Kapitulo 6
Ginsulat ni Haring Benjamin ang mga ngalan sang katawhan kag nagpili sang mga pari nga magtudlo sa ila—Si Mosias naggahum bilang isa ka matarong nga hari. Mga 124–121 B.C.
1 Kag karon, si haring Benjamin naghunahuna nga kinahanglanon, pagkatapos nga nakahambal sa katawhan, nga panguhaon niya ang mga ngalan sang tanan nga nagsulod sa kasugtanan upod sa Dios nga magtuman sang iya mga kasugoan.
2 Kag natabo ini nga wala bisan isa ka kalag, luwas sa magagmay nga kabataan, nga wala nagsulod sa kasugtanan kag nagdala sa ila kaugalingon sang ngalan ni Cristo.
3 Kag sa liwat, natabo ini nga sang natapos ni haring Benjamin ining tanan nga butang, kag ginkonsagrar ang iya anak nga si Mosias nga mangin isa ka tagdumala kag isa ka hari sang iya katawhan, kag ginhatag sa iya ang tanan nga buluhaton parte sa ginharian, kag nakapili man sang mga pari nga magtudlo sa katawhan, agud sa sina mahimo nila nga mabatian kag mahibal-an ang mga kasugoan sang Dios, kag sa pagpukaw sa ila sa pagdumdum sang panumpa nga ila ginhimo, ginpalakat niya ang kadam-an, kag nagbalik sila, ang kada isa, suno sa ila mga panimalay, sa ila kaugalingon nga mga balay.
4 Kag si Mosias nagsugod sa paggahum bilang bulos sa iya amay. Kag nagsugod sia sa paggahum sang nagaedad sia treinta anyos, nga nagahimo sa kabilogan, mga apat ka gatos kag sitenta’y-sais ka tuig halin sa tion nga si Lehi nagbiya sa Jerusalem.
5 Kag si haring Benjamin nagkabuhi sing tatlo pa ka tuig kag napatay sia.
6 Kag natabo ini nga si haring Mosias naglakat sa mga dalanon sang Ginuo, kag nagtuman sang iya mga paghukom kag sang iya mga pagsulundan, kag nagtuman sang iya mga kasugoan sa tanan nga butang nga ginsugo sa iya.
7 Kag ginpatuman ni haring Mosias sa iya katawhan nga mag-uma sila sang duta. Kag sia man, mismo, nag-uma sang duta, agud sa sini mahimo nga indi sia mangin pabug-at sa iya katawhan, agud nga mahimo niya ang suno sa sinang ginhimo sang iya amay sa tanan nga butang. Kag wala sing pagbinaisay sa tanan niya nga katawhan sa sulod sang tatlo ka tuig.