Kapitulo 5

Ang mga Panalangin sa Panaghiusa

Ang panaghiusa ug ang mga pulong nga susama niini––panag-uyon, maayong kabubut-on, kalinaw, kahusay, pagsinabtanay sa usag usa— naghulagway og kahimtang diin maoy gitinguha kanunay sa kasingkasing sa tawo.¹

Pasiuna

Gikan niadtong Oktubre 1934 hangtud sa pagka Abril 1951, si Presidente J. Reuben Clark Jr. ug si David O. McKay nagkaubang nagserbisyo isip mga magtatambag diha sa Unang Kapangulohan, una ngadto ni Presidente Heber J. Grant ug dayon ngadto ni Presidente George Albert Smith. Niining panahona, si Presidente Clark nagserbisyo isip unang magtatambag ug si Presidente McKay nagserbisyo isip ikaduhang magtatambag.

Niadtong 9 sa Abril 1951, lima ka mga adlaw human sa kamatayon ni Presidente Smith, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagmiting alang sa kinatibuk-ang komperensya ug mi-sustain ni Presidente David O. McKay isip Presidente sa Simbahan. Didto ilang nahibaloan nga si Presidente Clark, kinsa matinud-anong nagserbisyo isip unang magtatambag nga hapit moabut og 17 ka mga tuig, gitawag sa pagserbisyo isip ikaduhang magtatambag. Si Presidente Stephen L Richards gitawag isip unang magtatambag.

Nakamatikod nga ang mga miyembro sa Simbahan natingala niini nga kausaban, si Presidente McKay migahin og panahon diha sa kinatibuk-ang komperensya sa pagpasabut sa pagkatawag sa iyang duha ka mga magtatambag. Miingon siya nga si Presidente Richard natawag isip unang magtatambag tungod kay siya nakaalagad og taas-taas kay ni Presidente Clark diha sa pagkaapostol. Nagpasabut nga kini dili usa ka “natukod nga polisiya, ” si Presidente McKay yanong miingon nga “angay gayud” ang pagtawag nila ni Presidente Richard ug Clark.

Samtang si Presidente McKay mipadayon sa iyang pakigpulong, naghisgot siya sa panaghiusa nga iyang gibati uban sa iyang mga magtatambag: “Dili kami gusto nga adunay si bisan kinsang miyembro niini nga Simbahan, ni si bisan kinsang lalaki o babaye nga maghambin sa hunahuna sa makadiyot nga adunay panagsumpaki tali sa duha ka mga magtatambag kinsa mi-sustain ni Presidente Smith sa Unang Kapangulohan ug ni Presidente Grant sulod sa mga katuigan nga kami nag-uban nianang madasigon nga lider. Ni kamo mobati nga adunay bisan unsang demosyon. Si Presidente Clark usa ka talagsaong sulugoon. …

“Kinahanglang makasabut pa kamo og dugang, nga ang pagkamagtatambag sa Korum sa Unang Kapangulohan kining duha ka mga tawo managsama og awtoridad, sa gugma, ug sa pagsalig, sa kagawasan sa paghimo og mga sugyot, ug mga rekomendasyon, ug sa ilang responsibilidad dili lamang ngadto sa Korum pero ngadto usab ni Ginoong Jesukristo ug ngadto sa mga katawhan sa kinatibuk-an.

“Talagsaong mga tawo silang duha. Gimahal ko silang duha, ug moingon nga ang Dios mopanalangin kanila, ug mohatag kaninyo sa kasiguroan nga adunay panag-uyon ug gugma ug pagsalig diha sa Korum sa Unang Kapangulohan sama sa inyong pag-sustain kanila karon.”²

Human dayon makapahayag si Presidente McKay niini, si Presidente Clark namulong ngadto sa mga Santos, nagpadayag sa iyang tinguha sa pagtrabaho nga mauyunon uban sa iyang isig ka mga sulugoon: “Sa pagserbisyo sa Ginoo, dili asa kamo moalagad pero kon giunsa. Sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ang usa mopuli sa dapit diin siya takus nga gitawag, nga ang maong dapit walay usang nagtinguha ni mobalibad. Mosaad ako ngadto ni Presidente McKay ug ngadto ni Presidente Richards sa hingpit nga maunungong debosyon nga pagserbisyo ngadto sa mga buluhaton nga moabut kanako sa kinatibuk-an kong kusog ug sa akong mga abilidad, ug hangtud nga kutob sa pagtugot nga ilang ihatag kanako sa pagbuhat niini, bisan pa man sa akong kakulangan.”³

Sa usa ka kinatibuk-ang komperensya paglabay sa tulo ka mga tuig, si Presidente McKay naghisgot pag-usab bahin sa panaghiusa nga iyang nasinati uban sa laing mga lider sa Simbahan: “Buot ako nga ang tanang maabut sa akong tingog niining higayona, ang tanan kinsa adunay katahap diha sa ilang mga kasingkasing, nakakita unta sa mga General Authority didto sa Balay sa Ginoo sa miaging Huwebes sa buntag, samtang sila nagpuasa ug nag-ampo sa pagpangandam sa ilang mga kaugalingon sa espirituhanong paagi alang sa mga responsibilidad nga naghulat kanila niining mahinungdanong komperensya. Inyo untang nakit-an ang panaghiusa sa Unang Kapangulohan ug pinaagi niining komunikasyon sa kasingkasing ngadto sa kasingkasing, sa kalag ngadto sa kalag, inyo untang nahibaloan ang akong gugma alang sa [akong] duha ka mga magtatambag, sa ilang tin-aw nga panan-awon ug maayong paghukom ug sa ilang pagpailub sa ilang lider kon gikinahanglan. Inyo untang nakita ang panaghiusa ug gugma niining dose ka mga tawo [ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles], … ang Seventy, … ug sa Presiding Bishopric. Kami nagampo nga ang gugma ug panaghiusa niana nga miting moabut ngadto sa matag kapangulohan sa stake, kapangulohan sa misyon, sa matag bishopric, sa matag korum sa priesthood ug sa auxiliary sa tibuok Simbahan. Uban sa maong panaghiusa ug gugma walay gahum dinhi sa yuta nga makapugong sa kauswagan niini, ang buhat sa Dios.”⁴

Mga Pagtulun-an ni David O. McKay

Ang Ginoo nagtinguha sa panaghiusa sa Iyang mga sumusunod.

“Amahan nga balaan, bantayi sila pinaagi sa imong ngalan nga gihatag mo kanako, aron sila mausa maingon nga kita usa.

“Ug nangamuyo ako dili lamang alang kanila ra, kon dili alang usab sa mga mosalig kanako pinaagi sa ilang pulong;

“Aron silang tanan mausa; maingon nga ikaw, Amahan, ania kanako ug ako anaa kanimo, aron sila usab maania kanato: aron ang kalibutan motuo nga ikaw mao ang nagpadala kanako.” (Juan 17:11, 20–21.)

Mao nga sa usa sa labing halangdong mga pag-ampo nga sukad gihalad taliwala sa mga tawo, si Jesus mihimo sa panaghiusa nga labing importante sa iyang mga sumusunod.

Ang panaghiusa ug ang mga pulong nga susama niini—panaguyon, maayong kabubut-on, kalinaw, kahusay, pagsinabtanay sa usag usa—naghulagway og kahimtang diin maoy nga gitinguha kanunay sa kasingkasing sa tawo. Ang mga kaatbang niini mao ang panaglalis, panagbingkil, panagbangi, kalibog. …

Hinaut nga ang hangyo sa atong Ginoo diha sa iyang mapangamuyoon nga pag-ampo alang sa panaghiusa maanaa unta sa atong mga panimalay, sa atong mga ward ug mga stake, ug sa atong pagsuporta sa sukaranang mga baruganan sa kagawasan.⁵

Panaghiusa sa katuyoan, diin ang tanan nga naglihok nagkahiusa, gikinahanglan aron sa pagtuman sa buhat sa Dios. Sa usa ka pagpadayag nga gihatag ngadto ni Propeta Joseph Smith mga usa ka tuig human ma-organisar ang Simbahan, ang Ginoo sa klaro nga paagi mipahibalo ngano nga ang iyang importante nga buhat, nga pagatumanon, gipahiuli alang sa kaayohan sa katawhan ug sa pagandam sa dalan alang sa iyang ikaduhang pag-anhi. Miingon siya:

“Ug bisan pa niana Ako nagpadala sa akong walay katapusan nga pakigsaad ngadto sa kalibutan, nga mahimo nga kahayag ngadto sa kalibutan, ug mahimo nga sukaranan alang sa akong mga katawhan, ug alang sa mga Hentil sa pagpangita niini, ug mahimo nga sinugo sa akong atubangan sa pag-andam sa agianan sa dili pa ang akong pag-abut.” (D&P 45:9.)

Dinhi atong makat-unan ang dakong mga obligasyon nga anaa niini nga mga katawhan sa pagtabang sa Ginoo sa pagpahinabo niining mga butanga diha sa mga tawo. Nagkinahanglan kini og panaghiusa ug pagkamahalaron ngadto sa mga katuyoan niini. Mahitungod niini nga panginahanglan, ang Ginoo mihatag niini nga pasidaan:

“ … Ang matag gingharian nga mabahin batok sa iyang kaugalingon, malaglag; ug ang matag siyudad o balay dili mobarug kon kini mabahin batok sa iyang kaugalingon.” (Mat. 12:25.)⁶

Kinahanglan natong likayan ang mga kinaiya ug mga aksyon nga maoy mahimong hinungdan nga dili magkahiusa.

Usa sa unang mga kahimtang nga makaingon sa walay panaghiusa mao ang pagkahakog; ang lain mao ang kasina: Si Brother Kuan miagi lang nako ug walay gisulti ngari kanako mahitungod sa nahitabo.” “Ang bishopric mipili ni Sister Kuan nga mahimong organista, ug dili gani siya maayo kaayong mopatugtog.” “Dili na ko moadto sa miting sa priesthood tungod kay ang bishopric mitudlo nianang tawhana nga mahimong tigtambag sa mga priest.” “Ang Sunday School mipili ni Kuan nga usa ka magtutudlo.”. …“Ang kapangulohan sa stake wala gayud mopahalipay kanako, ug nasakitan ako.” “Ang mga General Authority dili kanunay mouyon.” O! gatusan ug gamay nga mga butang nga sama niana mahimong mahitabo—gagmay nga mga butang, walay hinungdan kon ato kining itandi sa mas mahinungdanon ug mas tinuod nga mga butang sa kinabuhi. Ug gani, nasayud ako gikan sa kasinatian nga ang kaaway makapadako niini nga kini mahimong mga bukid sa atong mga kinabuhi, ug kita masilo, ug ang atong pagkaespirituhanon maluya kay atong gitagad kanang mga pagbatia.

Adunay laing elemento—ang pagpangita og sayop—kauban nianang espiritu sa kasina. Mangita kitag sayop sa usa ka silingan. Maghisgot kita og dili maayo sa usag usa. Kon kanang pagbatia moabut, ang maayo nga butang mao ang pagkanta sa yanong mubo nga himno sa [Simbahan], “Di Manglibak” [Nay Speak No Ill].

“Di, manglibak; nindot nga pu’ng
Dili gayud makadaot;
Ug, O, ang pagtabi-tabi nga nadungog nato
Wa sa ligdong nga hunahuna.
Liso nga maayong motubo
Sa maayong planong gipili, 
Kay, bisag gamay rang maayo, 
Sulti gihapon sa maayo.

“Di manglibak, pero malooy
Sa pagbati sa uban.
Kon ikaw unang nakakita, 
Ayaw pag-una og sulti, 
Kay molabay rang kinabuhi;
Way usa ang makasulti;
Sa atong gamayng panahon, 
Sulti gihapon sa maayo.”

[Hymns, no. 233.]⁷

Hinaut nga kita maghunahuna sa pagsuporta sa usag usa sa matarung nga pagpuyo, sa pagsuporta sa Simbahan, dili mosulti batok sa atong mga silingan, ni batok sa mga awtoridad sa Simbahan, sa lokal, sa stake, o sa kinatibuk-an. Maglikay kita sa pagsulti og dautan; maglikay kita sa pagbutang-butang ug sa pagpanglibak. Mga hilo kini ngadto sa kalag niadtong kinsa magpasagad. Ang pagsulti og dautan mas makadaot sa nagbiaybiay kay sa gibiaybiay.⁸

Adunay makalaglag nga mga anay sa panimalay, ingon man usab sa mga balay, ug ang pipila niini mao ang paglibak, pagsulti og dautan, pagpangita og sayop sa bahin sa mga ginikanan o sa mga anak. Ang pagbutang-butang maoy hilo ngadto sa kalag. “Ang mga tigbutang-butang sama sa mga langaw nga molabay lamang sa maayong parti sa tibuok lawas sa tawo aron motugdon lamang sa samad.” Sa sulundon nga panimalay, walay mabutangbutangon nga panglibak mahitungod sa … mga magtutudlo, mahitungod sa mga opisyal sa publiko, o sa mga opisyal sa Simbahan. Mas mapasalamaton ako karon, samtang nanglabay ang mga katuigan, ngadto sa akong amahan, kinsa uban sa mga kamot nga gipataas miingon, “Karon, walay mangitag sayop sa inyong magtutudlo o ni bisan kinsa.”⁹

Ang Panaghiusa sa pamilya makapahimo sa panimalay nga usa ka dapit nga kadangpan ug panalipod.

Ang usa ka anak adunay katungod nga mobati nga diha sa iyang panimalay siya adunay dapit nga kadangpan, usa ka dapit sa panalipod gikan sa mga kakuyaw ug mga dautan sa kalibutan. Ang panaghiusa sa pamilya ug kaligdong gikinahanglan aron sa pagsuplay niini nga panginahanglan.¹⁰

Pipila lang ka mga butang ang akong mahunahunaan, kon aduna man gani, nga makadaot diha sa panimalay kay sa kakulang sa panaghiusa ug panag-uyon. Sa laing bahin, nasayud ako nga sa usa ka panimalay diin ang panaghiusa, pagtambayayong sa usag usa, ug gugma anaa usa kini ka tipik sa langit dinhi sa yuta. Akong tagnaon nga hapit kamong tanan makapamatuod sa kaanindot sa kinabuhi diha sa usa ka panimalay diin kini nga mga hiyas maoy nagpatigbabaw. Sa labing mapasalamaton ug sa mapainubsanong paagi akong gimahal ang handumanan nga sa akong pagkabatan-on wala gayud ako makakita bisan makausa diha sa panimalay nga si papa ug si mama nagkabingkil, ug nga ang maayong kabubut-on ug pagsinabtanay sa usag usa maoy nakapahiusa sa usa ka palaran nga grupo sa mga igsoon. Ang panaghiusa, panag-uyon, maayong kabubut-on mao ang mga hiyas nga ipalambo ug ampingan diha sa matag panimalay.¹¹

Kasagaran gayud nga ang mga panagbingkil mahitabo diha sa panimalay tungod kay ang mga bana magtinguha sa pagluwas sa ilang kaugalingong kaligdong ug adunay ilang kaugalingong paagi, ang ilang pagbuot maoy matuman. Ang mga asawa sama usab og tinguha. Ang pipila moangkon sa pribilihiyo sa paghimo sa katapusang desisyon. Ang mga bana usahay mas gusto nga makabaton niini kay sa mga asawa. Ang matag usa naningkamot gayud sa pagluwas sa iyang kaugalingon, ug imbis adunay panaguyon ug kalinaw diha sa panimalay adunay moabut nga panagbingkil. Imbis luwason ang kinabuhi sa panag-uyon diha sa panimalay, nawala kini, tungod lamang kay kamo nagtinguha sa pagluwas sa inyong kaugalingong hakog nga kinabuhi, o sa inyong kaugalingong hinakog nga paagi. Mas maayo pag mawala kana nga tinguha. Ayaw na lang pagsulti, ug sa pagkawala sa inyong tinguha ug nianang pagbati sa pagdumot, sa pagmando, sa pagdumala, ayaw na lang pagsulti, ug inyong maangkon ang inyong kinabuhi diha sa panimalay.¹²

Hinaut nga ang Dios mopanalangin kaninyong tanan, ug hinaut nga mogiya siya ug motabang kaninyo nga ang pagkamatarung, panag-uyon, ug gugma alang sa usag usa maanaa sa matag panimalay.¹³

Ang panaghiusa diha sa Simbahan mosangpot ngadto sa kauswagan ug pagkaespirituhanon.

Ang misyon sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang pagpasiugda og kalinaw. Ang Buhing Kristo mao ang pangulo niini. Ubos kaniya mao ang liboan ka mga lalaki diha sa Simbahan nga gitugutan sa balaang paagi sa pagrepresentar kaniya sa nagkalain-laing mga katungdanan. Katungdanan niining mga representante ang pagpakita og inigsoong gugma, una ngadto sa usag usa, dayon ngadto sa tanang mga tawo; sa pagtinguha og panaghiusa, panag-uyon, ug kalinaw sa mga organisasyon sulod sa Simbahan, ug dayon pinaagi sa lagda ug ehemplo ipaabut kini nga mga hiyas sa tibuok kalibutan.¹⁴

Sa mga branch ug mga ward sa Simbahan, walay hiyas nga mas makaayo sa kauswagan ug pagkaespirituhanon kay sa presensya niini nga baruganan. Kon ang kasina, pagpanglibak, [ug] pagpangdaut mopuli sa pagsalig sa usag usa, panaghiusa, ug panaguyon, ang kauswagan sa organisasyon masanta. …

Ang kahuyang diha sa sulod mas makuyaw ug mas makadaot kay sa oposisyon sa gawas. Gamay rag kadaot ang Simbahan kon madaot man pinaagi sa pagpanggukod ug mga bakak [ o bakak nga mga pasangil] gikan sa ignorante, wala makahibalo, o sa mga dautan og tinguha nga mga kaaway; ang dakong babag sa kauswagan niini magagikan sa mga tigpangita og sayop, sa mga tawong tapulan, tigsupak sa mga sugo, ug mga grupo nga mibiya sa simbahan.¹⁵

Ang baruganan sa panaghiusa maoy nakapahimo sa mga ward, mga stake, mga branch, ug mga misyon sa Simbahan nga mouswag ug makatuman sa mga katuyoan diin ang Simbahan gitukod. Dili kini mahimo pinaagi sa panag-away ug kasilag. Adunay mga kalisud. Ang matag miyembro sa Simbahan adunay iyang kaugalingong mga ideya. Usahay dili kini pareha sa bishopric, ug dili pareha sa kapangulohan sa stake, ug dili pareha sa Kapangulohan sa Simbahan; pero ang matag usa motugyan gayud sa iyang kaugalingong mga ideya alang sa kaayohan sa tanan, ug nianang hiniusang katuyoan atong nakab-ot ang butang nga talagsaon.

Samtang ako naghunahuna sa kaugmaon niini nga Simbahan ug sa kaayohan sa mga batan-ong lalaki ug mga babaye, ingon man usab sa mga inahan ug mga amahan, nadasig ako nga walay laing mas importanting mensahe nga ihatag kay sa “maghiusa, ” ug likayan ang mga butang nga makaingon sa panagbahin sa mga miyembro. Nasayud ako nga ang kaaway walay laing lig-ong hinagiban batok sa bisan unsang grupo sa mga lalaki o mga babaye niini nga Simbahan kay sa hinagiban sa pagpasiugda sa pagkawalay panaghiusa, pagduhaduha, ug pagdumot. …

Ang hagit ania kanato; dili kita makapakyas sa balaan nga mga pasalig nga gihatag ngari kanato isip mga katawhan. Ang panaghiusa sa katuyoan, uban sa tanang naglihok nga nagkauyon diha sa estraktura sa organisasyon sa Simbahan ingon nga gipadayag sa Ginoo, kinahanglan mao ang atong tumong. Himoa nga ang matag miyembro, magtutudlo, ug lider mobati sa kamahinungdanon sa katungdanan nga gihuptan sa matag usa. Ang tanan importante ngadto sa malampusong katumanan sa buhat sa Dios, nga mao ang atong buhat.¹⁶

Ang atong labing dakong panalipod alang sa panaghiusa ug kalig-on diha sa Simbahan makita diha sa priesthood, pinaagi sa pagpasidunog ug pagrespetar niini. O, akong mga kaigsoonan—mga presidente sa stake, mga bishop sa mga ward, ug sa tanang naghupot sa priesthood—ang Dios mopanalangin kaninyo sa inyong pagpangulo, sa inyong responsibilidad sa paggiya, sa pagpanalangin, sa paghupay sa mga tawo diin kamo gitudlo nga maoy modumala ug mobisita. Giyahe sila sa pagduol ngadto sa Ginoo ug magtinguha sa inspirasyon sa pagpuyo sa ingon aron sila mabayaw ibabaw sa luog ug dautan, ug magpuyo diha sa espirituhanong kahimtang.

Ilha kadtong kinsa nagdumala kaninyo ug, kon gikinahanglan, pangayo sa ilang tambag.¹⁷

Hinaut nga ang [mga organisasyon] sa Simbahan mapanalanginan uban sa espiritu sa panaghiusa ug panag-uyon. Hinaut nga mawala unta gikan sa ilang mga kasingkasing ang espiritu sa pagdumot, paglibak, ug pagsulti og dautan, ug hinaut nga ilang ibutang sa ilang mga kasingkasing ang kamatuoran nga gipadayag ni Jesus sa dihang miingon siya, “… kon kamo dili magkahiusa kamo dili ako.” (D&P 38:27.)¹⁸

Himoa nga ang espiritu sa panaghiusa ug panaghugpong nga maoy gipangamuyo sa atong Ginoo ug Manluluwas sa gabii nga siya gibudhian, nga mao ang simbolo niining iyang Simbahan: Amahan, himoa silang usa, maingon nga kita usa [tan-awa sa Juan 17:11].¹⁹

Ang pasalig ngadto sa mga sumbanan sa ebanghelyo mao ang labing siguro nga paagi sa panaghiusa.

Usa sa nag-unang magsusulat … [mipahayag]: “Ang kalibutan adunay daghang maayong mga tawo karon, daghan nga andam nga motuo kay sa kaniadto, pero kining mga tawhana wala nianang makapahiusa nga mga sumbanan, walay sukaranang mga baruganan, walay klarong panan-aw sa kinabuhi, walay maayong programa sa aksyon. Ang katilingban nakaamgo na, ug nagsugod na sa pagkahibalo sa mga kasamok ug mga panginahanglan niini, pero walay klaro nga direksyon, walay kadasig sa pag-organisar, walay dakong kadasig. … Aduna bay bisan unsa diin ang atong kinaiya makaangkon sa iyang panaghiusa; ang atong kaliwatan moila ba sa panag-inigsoonay, ang atong katawhan mohapsay ba sa mga kalihokan niini sa kinatibuk-an?”

