မော်မုန် ၂

အခန်းကြီး ၂

မော်မုန်သည် နီဖိုင်းအမျိုးသားတို့၏တပ်များကို ဦးဆောင်၏—အသွေးသွန်းလောင်းခြင်းနှင့် သိမ်းရုံးသတ်ဖြတ်ခြင်းတို့သည် ထိုပြည်ကို ပယ်ရှား၏—နီဖိုင်းအမျိုးသားတို့သည် အပြစ်စီရင်ခံရသောသူတို့၏ ဝမ်းနည်းခြင်းကြောင့် မြည်တမ်း၍၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြ၏—သူတို့၏ကျေးဇူတော်ကာလ ကုန်လွန်၏—မော်မုန်သည် နီဖိုင်း၏ပုရပိုက်ပြားများကို ရရှိ၏—စစ်တိုက်ခြင်းများ ဆက်၍ဖြစ်၏။ အေဒီ ၃၂၇–၃၅၀ ခန့်။

၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ထိုတစ်နှစ်တည်းတွင်၊ နီဖိုင်းအမျိုးသားများနှင့် လာမန်အမျိုးသားတို့ကြား၌ စစ်တိုက်ခြင်းဖြစ်ရန် အစပြု၏။ ငါသည် အသက်ငယ်သော်ငြားလည်း အရပ်အမောင်းကောင်း၏။ ထို့ကြောင့်၊ နီဖိုင်းလူမျိုးတို့သည် ငါ့ကို သူတို့၏အကြီးအကဲ၊ သို့မဟုတ် သူတို့တပ်များ၏ အကြီးအကဲအဖြစ် ခန့်အပ်ထားကြ၏။

၂ ထို့ကြောင့်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါ့အသက်တစ်ဆယ်ခြောက်နှစ်တွင်၊ ငါသည် နီဖိုင်းအမျိုးသားတို့၏တပ်ဦးမှနေ၍၊ လာမန်အမျိုးသားတို့ကို သွား၍ တိုက်ခိုက်၏။ ထို့ကြောင့်၊ နှစ်ပေါင်း သုံးရာနှစ်ဆယ်ခြောက်နှစ် ကုန်လွန်သွား၏။

၃ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သုံးရာနှစ်ဆယ်ခုနစ်နှစ်မြောက်တွင် လာမန်အမျိုးသားတို့သည် အလွန်ကြီးစွာသောအင်အားဖြင့် ငါတို့ကိုလာ၍တိုက်ခိုက်၍၊ ငါ၏တပ်များကို ကြောက်လန့်စေ၏။ ထို့ကြောင့် ငါ့တပ်များသည် မတိုက်လိုကြ၊ မြောက်ပိုင်းတိုင်းပြည်များဆီသို့ ဆုတ်ခွာစပြုကြ၏။

၄ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် အန်ဂေါ်လာမြို့သို့ လာ၍၊ မြို့ကို သိမ်းယူပြီးလျှင်၊ လာမန်အမျိုးသားတို့တစ်ဖက်၌ မိမိတို့ကိုယ်ကို ကာကွယ်ဖို့ ပြင်ဆင်ခြင်းများကို ပြုလုပ်ကြ၏။ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် မိမိတို့စွမ်းအားရှိသမျှဖြင့်၊ မြို့ကို အင်အားခိုင်မာစေ၏။ သို့ရာတွင်၊ ငါတို့၏အလုံးစုံသောခံတပ်များ ရှိသော်ငြားလည်း လာမန်အမျိုးသားတို့သည် ငါတို့ကိုလာ၍ တိုက်ခိုက်၍ ထိုမြို့မှ နှင်ထုတ်ကြ၏။

၅ သူတို့သည် ငါတို့ကို ဒါဝိဒ်ပြည်မှလည်း နှင်ထုတ်ကြ၏။

၆ ငါတို့သည်လည်း ကမ်းခြေအနောက်ဘက်ရှိ နယ်နိမိတ်၌ရှိသည့် ယောရှုပြည်သို့ ချီတက်၍လာကြ၏။

၇ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် ငါတို့၏လူများကို အုပ်စုတစ်ခုအဖြစ် အတူတကွ စုဝေးနိုင်ကြစေခြင်းငှာ လျင်မြန်နိုင်သမျှလျင်မြန်စွာ စုဝေးကြ၏။

