պարգևներով, որոնք թույլ կտան նրան օրհնել ուրիշներին իր սուրբ կոչման մեջ՝ որպես «Քրիստոսի անվան հատուկ վկա ամբողջ աշխարհում»:
Գերագույն Իշխանություն Յոթանասունական կանչվելուց մի քանի տարի անց, մի շաբաթ օր, երեց Պատրիկ Քիրոնը և նրա կինը՝ Ջենիֆերը, մտնում էին սուպերմարկետ այն պահին, երբ երեց Վ. Ռոլֆ Քըրը և նրա կինը՝ Ջենիլը, հեռանում էին: Նրանք կարճ զրույց ունեցան, իսկ հետո Քըրերը շարժվեցին դեպի իրենց մեքենան։
Գրեթե անմիջապես մի մարդ մոտեցավ երեց Քիրոնին և հուզված հարցրեց նրան. «Դուք այժմ խոսում էիք Բարձրագույն Իշխանության ներկայացուցչի հե՞տ»: Երեց Քիրոնը պատասխանեց. «Այո: Դա Յոթանասունից երեց Վ. Ռոլֆ Քըրն է»: Տղամարդը գլխով արեց, ուղիղ նայեց երեց Քիրոնին՝ առանց նրան ճանաչելու, և ասաց. «Դուք միշտ կարողանո՞ւմ եք ճանաչել Բարձրագույն Իշխանության ներկայացուցիչներին, այնպես չէ՞»: Հետո տղամարդը շտապ հեռացավ։
«Ես սիրում եմ այդ պատմությունը, քանի որ ներկայացնում է այն, ինչ ես զգում եմ»,- ժպտալով ասում է երեց Քիրոնը: «Ես կարող էի նույն փորձառությունն ունենալ այսօր, և այդ մարդը, հավանաբար, մարդկանց մեծ խմբի մեջ ինձ չէր ճանաչի՝ որպես Բարձրագույն Իշխանություն»:
Երեց Քիրոնի ինքնաքննադատական հումորն ու խոնարհությունը նրան սիրելի են դարձնում նրանց համար, ովքեր ճանաչում են նրան կամ արտոնություն են ունեցել ծառայելու նրա հետ: 2023 թվականի դեկտեմբերի 7-ին, կանչվելով և ձեռնադրվելով Տասներկու Առաքյալների Քվորումի անդամ, երեց Քիրոնը գիտեր, որ իր նոր կոչումը ավելի քիչ էր վերաբերում իրեն, և ավելի շատ՝ Տիրոջ շարունակական աշխատանքին:
«Մենք բոլորս պետք է լինենք Նրա աշխատանքի մի մասը,- ասում է նա,- փորձելով օգնել մարդկանց զգալու Նրա լույսը, Նրա սերն ու հոգատարությունը: Այն, ինչ Նա ցանկանում է, որ մենք անենք՝ որպես Իր Եկեղեցու անդամներ, ուրիշների կյանքը օրհնելն է»:
Տերը օրհնել է երեց Քիրոնին յուրահատուկ ձևերով և օժտել նրան մի շարք հոգևոր պարգևներով, որոնք թույլ կտան նրան օրհնել ուրիշներին իր սուրբ կոչման մեջ՝ որպես «Քրիստոսի անվան հատուկ վկա ամբողջ աշխարհում» (Վարդապետություն և Ուխտեր 107. 23): Դարձի գալով 26 տարեկանում և լինելով Եկեղեցու միակ անդամն իր եղբայրների ու քույրերի մեջ՝ երեց Քիրոնը խորապես կարեկցող մարդ է, որը գիտի, թե ինչպես լսել, կապվել և մխիթարել Աստծո զավակներին: Նա իր բնույթով բարեգործ է և ուրախություն է գտնում ծառայության մեջ: Հուզված քնքուշ փորձառություններից և սիրելի մարդկանց կորստից՝ նա վկայում է, որ Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսը Իր Քավության միջոցով առաջարկում է բուժիչ բալասան և մի օր ամեն ինչ ճիշտ կդարձնի:
Երեց Քիրոնը Հիսուս Քրիստոսի իսկական աշակերտն է և ապավինում է Տիրոջը: Նա մի ղեկավար է, որին հեշտ է հետևել, քանի որ նա նվիրված է Փրկչին հետևելու և մարդկանց դեպի Նա առաջնորդելու գործին:
«Տերը»,- ասում է նախագահ Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդը՝ Տասներկու Առաքյալների Քվորումի գործող նախագահը, «առաջնորդել է Պատրիկին այն պաշտոնին, որը նա այժմ զբաղեցնում է»:
Սիրող, նվիրված ծնողներ
Պատրիկ Քիրոնը ծնվել է 1961 թվականի հուլիսի 18-ին Անգլիայի հյուսիսում գտնվող Կամբրիա նահանգի Կարլայլ քաղաքում՝ Փեդի և Պատրիսիա Քիրոնների ընտանիքում: Նրա ծնողները հանդիպեցին, երբ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ծառայում էին բրիտանական զինված ուժերում: Նրա մայրը ծառայում էր որպես բանակի բուժքույր Հնդկաստանում և Բիրմայում, իսկ հայրը՝ Թագավորական օդային ուժերում (RAF), որոնք տեղակայված էին Ֆրանսիայում, Հյուսիսային Աֆրիկայում, Սիցիլիայում և Իտալիայում
Նա հիշում է իր ծնողներին՝ Փեդիին և Պատրիսիային, իրենց նվիրվածության, ծառայության և զոհաբերության օրինակելի կյանքով ապրելիս:
Թեև նրանք կանոնավորապես եկեղեցի չէին հաճախում, սակայն նվիրված էին ընտանիքին, ծառայությանը և զոհաբերություններ էին կատարում, ինչը երկարատև տպավորություն է թողել Պատրիկի վրա, որը զույգի հինգ երեխաներից կրտսերն է: Նա հիշում է Փեթին որպես սիրող, «արտասովոր մոր», որը նրբորեն առաջնորդում էր՝ հիմնականում օրինակով, և երբեք չէր քննադատում որևէ մեկին: Նա առատաձեռն էր, հաստատուն և զարմանալիորեն հավասարակշռված: Եվ նա հիշում է Փեդիին «իր եռանդի, բարության և անզսպելի ջերմության համար. նրա սերը դեպի … Արաբիայի չոր անապատները [և] Անգլիայի ու Իռլանդիայի փարթամ գլորվող բլուրները, ինչպես նաև նրա բուռն սերը երկնքի, արևի և ծովի հանդեպ: Ես կարող եմ հստակ ճանաչել նրա ազդեցությունը՝ դրսում, բաց օդում և արևի լույսի մեջ լինելու իմ ցանկության վրա»:
Թագավորական օդուժերում (RAF) իր ծառայությունից հետո երեց Քիրոնի հայրը գնաց աշխատելու Սաուդյան Արաբիայում որպես պաշտպանության ոլորտի պայմանագրային ծառայող: Պատրիկը յոթ տարեկան էր այդ ժամանակ և, այնտեղ սովորեց հնազանդության կարևոր ու հիշարժան դաս, որը պատմեց իր առաջին գերագույն համաժողովի ելույթում՝ որպես Բարձրագույն Իշխանություն: Անտեսելով իր ծնողների հրահանգները՝ կոշիկ հագնել անապատում ճամբարային ճամփորդության ժամանակ, նա հետախուզման գնաց բաց սանդալներով և կարիճը խայթեց նրա ոտնաթաթը:
Պատրիկ Քիրոնը երեխա ժամանակ Սաուդյան Արաբիայում:
Երեք տարի անց պատանի Պատրիկը հայտնվեց Անգլիայի գիշերօթիկ դպրոցում՝ միայնակ ու անսահման կարոտով լցված իր ծնողների հանդեպ, որը մեղմվում էր միայն նրանց խրախուսական նամակներով:
«Հարրի Փոթերի համար, անկասկած, համեմատաբար հեշտ էր Հոգվարթսում: Ինձ համար դժվար էր»,- ասում է նա գիշերօթիկ դպրոցի մասին: «Ես տուն էի գալիս միայն Սուրբ ծնունդին, Զատիկին և ամռանը: Ես թղթի վրա փոքրիկ օրացույցներ էի պատրաստում, ամեն օրվա փոխարեն գիծ էի դնում, օրերը հաշվում, մինչև որ կարողանում էի վերադառնալ իմ ընտանիք»։
Մի քանի տարի անց, երբ Պատրիկը սովորում էր Անգլիայի իր երկրորդ գիշերօթիկ դպրոցում, Իռլանդական ծովից հզոր փոթորիկ ներխուժեց: Արդյունքում առաջացած փոթորիկը հեղեղեց շրջակա տարածքի 5000 տուն: Պատրիկին և նրա դասընկերներին կոչ արեցին օգնել զանգվածային մաքրման հարցում:
«Ես դեռ հիշում եմ թաց գորգերի ծանրությունն ու այդ ամենի գարշահոտությունը»,- ասում է նա։ «Բայց ես հիշում եմ, որ դպրոցական ընկերներիս հետ կենտրոնացանք աշխատանքի վրա և ավարտեցինք այն: Հիշում եմ նաև մարդկանց ու նրանց երախտագիտությունը»։
Այդ փորձառությունը, հավանաբար, Պատրիկի առաջին հայացքն էր՝ ուղղված ծառայություն մատուցելու և ստանալու փոխադարձ օրհնություններին: Ավելի ուշ նա հասկացավ, որ իր դեռահասության անապահովության զգացումները լքել էին իրեն, «մինչ ես ներգրավված էի մեր հարևաններին օգնելու այդ մեծ ջանքերում»:
Ավագ դպրոցից հետո Պատրիկը վերադարձավ Սաուդյան Արաբիա, որտեղ սկսեց մենեջմենթի ուսուցում սննդի և խմիչքների բազմազգ կոնգլոմերատում: Այդ փորձառությունը սկիզբ դրեց նրա աշխատանքին մի քանի ոլորտներում՝ ի վերջո ավարտվելով հաղորդակցության խորհրդատվության ոլորտում՝ քույր Քիրոնի հետ Անգլիայում:
«Իմ աշխարհը գլխիվայր շուռ եկավ»
Երբ Պատրիկը 19 տարեկան էր, Սաուդյան Արաբիայում ողբերգական ավտովթարի հետևանքով կորցրեց հորն ու քրոջ ամուսնուն։ «Իմ աշխարհը գլխիվայր շուռ եկավ նրանց կորստով»,- ասում է նա։ Նրա հոր առաջնորդող ձեռքը, սիրալիր քաջալերանքն ու աշխարհի հանդեպ ուրախ հայացքը ընդմիշտ հեռացել էին: Որոշ ժամանակ վշտի և դատարկության մեջ ընկղմված Պատրիկը մոր հետ գնաց տուն՝ Անգլիա, բայց ի վերջո վերադարձավ Սաուդյան Արաբիա՝ աշխատելու:
«Ես ունեի բոլոր տեսակի արժեքավոր հնարավորությունները՝ սովորելու, աճելու և տեսնելու, թե ինչպես են աշխատում բիզնեսները»,- ասում է նա: Նա հատկապես երախտապարտ էր «իր հրաշալի ղեկավարի համար, որը մարզել և ուղղորդել է ինձ ու դարձել սիրելի ընկեր: Նա հորս մի քանի կերպարներից մեկն էր, ում հետ բախտ էր վիճակվել ծանոթանալ հայրիկիս մահից հետո»։
Ավելի ուշ, երբ Պատրիկը աշխատում էր Լոնդոնում, հանդիպեց Եկեղեցու մի քանի անդամների:
«Նրանք մեր հավատքի հիանալի օրինակներ էին», - հիշում է նա: «Նրանցից մեկը Կալիֆորնիայից էր, և ես գնացի ու մնացի այդ ընտանիքի հետ, մինչ աշխատում էի այնտեղ»:
