ការរត់ប្រណាំងរើសឧស
ព្យាការីបានមានប្រសាសន៍ថា យើងពុំគួរឈប់ត្រៀមបម្រុងទុកនោះឡើយ ។
លូការត់យ៉ាងលឿន ។ គាត់ក្រឡេកមើលទៅបងប្អូនគាត់ ។ ប្អូនប្រុសគាត់ រ៉ូប៊ើត កំពុងព្យាយាមរត់ឲ្យទាន់គាត់ !
« ចាប់បាន ! ដល់វេណបងហើយ ! » រ៉ូប៊ើតបាននិយាយ ។
លូកា សើចកក្អឹក ។ គាត់បានរត់ដេញតាមបងស្រីរបស់គាត់ មីលី ។
បន្ទាប់ពីលេងល្បែងរួចហើយ គ្រប់គ្នាបានអង្គុយចុះសម្រាក ។
« តើយើងអាចលេងអ្វីខ្លះឥឡូវនេះ ? » មីលី បានសួរ ។
លូកា សប្បាយចិត្តដែលគាត់មានបងប្អូនដើម្បីលេងជាមួយ ។ ប៉ុន្តែកូវីត-១៩ បានផ្លាស់ប្ដូរអ្វីៗជាច្រើន ។ ពួកគេពុំអាចទៅកន្លែងដែលមានមនុស្សច្រើនបានទេ ។ ហើយពេលខ្លះ ពួកគេពុំទាំងបានអនុញ្ញាតឲ្យចេញទៅក្រៅផងដែរ ។
លូកា បានព្យាយាមគិតអំពីល្បែងមួយដែលពួកគេអាចលេង ។ បន្ទាប់មក គាត់គិតអំពីអ្វីមួយ ដែលគាត់បានស្ដាប់ឮនៅក្នុងថ្នាក់កុមារ ។
លូកា បាននិយាយថា « ខ្ញុំគិតថាយើងគួរធ្វើអ្វីមួយដើម្បីត្រៀមបម្រុងទុក » ។
« តើឯងចង់មានន័យថាយ៉ាងម៉េច ? » មីលី បានសួរ ។
លូកា បានមើលទៅដើមត្របែកនៅជុំវិញផ្ទះរបស់ពួកគេ ។ « ព្យាការីបានមានប្រសាសន៍ថា យើងពុំគួរឈប់ត្រៀមបម្រុងទុកឡើយ ។ ប្រហែលជាយើងអាចប្រមូលឧសទុកនៅថ្ងៃនេះ ។ យើងអាចធ្វើវាជាល្បែងកម្សាន្ដ ដើម្បីសាកល្បងមើលថានរណាអាចប្រមូលឧសបានច្រើនជាងគេ ! »
លូកា និងបងប្អូនរបស់គាត់ បានរត់ប្រណាំងគ្នាទៅដើមឈើនៅជិតផ្ទះរបស់ពួកគេ ។ លូកា បានដាក់ឧសត្រកងក្នុងដៃ ហើយរត់ត្រឡប់ទៅដាក់ឧសរបស់គាត់នៅក្នុងរោង ។ នៅពេលបងប្អូនរបស់គាត់ទៅដល់ទីនោះ គាត់បានជួយពួកគេដាក់តម្រៀបឧសផងដែរ ។ ពួកគេបានរត់ត្រឡប់ទៅវិញទៅមក រហូតដល់ពួកគេបានប្រមូលឧសទុកជាគំនរមួយដ៏ធំ ។
« វាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចម្អិនអាហារបានពេញមួយសប្ដាហ៍ហើយ ! » ម៉ាលី បាននិយាយ ។
« ធ្វើអញ្ចឹងសប្បាយណាស់ » រ៉ូប៊ើតបាននិយាយ ។ « ខ្ញុំចូលចិត្តត្រៀមបម្រុងទុក ! »
លូកាបានឆ្លើយថា « បងផងដែរ » ។ គាត់ចង់ធ្វើអ្វីមួយទៀតដើម្បីត្រៀមបម្រុងទុក ។
បន្ទាប់មក គាត់ និងបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់គាត់ បានដាំ bele ( បន្លែបៃតង ) នៅក្នុងសួនរបស់ពួកគេ ។ លូកា បានកាត់មែកពីដើមចាស់ៗ ដើម្បីពួកគេអាចដាំវាឲ្យដុះបន្ថែមទៀត ។
ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងធ្វើការ នោះជីដូនជីតារបស់ពួកគេ និងឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេបានចេញមក ។
« តើចៅដាំ bele ដោយខ្លួនឯងឬ ? » លោកតាបានសួរ ។
លូកាបានឆ្លើយថា « បាទ » ។ « ហើយពួកយើងបានប្រមូលឧសទុកផងដែរ ! »
ប៉ាបាននិយាយថា « អរគុណកូន » ។ « ប៉ារវល់ណាស់ថ្ងៃនេះ ។ ប៉ានឹងពុំអាចធ្វើវាបានទេ » ។
នៅរសៀលនោះ លូកា បានអង្គុយនៅក្នុងផ្ទះជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ ។ ពួកគេបានស្ដាប់ឮពីការប្រកាសក្នុងវិទ្យុថា គ្រប់គ្នាត្រូវនៅក្នុងផ្ទះរយៈពេលបួនថ្ងៃ ដើម្បីទប់ស្កាប់ជំងឺកូវីត-១៩ កុំឲ្យរីករាលដាល ។ ពុំមាននរណាម្នាក់ត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យចេញពីផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេទេ ។
មីលីបាននិយាយថា « វាល្អណាស់ ដែលយើងបានប្រមូលឧសទុកនៅថ្ងៃនេះ ។ ឥឡូវ យើងនឹងមិនអាចធ្វើបានទេ » ។
លូកា បានញញឹម ។ គាត់រីករាយដែលពួកគេបានធ្វើតាមការអញ្ជើញរបស់ព្យាការីដើម្បីត្រៀមបម្រុងទុក ។
រចនារូបភាព ដោយ ស្សនណា ជេ ស៊ី ថែននី