บทที่ 7
พยานเห็นแผ่นจารึกทองคำ
1829–1830
พระเยซูทรงเลือกชายอีกสามคนที่จะเห็นแผ่นจารึกทองคำและเป็นพยานว่าสิ่งเหล่านั้นมีอยู่จริง ชายเหล่านี้ได้แก่ มาร์ติน แฮร์ริส, ออลิเวอร์ คาวเดอรี และเดวิด วิตเมอร์
โจเซฟพาพยานสามคนเข้าไปในป่า พวกเขาสวดอ้อนวอน เทพมาหาและให้พวกเขาดูแผ่นจารึกทองคำ พระเยซูทรงบอกให้พยานสามคนบอกผู้คนเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเห็น
โจเซฟ สมิธดีใจมาก พยานสามคนจะบอกคนอื่นๆ เกี่ยวกับแผ่นจารึกทองคำ และจะมีผู้คนมากขึ้นเชื่อว่าโจเซฟพูดความจริง
พระเยซูทรงบอกให้โจเซฟแสดงแผ่นจารึกกับพยานอีกแปดคน ชายแปดคนสัมผัสแผ่นจารึกทองคำด้วยมือของพวกเขาและเห็นงานเขียนที่อยู่บนแผ่นจารึก
พยานทุกคนเขียนเกี่ยวกับแผ่นจารึกทองคำ พวกเขากล่าวว่าพวกเขาเห็นแผ่นจารึกและเป็นพยานว่าแผ่นจารึกมีอยู่จริง ถ้อยคำของพยานเหล่านี้อยู่ในพระคัมภีร์มอรมอน
หลังจากโจเซฟ สมิธแปลแผ่นจารึกและพยานเห็นงานแปลแล้ว โจเซฟไม่จำเป็นต้องมีแผ่นจารึกอีกต่อไป เทพโมโรไนมาหา และโจเซฟคืนแผ่นจารึกทองคำให้ท่าน
หลังจากโจเซฟแปลพระคัมภีร์มอรมอนเสร็จแล้ว ท่านนำงานแปลไปที่โรงพิมพ์ โจเซฟไม่มีเงินจ่ายให้โรงพิมพ์ มาร์ติน แฮร์ริสมีเงินมากพอ เขาได้รับการเปิดเผยให้แบ่งเงินของเขาให้แก่โรงพิมพ์
ซาตานไม่ต้องการให้พิมพ์พระคัมภีร์มอรมอน เขาไม่ต้องการให้ผู้คนอ่านพระคัมภีร์ คนชั่วร้ายพยายามหยุดยั้งโรงพิมพ์
ชายคนหนึ่งเข้าไปในโรงพิมพ์ในวันอาทิตย์และขโมยพระคัมภีร์มอรมอนบางหน้าไป เขาพิมพ์หน้าเหล่านั้นลงในหนังสือพิมพ์จนกระทั่งมีชายคนอื่นๆ ช่วยหยุดเขาไม่ให้ขโมย
ผู้คนที่พยายามหยุดยั้งการพิมพ์ไม่ประสบความสำเร็จเพราะคนที่ชั่วร้ายไม่สามารถหยุดยั้งงานของพระเยซู หลายเดือนผ่านไป การพิมพ์พระคัมภีร์มอรมอนจึงเสร็จสมบูรณ์