Այդ փորձառությունը Պատրիկին տվեց Եկեղեցին հասկանալու հրաշալի հիմք: Նա հուզված էր այն ուրախությունից, որ այդ ընտանիքը գտնում էր ծառայության ընթացքում, բայց նա շատ հարցեր ուներ Եկեղեցու վարդապետության և համոզմունքների վերաբերյալ: Սակայն երկու տարի անց, վերադառնալով Անգլիա, նա հանդիպեց մի քանի «տպավորիչ միսիոներների» Լոնդոնի փողոցներում։ Մի քանի ամիս Պատրիկը նրանց հետ քննարկեց ավետարանը, սակայն նրան ասացին, որ չի առաջադիմում դեպի մկրտություն, ապա հարցրին՝ արդյոք կկամենար օրհնություն ստանալ:
«Ես համաձայնեցի օրհնություն ստանալ իմ ծանոթ ավագ միսիոներից»,- հիշում է նա: «Այն, ինչ ես զգացի այդ օրհնության ժամանակ, իմ դարձի հիմնական պահն էր: Դա բացարձակապես անհերքելի զգացում էր, լույսի, ուրախության և խաղաղության մի զգացում, որը ոչ մի բառով հնարավոր չէ նկարագրել: Օրհնության խոսքերը ոգեշնչված էին և միանշանակ խորաթափանց»։
Այդ փորձառությունը, զուգորդված «մի շարք այլ բաների հետ՝ դեպի մկրտություն իմ առաջընթացում», Պատրիկին առաջնորդեց դեպի Փրկչի և Նրա վերականգնված Եկեղեցու մասին վկայությունը: Մի քանի ամիս անց՝ 1987 թվականի Սուրբ ծնունդի նախօրեին, նա մկրտվեց և դարձավ Հիսուս Քրիստոսի Վերջին Օրերի Սրբերի Եկեղեցու անդամ:
Նրանց համար, ովքեր փնտրում են վկայություն, երեց Քիրոնն ասում է. «Ընտրեք հավատքը և արձագանքեք Ալմա 32 գլխի հրավերին: Հետևեք ձեր հոգևոր զգացմունքներին: Նրանք ձեզ կառաջնորդեն, և դուք կիմանաք»:
«Ուժի աղբյուր»
Իր մկրտությունից երկու տարի անց Պատրիկը հաճախում էր Լոնդոնի Երիտասարդ ամուրիների ծուխը, երբ հանդիպեց Ջենիֆեր Հուլմին՝ Բրիգամ Յանգ համալսարանի մի ուսանողուհու Սարատոգայից (Կալիֆորնիա): Ջենիֆերը վեց ամսով եկել էր Լոնդոն՝ արվեստի պատմություն և անգլիական գրականություն սովորելու։ Նա ութ երեխաներից կրտսերն էր և մեծացել էր Եկեղեցում:
Գրեթե անմիջապես Պատրիկը գրավեց նրա ուշադրությունը։
«Երբ ես դիտում էի, թե նա ինչպես էր շփվում ծխի մարդկանց հետ, տեսա, թե նա ինչպես էր վերաբերվում նրանց»,- ասում է Ջենիֆերը Պատրիկի մասին: «Անկախ նրանից՝ դա նոր անդամ էր, վերադարձող անդամ, ինչ-որ մեկը, ով մաքառում էր, թե մեկը, ով մտերիմ ընկեր էր, նա բոլորին վերաբերվում էր նույնպիսի անկեղծ սիրով և հետաքրքրությամբ: Այդ հատկությունն առաջին հերթին ինձ ձգեց դեպի նա։ Դա մի հատկություն է, որը ես տեսել եմ, թե նա ինչպես է զարգացրել, և որը Աստված լիովին օգտագործել է մեր ամուսնության 33 տարիների ընթացքում»։
Երեց և քույր Քիրոնների սերն ու հարգանքը միմյանց հանդեպ թույլ է տալիս նրանց միասնական աշխատել հավատքի մեջ:
Որոշ ժամանակ հանդիպելուց հետո զույգն ամուսնացավ Օքլենդի (Կալիֆորնիա) տաճարում 1991 թվականի հունվարին: Այնուհետև նրանք 19 տարի մեծացրին իրենց զավակներին Անգլիայում, մինչև որ երեց Քիրոնը 2010 թվականին կանչվեց որպես Բարձրագույն Իշխանություն Յոթանասունական: Դրանից առաջ նա ծառայել էր մի քանի ղեկավար կոչումներում, ներառյալ՝ ցցի նախագահ և Տարածքային Յոթանասունական: Նա ծառայում էր որպես Յոթանասունի Ավագ Նախագահ, երբ կանչվեց Տասներկու Առաքյալների Քվորում:
Երեց Քիրոնն ասում է, որ իր կինը հավատարիմ աշակերտ է, որը գիտի իր իսկական ինքնությունը: «Նա ապրում է երջանիկ, դրական, կառուցողական, օգտակար, ուրախ կյանքով, որի կենտրոնում Փրկիչն է: Նա ինձ համար ուժի աղբյուր է և մեծ օրհնություն՝ մեր ծանոթության պահից ի վեր»։
Սյուզաննան՝ զույգի երեք դուստրերից երկրորդը, ասում է, որ իր մայրը սիրում է նվիրվել. «Նա լի է կյանքով և լույսով և մեծ սեր ունի ավետարանի հանդեպ»: Եվ ինչպես իր հայրը, մայրը նույնպես «գերազանց ունկնդիր» է։
Սյուզաննան և նրա քույրերն ասում են, որ իրենց ծնողների սերն ու հարգանքը միմյանց հանդեպ թույլ են տալիս հավատքով միասնական աշխատել ընդհանուր նպատակների ուղղությամբ: Նրանք լսում են միմյանց և հարգում ու գնահատում են միմյանց մտքերն ու կարծիքները:
Էմման՝ զույգի կրտսեր դուստրը, ասում է, որ իր ծնողների ներդաշնակ հարաբերությունները և երեխաների հանդեպ բացահայտ սերը «ստեղծել են շատ երջանիկ և ապահով ընտանեկան միջավայր»:
Ավագ դուստրը՝ Լիզի Քիրոն Ստահելին, ասում է իր հոր մասին. «Հայրիկը տեսնում է մարդկանց Քրիստոսանման աչքերով։ Նա միշտ ցանկանում է խրախուսել և զորացնել մարդկանց: Նա տեսնում է ներուժը բոլորի մեջ՝ անկախ նրանց հանգամանքներից»։
Էմման ավելացնում է. «Նա լի է հավատքով և սիրում է այն ուրախությունը, որ ավետարանը պարգևում է իրեն: Չափահաս տարիքում գտնելով վերականգնված ավետարանը՝ նա գնահատում է այն տարբերությունը, որ այն տալիս է մարդու կյանքում՝ որպես լույսի և ուրախության աղբյուր»։
Երեց Քիրոնն իր դուստրերին՝ Լիզիին (նկարում ամուսնու՝ Ջոնաթանի հետ), Սյուզաննային և Էմմային անվանում է «մեր կյանքի ամենագեղեցիկ լույսը, մեր ամենամեծ գանձերը»:
Ջին Բ. Բինգհեմը՝ Սփոփող միության նախկին գերագույն նախագահը, նկարագրում է երեց Քիրոնին որպես հանգստություն՝ ճնշման տակ: Նա հիշում է այն դեպքը, երբ ինքը, Տասներկու Առաքյալների Քվորումից երեց Դեյվիդ Ա. Բեդնարը, երեց Քիրոնը և մյուսները հայտնվել էին արտերկրում՝ մի քաղաքական ընդվզման ժամանակ: Երեց Բեդնարի ղեկավարությամբ երեց Քիրոնը ժամեր անցկացրեց արբանյակային հեռախոսի վրա՝ աշխատելով տեղի պաշտոնյաների և Եկեղեցու ներկայացուցիչների հետ, որպեսզի ճանապարհ ստեղծեն իրենց հեռացման համար:
«Նրա հանգիստ էությունը, կենտրոնացած ջանքերը և ոգեշնչված ըմբռնումները լուծում տվեցին, որը թույլ տվեց մեր անվտանգ մեկնումը», - ասում է Քույր Բինգհեմը:
2021 թվականի դեկտեմբերին ընտանիքը մեծ ցնցում ապրեց՝ իմանալով, որ քույր Քիրոնի մոտ կրծքագեղձի քաղցկեղ է ախտորոշվել:
«Ես երբեք չեմ մտածել, որ քաղցկեղը կարող է հարվածել ինձ կամ մեզ»,- ասում է քույր Քիրոնը: Նա հիշում է, որ հետագա բուժումը չափազանց դժվար էր, բայց Փրկիչը նրա ուժի աղբյուրն էր, երբ անցնում էր այդ ամենի միջոցով: «Ես դեռևս քիմիաթերապիա եմ ընդունում, բայց երախտագիտությամբ ասում եմ, որ ես քաղցկեղից զերծ եմ, որքանով բժիշկները կարող են ասել»:
Երեց Քիրոնն ասում է. «Ջենը հաստատակամ և անվերապահորեն հավատարիմ է եղել այդ ամենի ընթացքում: Մենք ամեն օր շնորհակալություն ենք հայտնում նրա առողջության համար և շնորհակալություն ենք հայտնում նրան ցուցաբերված բացառիկ խնամքի համար»:
Ինչպես իրեն և իր ամուսնուն հանդիպած այլ փորձությունների դեպքում, քույր Քիրոնն ասում է. «Կյանքը մեզ երբեմն այնպիսի բաներ է մատուցում, որոնք մենք պարզապես չենք ցանկանում անել: Մեզ չենք սիրում փորձությունները: Մենք չենք խնդրում, որ փորձություններ ունենանք: Բայց, ամեն դեպքում, մենք պետք է առերեսվենք դրանց հետ: Պարզապես դժվար բաների հետ վարվելու լավագույն միջոցը Տիրոջը դիմելն է և Նրա ուժը խնդրելը՝ մեր հավատքը դնելով Հիսուս Քրիստոսի և Նրա շնորհի ու զորության վրա: Տարիներ առաջ ես շատ բան սովորեցի այն մասին, թե ինչպես է Փրկիչն աջակցում մեզ դժվարին ժամանակներում»:
Երեց և քույր Քիրոնները ձեռք բերեցին այդ սուրբ գիտելիքը իրենց առաջնեկի՝ Շոնի ծնվելուց հետո:
«Հիսուս Քրիստոսի Քավության վեմը»
Քույր Քիրոնի առաջին հղիության ընթացքում զույգը վաղ ուլտրաձայնային հետազոտություններից իմացավ, որ իրենց փոքրիկ տղան ուներ «սրտի բարդ անոմալիա՝ կյանքին սպառնացող վիճակ»,- ասում է երեց Քիրոնը: «Հղիության մնացած մասը մենք անցկացրինք՝ փնտրելով լավագույն բժիշկներին, սրտաբաններին և սրտի վիրաբույժներին, որոնք կկարողանային լուծել նրա հատուկ խնդիրը: Մենք Լոնդոնում գտանք համաշխարհային մակարդակի մի թիմ, և նրանք վստահ էին, որ կարող են լուծել խնդիրը»:
Վիրաբույժները վիրահատեցին Շոնին, երբ նա 19 օրական էր։ Վիրահատությունը երկար ու տքնաջան աշխատանք էր պահանջում։ Դրանից հետո, ասում է երեց Քիրոնը, «Շոնի փոքրիկ սիրտը չկարողացավ նորից աշխատել: Այսպիսով, մենք կորցրինք նրան: Նրա մահը չափազանց ցավալի էր: Սա այն արդյունքը չէր, որի համար մենք ծոմ էինք պահում, աղոթում և աղաչում, բայց մենք գիտեինք, որ երկնքի ձեռքն այդ փորձառության մեջ էր»:
Քույր Քիրոնն ասում է. «Աստված առաջնորդեց մեզ հղիության այդ ամիսների և մեր որդու գեղեցիկ, կարճատև կյանքի միջով այնպես, որ վերջում մենք գիտեինք, որ ամեն հնարավոր բան արել ենք նրա համար: Դա մեծ մխիթարություն էր»։
