1 და ახლა, იყო ასე: როდესაც იესო ამაღლდა, შეკრებილები დაიშალნენ და ყოველმა კაცმა საკუთარ ცოლ-შვილს ხელი მოკიდა და სახლში დაბრუნდა.

2 და ხალხში დაბნელებამდე უმალ ხმა დაირხა, რომ შეკრებილებმა იესო იხილეს და რომ იგი მათ ემსახურა და მომდევნო დღეს შეკრებილებს კვლავ გამოეცხადებოდა.

3 დიახ, მთელი ღამე შემოგარენში ვრცელდებოდა ხმა იესოს შესახებ; და იმგვარად გაავრცელეს ის ხალხში, რომ მრავალნი, დიახ, ძალზედ ბევრნი, მთელი ღამე მუხლმოუყრელად მუშაობდნენ, რათა მომდევნო დღეს ყოფილიყვნენ იმ ადგილზე, სადაც იესო შეკრებილ ხალხს გამოეცხადებოდა.

4 და იყო ასე, რომ მომდევნო დღეს, როდესაც ბრბო ერთად შეიკრიბა, აჰა, ნეფი და მისი ძმა, რომელიც მან მკვდრეთით აღადგინა და რომელსაც ერქვა ტიმოთე და ასევე მისი შვილი, რომელსაც ერქვა იონასი და ასევე მათონი და მისი ძმა, მათონიჰა, და კუმენი, კუმენონი და იერემია, შემნონი და იონასი, ციდკიაჰუ და ესაია – ასე ერქვათ მოწაფეებს, რომლებიც იესომ აირჩია; და იყო ასე, რომ ისინი წავიდნენ და შეკრებილთა შორის დადგნენ.

5 და აჰა, შეკრებილნი იყვნენ იმდენად მრავალრიცხოვანნი, რომ მათ ბრძანეს, ისინი თორმეტ ჯგუფად დაყოფილიყვნენ.

6 და თორმეტი ასწავლიდა შეკრებილთ; და აჰა, მათ ბრძანეს, შეკრებილებს მიწაზე მუხლი მოეყარათ და მამისადმი ელოცათ იესოს სახელით.

7 და მოწაფეებმაც ასევე ილოცეს მამისადმი იესოს სახელით. და იყო ასე, რომ ფეხზე წამოდგნენ და ხალხს ემსახურნენ.

8 და როდესაც მათ წარმოთქვეს იგივე სიტყვები, რომლებიც იესომ თქვა, არ შეცვალეს რა არაფერი იესოს მიერ ნათქვამ სიტყვებში, აჰა, მათ კვლავ მუხლი მოიყარეს და იესოს სახელით მამისადმი ილოცეს.

9 და მათ ილოცეს იმისათვის, რაც ყველაზე მეტად სურდათ; და მათ სურდათ, მათთვის სულიწმინდა ებოძებინათ.

10 და როდესაც ამგვარად ლოცულობდნენ, მივიდნენ წყლის პირას და შეკრებილნიც უკან მიჰყვნენ.

11 და იყო ასე, რომ ნეფი ჩავიდა წყალში და მოინათლა.

12 და იგი ამოვიდა წყლიდან და დაიწყო ნათვლა. და მონათლა ყველა, რომლებიც იესომ ამოირჩია.

13 და იყო ასე: როდესაც ყველანი მოინათლნენ და წყლიდან ამოვიდნენ, მათ სულიწმინდა მოევლინათ და აღივსნენ სულიწმინდითა და ცეცხლით.

14 და აჰა, მათ გარშემო შემოერტყათ ვითარცა ცეცხლი და იგი ზეციდან დაეშვა და შეკრებილნი იყვნენ ამის მოწმენი და მოწმობდნენ ამას; და ანგელოზები ჩამოვიდნენ ზეციდან და მათ ემსახურნენ.

15 და იყო ასე, რომ როდესაც ანგელოზები ემსახურებოდნენ მოწაფეებს, აჰა, იესო მოვიდა და შუაში დადგა და მათ ემსახურა.

16 და იყო ასე, რომ მან მიმართა შეკრებილთ და უბრძანა, კვლავ მოეყარათ მუხლი მიწაზე და ასევე მის მოწაფეებსაც მიწაზე მოეყარათ მუხლი.

17 და იყო ასე, რომ როდესაც ყველამ მიწაზე მუხლი მოიყარა, მან უბრძანა მოწაფეებს, რომ ელოცათ.

18 და აჰა, მათ დაიწყეს ლოცვა; და ლოცულობდნენ იესოსადმი, უწოდებდნენ რა მას თავიანთ უფალსა და თავიანთ ღმერთს.

19 და იყო ასე, რომ იესო მათგან გამოვიდა და შორიახლოს გავიდა, მიწაზე მუხლი მოიყარა და თქვა:

20 მამაო, მადლობა, რომ სულიწმინდა უბოძე ჩემს რჩეულთ; მათი რწმენისათვის ჩემში, მე ისინი ამ ქვეყნიდან ამოვირჩიე.

