บทที่ 45

กลุ่มคนร้ายที่เพิ่มขึ้นในมิสซูรี

1838–1839

วิสุทธิชนมากมายอาศัยอยู่ในฟาร์เวสท์ รัฐมิสซูรี รวมทั้งโจเซฟ สมิธ พวกเขาสร้างบ้าน สร้างโรงเรียนและมีความสุข

แต่วิสุทธิชนมีสันติสุขอยู่ไม่นาน คนอื่นๆ ในมิสซูรีเริ่มก่อความเดือดร้อนให้พวกเขาอีกครั้ง

กลุ่มคนร้ายกลุ่มหนึ่งประชุมกันเพื่อวางแผนทำร้ายวิสุทธิชน

กลุ่มคนร้ายทำสิ่งที่ชั่วร้ายหลายอย่าง พวกเขาไล่วิสุทธิชนออกจากบ้าน

พวกเขาเผาบ้านและทำลายไร่นาของวิสุทธิชน

พวกเขาทุบตีผู้ชายที่เป็นวิสุทธิชนและจับบางคนเข้าคุก

พวกเขาทำร้ายผู้หญิง

วิสุทธิชนขอความช่วยเหลือจากผู้ว่าการบ็อกส์ของมิสซูรี แต่คนร้ายคนอื่นๆ ใส่ร้ายวิสุทธิชน ผู้ว่าการรัฐจึงไม่ยอมช่วย

ปัญหาระหว่างวิสุทธิชนกับกลุ่มคนร้ายทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ โดยที่คิดว่าต้องตำหนิวิสุทธิชนอันเนื่องมาจากปัญหาเหล่านี้ ผู้ว่าการบ็อกส์สั่งให้ทหารสังหารวิสุทธิชนหากพวกเขาไม่ยอมออกจากมิสซูรี

วิสุทธิชนบางคนอาศัยอยู่ในเมืองชื่อฮอนส์มิลล์ วันหนึ่งมีกลุ่มคนร้ายกลุ่มหนึ่งเข้ามาทำร้ายพวกเขา

วิสุทธิชนบางคนวิ่งเข้าไปในป่า บางคนวิ่งไปหลบในอาคารไม้ซุง กลุ่มคนร้ายยิงปืนผ่านรอยแตกของฝาผนัง จากนั้นจึงบุกเข้าไปในอาคารและกราดยิงอีกหลายนัด

กลุ่มคนร้ายยิงคนเสียชีวิตไปสิบเจ็ดคนที่ฮอนส์มิลล์และบาดเจ็บอีกสิบสามคน เด็กบางคนถูกยิงเสียชีวิต

จากนั้นกลุ่มคนร้ายก็ปล้นบ้านและยึดเอาเกวียนของวิสุทธิชนไป

ต่อมาทหารบางคนจับกุมโจเซฟและผู้นำศาสนจักรท่านอื่นๆ ทหารได้รับคำสั่งให้ยิงโจเซฟและเพื่อนๆ ของท่าน

แต่มีผู้นำคนหนึ่งในกองทหารที่ไม่เชื่อฟัง เขากล่าวว่าการยิงโจเซฟและคนอื่นๆ จะเป็นการฆาตกรรม

มีกำหนดการไต่สวนโจเซฟและเพื่อนๆ ของท่าน ก่อนจะถึงวันไต่สวน พวกท่านถูกจำคุกอยู่ในเมืองริชมอนด์ รัฐมิสซูรี ทหารยามตีตรวนพวกท่าน โจเซฟและเพื่อนๆ ของท่านต้องนอนหลับบนพื้นที่หนาวเย็น

ทหารยามหยาบคายมากกับนักโทษ พวกเขาพูดคำสบถและเล่าเรื่องที่โหดร้าย พวกเขาเล่าว่าพวกเขาขโมยและสังหารวิสุทธิชนอย่างไร พวกเขาเล่าว่าพวกเขาทำร้ายผู้หญิงและเด็กอย่างไร พวกเขาหัวเราะเยาะและโอ้อวดตลอดทั้งคืน

โจเซฟเกลียดสิ่งที่พวกเขาพูด ท่านไม่ต้องการได้ยินอีกต่อไป ท่านยืนขึ้นและสั่งให้พวกเขาหยุดพูด ท่านกล่าวว่า “เงียบ” “ในพระนามของพระเยซูคริสต์ ผม … สั่งให้พวกคุณหยุด ผมจะไม่ทนฟังคำพูดพวกนั้นอีกแม้แต่นาทีเดียว หยุดพูด มิฉะนั้นไม่คุณก็ผมต้องตายเดี๋ยวนี้!’” ทหารยามกลัวมากและบอกโจเซฟว่าพวกเขาขอโทษ พวกเขานั่งเงียบอยู่ที่มุมห้องตลอดทั้งคืน