၈ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ထိုပြည်သည် ဓားပြများနှင့်လာမန်အမျိုးသားတို့ဖြင့် ပြည့်၏။ ငါ၏လူမျိုးတို့အပေါ်၌ ရစ်ဝဲနေသည့် ကြီးစွာသောပျက်စီးခြင်း ရှိသော်ငြားလည်း သူတို့သည် မိမိတို့၏ ဆိုးသောအမှုများမှ နောင်တမရကြ။ ထို့ကြောင့် နီဖိုင်းအမျိုးသားတို့ဘက်နှင့် လာမန်အမျိုးသားတို့ဘက်နှစ်ဖက်စလုံး၌ အသွေးသွန်းလောင်းခြင်းနှင့် သိမ်းရုံးသတ်ဖြတ်ခြင်းသည် ထိုပြည်၏မျက်နှာပြင်တစ်လျှောက်လုံး၌ ပျံ့နှံ့၏။ ထို့အတူ ထိုပြည်၏မျက်နှာပြင်တစ်လျှောက်လုံး၌ အလုံးစုံသောတော်လှန်ရေးရှိ၏။

၉ ယခုမူကား၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၌ ရှင်ဘုရင်တစ်ပါးရှိ၏၊ ထိုသူ၏အမည်မှာ အာရုန်ဖြစ်၏။ သူသည် လေးသောင်းလေးထောင်အင်အားရှိသောတပ်ဖြင့် ငါတို့ကို လာ၍တိုက်ခိုက်၏။ ရှုဦးလော့၊ ငါသည် သူ့ကို လေးသောင်းနှစ်ထောင်အင်အားဖြင့် ခုခံ၏။ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါသည် ငါ၏တပ်ဖြင့် သူ့ကို အနိုင်ရ၍ သူသည် ငါ့ရှေ့မှ ထွက်ပြေး၏။ ရှုဦးလော့၊ ခပ်သိမ်းသော ဤအမှုတို့ဖြစ်လေ၍ နှစ်ပေါင်းသုံးရာသုံးဆယ် ကုန်လွန်သွား၏။

၁၀ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ နီဖိုင်းအမျိုးသားတို့သည် မိမိတို့၏ဒုစရိုက်မှ နောင်တရစပြုကြ၏၊ ပရောဖက်ရှမွေလပရောဖက်ပြု၍ဟောသကဲ့သို့ပင် ဟစ်ကြွေးစပြုကြ၏။ ရှုလော့၊ အဘယ်သူမျှ ကိုယ်ပိုင်သည့်အရာကို ထိန်းသိမ်းမထားနိုင်ကြ၊ အကြောင်းမူကား၊ သူခိုးများ၊ ထို့အတူ ဓားပြများ၊ ထို့အတူ လူ့အသက်ကို သတ်သောသူများ၊ ထို့အတူ မှော်အတတ်နှင့် ထိုပြည်၌ရှိသည့် စုန်းလုပ်သောအတတ်တို့ရှိလေ၏။

၁၁ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ ဤအရာတို့ကြောင့်၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်းနှင့် မြည်တမ်းခြင်းတို့ပြည်တစ်ခုလုံး၌ ရှိစပြုလေ၏၊ အထူးသဖြင့် နီဖိုင်းလူမျိုးတို့၌ သာ၍များ၏။

၁၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါမော်မုန်သည် ကိုယ်တော်ရှင်ရှေ့၌ သူတို့၏ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း၊ သူတို့၏မြည်တမ်းခြင်းနှင့် သူတို့၏ဝမ်းနည်းခြင်းတို့ကို မြင်ရလျှင်၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ကရုဏာတော်များနှင့် စိတ်ရှည်တော်မူခြင်းတို့ကို သိသဖြင့် ငါ့စိတ်နှလုံးသည် ငါ့ကိုယ်တွင်း၌ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်စပြု၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့အား ဖြောင့်မတ်သောလူမျိုးများ တစ်ဖန်ဖြစ်လာစေခြင်းငှာ၊ သူတို့အပေါ် သူကရုဏာကြီးတော်မူလိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်လျက်ရှိ၏။

၁၃ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ငါ၏ဤဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် အချည်းနှီးဖြစ်၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့၏ဝမ်းနည်းခြင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ကောင်းမြတ်ခြင်းကြောင့် နောင်တရခြင်းသို့ ဦးတည်သည်မဟုတ်၊ သူတို့ကို အပြစ်၌ပျော်ရွှင်ကြရန် ကိုယ်တော်ရှင် အစဉ်အမြဲအခွင့်မပေးတော့သောကြောင့် အပြစ်စီရင်ခံရသောသူတို့၏ ဝမ်းနည်းခြင်းသာဖြစ်၏။

၁၄ ထို့အတူ သူတို့သည် ယေရှုထံသို့ ကျိုးပဲ့သောနှလုံးသားနှင့် ကြေကွဲသောစိတ်ဖြင့် မလာကြ၊ ဘုရားသခင်ကို ကျိန်ဆဲ၍၊ သေလိုခြင်းသာရှိကြ၏။ အဘယ်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ သူတို့သည် မိမိတို့အသက်အတွက် မိမိတို့ဓားဖြင့် တိုက်ခိုက်လိုကြ၏။

၁၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါ၏ဝမ်းနည်းခြင်းသည် ငါ့ထံသို့ တစ်ဖန်ပြန်လာ၍၊ ဇာတိပကတိနှင့် ဝိညာဉ်ပကတိနှစ်ခုစလုံး၌ သူတို့အဖို့ ကျေးဇူးတော်ကာလမှာ ကုန်လွန်သွားပြီဖြစ်ကြောင်းကို ငါသိ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည် သူတို့မှ ထောင်ပေါင်းများစွာသော သူတို့ မိမိတို့၏ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်၍၊ ထင်ရှားစွာပုန်ကန်ခြင်းပြုကြရာတွင် ခုတ်လှဲခံရ၍၊ ထိုပြည်၏မျက်နှာပြင်ပေါ်၌ တိရစ္ဆာန်တို့၏မစင်ကဲ့သို့ စုပုံလျက်ရှိကြသည်ကို မြင်၏။ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ သုံးရာ လေးဆယ်လေးနှစ် ကုန်လွန်သွား၏။

၁၆ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သုံးရာလေးဆယ်ငါးနှစ်မြောက်တွင်၊ နီဖိုင်းအမျိုးသားတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့၏ရှေ့မှ ထွက်ပြေးစပြုကြ၏။ ယာရှုန်ပြည်သို့ ရောက်သည့်တိုင်အောင်ပင် အလိုက်ခံရကြ၏။ ထိုအရပ်သို့ မရောက်မီက၊ သူတို့ဆုတ်ခွာရာ၌ ဆီးတားခံရနိုင်ဖွယ်ရှိ၏။

၁၇ ယခုမူကား၊ ယာရှုန်မြို့သည် မှတ်တမ်းများ ဖျက်ဆီးမခံရစေခြင်းငှာ၊ ကိုယ်တော်ရှင်အဖို့ အမ္မရုန် မြှုပ်သောပြည်အနီးတွင်ရှိ၏။ ရှုဦးလော့၊ ငါသည် အမ္မရုန်၏စကားများအတိုင်း သွား၍၊ နီဖိုင်း၏ပုရပိုက်ပြားများကိုယူ၍၊ အမ္မရုန်၏စကားများအတိုင်း မှတ်တမ်းတစ်ခုကို ပြုစု၏။

၁၈ ထို့အတူ၊ နီဖိုင်း၏ပုရပိုက်ပြားများပေါ်၌၊ ငါသည် အလုံးစုံသော ဆိုးညစ်ခြင်းနှင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်အမှုများအကြောင်း ပြည့်စုံသောမှတ်တမ်းကို ပြုစု၏။ သို့ရာတွင်၊ ဤပုရပိုက်ပြားများပေါ်၌ သူတို့၏ ဆိုးညစ်ခြင်းနှင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်အမှုများအကြောင်း ပြည့်စုံသောမှတ်တမ်းကို ပြုလုပ်ခြင်းကို ရှောင်ကြဉ်၏။ အကြောင်းမူကား၊ ရှုလော့၊ ငါသည် လူ့အကျင့်များကို သိနားလည်သည့် အရွယ်ရောက်စကတည်းက ဆိုးညစ်ခြင်းနှင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်အမှုများ၏ အဆက်မပြတ်သောမြင်ကွင်းကို ငါ့မျက်စိရှေ့၌ မြင်ရလေပြီ။

၁၉ သူတို့၏ဆိုးညစ်ခြင်းကြောင့်လည်း ငါစိတ်ပျက်၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့၏ဆိုးညစ်ခြင်းကြောင့်၊ ငါ့စိတ်နှလုံးသည် ငါ့အသက်တာတစ်လျှောက်လုံး၌ ဝမ်းနည်းမှုနှင့် ပြည့်၏။ သို့သော်လည်း၊ ငါသည် နောက်ဆုံးသောနေ့ ၌ ချီးမြှောက်တော်မူခြင်းခံရမည်ကို သိ၏။

၂၀ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဤနှစ်တွင် နီဖိုင်းလူမျိုးတို့သည် တစ်ဖန်လိုက်၍အရှာခံရ၊ နှင်ထုတ်ခံရ၏။ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် ရှေမဟုခေါ်သောပြည်သို့ ရောက်သည့်တိုင် မြောက်ဘက်လားရာ အဝေးသို့ နှင်ထုတ်ခံရ၏။