21 მამაო, შენსადმი ვლოცულობ, რათა უბოძო სულიწმინდა ყოველ მათგანს, რომელიც იწამებს მათ სიტყვებს.

22 მამაო, შენ უბოძე მათ სულიწმინდა, ვინაიდან სწამთ ჩემი; და შენ ხედავ, რომ მათ სწამთ ჩემი, ვინაიდან მათი გესმის და ისინი ჩემდამი ლოცულობენ; და ისინი ლოცულობენ ჩემდამი, ვინაიდან მე ვარ მათთან.

23 და ახლა, მამაო, მე მათთვის ვლოცულობ შენდამი და ასევე ყველასათვის, რომლებიც მათ სიტყვებს იწამებენ, რათა ჩემი იწამონ, რათა ვიყო მათში, როგორც შენ, მამაო, ხარ ჩემში, რათა ვიყოთ ერთნი.

24 და იყო ასე: როდესაც იესომ მამისადმი ამგვარად ილოცა, მივიდა მოწაფეებთან და აჰა, ისინი აგრძელებდნენ განუწყვეტლივ ლოცვას მისდამი; და არ იყვნენ სიტყვამრავალნი, რადგან მათ მიეცათ ის, რისთვისაც უნდა ელოცათ და ისინი სურვილით იყვნენ აღვსილნი.

25 და იყო ასე, რომ იესომ აკურთხა ისინი, როდესაც მისდამი ლოცულობდნენ; და მისი სახე მათ უღიმოდა და ანათებდა სინათლე მათზედ მისი იერსახისა; და აჰა, იყვნენ გაქათქათებულნი, ვითარცა იესოს იერსახე და სამოსი; და ეს სიქათქათე აღემატებოდა ყოველ სიქათქათეს, დიახ, არ იქნებოდა მიწაზე არაფერი იმ სიქათქათეზე უფრო თეთრი.

26 და იესომ მათ უთხრა: გააგრძელეთ ლოცვა; თუმცა ლოცვას ისედაც არ წყვეტდნენ.

27 და კვლავ გაბრუნდა მათგან და შორიახლოს გავიდა და მიწაზე მუხლი მოიყარა და კვლავ ილოცა მამისადმი სიტყვებით:

28 მამაო, მადლობა, რომ განწმინდე ისინი, რომლებიც მე ამოვირჩიე მათი რწმენის გამო და მე ვლოცულობ მათთვის, ასევე ვლოცულობ მათთვის, რომლებიც იწამებენ მათ სიტყვებს, რათა ჩემში განიწმინდონ მათი სიტყვების რწმენით, როგორც ჩემი მოწაფეები განიწმინდნენ ჩემში.

29 მამაო, ვლოცულობ არა ამა ქვეყნისთვის, არამედ მათთვის, რომლებიც ამ ქვეყნიდან მიბოძე მათი რწმენის გამო, რათა განიწმინდონ ჩემში, რათა ვიყო მათში, როგორც შენ, მამაო, ხარ ჩემში, რათა ვიყოთ ერთნი, რათა მათში განვდიდდე.

30 და როდესაც იესომ ეს სიტყვები წარმოთქვა, იგი კვლავ მივიდა თავის მოწაფეებთან; და აჰა, ისინი მტკიცედ, განუწყვეტლივ ლოცულობდნენ მისდამი და მან კვლავ გაუღიმა მათ; და აჰა, ისინი იყვნენ სპეტაკნი, როგორც იესო.

31 და იყო ასე, რომ იგი კვლავ გავიდა შორიახლოს და მამისადმი ილოცა;

32 და ენით ვერ ითქმის სიტყვები, რომლებითაც იგი ლოცულობდა, ვერც ჩაიწერება ადამიანის მიერ სიტყვები, რომლებითაც იგი ლოცულობდა.

33 და შეკრებილებმა მოისმინეს და იყვნენ ამის მოწმენი; და გულგახსნილები იყვნენ და გულში ჩასწვდათ სიტყვები, რომლებითაც იგი ლოცულობდა.

34 ამისდა მიუხედავად, იმდენად დიდი და საოცარი იყო სიტყვები, რომლებითაც იგი ლოცულობდა, რომ ვერ დაიწერება და ვერ ითქმის ადამიანის მიერ.

35 და იყო ასე: როდესაც იესომ ლოცვა დაასრულა, იგი კვლავ მივიდა მოწაფეებთან და მათ უთხრა: არასდროს მინახავს ამოდენა რწმენა მთელ იუდეველთა შორის; ამიტომ, მათ ვერ დავანახე ესოდენ დიდი სასწაულები, მათი ურწმუნოების გამო.

36 ჭეშმარიტად გეუბნებით: არცერთ მათგანს არ უნახავს ესოდენ დიადი რამ, რაც თქვენ იხილეთ; არც მოუსმენიათ ესოდენ დიადი სიტყვები, რომლებიც თქვენ მოისმინეთ.