Motubag kita nga, oo—ang mao nga hiniusang pwersa, ang mao nga sumbanan mao ang Ebanghelyo ni Jesukristo nga gipahiuli pinaagi ni Propeta Joseph Smith. Kini nagpasabut sa kinabuhi sa tawo ug sa katuyoan niini, ug anaa niini ang mahinungdanong makaluwas nga mga elemento, halangdong mga sumbanan, ug espirituhanong pagbayaw alang sa kasingkasing sa tawo nga nangandoy.²⁰

“Maayong balita sa dakong kalipay” [Lucas 2:10]—Ang Ebanghelyo ni Jesukristo mao kanang maayong balita. Ang pulong nga “Ebanghelyo” nagpasabut, sa literal nga paagi, “maayong mga balita, ” ug ang ingon mao ang mga balita nga nagagikan sa itaas. … Dihay kahigayunan kanunay, sa matag dispensasyon, mga kahigayunan alang sa mga tawo nga modawat nianang maayong mga balita ug kini nga mga propeta nga nagkauyon uban sa Walay Katapusan ug kinsa unang nakadungog ug direkta gayud nianang maayong mga balita, gitugyan nganha kanila ang responsibilidad sa pagdala nianang maayong mga balita ngadto sa uban sa ilang isig ka tawo, nga sila kinsa naikag kaayo sa mga butang sa kalibutan mahimong makadawat sa maayong mensahe ug mabalik ngadto sa kahimtang sa kalinaw, panaguyon, ug maayong kabubut-on.²¹

Bisan sa mga isla man sa dagat, sa Japan, sa Syria, sa mga nasud sa Scandinavian, sa England, Germany, France, Holland—bisan asa nga ang usa ka tawo makahimamat og usa ka grupo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kansang hugot nga pagtuo diha sa ebanghelyo ni Jesukristo dili mausab, diha makaplagan niya ang espiritu sa panaghiusa, ang espiritu sa gugma, ang espiritu sa pagkaandam sa pagsakripisyo alang sa kaayohan sa katawhan. Ang Dios mopanalangin sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa tibuok kalibutan aron sila magpadayon nianang sama nga espiritu.²²

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Panaghisgutan

Sa unsa nga paagi nga ang Dios Amahan ug si Jesukristo usa? Unsa ang pipila ka piho nga mga paagi diin kita mahiusa isip usa ka Simbahan? Isip mga pamilya? Isip mga miyembro sa katilingban? (Tan-awa sa mga pahina 54–56.) Unsa nga mga kaayohan ang moabut pinaagi sa maong panaghiusa?
Unsa ang pipila ka mga kinaiya ug mga aksyon nga makaingon sa walay panag-uyon diha sa atong mga panimalay ug mga ward? (Tan-awa ang mga pahina 52–56.) Unsa ang atong mabuhat aron molambo ang panag-uyon ug panaghiusa? Unsaon nato sa paggamit sa pamahayag ni Presidente Clark (“Sa pagserbisyo sa Ginoo, dili asa kamo magserbisyo pero kon giunsa”) samtang kita maningkamot sa pagpalambo og panaghiusa diha sa atong mga panimalay ug mga ward?
Sa unsa nga paagi kaha nga ang mga anak maimpluwensyahan kon ang ilang mga ginikanan mosulti og dautan sa mga lider ug mga magtutudlo? Ngano nga ang pagsulti og dautan makadaot “sa tigbiaybiay labaw pa kay sa gibiay-biay”? (Tan-awa sa pahina 55.)
Sa unsa nga mga paagi nga ang ebanghelyo makatuman sa pangandoy sa mga tawo alang sa panaghiusa ug panag-uyon? (Tan-awa sa mga pahina 56–57.) Ngano nga ang panaghiusa gikinahanglan sa pagpahinabo sa mahangturong mga katuyoan sa Ginoo dinhi sa yuta?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: 1 Mga Taga-Corinto 1:9–10; Mosiah 18:21; 3 Nephi 11:29–30; 4 Nephi 1:2, 15–17; D&P 38:23–27; 105:3–5; Moises 7:18

First Presidency — Si Presidente McKay uban sa iyang mga magtatambag, nga sila si Presidente Stephen L Richards (wala) ug si Presidente J. Reuben Clark Jr. (tuo). Si Presidente McKay miingon nga nangandoy siya nga ang mga miyembro sa Simbahan “makakita sa panaghiusa sa Unang Kapangulohan.”