Ապաքինումը եկավ Փրկչի Քավության և Հարության ավելի մեծ ըմբռնումից, որը քույր Քիրոնը ձեռք բերեց 1 Նեփի և 2 Նեփիի գրքերի խոր ուսումնասիրությունից: «Մեր կորստի վշտի մեջ ես զգում էի՝ կարծես պտտվում եմ սև խոռոչում»,- ասում է նա: «Եվ այնուամենայնիվ, այդ ազատ անկումը հնալով կասեցվեց Հիսուս Քրիստոսի Քավության վեմի կողմից, քանի որ դա ճիշտ է: Նրա շնորհը, Նրա կենդանի իրականությունը տանելի ու հուսադրող են դարձնում անգամ ամենացավալի կորուստները»։
Ապաքինումը եկավ զույգի երեք դուստրերի ծնունդի շնորհիվ: «Նրանք իրենց հետ բժշկում բերեցին»,- ասում է երեց Քիրոնը: «Նրանք մեր կյանքի ամենագեղեցիկ լույսն են, մեր ամենամեծ գանձերը»:
Ապաքինումը եկավ Եկեղեցու ոգեշնչված ղեկավարների խոսքերից՝ ներառյալ երեց Լենս Բ. Ուիքմանի գերագույն համաժողովի ելույթը, որտեղ երեց Ուիքմանը կիսվում է ամայի հիվանդանոցի միջանցքներով քայլելու ցավով, երբ իր փոքրիկ տղան պառկած մահանում էր մանկության մի հիվանդությունից: «Երեց Ուիքմանը ուսուցանում է, որ «հավատալը տեսնելն է», և որ հավատքը վստահություն է առ Տերը»,- ասում է երեց Քիրոնը։ «Նրա ելույթը չափազանց արժեքավոր էր ինձ համար, քանի որ նա հստակ հասկանում էր նման փորձառությունը: Այդ արժեքը մեծացավ, երբ ես բազմաթիվ անգամներ կարդացի և լսեցի այն»։
Եվ ապաքինումը գալիս էր ուրիշներին իրենց կորստի ժամանակ սպասավորելուց՝ լինեին նրանք փախստականներ Եվրոպայում, բռնության ենթարկվածներ և ճնշվածներ կամ Եկեղեցու ղեկավարներ, ինչպես երեց Փոլ Վ. Ջոնսոնը Յոթանասունի Նախագահությունից, որը քաղցկեղի պատճառով կորցրել էր իր դստերը՝ նախքան Եվրոպայի Տարածաշրջանի նախագահությունում երեց Քիրոնին միանալը 2015 թվականին:
«Նա և քույր Քիրոնը մեծապես օգնեցին մեզ այդ վշտի և ապաքինման ժամանակ»,- ասում է երեց Ջոնսոնը: «Նրանք այնքան զգայուն էին մեր իրավիճակի հանդեպ: Ես միշտ սիրել եմ նրանց դրա համար»:
Այդպիսին է աշակերտության ճանապարհը։ Մենք կրում ենք միմյանց բեռը: Մենք սգում ենք նրանց հետ, ովքեր սգում են։ Մենք մխիթարում են նրանց, ովքեր մխիթարության կարիք ունեն: Եվ մենք կանգնած ենք որպես Աստծո վկաներ, և ուրախ վերամիավորման հավերժական խոստումը հնարավոր է դարձել Հիսուս Քրիստոսի Քավության միջոցով: (Տես Մոսիա 18.8–9:)
Երեց Քիրոնը ողջունում է Եվրոպայի Արևելյան Տարածաշրջանի անդամներին:
Հետո, երբ գալիս են փորձության ժամանակները, այդ բժշկող սերը և սպասավորության բալասանը փոխադարձ են լինում: Որպես Տեր Հիսուս Քրիստոսի առաքյալ՝ երեց Քիրոնը պատրաստ է ողջ աշխարհի հետ կիսվել հույսի, բժշկության և խաղաղության ավետարանի ուղերձով:
«Ինչո՞ւ են մեզ հետ տեղի ունենում դժվարին փորձություններ»: Հարցնում է երեց Քիրոնը: «Քանի որ մենք գալիս ենք երկիր սովորելու, աճելու, սրբացվելու, սիրելու և վստահելու մեր Երկնային Հորը և մեր Փրկչին: Առայժմ մենք չենք կարող տեսնել Նրանց, և Նրանք չեն կարող պահել մեզ: Բայց Փրկչի Քավության օրհնություններն անսահման են»: