บทที่ 46
โจเซฟ สมิธในคุกลิเบอร์ตี้
พฤศจิกายน 1838 – เมษายน 1839
โจเซฟ สมิธและเพื่อนๆ ของท่านถูกจำคุกเป็นเวลาหลายวันในริชมอนด์ รัฐมิสซูรี จากนั้นพวกท่านถูกนำตัวไปคุกลิเบอร์ตี้ รัฐมิสซูรี
โจเซฟและเพื่อนๆ ของท่านถูกจำคุกลิเบอร์ตี้เป็นเวลานานกว่าสี่เดือน พวกเขาทนทุกข์ทรมานมาก คุกลิเบอร์ตี้ทั้งหนาวและสกปรก บางครั้งพวกท่านถูกตีตรวน พวกท่านต้องนอนหลับบนพื้น
อาหารก็แย่ และบางครั้งมียาพิษซึ่งทำให้พวกท่านล้มป่วย
โจเซฟเสียใจ ท่านไม่รู้ว่าท่านและเพื่อนๆ จะได้ออกจากคุกอีกหรือไม่ ท่านเป็นห่วงครอบครัวและสมาชิกของศาสนจักร
โจเซฟสวดอ้อนวอนทูลถามพระบิดาบนสวรรค์ว่าท่านและวิสุทธิชนจะต้องทนทุกข์อีกนานเท่าใด ท่านทูลขอให้พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยเหลือพวกเขา
ในการตอบคำสวดอ้อนวอนนี้ พระเยซูทรงบอกให้โจเซฟมีสันติสุข พระองค์ตรัสว่าท่านจะทนทุกข์อีกเพียงชั่วประเดี๋ยว พระเยซูตรัสด้วยว่าหากโจเซฟซื่อสัตย์ พระผู้เป็นเจ้าจะทรงอวยพรท่าน พระเยซูทรงบอกโจเซฟว่าเพื่อนๆ ของท่านยังคงรักท่านและท่านจะได้อยู่กับพวกเขาในไม่ช้า
พระเยซูตรัสว่าคนชั่วร้ายที่ทำร้ายวิสุทธิชนจะถูกลงโทษ พวกเขาและลูกๆ จะทนทุกข์ทรมาน พวกเขาจะไม่มีวันได้รับฐานะปุโรหิต
พระเยซูทรงบอกโจเซฟว่าจะมีสิ่งดีๆ มากมายเกิดขึ้นกับวิสุทธิชน ไม่มีสิ่งใดจะหยุดยั้งพระผู้เป็นเจ้าไม่ให้ประทานพรพวกเขาได้ พระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงสอนพวกเขาถึงสิ่งมหัศจรรย์เกี่ยวกับฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก
พระเยซูตรัสว่าโจเซฟไม่ควรกลัวสิ่งที่มนุษย์สามารถทำกับท่าน พระเยซูตรัสว่าปัญหาและความทุกข์จะเป็นไปเพื่อความดีของเราเพราะสิ่งเหล่านั้นช่วยให้เราเรียนรู้ พระเยซูทรงย้ำเตือนโจเซฟว่าพระองค์ทรงทนทุกข์มากกว่าใครๆ พระเยซูทรงกระตุ้นให้โจเซฟซื่อสัตย์และทรงสัญญาว่าพระผู้เป็นจะสถิตกับท่าน