၂၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် ရှေမမြို့ကို အင်အားခိုင်မာစေလျက်၊ ငါတို့လူမျိုးတို့ကို ပျက်စီးခြင်းမှ ကယ်တင်ကောင်းကယ်တင်နိုင်ခြင်းငှာ၊ ရနိုင်သမျှစုစည်းကြ၏။

၂၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောခါ၊ သုံးရာလေးဆယ်ခြောက်နှစ်မြောက်တွင်၊ သူတို့သည် ငါတို့ကို တစ်ဖန်လာ၍ တိုက်ခိုက်စပြုကြ၏။

၂၃ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါသည် ငါ၏လူမျိုးတို့ကို ဟောပြော၏၊ လာမန်အမျိုးသားတို့ရှေ့၌ သူတို့ရဲရင့်စွာရပ်၍၊ မိမိတို့၏ဇနီးများ၊ ထို့အတူ မိမိတို့၏သားသမီးများ၊ ထို့အတူ မိမိတို့၏အိမ်များ၊ ထို့အတူ မိမိတို့၏နေအိမ်များအတွက် တိုက်ခိုက်ရမည့်အကြောင်း ကြီးစွာသော စွမ်းအားဖြင့် သူတို့ကို တိုက်တွန်း၏။

၂၄ ငါ၏စကားများကလည်း သူတို့ကို အတော်အသင့် လှုပ်ရှားထကြွစေသဖြင့်၊ သူတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့ရှေ့မှ ထွက်မပြေးကြ၊ ဆန့်ကျင်၍ ရဲရင့်စွာသာခုခံကြ၏။

၂၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် အင်အားသုံးသောင်းရှိသောတပ်ဖြင့်၊ အင်အားငါးသောင်းရှိသောတပ်ကို ဆန့်ကျင်၍တိုက်ခိုက်၏။ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် သူတို့ရှေ့၌ ထိုကဲ့သို့သော ခိုင်မြဲခြင်းနှင့် ရပ်သဖြင့်၊ သူတို့သည် ငါတို့ရှေ့မှ ထွက်ပြေးကြ၏။

၂၆ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့ထွက်ပြေးကြသောအချိန်တွင်၊ ငါတို့၏တပ်များဖြင့် သူတို့ကို လိုက်၍၊ သူတို့နှင့်တစ်ဖန် တိုက်ခိုက်လျက်၊ သူတို့ကို အနိုင်ရကြ၏။ သို့သော်လည်း၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ခွန်အားသည် ငါတို့နှင့်အတူ မရှိလေတော့။ ထိုမှတစ်ပါး၊ ငါတို့သည် ငါတို့ကိုယ်တိုင်ချည်းသာ ကျန်ရစ်သဖြင့်၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် ငါတို့အထဲ၌ မရှိတော့။ ထို့ကြောင့်၊ ငါတို့သည် ငါတို့၏ညီအစ်ကိုများကဲ့သို့ အားနည်းလာကြ၏။

၂၇ ငါ၏စိတ်နှလုံးသည် ငါ့လူမျိုးတို့၏ ဆိုးညစ်ခြင်းနှင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်အမှုတို့ကြောင့်၊ သူတို့၏ ဤကြီးစွာသောဘေးဒုက္ခကြောင့်ဝမ်းနည်း၏။ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ငါတို့သည် ငါတို့၏ အမွေခံရာမြေတို့ကို တစ်ဖန်ပြန်၍ သိမ်းယူသည့်တိုင်အောင် လာမန်အမျိုးသားတို့နှင့် ဂါဒျန်တန်ဓားပြတို့ကို တိုက်ခိုက်ကြ၏။

၂၈ သုံးရာလေးဆယ်ကိုးနှစ်မြောက်သည်လည်း ကုန်လွန်သွား၏။ သုံးရာငါးဆယ်နှစ်မြောက်တွင်၊ ငါတို့သည် ငါတို့၏အမွေခံရာပြည်ကို ပိုင်းခြားသည့် သဘောတူညီမှုတစ်ခုကို လာမန်အမျိုးသားတို့၊ ထို့အတူ ဂါဒျန်တန်ဓားပြတို့နှင့် ပြုကြ၏။

၂၉ လာမန်အမျိုးသားတို့သည် မြောက်ဘက်လားရာပြည်၊ ထိုမှတစ်ပါး၊ တောင်ဘက်ပြည်ထဲသို့ သွားရာ ကျဉ်းမြောင်းသောလမ်းအထိ ငါတို့ကို ပေးကြ၏။ ငါတို့သည်လည်း လာမန်အမျိုးသားတို့အား တောင်ဘက်လားရာပြည်ခပ်သိမ်းကို ပေးကြလေသတည်း။