“Kasamok Tungod sa Pagginitikay,” Higala, AGO. 2022.
Kasamok Tungod sa Pagginitikay
Makalingaw lang kon ang tanan nalingaw!
“Ma!” Mishagit si Lizzie. “Si Max magsige og panggitik nako! Bisan kon ako na siyang giingnan nga ayaw.”
“Wala oy!” Mishagit og tubag si Max. “Ako ra siyang gigitik og gamay. Ug iya kong gituslok!”
“Mga anak!” Nanawag si mama gikan sa pikas lawak. “Abi nako og maghimo ta og kuta nga habol. Undang namo og away ug dali tabang ngari.”
Si Lizzie daling mibiya ug midagan ngadto sa kwarto sa pamilya. Apan si Max nagmug-ot gihapon.
Nganong sumbongira man kaayo ni si Lizzie? Naghunahuna siya samtang nagsagudsod og lakaw. Lingaw ang pagginitikay, di ba? Hinuon, sigihan ko og tuslok ni Lizzie, ug dili pud ko ganahan ana.
Sa dihang si Max naabot na sa kwarto sa pamilya, nagpagawas na si Mama og daghang habol. Si Max mikab-ot sa yellow nga iyang paborito, apan si Lizzie ang nakauna niini.
Gibira niya kini gikan sa kamot ni Lizzie. “ Ako na!”
“Ambi na!” Mikuha si Lizzie og unlan ug gihapak siya sa braso.
“Hunong!” misyagit si Max. Apan gihapak siya ni Lizzie sa pikas nga braso.
“Hoy, hoy, mga anak!” miingon si Mama. “Dili ingon niini ang pagbuhat og kuta.” Milingkod siya sa kutson nga naa sa salog ug mibira ni Max ug ni Lizzie sa tapad niya. “Moginhawa usa ta og lawm.”
Milili si Max sa luyo ni Mama ug gisulirapan si Lizzie. Dayon miginhawa siya og lawom.
Gigakos ni Mama si Max ug si Lizzie. “Kon adunay usa ka tawo nga mobuhat og usa ka butang kaninyo nga dili ninyo ganahan ug dili sila mohunong, unsa may inyong bation?”
“Dili maayo,” hinay nga mitubag si Lizzie.
“Sakto,” miingon si Mama. “Ang pagtuslok-tuslok ug pagginitikay ug paghinapakay sa unlan makalingaw lamang kon ang tanan nalingaw. Morespeto kita sa usag usa pinaagi sa paghunong kon kita giingnan nga mohunong.”
“Apan gitik raman to,” miingon si Max.
“Aw, tingali gitik ra to para nimo. Apan tingali nakasamok kaayo kini ni Lizzie,” miingon si Mama. “Ang Langitnong Amahan mihatag sa matag usa kanato og talagsaon kaayo nga mga lawas aron atong atimanon ug panalipdan. Ug kana nagpasabot nga OK lang nga moingon og ‘hunong!’”
“Unya walay magtinuslokay?” Nangutana si Lizzie.
“Dili gyod ko ganahan nga tuslokon!” Miingon si Max ngadto ni Mama. “Unsa kaha kon maghimo kita og bag-o nga lagda sa pamilya? Kon adunay usa nga dili ganahan nga hikapon ug moingon nga ‘hunong,’ mohunong ta dayon.”
“Nindot kaayo kana nga ideya,” miingon si Mama. “Unsay imong hunahuna, Lizzie?”
Mipahiyom si Lizzie. “Ganahan ko ana, labi na kon kana nagpasabot nga walay gitikay usab.”
“Maayo,” miingon si Mama. “Kon adunay mohikap nimo, ug ikaw dili gusto niini, mahimo nimo silang sultihan nga ayaw.”
“Bisan kon ikaw ang nagsamok-samok namo?” Mingisi sa Max.
“Oo. Bisan kon ako o si Papa o si Lizzie o usa ka higala––ang hunong nagpasabot nga hunong. Ug kon dili sila maminaw ug mohikap gihapon nimo, mahimong imo kong sultihan dayon o si Papa nimo.”
“Apan dili ba kana pagkasumbongiro?” Nangutana si Lizzie.
“Dili kana pagkasumbongiro,” miingon si Mama. “Ug kinahanglan ka nga mosulti bisan kon ang laing tawo miingon nga ayaw.”
“Nagpasabot ba kana nga dili ko kinahanglan nga mogakos ni Tiya Mindy kon moanhi siya?” Nangutana si Lizzie. “Hugot kaayo ang iyang paggakos, ug dili ko ganahan niini.”
Mipahiyom si Mama. “Oo, hugot kaayo ang mga gakos ni Mindy. Hinuon mahimo ra kang mobabay ug moingon nga ‘ay salamat lang’ kon gusto siyang mogakos. OK lang kana. Naa po’y mga tawo nga dili nako ganahan nga gakson.”
Gipadako ni Max ang iyang mga mata ug murag naguol. “Nagpasabot ba kana nga dili ka ganahan nga mogakos namo?”
Mikatawa lang si Mama ug mibira ni Lizzie ug Max aron gakson pag-ayo. “Dili oy, kamo ang akong paborito nga mga tawo nga gakson. Karon ato nang tiwason ang atong kota!”
Ilang gipabarog ang mga kutson aron himoon nga mga ali. Dayon ilang gibira ang mga lingkoranan sa kusina ug mibitay sa mga habol ibabaw niini. Si Lizzie ug si Max mikamang sa sulod ug miduot og laing kutson sa atubangan aron himoon nga pultahan.
Mipahiyom si Lizzie ug mikab-ot aron sa pagtuslok ni Max.
“Ayaw,” miingon si Max, ug ang tudlo ni Lizzie mihunong sa iyang atubangan. Mipahiyom si Max ug mipataas sa iyang tudlo, andam nga mobalos og tuslok ni Lizzie. “OK. Sige padayon.”