“พึงแน่ใจว่าฉันมีธุรกิจที่ทำกำไร: รากฐานของฉัน” การเริ่มต้นและการขยายธุรกิจของฉันสำหรับการพึ่งพาตนเอง (2017)
“พึงแน่ใจว่าฉันมีธุรกิจที่ทำกำไร: รากฐานของฉัน”
รากฐานของฉัน: บริหารเงิน
ใช้เวลาไม่เกิน: 20 นาที
ให้คำมั่นสัญญา:
ให้คำมั่นสัญญาว่าจะทำสิ่งต่อไปนี้ระหว่างสัปดาห์:
-
จดบันทึกเงินที่ท่านใช้จ่ายและได้มาทุกวัน เมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ ให้บวกตัวเลขและบันทึกยอดรวมไว้ในบันทึกรายรับรายจ่ายส่วนตัว (ด้านล่าง)
-
บอกครอบครัวหรือเพื่อนๆ ของท่านว่าวันนี้ท่านเรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการบริหารเงิน
บันทึกรายรับรายจ่ายส่วนตัว
ฉันใช้จ่ายสัปดาห์ละเท่าใด? |
ฉันต้องมีเงินเดือนละเท่าใดจึงจะพึ่งพาตนเองได้? | ||||
---|---|---|---|---|---|
สัปดาห์ 1 |
สัปดาห์ 2 |
สัปดาห์ 3 |
สัปดาห์ 4 | ||
รายรับ | |||||
ค่าใช้จ่าย | |||||
ส่วนสิบ เงินบริจาค | |||||
เงินออม | |||||
อาหาร | |||||
ที่อยู่อาศัย | |||||
ค่ารักษาพยาบาล | |||||
ค่าเดินทาง | |||||
ค่าใช้จ่ายด้านการศึกษา | |||||
หนี้ที่ต้องชำระ | |||||
เครื่องนุ่งห่ม | |||||
สาธารณูปโภค | |||||
โทรศัพท์ | |||||
ความบันเทิง | |||||
ประกันภัย | |||||
อื่นๆ | |||||
รายจ่ายทั้งหมด |
ให้สิ่งสำคัญที่สุดมาก่อน!
ถ้าท่านไม่สามารถดูวีดิทัศน์ได้ ให้เลือกสมาชิกกลุ่มคนหนึ่งอ่านบทพูดต่อไปนี้
ฉาก: เด็กชายและเด็กหญิงสวมเสื้อผ้าของผู้ใหญ่แสดงเป็นพ่อแม่
เด็กชาย: ที่รักผมกลับบ้านแล้ว
เด็กหญิง: ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ คุณดูเหนื่อยจังเลย
เด็กชาย: คุณก็เหมือนกัน คุณทำงานหนักใช่ไหม?
เด็กหญิง: เราต้องทำงานอยู่แล้วไม่ใช่หรอคะ?
เด็กชาย: วันนี้ผมได้มา 300 บาท
เด็กหญิง: โอ้ ช่างเป็นพร งั้นต้องทำสิ่งสำคัญที่สุดก่อน เราจ่ายส่วนสิบก่อน ใช่ไหมคะ?
เด็กชาย: แต่ถ้าเรามีไม่พอ?
เด็กหญิง: นั่นคือเราต้องใช้ศรัทธา!
เด็กชาย: ตกลง แล้วต่อจากนั้นล่ะ?
เด็กหญิง: เราต้องซื้ออาหาร จ่ายค่ารถเมล์ ค่าเช่า คงจะดีถ้าได้ซื้อเก้าอี้สักตัว …
เด็กชาย: แต่เราซื้อไม่ได้ เห็นไหมล่ะ? เรามีเงินไม่พอ
เด็กหญิง: เราขอยืมได้ไหม?
เด็กชาย: หนี้สินเป็นเรื่องอันตรายนะ เราไม่อยากมีปัญหา
เด็กหญิง: ใช่ คุณพูดถูก แล้วเราจะทำอย่างไรกับเงินนี่ละคะ?
เด็กชาย: เก็บไว้เถอะ! เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
เด็กหญิง: นั่นสิคะ แต่ไม่เหลือให้ทำอะไรสนุกๆ เลย
เด็กชาย: เรามีกันและกัน ผมจะพยายามหารายได้มากขึ้น
เด็กหญิง: ฉันจะพยายามใช้จ่ายน้อยลง!
เด็กชาย: แบบนี้เราจะมีความสุข—และพึ่งพาตนเองได้!
เด็กหญิง: จริง! นั่นไม่ยากเลย ทำไมพวกผู้ใหญ่ทำให้มันยากนะ?
เด็กชาย: นั่นน่ะสิ พวกผู้ใหญ่เป็นแบบนั้น