ምዕራፍ ፳፩
የእሴይ ግንድ (ክርስቶስ) በጻድቅነት ይፈርዳል—ስለእግዚአብሔር የሚኖረው እውቀት በአንድ ሺህ ዘመን ምድርን ይሞላል—ጌታም አርማውን ያነሳል እናም እስራኤልን ይሰበስባል—ኢሳይያስ ፲፩ን አነጻፅሩ። ከ፭፻፶፱–፭፻፵፭ ም.ዓ. ገደማ።
፩ እናም ከእሴይ ግንድ በትር ይወጣል፣ ከስሩም ቅርንጫፍ ይበቅላል።
፪ እናም የጌታ መንፈስ፣ የጥበብና የመረዳት መንፈስ፣ የምክርና የኃይል መንፈስ፣ የእውቀትና እግዚአብሔርን የመፍራት መንፈስ በላዩ ላይ ያርፋል፤
፫ እናም በእግዚአብሔር ፍርሃት በፍጥነት የሚረዳ ያደርገዋል፤ እናም እርሱ በዐይኖቹ ባየው አይፈርድም፣ ወይም በጆሮዎቹ በሰማውም አይገስጽም።
፬ ነገር ግን ድሆችን በፅድቅ ይፈርዳል፣ ለምድር ትሁቶችም በእኩልነት ይገስጻል፤ እናም ምድርን በአፉ በትር ይመታል፣ እናም ክፉዎችን በከንፈሮቹ እስትንፋስ ይገድላል።
፭ እናም ፅድቅ የወገቡ መታጠቅያ፣ ታማኝነትም የጎኑ መታጠቅያ ይሆናሉ።
፮ ተኩላውም ደግሞ ከበጉ ጋር ይኖራል፣ አቦሸማኔው ደግሞ ከፍየል ጠቦት ጋር ይተኛል፣ ጥጃውም የአንበሳ ደቦልም፣ ፍሪዳውም በአንድነት ይሆናሉ፤ ታናሽ ልጅም ይመራቸዋል።
፯ እናም ላምና ድብ አብረው ይመገባሉ፤ ግልገሎቻቸውም በአንድነት ይተኛሉ፤ አንበሳውም እንደበሬ ገለባን ይበላል።
፰ እናም የሚጠባው ህፃን በመርዛማው እባብ ጉድጓድ ላይ ይጫወታል፣ ጡት የጣለውም ህፃን በእፉኝት ቤት ላይ ይጭናል።
፱ በተቀደሰው ተራራዬ ላይ ሁሉ አይጎዱም፣ ወይም አያጠፉም፣ ውኃዎች ባህርን እንደሚሸፍን ሁሉ ምድር በጌታ እውቀትም ትሞላለችና።
፲ እናም በዚያ ቀን ለህዝቡ ምልክት ሆኖ የሚቆም የእሴይ ስር ይኖራል፤ አህዛብም እርሱን ይፈልጋሉ፤ እናም የሚያርፍበትም የተከበረ ይሆናል።
፲፩ እናም በዚያ ቀን እንዲህ ይሆናል ጌታ የቀረውን የህዝቡን ቅሪት ከአሶርና፣ ከግብፅ፣ ከጳትሮስና፣ ከኩሽ፣ ከኢላምና፣ ከሰናዖር፣ ከሐማት፣ ከባህር ደሴቶች መልስ ዳግም ይሰበስብ ዘንድ ለሁለተኛ ጊዜ እጁን ይዘረጋል።
፲፪ እናም እርሱ ለሀገሮች ምልክትን ያቆማል፣ ከእስራኤልም የተሰደዱትን ይሰበስባል፣ እናም በአራቱም የምድር ማዕዘናት የተበተነውን ይሁዳን በአንድነት ይሰበስባል።
፲፫ የኤፍሬም ምቀኝነት ደግሞም ይቆማል፣ የይሁዳም ጠላቶች ይጠፋሉ፤ ኤፍሬም በይሁዳ አይቀናምና፣ እናም ይሁዳ ኤፍሬምን አያበሳጭም።
፲፬ ነገር ግን በምዕራብ በኩል በፍልስጤማውያን ትከሻ ላይ እየበረሩ ይወርዳሉ፤ የምስራቆቹንም ጭምር በአንድነት ያጠፋሉ፤ እጃቸውንም በኤዶምና በሞአብ ላይ ያሳርፋሉ፤ እናም የአሞንም ልጆች ይታዘዙአቸዋል።
፲፭ እናም ጌታ የግብፃውያንን የባህር ሠርጥ ፈፅሞ ያጠፋል፤ በኃያል አውሎ ነፋሱም እጆቹን በወንዞች ላይ ያንቀጠቅጣል፣ ሰባትም ወራጆች አድርጎ ይከፋፍለዋል፣ ሰዎችንም በደረቁ ያሻግራል።
፲፮ እናም እርሱ ከግብፅ ምድር በወጣ ጊዜ ለህዝቡ ቅሪት ሆኖ ለሚቀሩት ከአሶር እስከ እስራኤል የሚደርስን ያህል ጎዳና ያኖርላቸዋል።